Toe te voegen aan de lijst van Square Enix-games met bizarre namen: Harvestella, een nieuwe kruising tussen een klassieke JRPG en farming life simulator. Dit genre is niet nieuw natuurlijk, kijk maar naar spellen zoals Rune Factory 5, Kitaria Fables of Sakuna: Of Rice and Ruin. Maar met deze nieuwe titel is het wel de eerste keer dat Square Enix zich op het genre van de farming life simulators gooit. Al hebben ze in het verleden ook al bewezen dat ze niet vies zijn van dit soort experimenten met Dragon Quest Builders en diens vervolg.
Spellen in dit genre gaan gewoonlijk op een van twee klassieke manieren van start en Harvestella
koos voor de optie "vreemdeling zonder geheugen spoelt aan in een pittoresk stadje en krijgt al snel een woonst en een stukje land toegewezen om te bewerken." Het stadje in dit avontuur heet Lethe en wat het bijzonder maakt, is dat het nabij een van de vier Seaslight ligt. Dit zijn enorme kristallen die de overgang van de seizoenen regelen, maar door verstoringen van de Seaslight, ontstaat er een dodelijk fenomeen genaamd Quietus, waarbij tussen de seizoenen door de gewassen sterven en mensen niet naar buiten kunnen. Het avontuur van Harvestella gaat van start wanneer jij toevallig tijdens zo'n Quietus arriveert in Lethe en er kort daarna een meteoor neerstort nabij de Seaslight met daarin een vreemd figuur.
Wacht, ik moet even mijn gewassen water geven
Initieel lijkt het spel zich af te spelen in een soort van middeleeuwse fantasiewereld, maar de introductie van moderne technologie en hedendaagse structuren zorgen al snel voor de nodige intrige en verkenningsdrang. Hoe de vork aan de steel zit, ga ik niet verklappen natuurlijk. Maar het verhaal wist mij alvast aangenaam te verrassen en toonde veel meer diepgang en narratieve twists dan ik initieel verwacht had van dit spel. Meestal fungeert het verhaal in dit soort spellen als aankleding om de speler en het hoofdpersonage te betrekken bij de beslommeringen van het dorpje, maar het verhaal van Harvestella ontplooit zich langzaam tot iets veel groter waarbij, zoals het een goede JRPG betaamt, het lot van de wereld in jouw handen ligt. Maar in plaats van enkel Final Fantasy-gewijs de wereld te redden (of boodschappenjongen te spelen voor de NPC's), zal je je hier ook moeten ontfermen over je boerderij. Op vele vlakken is Harvestella zo dus een klassieke Square Enix-JRPG met een vleugje Story of Seasons erover.
Het is wel belangrijk om met de juiste verwachtingen aan het spel te beginnen. Harvestella bevat namelijk noch de diepgang van een volwaardige JRPG, noch die van een typische farming life simulator. Activiteiten zoals gewassen oogsten, dieren verzorgen, vissen, koken, en gebruiksvoorwerpen maken zijn van de partij. Je kan ook de relatie met bepaalde personages vergroten door zijmissies te doen, maar echt veel interactie is er niet met de NPC's en trouwen kan je bijvoorbeeld ook niet doen. De focus van het farming sim-gedeelte is eigenlijk vooral om handige voorwerpen te maken en geld te verdienen. Vijanden doden levert je immers geen geld op, dus ben je aangewezen op bijvoorbeeld het verkopen van items en het maken van gerechten voor de tavernes. Je zou het eigenlijk kunnen omschrijven als een soort light-ervaring, waarbij vele aspecten vereenvoudigd werden, wat eigenlijk ook het gebruiksgemak ten goede komt (bijvoorbeeld doordat je voor het bewateren van je gewassen niet steeds je gieter moet vullen aan een waterput).
