Wist u dat het gevoel van déjà vu verschillende oorzaken kan hebben? Het is iets dat ongeveer tweederde van de mensen al eens meegemaakt heeft, een gevoel dat je een bepaald moment al eens ervaren hebt. Er is echter ook een pathologische déjà vu, die verband houdt met epilepsie of kan duiden op een andere neurologische aandoening. Het loont dus wel degelijk om het gevoel in de gaten te houden als het frequenter of intenser zou worden.
Wist u dat het gevoel van déjà vu verschillende oorzaken kan hebben? Het is iets dat ongeveer tweederde van de mensen al eens meegemaakt heeft, een gevoel dat je een bepaald moment al eens ervaren hebt. Er is echter ook een pathologische déjà vu, die verband houdt met epilepsie of kan duiden op een andere neurologische aandoening. Het loont dus wel degelijk om het gevoel in de gaten te houden als het frequenter of intenser zou worden.
Geen comeback was ooit groter dan Lazarus
Het grootste deel van ons heeft nog flink op een stoeltje zitten luisteren naar het verhaal van Lazarus. Het kan dan ook tellen: Lazarus legt het loodje, geeft de pijp aan Maarten, kuist zijn schup af, wisselt het tijdelijke voor het eeuwige, blaast zijn laatste adem uit, gaat naar de eeuwige jachtvelden, … soit, de man is al in betere gezondheid geweest. Vier dagen na die laatste snik - zo schrijft Johannes - komt ene Jezus van Nazareth en die wekt Lazarus terug tot leven. Wat mevrouw Lazarus hier van vond, staat niet beschreven. Het toont het meest overtuigende bewijs van de goddelijkheid van Christus, het overwinnen van de dood himself. De naam Lazarus is al die tijd al synoniem gebleven voor wederopstanding. Natuurlijk is winnen van de dood geen concept waar Jeezy Creezy een patent op heeft. We vinden in alle culturen vanalles van legendes en folklore waar de mens Magere Hein weet te verslaan.
Reeds in 400 voor Christus (David Copperfield avant la lettre, zie hierboven) was er sprake van het vooruitspringen in de tijd. Volgens de legende werd die persoon maar liefst driehonderd jaar in de toekomst wakker. En verleden en toekomst hebben al zo lang de mens rondloopt een enorme aantrekkingskracht. Zijn er vorige levens en wie was ik dan? Hoe zal het er uitzien over duizend jaar, als we er dan nog zijn? We proberen aan de hand van de sterren en allerlei tarot, runen en soortgenoten uit te vissen wat de toekomst zal brengen. Door hypnose willen we zien wat het verleden inhield. Het idee om effectief voor- of achteruit in de tijd te kunnen gaan, is er eentje waar veel mensen zouden voor tekenen. In 1895 kwam door H. G. Wells met zijn boek The Time Machine het idee van het bouwen van een apparaat voor dat tijdreizen binnen in de algemene cultuur. Sindsdien is het een populair onderwerp waar zowel schrijvers als film- en televisiemakers knappe dingen mee doen. Denk maar aan een Dr Who, Outlander of 1963 van Stephen King.
