Met nog maar net Touken Ranbu Warriors achter de kiezen, was de tijd aangebroken om opnieuw aan de slag te gaan met een titel in Omega Forces Warriors-franchise. Na het tijdreizen en het zwaardgekletter van de Sengoku-periode, mocht ik deze keer in de wereld duiken van Fire Emblem, de geliefde strategische RPG-reeks van Nintendo. Dit is trouwens niet de eerste keer dat deze reeks een Musou-spin-off krijgt, want in 2017 verscheen er al een eerste Fire Emblem Warriors-titel. In plaats van te opteren voor een direct vervolg, werd er gekozen voor een spin-off gebaseerd op het in 2019 verschenen Fire Emblem: Three Houses.
Daar Fire Emblem Warriors: Three Hopes
als een spin-off fungeert, werd ervoor geopteerd om het spel te laten afspelen in een soort alternatieve tijdslijn van de wereld van Fire Emblem: Three Houses. Je komt met andere woorden nog steeds terecht op het continent Fódlan dat verdeeld is onder drie heersende huizen: het Adrestian Empire, het Holy Kingdom of Faerghus en de Leicester Alliance. In het midden van het continent bevindt zich het klooster van Garreg Mach, de zetel van de kerk van Seiros en een kostschool voor leerlingen van de drie huizen. In Three Hopes speel jij als Shez, een huurling die na het redden van de drie toekomstige leiders van de huizen wordt uitgenodigd om te studeren aan Garreg Mach en zich vervolgens aansluit bij een van de drie huizen. Hoe het verhaal verder verloopt, hangt af van de keuze die je maakt. Want elk huis bewandelt zijn eigen pad in een wereld die op het punt staat om in chaos te storten nadat het Adrestian Empire de oorlog verklaart aan de Church of Seiros, wat resulteert in drie verschillende verhaallijnen die zich kunnen ontplooien.
Een omgekeerde wereld
De reden waarom Shez zich zo gewillig laat meeslepen in deze politieke spelletjes, is dat ze uiteraard zelf een agenda heeft. Ze is namelijk op zoek naar een huurling die de bijnaam Ashen Demon kreeg. Dit is niemand minder dan Byleth, het hoofdpersonage uit Three Houses die hier dus de rol van antagonist in het verhaal vervult. Natuurlijk zal je nog tal van andere personages uit Three Houses tegenkomen, niet in het minst Edelgard, Dimitri en Claude. Voor het verhaal sloot ik mij aan bij Edelgard, die de leidster is van het het Adrestian Empire en ik heb zodoende het Scarlet Blaze-scenario gespeeld van het spel. Elk scenario bestaat uit vijftien hoofdstukken met daarnaast twee extra hoofdstukken die je kan vrijspelen afhankelijk van een bepaalde keuze die je maakt later in het spel. Een scenario doorlopen zal je toch al snel meer dan vijfentwintig uur zoet houden, dus wat de speelduur en herspeelbaarheid betreft zit het alvast goed.
Fire Emblem Warriors: Three Hopes heeft bovendien veel meer om het lijf dan een gemiddelde Warriors-game. Enerzijds heb je natuurlijk de klassieke 1v1000-gameplay waarvoor de franchise bekendstaat. Hier doet het spel wel weinig innovatiefs en schotelt het ons vooral de bekende ingrediënten voor. De nieuwigheden die we zagen in recente titels zoals Samurai Warriors 5, Hyrule Warriors: Age of Calamity en Touken Ranbu Warriors maken ook hier hun opwachting. Helaas werd het aantal speciale aanvallen die je kan uitvoeren met behulp van de rechter schouderknop in deze titel beperkt tot twee, ondanks dat elk personage een heel arsenaal aan speciale aanvallen kan leren. Maar verder voelen de slagvelden zeer vertrouwd aan. De meerwaarde in Three Hopes komt dan ook voornamelijk door de kruisbestuiving met de Fire Emblem-reeks.