Klungelige gevechten
Wat het RPG-gedeelte betreft, zit het spel een beetje in hetzelfde vaarwater. Zoals hierboven vermeld, wist het verhaal alvast de nodige interesse op te wekken, maar gevechten stellen helaas wat teleur. Het spel stelt je wel tien verschillende klassen ter beschikking die zeer divers kunnen aanvoelen, maar de gevechten worden wat tegengehouden doordat je voornamelijk je ene basisaanval zal gebruiken. Je kan per klasse wel vier verschillende speciale aanvallen toewijzen om te gebruiken, maar deze hebben een vrij grote cooldown en het kan even duren voordat je er enkele vrijspeelt in een klasse. Doordat je dezelfde jobpunten gebuikt om eigenschappen vrij te spelen per klasse, is het bovendien vaak interessanter om te blijven investeren in een klasse die je al sterk ontwikkeld hebt dan eentje die je halverwege het spel vrijspeelt. Hoewel je daarnaast ook een dash-beweging hebt, voelt het ontwijken van aanvallen vrij omslachtig aan en in mijn ogen missen de gevechten van Harvestella een zekere diepgang, soepelheid en dynamisme.
Wat me verder wel aangenaam verraste, was de manier waarop de dungeons werken. Deze dungeons zijn redelijk groot en doordat het spel met een tijdsysteem werkt, wat voortkomt uit de farming sim-gameplay, kan je de dungeons niet in één dag voltooien. Dit zorgt voor een soort van push your luck-element waarbij je kan proberen om te gaan naar het volgende checkpoint zonder te weten of je het zal halen of niet. Gelukkig zijn er voldoende shortcuts vrij te spelen door bijvoorbeeld bruggen en ladders te herstellen of obstakels op te blazen met een bom. Deze dungeons voltooien zorgt bovendien voor belangrijke vooruitgangsmomenten in het verhaal, waardoor je maar al te graag vordering maakt op deze plekken.
Pixels tellen
Waar het spel wel wat teleurstelt is op het visuele vlak. Zo zijn een aantal van de dungeons en de andere omgevingen waar je soms door loopt niet altijd even visueel stimulerend door de simpele textures en het detail in deze levels. Je hebt hier en daar wel een boom, wat stenen en wat gras, maar de omgevingen voelen vaak te levensloos aan. De steden die je zal bezoeken zijn echter een compleet ander verhaal. De verschillende steden zijn prachtig vormgegeven en de makers hebben hier duidelijk heel wat tijd en creativiteit ingestoken, waarbij elke locatie ook totaal anders is dan de vorige die je hebt bezocht. De overwereld die de verschillende locaties verbindt, is ook knap ontworpen en doet me wat denken aan diorama's, een stijl die we recent ook zagen in The DioFIeld Chronicle. Helaas wordt op de Nintendo Switch veel van deze grafische pracht teniet gedaan door de erbarmelijke resolutie, waardoor het spel er zeer korrelig en wazig kan uitzien. Binnenshuis valt het mee, maar eens je buiten bent, lijkt de resolutie een serieuze deuk te nemen, waarbij dit in handheld-modus zelfs tot 480p kan gaan. Op PC zal het spel op dit vlak alvast beter af zijn, maar gezien ik nog geen Steam Deck heb, was dit de enige manier om het spel 's avonds in bed te spelen. Wat voor mij ideaal is voor een spel als Harvestella, want deze titel biedt alvast een zeer relaxerende ervaring.
Wat ik ook wel spijtig vond, is dat het spel helaas geen ingesproken dialogen heeft. Nochtans bevat het spel veel momenten waar er veel gesproken wordt, zeker in het begin, en de toevoeging van stemmen hadden zeker een verrijking geweest. Af en toe hoor je jouw personage wel een zinnetje in het Japans murmeren en het is dan ook vreemd dat je hiervoor de stem van je personage moet kiezen. De mogelijkheden om je personage aan te passen zijn verder wel vrij beperkt. Maar langs de andere kant heeft niet elke RPG een uitgebreide character creator nodig natuurlijk. Wat wel noemenswaardig is, is dat Harvestella de mogelijkheid heeft om je personage non-binair te maken. Voor velen zal dit niet veel uitmaken en misschien zelfs overbodig aanvoelen, maar het is mooi dat iedereen op deze manier zich het hoofdpersonage van Harvestella eigen kan maken.