Het einde is nog maar het begin
Reizen door de tijd is dus geen nieuw concept. Of het nu gedaan wordt voor de goede of de slechte redenen, behoorlijk veel mogelijkheden zijn al de revue gepasseerd. Toch slaagt The Lazarus Project (niet te verwarren met de gelijknamige film uit 2008, beiden hebben niks gemeen met elkaar) erin om een invalshoek te vinden die zin geeft om te kijken. Terug gaan in de tijd om het einde van de wereld te voorkomen. Lazarus is een heel machtige, multinational organisatie die de wereld begeleidt van checkpoint naar checkpoint, elk jaar op 1 juli. Doorheen het jaar houden zij de wereld in de gaten, op zoek naar extinction level events, gebeurtenissen die het einde van de mensheid (en de planeet) kunnen betekenen. De agenten van de organisatie kunnen de tijd terugzetten naar het vorige checkpoint en zo alles in het werk stellen om het voortbestaan van de planeet te vrijwaren. Er staat geen limiet op hoeveel keer ze kunnen teruggaan. Dat hiervoor bepaalde levenskoersen onherroepelijk anders lopen (want alles wat na het checkpoint gebeurde, wordt door de reset teniet gedaan) moeten zij erbij nemen voor ‘het grotere goed’. De agenten van de organisatie zijn veelal speciaal uitgekozen en waren al een elite in hun veld van ordehandhaving of speciale diensten. Enkelen, echter, zijn wat men heet ‘mutant’. Wat zoveel wil zeggen als zich van nature bewust van de sprongen terug in de tijd. Soms van kindsbeen af, soms vanaf een bepaalde gebeurtenis. App-ontwikkelaar George is zo een ‘mutant’ die plots een periode van zes maanden lijkt te herbeleven, wat zijn leven behoorlijk overhoop haalt. Hij komt via Archie terecht bij Lazarus en zal daar voor een aantal moeilijke keuzes staan. Want als de wereld echt *wil* sterven, wie zijn wij om dat tegen te gaan?
Ik had de promo voor Lazarus en passant gezien, zonder echt goed op te letten en mijn eerste - aangename - verrassing was dat dit een Britse reeks is. Er is gewoon iets in de Britse mentaliteit dat zelfs Armageddon zou overkomen als mildly inconvenient. Wat niet wil zeggen dat hier geen spanning en drama te vinden is, maar de algemene einde-van-de-wereld-hysterie van Hollywood laten ze achterwege. Aflevering drie is bijvoorbeeld qua verhaal en redenering zowel intriest als een katalysator om je eigen allianties in de reeks in vraag te stellen en heel sterk geschreven. Hoofdrolspeler Paapa Essiedu (Gangs of London, I May Destroy You), als George, is een man die op korte tijd wel heel veel kliks moet maken. Lazarus opent voor hem een nieuwe wereld, maar of hij uiteindelijk kan aanvaarden wat dat voor hem en zijn dierbaren kan betekenen, is ten zeerste de vraag. Zijn gids binnen Lazarus is Archie (Anjli Mohindra, Elden Ring, Munich: The Edge of War) die al een heel aantal keren de wereld heeft zien eindigen, ook met een grote persoonlijke kost, maar die toch lijkt te blijven geloven in het concept van de organisatie. Een andere ‘mutant’ in de groep is Shiv (Rudi Dharmalingam, Wakefield, Strike Back), op het eerste gezicht het obligate knorrige lid van de groep maar een water met diepe gronden. Caroline Quentin (Jonathan Creek, Men Behaving Badly) is Wes, de hoogste in rangorde die het team ooit te zien krijgen en zij die de uiteindelijke beslissingen tot terugspringen neemt. Omwille van haar positie roept zij vaak sterke gevoelens op binnen haar groep. Antagonist van dienst is Rebrov (Tom Burke, C. B. Strike, Mank), een oud-gediende van Lazarus die gelooft dat de wereld wil sterven en dat ook wil toelaten. In hoeverre Rebrov gelijk zou hebben en in hoeverre de missie van Project Lazarus moet kunnen doorgaan, zijn vragen waar je bij het bekijken waarschijnlijk een aantal keren zal … op terugspringen.
Wist u dat het gevoel van déjà vu verschillende oorzaken kan hebben? Het is iets dat ongeveer tweederde van de mensen al eens meegemaakt heeft, een gevoel dat je een bepaald moment al eens ervaren hebt. Er is echter ook een pathologische déjà vu, die verband houdt met epilepsie of kan duiden op een andere neurologische aandoening. Het loont dus wel degelijk om het gevoel in de gaten te houden als het frequenter of intenser zou worden.