Het spel is namelijk meer dan een gemiddelde Musou-titel en legt veel meer de nadruk op het verhaal en de RPG-elementen. De meest recente Warriors-games bevatten sowieso al heel wat RPG-aspecten, maar hier gaan de makers nog verder met een zeer diepgaand klassensysteem, waarbij elk personage zich kan specialiseren en bepaalde klassen kan meesteren, meer uitgebreide mogelijkheden voor wapens en uitrusting, en relaties die je met de verschillende personages kan opbouwen. Buiten de slagvelden valt er ook heel wat te beleven, want je hebt je uitvalsbasis waar je kan trainen, wapens kan verbeteren, klusjes kan doen of op expeditie gaan. Deze klusjes stellen eigenlijk niet veel voor en bestaan uit niet meer dan een kleine cutscene, wat teleurstellend is na de leuke minigames uit Touken Ranbu Warriors. Expedities laten je dan weer toe om je teamleden beter te leren kennen door wat smalltalk te doen tijdens een uitje.
Een strategisch laagje
De grootste vernieuwing in Fire Emblem Warriors: Three Hopes komt echter voort uit het strategisch sausje dat over het spel werd gegoten en dat afstamt van zijn grotere broer. Zo maakt het spel gebruik van twee wapendriehoeken, iets wat de Fire Emblem-fans bekend in de oren zal klinken. Concreet is dit een schaar, steen, papier-mechanisme, maar dan voor de wapens in het spel. Verder is het ook belangrijk dat je jouw officieren goed beheert. Hoewel je in andere Warriors-spellen ook al bevelen kon geven, is dit aspect belangrijker en verder uitgewerkt in deze titel. Dit doe je zoals gewoonlijk op de tactische map, waar je bovendien ook een teleporteerfunctie hebt die je een beperkt aantal keren per missie kan gebruiken. Je zal in het heetst van de strijd dus ook tactische beslissingen moeten nemen en niet enkel met je wapen inhakken op honderden vijanden.
Zeker op de hogere moeilijkheidsgraden doe je er goed aan om ook deze aspecten zorgvuldig te gebruiken. Bovendien laat het spel je kiezen tussen een Classic- en een Casual-modus, waarbij je teamleden permanent kunnen doodgaan in de Classic-modus, wat voor een extra laagje stress kan zorgen. Als je gehecht geraakt aan een bepaald teamlid en je verliest dit personage tijdens je huidige playthrough, dan kan dit extra pijnlijk zijn, al zal dit voor sommigen een interessante uitdaging vormen. Gelukkig kun je op elk moment switchen van Classic naar Casual, maar niet omgekeerd. Hoe dan ook, krijg je dus vrij veel keuze in hoe diep je wilt gaan in de ervaring, gaande van een focus op de eenvoudige hack and slash-gameplay van de Warriors-franchise tot de tactische diepgang van de Fire Emblem-reeks. Dat het vechten en de missies soms wat repetitief aanvoelen, moet je wel voor lief nemen. Dit is helaas wat eigen aan de Warriors-formule.
Ruwe diamant
De gameplay is natuurlijk niet het enige punt waar er overlap is tussen de twee reeksen. Ook op visueel vlak zoekt Fire Emblem Warriors: Three Hopes aansluiting bij Fire Emblem: Three Houses, dankzij het gebruik van dezelfde cel-shaded graphics met anime-esthetiek. Vooral de tussenscènes zijn knap gedaan en ondanks dat zij vooral bestaan uit dialoogscenes, zijn deze momenten boeiend om te volgen dankzij de geweldige personages en de politieke intrige aanwezig in het verhaal. De gesprekken tijdens expedities of de Support Conversations, die je vrijspeelt als je de band tussen de personages verhoogt, zijn zoals te verwachten iets minder interessant. Maar ze laten je wel uitgebreider kennismaken met de verschillende personages.