Spellen in dit genre gaan gewoonlijk op een van twee klassieke manieren van start en Harvestella
Wacht, ik moet even mijn gewassen water geven
Initieel lijkt het spel zich af te spelen in een soort van middeleeuwse fantasiewereld, maar de introductie van moderne technologie en hedendaagse structuren zorgen al snel voor de nodige intrige en verkenningsdrang. Hoe de vork aan de steel zit, ga ik niet verklappen natuurlijk. Maar het verhaal wist mij alvast aangenaam te verrassen en toonde veel meer diepgang en narratieve twists dan ik initieel verwacht had van dit spel. Meestal fungeert het verhaal in dit soort spellen als aankleding om de speler en het hoofdpersonage te betrekken bij de beslommeringen van het dorpje, maar het verhaal van Harvestella ontplooit zich langzaam tot iets veel groter waarbij, zoals het een goede JRPG betaamt, het lot van de wereld in jouw handen ligt. Maar in plaats van enkel Final Fantasy-gewijs de wereld te redden (of boodschappenjongen te spelen voor de NPC's), zal je je hier ook moeten ontfermen over je boerderij. Op vele vlakken is Harvestella zo dus een klassieke Square Enix-JRPG met een vleugje Story of Seasons erover.
Op vele vlakken is Harvestella een klassieke Square Enix-JRPG met een vleugje Story of Seasons erover.
Het is wel belangrijk om met de juiste verwachtingen aan het spel te beginnen. Harvestella bevat namelijk noch de diepgang van een volwaardige JRPG, noch die van een typische farming life simulator. Activiteiten zoals gewassen oogsten, dieren verzorgen, vissen, koken, en gebruiksvoorwerpen maken zijn van de partij. Je kan ook de relatie met bepaalde personages vergroten door zijmissies te doen, maar echt veel interactie is er niet met de NPC's en trouwen kan je bijvoorbeeld ook niet doen. De focus van het farming sim-gedeelte is eigenlijk vooral om handige voorwerpen te maken en geld te verdienen. Vijanden doden levert je immers geen geld op, dus ben je aangewezen op bijvoorbeeld het verkopen van items en het maken van gerechten voor de tavernes. Je zou het eigenlijk kunnen omschrijven als een soort light-ervaring, waarbij vele aspecten vereenvoudigd werden, wat eigenlijk ook het gebruiksgemak ten goede komt (bijvoorbeeld doordat je voor het bewateren van je gewassen niet steeds je gieter moet vullen aan een waterput).
Klungelige gevechten
Wat het RPG-gedeelte betreft, zit het spel een beetje in hetzelfde vaarwater. Zoals hierboven vermeld, wist het verhaal alvast de nodige interesse op te wekken, maar gevechten stellen helaas wat teleur. Het spel stelt je wel tien verschillende klassen ter beschikking die zeer divers kunnen aanvoelen, maar de gevechten worden wat tegengehouden doordat je voornamelijk je ene basisaanval zal gebruiken. Je kan per klasse wel vier verschillende speciale aanvallen toewijzen om te gebruiken, maar deze hebben een vrij grote cooldown en het kan even duren voordat je er enkele vrijspeelt in een klasse. Doordat je dezelfde jobpunten gebuikt om eigenschappen vrij te spelen per klasse, is het bovendien vaak interessanter om te blijven investeren in een klasse die je al sterk ontwikkeld hebt dan eentje die je halverwege het spel vrijspeelt. Hoewel je daarnaast ook een dash-beweging hebt, voelt het ontwijken van aanvallen vrij omslachtig aan en in mijn ogen missen de gevechten van Harvestella een zekere diepgang, soepelheid en dynamisme.
