Review

De wat-games? Ik haal er het woordenboek even bij: calumniation verwijst naar het idee van valse beschuldigingen. Dat is het grote thema van deze visual novel die net zoals de death games die het inspireerden een verhaal vertelt met een mix van visual novel-segmenten, en puzzelgameplay die onlosmakelijk is van het verhaal. In deze titel worden zes gevangenen, die elk beweren dat ze onschuldig zijn van de misdaad waarvoor ze opgesloten zijn, gevolgd, gepaard met een beul die iets te maken heeft met hun verleden. Samen moeten ze de Calumniation Games spelen, een dodelijk puzzelfestijn gelegen in een pretpark opgezet door het mysterieuze bedrijf Yurukill. De winnaar wint de kans om zijn of haar naam te zuiveren en zijn of haar vrijheid, of ze nu echt onschuldig zijn of niet ... Oh, en de game bestaat buiten visual novel-segmenten en puzzels uit shoot 'em up-gameplay, als je dat kan geloven.

Een zomernacht in de Verenigde Staten in 1966. Holt, de eigenaar van een gasstation, wordt door mannen in zwarte pakken ondervraagd over zijn vreemde dromen. Terwijl rijden Victoria en Lee, een koppel geschiedenisstudenten die allang niet meer zo halsoverkop verliefd zijn als ooit, door het bos, op weg naar een verrassing die Lee voor Victoria heeft. Maar onderweg botsen ze tegen een vleermuis aan, en ze worden al snel door coyotes aangevallen. Zelfs eens ze die aanval ontsnappen, krijgt iedereen het gevoel dat ze van elke duistere hoek in het bos bekeken worden ... Nu moeten Holt, Victoria, Lee, en de mysterieuze schrijver Lou samenwerken om erachter te komen wat hen overvalt, en hoe ze levend kunnen ontsnappen.

Op een afgelegen eiland in Groot-Brittannië weergalmt van binnenin een enorm landhuis een schreeuw: de meester van het huis, axolotl Gilfreys lichaam werd dood aangetroffen. En dat juist voordat hij een grote aankondiging ging maken aan alle mensen die hij naar zijn landgoed heeft uitgenodigd. Het komt maar goed uit voor het gezelschap dat topdetective en giraf Lord Winklebottom en zijn helpende hand, de hippo Doctor Frumple, onder de genodigden waren. Nu is het aan hen om dit mysterie op te lossen. Wie heeft Gilfrey vermoord? En wat heeft die moord te maken met zijn grote aankondiging?

Nate, een antropomorfisch wezen met hoorns wordt op een doordeweekse dag op kantoor opgebeld door niemand minder dan Satan zelf. Onze vriend de duivel heeft duidelijk een aantal klachten te melden over de kwaliteit en de progressie van de acties voor zijn verjaardagsfeestje. Onder meer op de servetten werd het verkeerde patroon geprint en hij wil onmiddellijk een status update over de taart. Nate moet NU de chef-kok gaan opzoeken en zorgen dat deze een beetje opschiet. Eénmaal in de keuken beland blijkt de kok echter nog niet aan de taart begonnen, want hij beschikt nog niet eens over de benodigde ingrediënten. Kortom, jij moet subito presto voor hem de meest vreselijke ingrediënten gaan zoeken in allerlei werelden, zodat hij ze kan combineren tot de meest wansmakelijke taart ooit. Want dat is tenslotte waar Satan wenst mee uit te pakken op zijn verjaardag en indien dit niet gebeurt, dan zwaait er wat. Dat is in een notendop het plot van de nieuwe game Hell Pie.

Ik moet grif toegeven dat ik nooit tennisspellen speel op console, met uitzondering van Wii Sports (héél lang geleden) en Nintendo Switch Sports, waarbij tennis onderdeel uitmaakt van een van de sporten. Een simulatiegame over de balsport heb ik nooit een kans gegeven, tot nu. Met de release van Matchpoint - Tennis Championships was de interesse eindelijk aangewakkerd, maar vraag me eigenlijk niet hoe dat komt. Of die voorzichtige interesse zich heeft gevormd tot fan zijn van het genre, lees je in deze review.

Outriders, ondertussen iets meer dan één jaar oud, is nog springlevend. De actievolle shooter met een pak RPG-elementen ontvangt regelmatig gratis en betalende updates die de speelervaring moeten verbeteren. Onlangs verscheen er met Worldslayer een betalende update. Ook hierin kun je nog steeds alleen of met maximaal twee anderen aan de slag om de boel op planeet Enoch te redden. Die planeet is nog maar eens in gevaar, maar dat gevaar is nu dreigender dan ooit. Of de nieuwe content van Worldslayer veel te bieden heeft, lees je in deze review.

Onlangs deelde ik hier met jullie de review van de Capcom Fighting Collection. Wie toen dacht dat de openbaring van mijn ziekelijke fetisjisme met betrekking tot arcadekasten daarna definitief zou ophouden, heeft het helaas bij het verkeerde eind. Toch is dit allemaal louter de schuld van Capcom. Door vorig jaar Capcom Arcade Stadium uit te brengen, werd duidelijk dat de retroformule verkocht als zoete broodjes. Bijgevolg was hun conclusie: "Hier stopt het niet, we gaan voor een tweede!". Net zoals die vele ouders dus, die er na een eerste kind nog niet genoeg van kregen. Al blijkt dat nadien niet altijd de beste keuze.

Bright Memory: Infinite is de opvolger van Bright Memory: Episode 1, een mix van fps en actie. Het grafische ziet er al fantastisch uit, waardoor mijn verbazing groot was toen ik ontdekte dat dit spel, uitgegeven door FYQD-Studio, vooral ontwikkeld is door één persoon. Unreal Engine 4 ligt aan de basis en deze draait vloeiend op de Nintendo Switch. Gelukkig want flitsende actie is het centrale gegeven in dit spel en een vlotte ervaring is hierbij uitermate belangrijk.

Met Queer Man Peering Into A Rock Pool.jpg zet Fuzzy Ghost, een ontwikkelaars- en uitgeversteam bestaande uit twee romantische partners, hun eerste stap in de wereld van gamedesign. Het resultaat is moeilijk te beoordelen: charmant en grappig, maar ook uitermate oppervlakkig aan de kant van zowel gameplay als verhaal. Wat je eruit kan halen hangt af van wat je ervan verwacht, en dus bespreek ik graag de elementen die in het voordeel en nadeel kunnen vallen, alsook een paar dingen die gewoon onafhankelijk van preferenties gelden.

Met nog maar net Touken Ranbu Warriors achter de kiezen, was de tijd aangebroken om opnieuw aan de slag te gaan met een titel in Omega Force’s Warriors-franchise. Na het tijdreizen en het zwaardgekletter van de Sengoku-periode, mocht ik deze keer in de wereld duiken van Fire Emblem, de geliefde strategische RPG-reeks van Nintendo. Dit is trouwens niet de eerste keer dat deze reeks een Musou-spin-off krijgt, want in 2017 verscheen er al een eerste Fire Emblem Warriors-titel. In plaats van te opteren voor een direct vervolg, werd er gekozen voor een spin-off gebaseerd op het in 2019 verschenen Fire Emblem: Three Houses.