Op een afgelegen eiland in Groot-Brittannië weergalmt van binnenin een enorm landhuis een schreeuw: de meester van het huis, axolotl Gilfreys lichaam werd dood aangetroffen. En dat juist voordat hij een grote aankondiging ging maken aan alle mensen die hij naar zijn landgoed heeft uitgenodigd. Het komt maar goed uit voor het gezelschap dat topdetective en giraf Lord Winklebottom en zijn helpende hand, de hippo Doctor Frumple, onder de genodigden waren. Nu is het aan hen om dit mysterie op te lossen. Wie heeft Gilfrey vermoord? En wat heeft die moord te maken met zijn grote aankondiging?
Lord Winklebottom Investigates is een point-and-click adventure game waarin je als een bijdehande Britse giraf mysteries oplost. In de stijl van de oude LucasArts-games verzamel je objecten die je kunnen helpen, combineer en gebruik je ze in soms vreemde manieren, en kom je zo steeds dichterbij de antwoorden die je zoekt.
Een oppervlakkig, maar vermakelijk verhaal met uiterst passende presentatie en kleurrijke personages
Lord Winklebottom Investigates is het eerste solo-project van Charlotte Sutherland, die eerder al meewerkte aan animaties voor LittleBigPlanet 3 en een aantal LEGO-games. Zij gaf in een interview aan dat Winklebottom het leven begon als een schilderij na een zoowandeling. Een Britse, chique, en een klein beetje arrogante giraf met een zwarte hoed en een monocle. Zo maakte ze nog een paar schilderijen, zoals een hippo met een rood pak, een bolhoed, en een tasje thee. Combineer die schilderijen met wat Sherlock Holmes en wat Agatha Christie, en Lord Winklebottom Investigates werd geboren! De aparte en grappige karakters die eerst enkel schilderijen waren, zijn nu geanimeerde personages die iets te maken hebben met de moord op heer Gilfrey. Sommige personages zijn vriendelijk, sommigen zijn irritant, maar allen zijn ze apart, en allen hebben ze wel een mogelijk motief om van Gilfrey af te willen zijn. Elk van hun tekstlijnen is ook prachtig ingesproken door stemacteurs die zich maar al te graag uitsloven om er een levendige very British performance van te maken.
De personages zijn clichés zonder veel diepte, zoals de neurotische huishoudster, of de theateractrice met een superioriteitscomplex, maar ze zijn wel geweldig tot leven gebracht met uitdrukkelijke portretten en animaties, consistente karakterisatie in hun tekst en handelingen, en gedreven stemacteurs. Elke lijn van elk aspect van het spel is geacteerd, waaronder ook de lijntjes commentaar die je krijgt als je op een object klikt. Jammer genoeg is er wel een storend probleem met de stemmen van de twee hoofdpersonages, Lord Winklebottom en Doctor Frumple. Het timbre, het accent en de intonatie van hun stem is net zo goed als de rest van de cast, maar de timing is verschrikkelijk: het klinkt wel alsof ze beiden zo snel mogelijk van al hun lijnen af willen geraken omdat ze niet genoeg tijd in de studio hebben. Het is ook mogelijk dat dit een bewerking op de originele opname is; dat hun stemmen versneld werden, of de pauzes tussen hun zinnen weggesneden, zodanig dat het spel een snellere pas heeft. Je wordt het na een paar uur spelen wel gewoon, maar het blijft storend, en vooral jammer aangezien het stemwerk daarnaast juist zo'n pluspunt aan het spel is.
De achtergronden en locaties in het spel zijn evenzeer mooi getekend en dragen bij tot het charmante gevoel van een extravagant landhuis waarin Agatha Christie-personages in zouden belanden. Zo ook de muziek die uit leuke deuntjes bestaat die perfect thuishoren in de jaren 20. Net als de personages, is het verhaal zelf helemaal niet zo complex of veelzeggend, maar het is een effectief en competent vaartuig om de personages wat te doen te geven. Het verhaal is opgesplitst in een proloog, drie aktes, en een heel korte epiloog. De proloog dient vooral als tutorial, maar heeft ook een unieke locatie en al wat leuke puzzels. De eerste twee akten bevatten het merendeel van het spel, en daarin gebeuren de standaardzaken die je zou verwachten, zoals ondervragingen en inspectie van de plaats delict. Als een klassieke adventure game met een gevoel voor humor, zou het maar jammer zijn als er niet ook heel vreemde en geinige situaties in voorkomen, en daar kan je je zeker aan verwachten.
Goed ontworpen, komische puzzels met een paar technische frustratiepunten
De proloog laat je weten hoe je voor de rest van het spel met de wereld zal interageren: je hebt een cursor (die je op console met de linkerstick bestuurt), en daarmee klik je op objecten of personages om erop commentaar te bieden, of er iets mee te doen. Ook kan je verzamelde objecten samenvoegen om iets nieuws te maken, en objecten in je inventaris gebruiken in de wereld door het door het scherm te slepen. Een standaard point-and-click controle-interface dus, met het terugkerende probleem van vele games in dat genre op consoles: de joysticks zijn niet gemaakt om de muiscursor te vervangen, en daarbovenop kan je zelfs binnen gespreksmenu's de pijltjes niet gebruiken, wat sommige acties in het spel soms een beetje irritant maakt.
