Bordspelreview: Queensland

Laten we net geen honderd jaar terug gaan in de tijd. In de jaren '30 werd Australië namelijk geteisterd door een keversoort die alle planten opvreet. Vanuit het exotische Hawaï werd de giftige Cane Toad geïntroduceerd om de suikerrietplantages te beschermen. Op dat kleine eilandje Australië hebben de padden echter geen natuurlijke vijanden, waardoor ze een ware plaag worden. Tot op vandaag zijn de padden nog een pain in the a$$ en is er geen oplossing voor de keversoort. Er is namelijk voldoende ander eten voor de pad. Krijgen we de plaag nog onder controle of smijten we die padden toch niet beter "on tha barbie mate"?

In Queensland leid je je eigen boerderij met suikerriet- en graanvelden tot een megaboerderij. Tegelijkertijd wordt het land overspoeld door padden die doorheen je boerderij trekken. Allen zijn ze op zoek naar een vijver om zich verder voort te planten. Door het aanleggen van extra tegels kan je jouw padden of die van de andere boerderijen laten bewegen. Wanneer exact vijf padden in de vijver zitten, worden de padden verwijderd uit het spel. Heb je meer dan vijf padden, dan scoor je minder punten. Op het einde van het spel worden alle tegels met padden erop, uit het spel verwijderd en worden de overgebleven tegels gebruikt om de score te berekenen.

Queensland front.jpg


Samen op pad met de padden

Elke beurt komt neer op de beslissing welke tegel je neemt (en daarbijhorend het aantal padden die je loslaat), waar je de tegel plaatst en de richting waarheen de padden zullen bewegen. Bij het aanleggen van tegels komt er minstens één pad in het spel, maximaal drie. Na het aanleggen van de tegel springen alle padden volgens de richting van de pijl op de nieuwe tegel. De patronen van de aan elkaar grenzende zijden moeten daarbij uiteraard overeenkomen. Bij het verplaatsen, springen alle padden in je boerderij. Hierbij geeft de pijl op de net aangelegde tegel de richting aan. Enkel de padden die zich in een vijver bevinden blijven rustig verder dobberen. Verder springen ze uiteraard niet uit je boerderij in de grote leegte. De padden springen één of twee tegels ver afhankelijk van de pijlen. Door het leggen van een tegel met een blauwe pijl komt er enige dynamiek tussen de spelers aan bod. Nu kunnen de overige spelers er namelijk voor kiezen om optioneel hun kikkers te verplaatsen in de juiste richting. Het hoofddoel is om de padden per vijf naar de vijver te sturen om het maximaal aantal punten te verdienen. Vanaf vijf of meer padden in een vijver springen worden ze ook van de boerderij verwijderd. Na het plaatsen van de tegel en verspringen van de kikkers komt de zogenaamde marktfase. Hierbij wordt een extra tegel aangevuld en krijgen de tegels de respectievelijke kikkers.

Word jij de beste paddenvanger van de bende?


In de doos vinden we spelregels in vijf verschillende talen, een kompastableau, set voor vier spelers een vijftigtal boerderijtegels en zestig houten padden. De tegels zelf hebben een mooie layout, en hebben als achtergrond modder, tarwevelden, suikerrietvelden of vijvers. Op elke tegel staan ook diverse symbolen die op het einde van het spel ook punten opleveren. Het aanleggen van de tegels leunt zeer sterk aan bij Carcasonne, dus spelers die Carcasonne kennen, zijn hier zeer snel mee weg. De houten paddentegels hebben een fel kleur, maar vallen hierdoor net goed op. Ze zijn stevig en kunnen ook mooi gestapeld worden. Dit komt wel van pas, want je hebt ze ook frequent vast. Over een echte paddenplaag, heb ik wel mijn twijfels. Door het aanleggen van de tegels en wat logisch nadenken, krijg je de padden snel richting de vijvers gestuurd. De insert laat ruimte voor een bijkomend vijftigtal boerderijtegels, wat doet vermoeden op bijkomende uitbreidingen (met interactie?).

Queensland 2.jpg


Solo pestcontrol

Het spel heeft ook een boekje met solo spelregels, wat me wel kan bekoren. De combinatie van drie moeilijkheidsgraden en zeven scenario's komt de solospeler en de herspeelbaarheid wel ten goede. Op zich speel je ook met tegenspelers het spel voornamelijk alleen. Er is een beperkte dynamiek tussen de verschillende spelers door het kiezen van de tegels en het bord van je tegenstanders in de gaten te houden. Je tegenstander kan namelijk spelen op het grootste tarweveld, of eerder in het verzamelen van verschillende tekens. Hier kan je wat op inspelen door ervoor te kiezen om alle vijvers te verzamelen of steeds de blauwe pijlen (en daarbijhorende richting) te kiezen. Zelf mis ik hier wat diepgang in interactie en blijf je voornamelijk analytisch naar je eigen speelterrein kijken. Het verplicht laten verplaatsen van de padden zou al een extra factor zijn in het spel. Door het introduceren van de verschillende scenario's kan je het spel ook voor de multiplayer aantrekkelijk houden. Want wie wil niet tot de paddenvanger of toegewijde boer van de bende gekroond worden?

Maar hoe kroon je je tot paddenkoning? Doorheen het spel scoor je punten door vijf of meer padden te verzamelen. Wanneer alle tegels gespeeld zijn, start de puntentelling. Je verwijder eerst alle tegels op je boerderij waar er nog padden aanwezig zijn. Hierdoor ontstaan er mogelijk gaten in je boerderij wat invloed heeft op je velden. De speler met het meeste padden op de boerderij verliest alvast drie punten, degene met het minste padden verdient er drie. Verder scoor je punten door elk compleet suikerrietveld en graanveld. Je moet dus zorgen dat de kikkers niet op de afgewerkte velden te vinden zijn, anders kan je hierop niet scoren. De boerderijkenmerken (schaap - vogelverschrikkers en de tractor ) leveren afhankelijk van het aantal spelers ook nog bijkomende punten op. Last but not least leveren de vijvers (die niet weggenomen werden), nog een punt op.

Conclusie

Het spel lijkt een chaotisch geheel op te leveren door een massa aan padden los te laten. Het spel is echter eerder analytisch en laat de padden enkel bewegen in de richting die je wil. Door padden te laten samenkomen, heb je in het eindspel een betere controle. Het spel heeft weinig interactie en is eerder een spel voor de solospeler. De grootste interactie zit in het kiezen van de tegels, maar in deze zijn er niet te veel verschillen onderling. Het spel speelt snel en is als tile-laying game eenvoudig uit te leggen aan startende spelers. Kan mits de nodige expansies uit te brengen meer interactie aan bod brengen.

Alle foto's werden aangeleverd door Wouter Debisschop. Meer knappe foto's vind je op zijn Instagram-pagina Tabletopping.

Pro

  • Goede kwaliteit tegels
  • Scenario's komen de herspeelbaarheid ten goede
  • Insert laat ruimtes voor uitbreidingen

Con

  • Marktfase is wat repetitief
  • Minder chaotisch dan verwacht, eerder analytisch
  • Eerder een solospel
7

Over

Uitgever

  1. 999 Games

Designer

Matt Wolfe

Aantal spelers

1-4

Tijdsduur

45 minuten
 
Terug
Bovenaan