Wat me verder wel aangenaam verraste, was de manier waarop de dungeons werken. Deze dungeons zijn redelijk groot en doordat het spel met een tijdsysteem werkt, wat voortkomt uit de farming sim-gameplay, kan je de dungeons niet in één dag voltooien. Dit zorgt voor een soort van push your luck-element waarbij je kan proberen om te gaan naar het volgende checkpoint zonder te weten of je het zal halen of niet. Gelukkig zijn er voldoende shortcuts vrij te spelen door bijvoorbeeld bruggen en ladders te herstellen of obstakels op te blazen met een bom. Deze dungeons voltooien zorgt bovendien voor belangrijke vooruitgangsmomenten in het verhaal, waardoor je maar al te graag vordering maakt op deze plekken.
Pixels tellen
Waar het spel wel wat teleurstelt is op het visuele vlak. Zo zijn een aantal van de dungeons en de andere omgevingen waar je soms door loopt niet altijd even visueel stimulerend door de simpele textures en het detail in deze levels. Je hebt hier en daar wel een boom, wat stenen en wat gras, maar de omgevingen voelen vaak te levensloos aan. De steden die je zal bezoeken zijn echter een compleet ander verhaal. De verschillende steden zijn prachtig vormgegeven en de makers hebben hier duidelijk heel wat tijd en creativiteit ingestoken, waarbij elke locatie ook totaal anders is dan de vorige die je hebt bezocht. De overwereld die de verschillende locaties verbindt, is ook knap ontworpen en doet me wat denken aan diorama's, een stijl die we recent ook zagen in The DioFIeld Chronicle. Helaas wordt op de Nintendo Switch veel van deze grafische pracht teniet gedaan door de erbarmelijke resolutie, waardoor het spel er zeer korrelig en wazig kan uitzien. Binnenshuis valt het mee, maar eens je buiten bent, lijkt de resolutie een serieuze deuk te nemen, waarbij dit in handheld-modus zelfs tot 480p kan gaan. Op PC zal het spel op dit vlak alvast beter af zijn, maar gezien ik nog geen Steam Deck heb, was dit de enige manier om het spel 's avonds in bed te spelen. Wat voor mij ideaal is voor een spel als Harvestella, want deze titel biedt alvast een zeer relaxerende ervaring.
Wat ik ook wel spijtig vond, is dat het spel helaas geen ingesproken dialogen heeft. Nochtans bevat het spel veel momenten waar er veel gesproken wordt, zeker in het begin, en de toevoeging van stemmen hadden zeker een verrijking geweest. Af en toe hoor je jouw personage wel een zinnetje in het Japans murmeren en het is dan ook vreemd dat je hiervoor de stem van je personage moet kiezen. De mogelijkheden om je personage aan te passen zijn verder wel vrij beperkt. Maar langs de andere kant heeft niet elke RPG een uitgebreide character creator nodig natuurlijk. Wat wel noemenswaardig is, is dat Harvestella de mogelijkheid heeft om je personage non-binair te maken. Voor velen zal dit niet veel uitmaken en misschien zelfs overbodig aanvoelen, maar het is mooi dat iedereen op deze manier zich het hoofdpersonage van Harvestella eigen kan maken.
Conclusie
Zij die hadden gehoopt dat Harvestella het beste van twee werelden zou zijn, moet ik teleurstellen. Zowel als farming life simulator en als JRPG pakt het spel het vrij standaard aan, zonder veel diepgang. Gelukkig krijgen we wel een boeiend verhaal, enkele knappe locaties en interessante gameplaymechanismen voorgeschoteld die de ervaring alsnog uniek maken. De Switch-versie verliest helaas ook een puntje door de teleurstellende resolutie.
Pro
- Opvallend dungeondesign
- Prachtige wereld
- Boeiend verhaal
Con
- Gevechtssysteem is vrij oppervlakkig
- Geen ingesproken dialogen
- Graphics op Nintendo Switch
- Buiten de steden voelt het leveldesign wat kaal aan
7
Over
Beschikbaar vanaf
4 november 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
Genre
- JRPG
- Simulator
Ontwikkelaar
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