De keerzijde van het visuele spektakel dat de makers op het scherm proberen te toveren, is dat het spel enkele prestatieproblemen heeft. Het is intussen helaas een gekend fenomeen met de Nintendo Switch. Zo kampt ook Three Hopes met een onstabiele frame rate, iets wat me vooral opviel tijdens het spelen in docked modus en wanneer er veel vijanden en speciale effecten op het scherm zichtbaar zijn. Bovendien is de resolutie van het spel duidelijk niet in high definition, waardoor vooral de omgevingen onscherp kunnen overkomen. Gelukkig had ik van zowel de frame drops als de lagere resolutie minder last in de handheld-modus, waardoor deze manier van spelen duidelijk mijn voorkeur genoot bij deze titel.
Daar Fire Emblem Warriors: Three Hopes
Een omgekeerde wereld
De reden waarom Shez zich zo gewillig laat meeslepen in deze politieke spelletjes, is dat ze uiteraard zelf een agenda heeft. Ze is namelijk op zoek naar een huurling die de bijnaam Ashen Demon kreeg. Dit is niemand minder dan Byleth, het hoofdpersonage uit Three Houses die hier dus de rol van antagonist in het verhaal vervult. Natuurlijk zal je nog tal van andere personages uit Three Houses tegenkomen, niet in het minst Edelgard, Dimitri en Claude. Voor het verhaal sloot ik mij aan bij Edelgard, die de leidster is van het het Adrestian Empire en ik heb zodoende het Scarlet Blaze-scenario gespeeld van het spel. Elk scenario bestaat uit vijftien hoofdstukken met daarnaast twee extra hoofdstukken die je kan vrijspelen afhankelijk van een bepaalde keuze die je maakt later in het spel. Een scenario doorlopen zal je toch al snel meer dan vijfentwintig uur zoet houden, dus wat de speelduur en herspeelbaarheid betreft zit het alvast goed.
Fire Emblem Warriors: Three Hopes heeft bovendien veel meer om het lijf dan een gemiddelde Warriors-game. Enerzijds heb je natuurlijk de klassieke 1v1000-gameplay waarvoor de franchise bekendstaat. Hier doet het spel wel weinig innovatiefs en schotelt het ons vooral de bekende ingrediënten voor. De nieuwigheden die we zagen in recente titels zoals Samurai Warriors 5, Hyrule Warriors: Age of Calamity en Touken Ranbu Warriors maken ook hier hun opwachting. Helaas werd het aantal speciale aanvallen die je kan uitvoeren met behulp van de rechter schouderknop in deze titel beperkt tot twee, ondanks dat elk personage een heel arsenaal aan speciale aanvallen kan leren. Maar verder voelen de slagvelden zeer vertrouwd aan. De meerwaarde in Three Hopes komt dan ook voornamelijk door de kruisbestuiving met de Fire Emblem-reeks.
Fire Emblem Warriors: Three Hopes heeft veel meer om het lijf dan een gemiddelde Warriors-game
Het spel is namelijk meer dan een gemiddelde Musou-titel en legt veel meer de nadruk op het verhaal en de RPG-elementen. De meest recente Warriors-games bevatten sowieso al heel wat RPG-aspecten, maar hier gaan de makers nog verder met een zeer diepgaand klassensysteem, waarbij elk personage zich kan specialiseren en bepaalde klassen kan meesteren, meer uitgebreide mogelijkheden voor wapens en uitrusting, en relaties die je met de verschillende personages kan opbouwen. Buiten de slagvelden valt er ook heel wat te beleven, want je hebt je uitvalsbasis waar je kan trainen, wapens kan verbeteren, klusjes kan doen of op expeditie gaan. Deze klusjes stellen eigenlijk niet veel voor en bestaan uit niet meer dan een kleine cutscene, wat teleurstellend is na de leuke minigames uit Touken Ranbu Warriors. Expedities laten je dan weer toe om je teamleden beter te leren kennen door wat smalltalk te doen tijdens een uitje.
