Review

Seriereview: The Time Traveler's Wife
  • 2
  • 3
Velen van ons hebben vast al eens gedacht “Wat zou ik graag eens in de tijd kunnen reizen.” Wie is er nu niet geïnteresseerd om te zien of we in de toekomst vliegende auto’s besturen, een zomervakantie boeken op Mars of ons kunnen teleporteren zodat we nooit meer te laat zouden zijn – alhoewel ik er rotsvast van overtuigd ben dat teleportatie mij niet zal stoppen om toch te laat te komen -. Waarom dan ook niet even het verleden gaan bezoeken en geschiedenis vanaf de eerste rij meemaken: in de voormiddag ga je op safari tussen de dinosauriërs en in de namiddag kan je dan lekker tafelen bij de Romeinen. Wie zou nu niet de gelegenheid aangrijpen om nog eens een geliefde terug te zien? De mogelijkheden zijn talrijk en wie weet zal het ooit realiteit worden, maar tot dan kunnen we ons beroepen op een heleboel boeken, series en films om onze fantasie de vrije loop te laten gaan.
Filmreview: Avatar: The Way of Water
  • 13
  • 10
Sinds 2009 staat Avatar op de troon als film met de beste box office ooit. Enkel Avengers: Endgame was in staat enigszins in de buurt te komen. Nu dertien jaar later komt de eerste van de langverwachte sequels in de zalen. Of de ticketverkoop het even goed zal doen, zullen we later pas zien. Wat ik ervan vond kun je hieronder al lezen.
Review: Atari 50: The Anniversary Celebration
  • 0
  • 3
Retrogaming, in één woord dus, is een ‘ding’. Er zijn vijftig lange jaren verstreken sinds Pong zijn intrede maakte. Via deze virtuele ping pong raakte het concept “videospel” bij een breed publiek bekend. Sinds dat moment is er een evolutie geweest die je, qua snelheid, kan gaan vergelijken met die van het eerste vliegtuig tot de mens in de ruimte. De gamewereld is nu een miljardenindustrie, niet weg te denken en nog steeds constant op zoek naar nieuw, ander en beter. Bij retrogaming gaat men net terug gaat in de tijd, door consoles en spellen uit stoffigere tijden te verzamelen. Ook dit is een markt waar soms enorme bedragen over (of onder) de toonbank gaan. Het is al even een vaste categorie onder vintage verkopers (nog geen antiek, mentaal zijn we daar nog niet klaar voor … maar dat zal nog wel komen). Het mag dan ook niet verwonderen dat games in retrostijl en heruitgaves van klassieke spellen vaak fel gesmaakt worden.
Techreview: Nacon RIG 800 Pro HS
  • 0
  • 3
Onlangs konden jullie al de reviews ontdekken van Nacons RIG 300 Pro HS en de RIG 500 Pro HC, die samen met de RIG 800 Pro de nieuwe reeks headsets vormen in het RIG-gamma van Nacon. Terwijl de twee andere modellen eerder laag geprijsd zijn, is de RIG 800 Pro het paradepaardje van de reeks, beschikbaar in drie varianten: de HS voor PlayStation, die ik mocht testen voor deze review, de HX voor Xbox en de HD voor pc. Hoewel je de HS en HX natuurlijk ook kunt gebruiken op pc.
Review: Syberia: The World Before
  • 2
  • 2
De Syberia-franchise is populairder dan de meesten denken. Deze point-and-click avonturengame heeft zelfs een Belgische kant, want de bedenker van de serie is in België geboren. Zijn leven zette hij wel verder in Frankrijk, maar dat even terzijde. De beste man is vorig jaar helaas overleden, maar dat betekent niet dat Syberia de krochten ingestuurd moet worden. De nieuwste in de reeks, Syberia: The World Before, verscheen eerder dit jaar op pc en afgelopen maand voor consoles. Ik ging ermee aan de slag op PlayStation 5.
Bordspelreview: Terraforming Mars
  • 3
  • 7
Dat we op een dag serieus gesjareld zijn op onze planeet, staat vast. Of we daar zelf de grootste hand in gaan hebben is nog onzeker, maar waar ik wel van overtuigd ben is dat we als mensheid op een dag een nieuwe planeet zullen koloniseren. In welke vorm of hoedanigheid, weet ik niet, maar dat neemt niet weg dat we er al niet kunnen over nadenken. Hoe fijn zou het niet zijn om er zelf al eens mee aan de slag te gaan? Dat moet ook Jacob Fryxelius gedacht hebben bij de ontwikkeling van Terraforming Mars. Hoewel het ondertussen al een ouder spel is (2016), staat het op moment van schrijven nog altijd op plaats zes in de top honderd beste spellen op BoardGameGeek. Benieuwd of het spel nog steeds een plek onder de kerstboom verdient? Ontdek het samen met mij in onderstaande review!
