LezZ

Een wandeling maken spreekt onze kinderen niet altijd aan, maar een leuke omgeving - lees: een kasteel - zou dat toch wat beter moeten maken, niet? Zo leek het ons toch een gezellige uitstap om een zondagmiddag samen door te brengen, zonder een volledige dag in beslag te nemen. Het stond al langer op onze planning om Laarne en het prachtige kasteel te bezoeken dus was ik graag kandidaat om de sfeer ter plaatse op te snuiven.

Het verhaal van Peter Pan is voor mij tijdloos en herinnert er ons aan om altijd de nodige fantasie en kindsheid te behouden. Het leven moet geen saaie boel zijn en niet altijd even serieus opgenomen worden. Wat verbeelding hier en het nodige optimisme daar zorgen voor een leuker leven. Met deze ingesteldheid ging ik met de hele familie op pad richting de Stadsschouwburg in Antwerpen om de première van dit sprookje in musicalvorm te aanschouwen.

Festivaria ging afgelopen vrijdag in première met hun twintigste voorstelling: De Klokkenluider van de Notre Dame. De bekende Parijse kathedraal werd nagebouwd op de oevers van het Donkmeer. Een betere locatie kan ik mij dan ook niet voorstellen om dit spektakel tot leven te brengen, waar men niet beperkt is door de grootte van een theaterzaal. Met een imposante constructie van zestien meter hoog en 34 meter breed heeft het creatieve team dan ook straf werk geleverd. De voorstelling is nog te zien tot en met 7 september 2024, wees er dus snel bij.

Het is mij een eer en genoegen om onze eerste officiële balletreview voor jullie te presenteren. Samen met mijn gezin keken we er al langer naar uit om deze voorstelling bij te wonen. Mijn vrouw beoefent zelf klassiek ballet en heeft al een paar pogingen ondernomen om mij wat zaken aan te leren. Ik had dus al zelf aan den lijve ondervonden dat het geen sinecure is om alles correct uit te voeren. Een tipje van de sluier: mij is het alleszins in de verste verte nog niet gelukt om aan de simpelste eisen te voldoen. Mijn bewondering is dan ook heel groot voor de dansers die alles gemakkelijk doen lijken, terwijl het in realiteit een uiterst technisch hoogstandje is.

Het verhaal van Charles Dickens is voor mij zowat de Home Alone van de theaterwereld. Talloze keren werd dit reeds verfilmd, ingesproken of vertolkt. Deep Bridge werkte nu samen met Stany Crets, die een nieuw script schreef en de regie op zich nam om er een hedendaagse toets aan te geven. Toch zou het originele verhaal met respect behandeld worden. Ik ging dus met veel plezier naar de voorstelling kijken. Uiteraard hoopte ik op een leuke twist, met de nodige humor en een mooie knipoog naar de hedendaagse cultuur.