Review

Review: Do Not Open
  • 0
  • 0
Escape rooms zijn in de jaren 2010 best populair geworden; tegenwoordig vind je er wel een paar in elke grote stad. Voor mensen met minder ervaring daarmee, betekent het ongeveer waarnaar het klinkt: je wordt opgesloten in een kamer en moet een puzzel oplossen om naar de volgende kamer te geraken en uiteindelijk op tijd te ontsnappen. Ook in de wereld van gaming hebben escape rooms hun plaats: vaak bevatten survival-horrorgames en action-adventuregames wel een ontsnappingspuzzel of twee, en je hebt ook de briljante visual novelreeks Zero Escape die een creatief verhaal rond deze ontsnappingssegmenten bouwt. Do Not Open, daarentegen, ambieert een immersieve horrorervaring te zijn dat uit niets anders dan virtuele escape rooms met een horrortintje bestaat, en dat voor de intersectie tussen escape roomliefhebbers en horrorfanaten. Kan Do Not Open die hunkering behagen? Kom er in deze review achter!
Bordspelreview: Suspects en Suspects 2
  • 0
  • 1
Wie moordzaken wil oplossen kan bij de recherche gaan werken. Heb je echter niet die ambitie omdat de staat toch niet investeert in het politionele gebeuren, dan heb je nog een andere mogelijkheid: je koopt Suspects en/of Suspects 2 en je krijgt hiervoor drie moordzaken in één doos. Gelukkig gaat het om fictieve moorden, maar je mag ze dus wel oplossen. Dat doe je in Agatha Christie-stijl en deze stijl kennen we natuurlijk uit videospellen zoals Hercule Poirot. Laat de moordmysteries maar komen.
Bordspelreview: Queensland
  • 0
  • 2
Laten we net geen honderd jaar terug gaan in de tijd. In de jaren '30 werd Australië namelijk geteisterd door een keversoort die alle planten opvreet. Vanuit het exotische Hawaï werd de giftige Cane Toad geïntroduceerd om de suikerrietplantages te beschermen. Op dat kleine eilandje Australië hebben de padden echter geen natuurlijke vijanden, waardoor ze een ware plaag worden. Tot op vandaag zijn de padden nog een pain in the a$$ en is er geen oplossing voor de keversoort. Er is namelijk voldoende ander eten voor de pad. Krijgen we de plaag nog onder controle of smijten we die padden toch niet beter "on tha barbie mate"?
Bordspelreview: Silhouetters
  • 0
  • 2
Mensen die onze boardgamereviews in de gaten houden, zagen al een aantal reviews passeren van spellen uit de Cartamundi Shuffle-reeks. In deze reeks vinden we zowel losstaande spellen terug als spellen gebaseerd op filmfranchises. Na mijn eerdere review van Friday the 13th, was het nu de beurt aan Silhouetters, een woordspel dat op het eerste zicht doet denken aan Dobble, maar waar toch een andere insteek achter schuilgaat. Daar waar eerstgenoemde vooral snelle reflexen en goede observatieskills vergt, is voor Silhoutters eerder creativiteit een basisvereiste. Benieuwd naar mijn spelervaring? Lees dan zeker onderstaande review!
Bordspelreview: Great Plains
  • 0
  • 1
Ik moet eerlijk toegeven dat, toen ik Great Plains van 999 Games opgestuurd kreeg om te reviewen, ik er nog niet van gehoord had en louter op het design van de doos afgaande was ik eerder sceptisch tegenover het spel. De ontwerpers van het spel, Trevor Benjamin en Brett J. Gilbert, daar had ik dan wel weer van gehoord, gezien beide heren ook de bedenkers zijn van dat ander spel voor twee spelers: Mandala. Aangezien ik wel een fan ben van Mandala, was mijn hoop terug dat ook Great Plains een mooi tussendoortje zou worden voor twee spelers.
Bordspelreview: Splendor
  • 3
  • 2
Als rijke handelaar door het leven gaan, het is mij helaas niet gegeven. Om me toch voor een keertje rijk te voelen, ging ik aan de slag met Splendor. In dit spel kruip je in de huid van een edelstenenhandelaar tijdens de Renaissanceperiode en gebruik je je middelen om mijnen en transportmiddelen te verwerven en kunstenaars te rekruteren om van edelstenen prachtige juwelen te maken. Uiteraard ben je niet de enige handelaar op de markt en zal je slim moeten omspringen met je rijkdom. Benieuwd naar mijn ervaring? Ontdek het in onderstaande review!
Review: Pokémon Violet
  • 4
  • 3
Pokémon, een van mijn allereerste game-ervaringen, dateert al sinds 1996. Zesentwintig jaar later zitten we aan de negende generatie Pokémon, die de kaap van 1000 Pocket Monsters overschrijdt. Na zelf bijna tien jaar geen Pokémon game gespeeld te hebben, waag ik mij opnieuw aan een avontuur waarvoor ik mijn Nintendo Switch nog eens vanonder het stof mag halen.