Bordspelreview: Mysterium
  • 3
  • 3
Toen ik hoorde dat Mysterium mijn richting uitkwam om te reviewen, ging ik meteen op onderzoek uit. Qua vormgeving leek het alvast snor te zitten, want je wordt meteen ondergedompeld in de mysterieuze sfeer. Enthousiast als ik was trommelde ik dan ook mijn kompanen op om het spel een eerste keer uit te proberen en te zien of de torenhoge verwachtingen (het spel werd immers in uitgeroepen tot Jeu de L’année 2016) konden worden ingelost. Je komt het te weten in deze review.
Bordspelreview: Oak
  • 0
  • 3
Net zoals het geval is voor videogameontwikkelaars, kon je het aantal Belgische bordspeluitgevers lang op één à twee handen tellen. Maar ook hier komt langzaamaan verandering in. Naast onze Belgische trotsen Repos Production (7 Wonders, Ca$h'n Guns) en Pearl Games (Troyes, Black Angel), zijn er enkele uitgevers die de laatste jaren aan een sterke opmars zijn, waaronder Geek Attitude Games, Jumping Turtle Games en Game Brewer. Die laatste heeft al enkele interessante bordspellen uitgebracht van grootheden uit de bordspellenwereld, zoals van Andreas Steding (Gùgōng, Stroganov) en Michael Kiesling en Wolfgang Kramer (Paris). Maar meer opvallend: ze geven vaak de kans aan Vlaamse ontwerpers die via Game Brewer hun eerste bordspel kunnen lanceren.
Bordspelreview: Savannah Park
  • 0
  • 2
Wie enkele van De Grote Vijf wil zien heeft een drietal mogelijkheden: ofwel boek je een dure reis naar het Afrikaanse continent, ofwel zet je National Geographic op, ofwel haal je Savannah Park in huis. Als liefhebber van het betere bordspel spreekt mijn keuze voor zich en uitgever 999 Games steunde die keuze. Zij stuurden mij namelijk een exemplaar op ter review en ik neem je graag mee op Afrikaans avontuur.
Bordspelreview: Mini Rogue
  • 0
  • 4
Mini Rogue is een minimalistische dungeon crawler opgebouwd uit speelkaarten. Je kruipt er in de huid van een held, die zaal per zaal en verdieping na verdieping tot het hart van een diepe kerker doordringt op zoek naar een legendarisch en mysterieus relikwie. In dit coöperatief spel moeten de spelers kiezen hoe en wanneer ze hun middelen inzetten om krachtig genoeg voor de dag te komen tegen steeds moeilijker wordende monsters en gevaren. Willekeurig gegenereerde levels en ontmoetingen maken van elke speelbeurt een unieke ervaring!
Bordspelreview: Ticket to Ride Europe
  • 0
  • 5
Ticket to Ride: Europe neemt je als moderne klassieker mee op een nieuw treinavontuur. De standalone versie van de oerklassieker “Ticket To Ride” brengt ons in deze editie naar het Europese vasteland. Net als het origineel blijft het spel elegant eenvoudig, is het in vijf minuten te leren en spreekt het zowel families als ervaren gamers aan. Asmodee brengt met de Unbox Now-campagne tien klassiekers opnieuw onder de aandacht. Ticket to Ride: Europe is hierbij eentje die zeker niet mag ontbreken in de verzameling. Komt het spel op gang zoals een boemeltrein, of raast hij door het Europese continent als een hogesnelheidstrein?
Techreview: Bigben Kids Dual Alarm Clock
  • 0
  • 2
Ik was al langer op zoek naar een alarmklok voor op de slaapkamer van mijn oudste zoon. Hij is al oud genoeg om zelf op te staan en zich klaar te maken voor school, maar daarvoor had hij wel nood aan een wekker. We installeerden deze klok dan ook op zijn nachtkastje en zetten samen het alarm. Het thema sprak hem alvast aan.
Review: World of Warcraft: Dragonflight
  • 5
  • 6
Muurklimmen, zoals in Pokémon Snap fauna op beeld vastleggen, met draken doelloos rondfladderen en terwijl prachtige panorama’s bewonderen. Proberen uit te blinken in een ambacht, optionele verhaallijnen beleven of vissen om tot rust te komen. Geen enkele activiteit is verplicht, het FOMO-gevoel is volledig verdwenen en World of Warcraft is terug meer dan enkel verplichte taakjes die je moet uitvoeren om competitief blijven. The king is dead, long live the king!