Een strategisch laagje
De grootste vernieuwing in Fire Emblem Warriors: Three Hopes komt echter voort uit het strategisch sausje dat over het spel werd gegoten en dat afstamt van zijn grotere broer. Zo maakt het spel gebruik van twee wapendriehoeken, iets wat de Fire Emblem-fans bekend in de oren zal klinken. Concreet is dit een schaar, steen, papier-mechanisme, maar dan voor de wapens in het spel. Verder is het ook belangrijk dat je jouw officieren goed beheert. Hoewel je in andere Warriors-spellen ook al bevelen kon geven, is dit aspect belangrijker en verder uitgewerkt in deze titel. Dit doe je zoals gewoonlijk op de tactische map, waar je bovendien ook een teleporteerfunctie hebt die je een beperkt aantal keren per missie kan gebruiken. Je zal in het heetst van de strijd dus ook tactische beslissingen moeten nemen en niet enkel met je wapen inhakken op honderden vijanden.
Zeker op de hogere moeilijkheidsgraden doe je er goed aan om ook deze aspecten zorgvuldig te gebruiken. Bovendien laat het spel je kiezen tussen een Classic- en een Casual-modus, waarbij je teamleden permanent kunnen doodgaan in de Classic-modus, wat voor een extra laagje stress kan zorgen. Als je gehecht geraakt aan een bepaald teamlid en je verliest dit personage tijdens je huidige playthrough, dan kan dit extra pijnlijk zijn, al zal dit voor sommigen een interessante uitdaging vormen. Gelukkig kun je op elk moment switchen van Classic naar Casual, maar niet omgekeerd. Hoe dan ook, krijg je dus vrij veel keuze in hoe diep je wilt gaan in de ervaring, gaande van een focus op de eenvoudige hack and slash-gameplay van de Warriors-franchise tot de tactische diepgang van de Fire Emblem-reeks. Dat het vechten en de missies soms wat repetitief aanvoelen, moet je wel voor lief nemen. Dit is helaas wat eigen aan de Warriors-formule.
Ruwe diamant
De gameplay is natuurlijk niet het enige punt waar er overlap is tussen de twee reeksen. Ook op visueel vlak zoekt Fire Emblem Warriors: Three Hopes aansluiting bij Fire Emblem: Three Houses, dankzij het gebruik van dezelfde cel-shaded graphics met anime-esthetiek. Vooral de tussenscènes zijn knap gedaan en ondanks dat zij vooral bestaan uit dialoogscenes, zijn deze momenten boeiend om te volgen dankzij de geweldige personages en de politieke intrige aanwezig in het verhaal. De gesprekken tijdens expedities of de Support Conversations, die je vrijspeelt als je de band tussen de personages verhoogt, zijn zoals te verwachten iets minder interessant. Maar ze laten je wel uitgebreider kennismaken met de verschillende personages.
De keerzijde van het visuele spektakel dat de makers op het scherm proberen te toveren, is dat het spel enkele prestatieproblemen heeft. Het is intussen helaas een gekend fenomeen met de Nintendo Switch. Zo kampt ook Three Hopes met een onstabiele frame rate, iets wat me vooral opviel tijdens het spelen in docked modus en wanneer er veel vijanden en speciale effecten op het scherm zichtbaar zijn. Bovendien is de resolutie van het spel duidelijk niet in high definition, waardoor vooral de omgevingen onscherp kunnen overkomen. Gelukkig had ik van zowel de frame drops als de lagere resolutie minder last in de handheld-modus, waardoor deze manier van spelen duidelijk mijn voorkeur genoot bij deze titel.
Conclusie
Fire Emblem Warriors: Three Hopes is een geweldige kruising tussen twee iconische reeksen, die verderbouwt op een boeiende wereld en tactische gameplay, en hier een amusant laagje real-time actie overgiet. Helaas kent het spel wat prestatieproblemen, maar gelukkig zetten deze geen al te grote domper op de feestvreugde.
Pro
- Herspeelbaarheid
- Diepgang
- Leuke gameplay
- Boeiende wereld en personages
- Goede balans tussen breinloze hack and slash en tactische diepgang
Con
- Prestatieproblemen
- Missies kunnen repetitief aanvoelen
8
Over
Beschikbaar vanaf
24 juni 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Genre
- Action
- Hack and slash
Ontwikkelaar
- Koei Tecmo
- Omega Force
Uitgever
- Nintendo