Techreview: Recon Cloud Hybrid Controller
  • 0
  • 2
Nog steeds word ik soms plots wakker in het midden van de nacht, badend in angstzweet. In de gruwelijke nachtmerries die gepaard gaan met die momenten, word ik gedwongen om met een third party-controller Mario Kart te spelen op mijn Nintendo 64, als twaalfjarige snotneus. Ja, de trauma’s die ik overgehouden heb aan de onfortuinlijke, onofficiële randapparatuur van dat tijdperk, draag ik tot op heden nog steeds mee. Als ik nu ergens een controller spot die niet gefabriceerd werd door Nintendo, Microsoft of Sony, is mijn wantrouwen aanzienlijk hoog. Maar goed, even in alle ernst: ik weet dat er tegenwoordig echt wel degelijke controllers gemaakt worden door andere fabrikanten, al dan niet onder toeziend oog van de consolefabrikanten. Turtle Beach is er zo eentje die al een hele tijd meedraait en een behoorlijke reputatie wist op te bouwen. We onderwerpen in deze review hun nieuwste creatie aan een eerlijk oordeel.
Review: Return To Monkey Island
  • 1
  • 1
De Monkey Island-games behoorden in de jaren 90 tot de absolute top van het point and click-genre en ze weren uitgegeven door LucasArts. Bedenker Ron Gilbert heeft na de overname van LucasArts door Disney flink moeten onderhandelen om een nieuwe telg te mogen ontwikkelen. Uiteraard is hem dat uiteindelijk gelukt en kunnen we daar nu ook mee aan de slag op de PlayStation 5. Fijn om te weten: veel mensen die meewerkten aan de eerdere games, zijn nu ook voor deze sequel teruggekeerd. Moet Return to Monkey Island het van nostalgie hebben of schuilt er wel degelijk een goede game onder de vernieuwde grafische stijl?
Techreview: Trust Trezo: Wireless Keyboard & Mouse
  • 1
  • 1
Na tientallen uren met de Trust Trezo te hebben gewerkt, is het voor mij zeer duidelijk dat prijs en kwaliteit niet altijd hand in hand gaan. Qua comfort scoort deze muis- en toetsenbordcombinatie bijvoorbeeld zeer hoog, maar toch betaal je er amper 40 euro voor. Zijn er dan geen minpuntjes? Zeker wel, en ook daar schrijf ik hieronder, maar algemeen bekeken kan je voor dit geld simpelweg niet meer verwachten.
Filmreview: The Contractor
  • 0
  • 0
Jessie J zong ooit It’s not about the money, money, money. We don’t need your money, money, money. Het spijt me Jessie J, maar die bubbel ga ik even moeten doorprikken. Geld is wel belangrijk en we hebben het broodnodig. Zeker wanneer je de enige kostwinnaar bent van het gezin, de rekeningen zich blijven opstapelen en je tenslotte je job verliest. U.S. Special Forces sergeant, James Harper, kan erover meespreken. Na een gedwongen ontslag bij het Amerikaanse leger, moet James op een andere manier aan geld zien te komen om zijn vrouw en kind te onderhouden. Wanneer James een nieuwe job vindt waarin hij opnieuw de bad guys mag aanpakken, lijkt deze bijna te mooi om waar te zijn … bijna …
Review: Marvel's Midnight Suns
  • 3
  • 4
Firaxis zal voor de liefhebbers van XCOM en Civilization bekend in de oren klinken. Met medewerking van Marvel hebben ze hun tanden gezet in een nieuwe tactische RPG, die zich afspeelt in het Marvel-universum van de jaren ‘90. Verwacht je dus aan een licht aangepaste versie dan de bekende hedendaagse invulling.
Filmreview: Minions: The Rise of Gru
  • 2
  • 3
Zeggen dat die eerste Despicable Me ietwat van een impact gehad heeft op onze toen tienjarige dochter is ietwat van een understatement. Op al onze vakantiefoto’s van dat jaar, van de toren van Pisa tot de kliffen van Etretat, staat Kevin de Minion trouw mee te poseren. We dachten dat het een vakantieliefde was, maar toen we onlangs op onze reis naar Duitsland dat kleine mormel nog steeds in haar koffer vonden, kregen we toch het gevoel dat die film iets moet losgemaakt hebben. Zelf mag ze nog zo hard beweren dat die Minion een geluksbrenger is, het feit dat ze geen alpaca kan passeren zonder luidop ‘’It’s so fluffy!‘’ te declameren indiceert toch dat de avonturen van Gru en zijn gele rakkers indertijd een gevoelige snaar geraakt hebben. Dat we samen, zoveel jaren later, na twee sequels en een heuse spin-off nog steeds naar Kevin en co kunnen kijken, voelt dan ook als een fijne tijdmachine naar simpeler tijden.