De puzzels zelf zijn meestal heel goed. Er is duidelijk moeite in gestoken dat de puzzels geen zogenaamde "maanlogica" hebben, dus je moet geen enorme logische sprongen maken om aan de conclusie te komen. Ook iets irritant in vele old-school point-and-click games is pixelhunting, waarbij je op precies het juiste gedeelte van het scherm moet klikken om een onzichtbare trigger te raken, en ook dat is vooral ontweken: alles is zichtbaar, en de cursor krijgt een woordje wanneer je boven iets staat. Toch is er één element die het anders aangenaam gepuzzel soms een karwei maakt, en dat heeft ook te maken met het vinden van objecten. Sommige objecten lijken gewoon onderdelen van een groter geheel van een object, waardoor het niet in je opkomt om specifiek op het kleine onderdeel te klikken.
Objecten worden ook enkel verzamelbaar wanneer ze bruikbaar worden in het verhaal, wat wil zeggen dat als je even vast zit, je best nog maar eens alles aanklikt die je eerder in het verhaal zonder resultaat hebt geprobeerd. En ten slotte is het soms zo dat je een object pas verzamelt nadat je er meerdere keren op geklikt hebt, zonder dat het eerste commentaar je laat weten om er nog eens op te klikken. De combinatie van die drie feitjes heeft me zeker een paar uur zoekwerk gekost, en dat geeft helemaal niet zoveel voldoening als het echt oplossen van de puzzels. Dat gezegd zijnde, meeste objecten kunnen redelijk makkelijk gevonden worden, en de puzzels zelf die je ermee oplost variëren tussen gemakkelijk en uitdagend, maar zijn steeds vermakelijk. Mijn lievelingspuzzel had bijvoorbeeld te maken met een seance waarbij een personage een geest oproept. In dat deel moet je als Winklebottom de kamer met de juiste objecten manipuleren om een geestelijke verschijning na te bootsen en de gasten te choqueren. Mighty good fun, old chap!
Lord Winklebottom Investigates is een point-and-click adventure game waarin je als een bijdehande Britse giraf mysteries oplost. In de stijl van de oude LucasArts-games verzamel je objecten die je kunnen helpen, combineer en gebruik je ze in soms vreemde manieren, en kom je zo steeds dichterbij de antwoorden die je zoekt.
Een oppervlakkig, maar vermakelijk verhaal met uiterst passende presentatie en kleurrijke personages
Lord Winklebottom Investigates is het eerste solo-project van Charlotte Sutherland, die eerder al meewerkte aan animaties voor LittleBigPlanet 3 en een aantal LEGO-games. Zij gaf in een interview aan dat Winklebottom het leven begon als een schilderij na een zoowandeling. Een Britse, chique, en een klein beetje arrogante giraf met een zwarte hoed en een monocle. Zo maakte ze nog een paar schilderijen, zoals een hippo met een rood pak, een bolhoed, en een tasje thee. Combineer die schilderijen met wat Sherlock Holmes en wat Agatha Christie, en Lord Winklebottom Investigates werd geboren! De aparte en grappige karakters die eerst enkel schilderijen waren, zijn nu geanimeerde personages die iets te maken hebben met de moord op heer Gilfrey. Sommige personages zijn vriendelijk, sommigen zijn irritant, maar allen zijn ze apart, en allen hebben ze wel een mogelijk motief om van Gilfrey af te willen zijn. Elk van hun tekstlijnen is ook prachtig ingesproken door stemacteurs die zich maar al te graag uitsloven om er een levendige very British performance van te maken.
De personages zijn clichés zonder veel diepte, zoals de neurotische huishoudster, of de theateractrice met een superioriteitscomplex, maar ze zijn wel geweldig tot leven gebracht met uitdrukkelijke portretten en animaties, consistente karakterisatie in hun tekst en handelingen, en gedreven stemacteurs. Elke lijn van elk aspect van het spel is geacteerd, waaronder ook de lijntjes commentaar die je krijgt als je op een object klikt. Jammer genoeg is er wel een storend probleem met de stemmen van de twee hoofdpersonages, Lord Winklebottom en Doctor Frumple. Het timbre, het accent en de intonatie van hun stem is net zo goed als de rest van de cast, maar de timing is verschrikkelijk: het klinkt wel alsof ze beiden zo snel mogelijk van al hun lijnen af willen geraken omdat ze niet genoeg tijd in de studio hebben. Het is ook mogelijk dat dit een bewerking op de originele opname is; dat hun stemmen versneld werden, of de pauzes tussen hun zinnen weggesneden, zodanig dat het spel een snellere pas heeft. Je wordt het na een paar uur spelen wel gewoon, maar het blijft storend, en vooral jammer aangezien het stemwerk daarnaast juist zo'n pluspunt aan het spel is.
