Review

Filmreview: Wendell & Wild
  • 0
  • 2
Henry Selick is na lange tijd eindelijk terug met de langspeelfilm Wendell & Wild. Selick is gekend voor zijn stop-motionanimatie, waaronder het bekende The Nightmare before Christmas, James and the Giant Peach en Coraline. Selick schreef het scenario samen met Jordan Peele, die ook de stem van Wild voor zich neemt. Keegan-Michael Key vult de rol in van Wendell. Het is dan ook een magnifieke en indrukwekkende stop-motionanimatie geworden, die vanaf 28 oktober op Netflix te zien is.
Filmreview: Black Adam
  • 0
  • 3
Met de nieuwe DC-film Black Adam zet Dwayne "The Rock" Johnson zijn eerste stappen in de wereld van superhelden. De film is geregisseerd door Jaume Collet-Serra (Orphan, Jungle Cruise, ...) en geschreven door Adam Sztykiel, Rory Haines en Sohrab Noshirvani. Black Adam stond al enkele jaren op de planning maar door scriptproblemen en Covid-19 kon men pas in 2021 beginnen filmen. De release van deze film is dan ook enkele keren uitgesteld geweest, maar eindelijk is Black Adam nu in de bioscopen te zien.
Review: Gotham Knights
  • 1
  • 4
Het was even verschieten toen ik opmerkte dat het al zeven jaar geleden is sinds we Batman: Arkham Knight in onze handen kregen. Sindsdien was het lang wachten eer we soortgelijke games nog eens konden spelen. Nu vrijdag komt de eerste van twee langverwachte games uit (Suicide Squad: Kill The Justice League staat voorlopig gepland voor begin 2023) en wij mochten deze eens grondig onder handen nemen. Lees hieronder wat zowel Joeri als ik ervan vinden.
Filmreview: The School for Good and Evil
  • 0
  • 4
Netflix pakt dit najaar groots uit. Zo staan onder andere Guillermo del Toro's Pinocchio en BARDO, False Chronicle of a Handful of Truths nog op het menu om (na een release in de bioscoop) naar de streamingdienst te komen. Sinds gisteren kun je ook kijken naar The School for Good and Evil. Deze film is gebaseerd op de boeken van auteur Soman Chainani, waarvan de eerste reeds in 2013 verscheen. Normaal gezien was het de bedoeling dat Universal Pictures de film uit zou brengen, maar daar kwam twee jaar geleden verandering in. Netflix besliste om de productie over te nemen en het resultaat is nu te zien op de streamingservice.
Seriereview: Monster: The Jeffrey Dahmer Story
  • 5
  • 5
Was er ooit twijfel dat deze review er zou komen? Natuurlijk niet. De meervoudige moordenaar: het blijft voor mij een fascinerend onderwerp waar ik niet mee ophou naar te kijken. Ik gebruik bewust niet de Engelse term, omdat ik wil aangeven dat ik absoluut besef dat hier geen heldenverering of coolfactor aan te pas komt. Ik wil mij niet profileren als groupie. Maar het blijft wel een materie waar ik altijd geboeid naar zal kijken. En ook wel veel van weet. Maar geen groupie. Nuts but not thát nuts. Met Netflix, Amazon, Disney en andere streamingdiensten tegenwoordig stevig vastgepoot in de meeste huishoudens, komt er meer content dan ooit tevoren op ons af en daar zit een meer dan behoorlijke portie moord en doodslag tussen. De appetijt voor nieuwe ontdekkingen blijft bij liefhebbers van het genre enorm en veel ondertussen vergeten zaken komen zo terug onder de aandacht. De grootheden blijven echter ook hun publiek trekken en content providers zijn altijd op zoek naar een...
Review: Voice of Cards: The Beasts of Burden
  • 1
  • 5
Een verborgen parel, deze Beasts of Burden, de derde telg in de Voice of Cards-reeks. De eerste twee lijken bij veel mensen onder de radar gebleven. Zonde, want de speciale aanpak, een RPG uitsluitend met kaarten, is toch zeer origineel. Toegegeven, bij een eerste blik lijkt dit maar een bizar gegeven. Onbekend is onbemind, dus nam ik toch mijn eerste stappen in Voice of Cards: The Beasts of Burden. Daar ben ik dan ook zeer blij om.
Review: PAW Patrol: Grand Prix
  • 4
  • 1
Stilstaan is achteruitgaan! Bij BeyondGaming trachten we er dus steeds naar om aan de wensen van onze alsmaar breder wordende community tegemoet te komen. Ook de kleinsten onder ons mogen niet vergeten worden! Voor wie het nog niet zou weten, we hebben daarom ook een ‘Kids’-sectie, die je kan bereiken via kids.beyondgaming.be. Games, films, series, bordspellen, … kortom, voor ieder wat wils! Daar voeg ik vandaag graag een review aan toe van Outright Games’ PAW Patrol: Grand Prix. Benieuwd of deze racer iets is voor jouw kleine spruit, of geniet je stiekem ook weleens van een kinderspel? Lees dan zeker verder!