Bordspelreview: The Floor is Lava
  • 1
  • 1
“De vloer is lava!!”. Een zin die ouders met jonge kinderen ongetwijfeld al zullen gehoord hebben. Een spelletje dat al erg oud is, maar dat nooit actueler was als op vandaag. Zo actueel dat er niet enkel een Netflix-serie van bestaat, maar ook een bordspel voor kinderen! Mijn zoon van vijf hoefde zich niet te laten overtuigen om samen met papa het behendigheidsspel van Goliath aan een review te onderwerpen. Of deze titel ons beviel, kom je te weten in onderstaande review!
Filmreview: E.T. The Extra Terrestrial 40th Anniversary blu-ray
  • 1
  • 2
Hoewel ik mezelf als filmliefhebber beschouw, probeer ik zo weinig mogelijk films te herbekijken en de voorkeur te geven aan potentieel onontdekte pareltjes. Voor sommige klassiekers kan ik uiteraard niet anders dan een uitzondering maken. Eentje die zeker in dat rijtje past is E.T. The Extra Terrestrial. Naar aanleiding van zijn veertigjarig bestaan, werd ons de blu-ray toegestuurd. Benieuwd of deze prent van Steven Spielberg de tand des tijds kon doorstaan? Ontdek het in onderstaande review!
Seriereview: Wednesday
  • 1
  • 12
Televisie en film nemen ons al meer dan honderd jaar mee in alles wat we ons kunnen inbeelden en nog veel meer waar we zelfs nooit aan gedacht hadden. Één van de meest voorkomende en meest besproken zaken is en blijft ‘familie’ en de ‘familiedynamiek’. Helemaal in het begin en veel te lang daarna kregen we de immer perfecte combo van vader plus moeder plus twee kinderen. Dat zoiets éigenlijk meer uitzondering dan regel is, legde tv naast zich neer want aspiraties voor meer en beter waren goed voor kijkcijfers. Tot de jaren zestig kwamen kloppen en het stilaan oké werd om een tikkeltje anders dan de norm te zijn. 1964 bracht zowel The Munsters als The Addams Family naar het kleine scherm.
Techreview: Nacon RIG 500 Pro HC
  • 1
  • 0
Diverse fabrikanten smijten met allerhande dure termen om hun headsets aan het publiek te slijten. Dat je daar dan een twee à driehonderd euro voor moet ophoesten, moet je er maar bijnemen. En hoewel Nacon met hun RIG-reeks ook toestellen in het duurdere segment heeft, heeft het bedrijf ook headsets die iets aankoopvriendelijker zijn. Sinds kort zijn hun nieuwe Pro-headsets beschikbaar. De 300 Pro mochten we reeds reviewen en de review van de 800 Pro volgt komende week. Nu neem ik je graag mee in mijn review van de Nacon RIG 500 Pro HC.
Bordspelreview: Jonathan Eaton's Houses of Treasure: Ascalons Fury
  • 0
  • 0
De zoektocht naar de erfenis van Jonathan Eatons zakenimperium begint in Dunlewey. Een groep vrienden wordt door Jonathan Eaton uitgenodigd in het dorpje. In zijn jeugd viel hij in de catacomben van de plaatselijke kerk, en het duurde vier dagen voordat hij zijn weg eruitvond. Jonathan daagt je groep uit om hetzelfde avontuur aan te gaan. Los de puzzels en raadsels op en laat de lans genaamd Ascalon je de weg uit het doolhof wijzen in plaats van Ascalons woede te voelen en voor eeuwig in de donkere catacomben te moeten verblijven.
Bordspelreview: Jamaica
  • 4
  • 1
Als je thuis bent in de wereld van bordspellen, zal er waarschijnlijk wel een belletje rinkelen bij het horen van de naam Bruno Cathala. Deze Franse designer heeft heel wat bekende spellen op zijn naam staan, al dan niet in samenwerking met collega's zoals Ludovic Maublanc of Antoine Bauza. Enkele geliefde spellen waar hij heeft aan (mee)gewerkt zijn Five Tribes, Kingdomino, 7 Wonders, Shadows over Camelot en Cyclades. In 2007 bracht hij samen met Malcom Braff en Sébastien Pauchon Jamaica op de markt en ongeveer een jaar geleden kreeg dit spel een tweede editie met dank aan Asmodee en Space Cowboys.
Bordspelreview: Pocket Escape Room: Crew vs Crew
  • 0
  • 1
Escape rooms zijn meestal om samen te werken, daar vormt deze Pocket Escape Room: Crew vs Crew een uitzondering op. We kruipen per team in de huid van een piratencrew, uiteraard op zoek naar een schat. Twee crews zijn gelijktijdig op zoek en lopen elkaar meermaals in de weg. Of deze variant goed werkt, zal duidelijk worden in deze review.
Terug
Bovenaan