Geen comeback was ooit groter dan Lazarus
Het grootste deel van ons heeft nog flink op een stoeltje zitten luisteren naar het verhaal van Lazarus. Het kan dan ook tellen: Lazarus legt het loodje, geeft de pijp aan Maarten, kuist zijn schup af, wisselt het tijdelijke voor het eeuwige, blaast zijn laatste adem uit, gaat naar de eeuwige jachtvelden, … soit, de man is al in betere gezondheid geweest. Vier dagen na die laatste snik - zo schrijft Johannes - komt ene Jezus van Nazareth en die wekt Lazarus terug tot leven. Wat mevrouw Lazarus hier van vond, staat niet beschreven. Het toont het meest overtuigende bewijs van de goddelijkheid van Christus, het overwinnen van de dood himself. De naam Lazarus is al die tijd al synoniem gebleven voor wederopstanding. Natuurlijk is winnen van de dood geen concept waar Jeezy Creezy een patent op heeft. We vinden in alle culturen vanalles van legendes en folklore waar de mens Magere Hein weet te verslaan.
Reeds in 400 voor Christus (David Copperfield avant la lettre, zie hierboven) was er sprake van het vooruitspringen in de tijd. Volgens de legende werd die persoon maar liefst driehonderd jaar in de toekomst wakker. En verleden en toekomst hebben al zo lang de mens rondloopt een enorme aantrekkingskracht. Zijn er vorige levens en wie was ik dan? Hoe zal het er uitzien over duizend jaar, als we er dan nog zijn? We proberen aan de hand van de sterren en allerlei tarot, runen en soortgenoten uit te vissen wat de toekomst zal brengen. Door hypnose willen we zien wat het verleden inhield. Het idee om effectief voor- of achteruit in de tijd te kunnen gaan, is er eentje waar veel mensen zouden voor tekenen. In 1895 kwam door H. G. Wells met zijn boek The Time Machine het idee van het bouwen van een apparaat voor dat tijdreizen binnen in de algemene cultuur. Sindsdien is het een populair onderwerp waar zowel schrijvers als film- en televisiemakers knappe dingen mee doen. Denk maar aan een Dr Who, Outlander of 1963 van Stephen King.
Het einde is nog maar het begin
Reizen door de tijd is dus geen nieuw concept. Of het nu gedaan wordt voor de goede of de slechte redenen, behoorlijk veel mogelijkheden zijn al de revue gepasseerd. Toch slaagt The Lazarus Project (niet te verwarren met de gelijknamige film uit 2008, beiden hebben niks gemeen met elkaar) erin om een invalshoek te vinden die zin geeft om te kijken. Terug gaan in de tijd om het einde van de wereld te voorkomen. Lazarus is een heel machtige, multinational organisatie die de wereld begeleidt van checkpoint naar checkpoint, elk jaar op 1 juli. Doorheen het jaar houden zij de wereld in de gaten, op zoek naar extinction level events, gebeurtenissen die het einde van de mensheid (en de planeet) kunnen betekenen. De agenten van de organisatie kunnen de tijd terugzetten naar het vorige checkpoint en zo alles in het werk stellen om het voortbestaan van de planeet te vrijwaren. Er staat geen limiet op hoeveel keer ze kunnen teruggaan. Dat hiervoor bepaalde levenskoersen onherroepelijk anders lopen (want alles wat na het checkpoint gebeurde, wordt door de reset teniet gedaan) moeten zij erbij nemen voor ‘het grotere goed’. De agenten van de organisatie zijn veelal speciaal uitgekozen en waren al een elite in hun veld van ordehandhaving of speciale diensten. Enkelen, echter, zijn wat men heet ‘mutant’. Wat zoveel wil zeggen als zich van nature bewust van de sprongen terug in de tijd. Soms van kindsbeen af, soms vanaf een bepaalde gebeurtenis. App-ontwikkelaar George is zo een ‘mutant’ die plots een periode van zes maanden lijkt te herbeleven, wat zijn leven behoorlijk overhoop haalt. Hij komt via Archie terecht bij Lazarus en zal daar voor een aantal moeilijke keuzes staan. Want als de wereld echt *wil* sterven, wie zijn wij om dat tegen te gaan?