De personages zijn clichés zonder veel diepte, maar ze zijn wel geweldig tot leven gebracht met uitdrukkelijke portretten en gedreven stemacteurs.
De achtergronden en locaties in het spel zijn evenzeer mooi getekend en dragen bij tot het charmante gevoel van een extravagant landhuis waarin Agatha Christie-personages in zouden belanden. Zo ook de muziek die uit leuke deuntjes bestaat die perfect thuishoren in de jaren 20. Net als de personages, is het verhaal zelf helemaal niet zo complex of veelzeggend, maar het is een effectief en competent vaartuig om de personages wat te doen te geven. Het verhaal is opgesplitst in een proloog, drie aktes, en een heel korte epiloog. De proloog dient vooral als tutorial, maar heeft ook een unieke locatie en al wat leuke puzzels. De eerste twee akten bevatten het merendeel van het spel, en daarin gebeuren de standaardzaken die je zou verwachten, zoals ondervragingen en inspectie van de plaats delict. Als een klassieke adventure game met een gevoel voor humor, zou het maar jammer zijn als er niet ook heel vreemde en geinige situaties in voorkomen, en daar kan je je zeker aan verwachten.
Goed ontworpen, komische puzzels met een paar technische frustratiepunten
De proloog laat je weten hoe je voor de rest van het spel met de wereld zal interageren: je hebt een cursor (die je op console met de linkerstick bestuurt), en daarmee klik je op objecten of personages om erop commentaar te bieden, of er iets mee te doen. Ook kan je verzamelde objecten samenvoegen om iets nieuws te maken, en objecten in je inventaris gebruiken in de wereld door het door het scherm te slepen. Een standaard point-and-click controle-interface dus, met het terugkerende probleem van vele games in dat genre op consoles: de joysticks zijn niet gemaakt om de muiscursor te vervangen, en daarbovenop kan je zelfs binnen gespreksmenu's de pijltjes niet gebruiken, wat sommige acties in het spel soms een beetje irritant maakt.
De puzzels zelf variëren tussen gemakkelijk en uitdagend, maar zijn steeds vermakelijk.
De puzzels zelf zijn meestal heel goed. Er is duidelijk moeite in gestoken dat de puzzels geen zogenaamde "maanlogica" hebben, dus je moet geen enorme logische sprongen maken om aan de conclusie te komen. Ook iets irritant in vele old-school point-and-click games is pixelhunting, waarbij je op precies het juiste gedeelte van het scherm moet klikken om een onzichtbare trigger te raken, en ook dat is vooral ontweken: alles is zichtbaar, en de cursor krijgt een woordje wanneer je boven iets staat. Toch is er één element die het anders aangenaam gepuzzel soms een karwei maakt, en dat heeft ook te maken met het vinden van objecten. Sommige objecten lijken gewoon onderdelen van een groter geheel van een object, waardoor het niet in je opkomt om specifiek op het kleine onderdeel te klikken.
Objecten worden ook enkel verzamelbaar wanneer ze bruikbaar worden in het verhaal, wat wil zeggen dat als je even vast zit, je best nog maar eens alles aanklikt die je eerder in het verhaal zonder resultaat hebt geprobeerd. En ten slotte is het soms zo dat je een object pas verzamelt nadat je er meerdere keren op geklikt hebt, zonder dat het eerste commentaar je laat weten om er nog eens op te klikken. De combinatie van die drie feitjes heeft me zeker een paar uur zoekwerk gekost, en dat geeft helemaal niet zoveel voldoening als het echt oplossen van de puzzels. Dat gezegd zijnde, meeste objecten kunnen redelijk makkelijk gevonden worden, en de puzzels zelf die je ermee oplost variëren tussen gemakkelijk en uitdagend, maar zijn steeds vermakelijk. Mijn lievelingspuzzel had bijvoorbeeld te maken met een seance waarbij een personage een geest oproept. In dat deel moet je als Winklebottom de kamer met de juiste objecten manipuleren om een geestelijke verschijning na te bootsen en de gasten te choqueren. Mighty good fun, old chap!
Conclusie
Een plezante tijdsinvestering voor iedereen die houdt van de puzzels én humor van old-school point-and-click adventure games, met dezelfde charme en mooie 2D-achtergronden en -animaties als toen, maar naast een paar uitzonderingen heel wat minder belachelijke puzzellogica. Veel diepte moet je van het verhaal of de personages niet verwachten, maar het is wel een leuk eerbetoon aan het werk van Agatha Christie met heel wat kleurrijke personages en grappige situaties.
Pro
- Meestal leuke puzzels
- Vermakelijke personages en verhaal
- Prachtige achtergronden en karakterportretten
- Tekst volledig en meestal heel goed ingesproken
- Lekkere deuntjes
Con
- De hoofdpersonages spreken te snel
- Cursor onhandig op console
- Tijdverspilling bij het zoeken naar objecten
- Personages en verhaal best oppervlakkig
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
28 juli 2022
Gespeeld op
- Xbox Series X|S
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Adventure
Ontwikkelaar
- Cave Monsters
Uitgever
- Cave Monsters