Review: Dragon Quest Treasures
  • 0
  • 5
Wie bekend is met de Dragon Quest-reeks weet dat het JRPG's zijn met een typische stijl. De reeks gaat al even mee en dat is een serieus understatement. Al sinds 1986 op NES, het Nintendo Entertainment System, en sindsdien niet meer weg te denken. Tot 2005 wel uitgebracht onder de naam Dragon Warrior in de westerse wereld, wegens te veel gelijkenissen met een tabletop RPG genaamd DragonQuest. Er zijn ook verschillende manga, anime en boeken verschenen van deze populaire reeks.
Review: The Callisto Protocol
  • 1
  • 4
Een buitenaardse bedreiging breekt los op een ruimtestation. Nu is het aan één lone survivor om het station te ontsnappen in deze survival-horrorshooter van Glen Schofield. Klinkt bekend? Deze keer gaat het om een gevangenis in de ruimte genaamd Black Iron. Deze bevindt zich op Callisto, een maan van Jupiter, en het is aan Jacob Lee om deze gevangenis te ontsnappen en onderweg een paar gruwelijke geheimen te ontdekken.
Review: Just Dance 2023 Edition
  • 0
  • 3
Ubisoft is er weer met een jaarlijkse franchise. Net als FIFA en Call of Duty is ook Just Dance jaarlijks present met een nieuwe iteratie. Hierdoor kunnen de John Travolta’s en de houten harken zich ongegeneerd laten gaan. Dat geldt ook voor mij. Joeri Travolta is mijn bijnaam, al denken veel anderen daar onbegrijpelijk anders over …
Review: Jurassic World Aftermath Collection
  • 0
  • 1
Bon, ik ga niet flauw doen: ik ben eigenlijk al een poosje ‘uitge-jurassic-ed’. Toen de allereerste film uitkwam in 1993 leek het mij - net als bijna iedereen - een heel coole filmervaring, en ik wou er het vervolg nog wel bijnemen. Nog een deel drie? Ach, waarom niet, een trilogie is een logisch iets. Maar daarna had ik wel voldoende dino. Toen men begon met Jurassic World, was ik niet verwonderd. Reboots of het herlanceren van een cinematic universe leken brood en boter voor Hollywood. Maar als ik die films ooit gezien heb, was dat puur per ongeluk. Toch heb ik de kans genomen om Jurassic World Aftermath Collection te proberen. Omdat het mij leek als een poging om toch nog iets ‘vers’ te brengen. Had ik gelijk?
Filmreview: White Noise
  • 0
  • 2
In 2012 realiseerde David Cronenberg wat zoveel film- en literatuurafficionado’s onmogelijk achtten: een verfilming van een boek van de Amerikaanse auteur Don DeLillo. DeLillo’s schrijfstijl bestaat voor een groot deel uit filosofische uiteenzettingen over de mens, kunst en geschiedenis, en zijn oeuvre zou je kunnen omschrijven als een catalogus van het postmodernisme. Het leek onbegonnen werk om visueel gedaante aan te geven aan zijn proza. Maar dat zou Cronenberg niet tegenhouden toen hij Cosmopolis begon om te zetten naar een script. Het resultaat op het grote scherm was zoals verwacht, een geestelijk uitdagende en akelig actuele thriller, maar ondanks zijn vele troeven een nogal droge affaire die enkele fundamentele elementen van een entertainende film achterwege liet. Nu, tien jaar later, gaat Noah Baumbach dezelfde uitdaging aan.
Review: Harvestella
  • 0
  • 2
Toe te voegen aan de lijst van Square Enix-games met bizarre namen: Harvestella, een nieuwe kruising tussen een klassieke JRPG en farming life simulator. Dit genre is niet nieuw natuurlijk, kijk maar naar spellen zoals Rune Factory 5, Kitaria Fables of Sakuna: Of Rice and Ruin. Maar met deze nieuwe titel is het wel de eerste keer dat Square Enix zich op het genre van de farming life simulators gooit. Al hebben ze in het verleden ook al bewezen dat ze niet vies zijn van dit soort experimenten met Dragon Quest Builders en diens vervolg.
Filmreview: The Stranger
  • 0
  • 2
The Stranger is een psychologisch misdaaddrama dat dit jaar in première ging op het filmfestival van Cannes. De film is gebaseerd op een ware gebeurtenis. In 2003 werd de dertienjarige Daniel Morcombe ontvoerd en pas acht jaar later werd de zaak, tijdens een omstreden en moeilijke undercoveroperatie, opgelost. Journalist Kate Kyriacou onthulde details van deze operatie in haar boek “The Sting: The Undercover Operation That Caught Daniel Morcombe's Killer”. Regisseur Thomas M. Wright schreef ook het scenario van de film en baseerde zich op de gebeurtenissen in het boek. De echte naam van het slachtoffer wordt in de film niet vermeld.
Terug
Bovenaan