De agenten van de organisatie kunnen de tijd terugzetten naar het vorige checkpoint en zo alles in het werk stellen om het voortbestaan van de planeet te vrijwaren
Ik had de promo voor Lazarus en passant gezien, zonder echt goed op te letten en mijn eerste - aangename - verrassing was dat dit een Britse reeks is. Er is gewoon iets in de Britse mentaliteit dat zelfs Armageddon zou overkomen als mildly inconvenient. Wat niet wil zeggen dat hier geen spanning en drama te vinden is, maar de algemene einde-van-de-wereld-hysterie van Hollywood laten ze achterwege. Aflevering drie is bijvoorbeeld qua verhaal en redenering zowel intriest als een katalysator om je eigen allianties in de reeks in vraag te stellen en heel sterk geschreven. Hoofdrolspeler Paapa Essiedu (Gangs of London, I May Destroy You), als George, is een man die op korte tijd wel heel veel kliks moet maken. Lazarus opent voor hem een nieuwe wereld, maar of hij uiteindelijk kan aanvaarden wat dat voor hem en zijn dierbaren kan betekenen, is ten zeerste de vraag. Zijn gids binnen Lazarus is Archie (Anjli Mohindra, Elden Ring, Munich: The Edge of War) die al een heel aantal keren de wereld heeft zien eindigen, ook met een grote persoonlijke kost, maar die toch lijkt te blijven geloven in het concept van de organisatie. Een andere ‘mutant’ in de groep is Shiv (Rudi Dharmalingam, Wakefield, Strike Back), op het eerste gezicht het obligate knorrige lid van de groep maar een water met diepe gronden. Caroline Quentin (Jonathan Creek, Men Behaving Badly) is Wes, de hoogste in rangorde die het team ooit te zien krijgen en zij die de uiteindelijke beslissingen tot terugspringen neemt. Omwille van haar positie roept zij vaak sterke gevoelens op binnen haar groep. Antagonist van dienst is Rebrov (Tom Burke, C. B. Strike, Mank), een oud-gediende van Lazarus die gelooft dat de wereld wil sterven en dat ook wil toelaten. In hoeverre Rebrov gelijk zou hebben en in hoeverre de missie van Project Lazarus moet kunnen doorgaan, zijn vragen waar je bij het bekijken waarschijnlijk een aantal keren zal … op terugspringen.
Conclusie
Met de jaren groeien de zorgen om onze planeet, zorgen dat alles langer meegaat was al even een agendapunt en zorgen dat alles zich ook kan herstellen is van nog groter belang én nog moeilijker. Dat het voor de blauwe bol een stuk makkelijker zou zijn zonder zeven miljard en meer mensen die maar blijven inhakken op wat ze te bieden heeft, staat buiten kijf. Dus als er dan de kans is om een schone lei te verkrijgen, zouden we dan bereid zijn om veel meer op te geven dan nu al zou nodig zijn? The Lazarus Project stelt die vraag maar verpakt ze in een spannend en meeslepend verhaal, men gebruikt de reizen in de tijd-gimmick slim, de invloed die het heeft is iets waar niet vaak mee gewerkt wordt los van ‘ik heb op een bloem getrapt en duizend jaar later hebben we allemaal vier oren’. Dit is uitermate toegankelijke sci-fi, sterke acteurs, origineel verhaal en hapklaar met acht afleveringen.
Pro
- Spannend
- Uitstekend tempo
- Intrigerende vraag aan de basis van het verhaal
Con
- Seizoen twee nodig
8
Over deze serie
Beschikbaar vanaf
1 juli 2022
Genre
- Actie
- Drama
- Misdaad
- Scifi
- Thriller
Speelduur
50 minuten
Regie
Marco Kreuzpaintner, Akaash Meeda, Laura Scrivano
Cast
Paapa Essiedu, Anjli Mohindra, Caroline Quintin, Rudi Dharmalingam, Tom Burke, ...
Uitgever
HBO Now / Sky MAX