Review: Uncharted: Legacy of Thieves Collection
  • 1
  • 2
Er is Indiana Jones, James Bond, en dan heb je ook nog Nathan Drake, de schattenjager met de allures van een superheld. Lang was Uncharted een game welke exclusief op de PlayStation-consoles te spelen was, maar daar komt nu dus verandering in. Vanaf 19 oktober is namelijk het vierde deel, genaamd A Thief’s End, samen met DLC The Lost Legacy - waarin Chloe Frazer de hoofdrol wegkaapt - verkrijgbaar voor de pc. Benieuwd of de zoveelste port van Sony’s platform naar dat van de pc alweer een succes blijkt? Je verneemt het in deze review.
Filmreview: X
  • 0
  • 2
Recent schreef ik nog over mijn angst voor horrorfilms, toen Smile me in de cinema enkele stevige jumpscares had bezorgd. Omdat vooral het paranormale/psychologische genre mij beangstigt, besloot ik voor de verandering een slasherfilm te kijken. Je moet alles eens proberen, niet? Ik zag Ti Wests “X” niet in de bioscoop, maar wel in de huiskamer, in de zetel, met de kat op schoot. Of dat een goed idee was kan je nu ontdekken …
Review: Session: Skate Sim
  • 0
  • 2
Een skate-sim met realistische controls, die je uitdaagt om met de linker en rechter joysticks de desbetreffende voeten te besturen. Helemaal anders dan bijvoorbeeld de bekende Tony Hawk Pro Skater-reeks die een arcade belevenis biedt. Timing, snelheid en uitvoering zijn bij Session: Skate Sim enorm belangrijk, net als in het echte leven. Volg maar even de uitdagingen en belevenissen mee die mijn ervaring kenmerken in deze uitdagende game.
Review: DreadOut 2
  • 0
  • 1
Waar ze ook gaat, lijkt het wel dat schaduwen Linda achtervolgen. In haar perifeer gezichtsveld ziet ze vreemde figuren. Ze wil niets liever dan vluchten. Maar er is maar één manier om echt van deze verschijningen af te raken: haar camera uithalen en de demonen een fotoshoot van jewelste geven. Neen, het gaat niet om Fatal Frame, maar om het vervolg op de Indonesische horrorgame DreadOut, die nu voor het eerst zijn weg van de pc naar consoles heeft gevonden.
Filmreview: Yuku en de Himalayabloem
  • 0
  • 0
Met de herfst die vorige maand gestart is, worden de dagen steeds donkerder en natter. Veel buiten spelen zit er niet meer in voor de kleinsten onder ons, waardoor we als ouder andere bezigheden moeten zoeken. Aangezien de Pritt, glitterlijm, gekleurd knutselpapier en wat weet ik nog allemaal stilletjes aan mijn oren beginnen uit te komen, plof ik met mijn twee kinderen graag eens in de zetel voor een goede film. Onder een warm dekentje genoten we met z'n drietjes van Yuku en de Himalayabloem. Vanaf 19 oktober vind je de film terug in de bioscoop.
Review: NHL 23
  • 0
  • 2
Quack, quack, quack Mr Ducksworth. Laat ons eerlijk zijn, zonder de invloed van The Mighty Ducks-reeks zaten we nu niet in deze review. In onze lage landen waar het eens om de zeventien jaar eens hard genoeg vriest om te gaan schaatsen leeft ijshockey als sport gewoon niet, de appeal ligt dan ook volledig op het jeugdsentiment van de Ducks. Voor de sportanalfabeet in mij lijkt hockey dan ook vooral op een soort melange van ijsschaatsen en minivoetbal, aangevuld met wat robbertjes vechten om het allemaal wat op te leuken. Uiteraard heeft het stukken meer padding om het lijf dan dat, maar daar schuilt dan ook de aantrekkingskracht voor een game als deze. NHL 23 is net toegankelijk genoeg om de spelers die een puck niet van een slider kunnen onderscheiden te plezieren, maar biedt genoeg diepgang voor de fans om hun schaatsen in te zetten.
Bordspelreview: So, You've Been Eaten
  • 0
  • 3
Fijn beroep, met enig risico weliswaar: opgegeten worden door een ruimtebeest om in zijn spijsverteringsstelsel kristallen te gaan zoeken. In So, You've Been Eaten nemen de Mijnwerker en het Beest het tegen elkaar op. De Mijnwerker verdient punten door kristallen te verzamelen, en het Beest verdient punten door immuunreacties uit te lokken door de Mijnwerker met bacteriën aan te vallen.
Filmreview: Downton Abbey: A New Era
  • 0
  • 2
De klassenmaatschappij. Een groot deel van de wereld wil vrolijk - op bijna nonkel Bobniveau - gaan doen alsof het slechts een miniem detail is waar we ons allemaal met gemak overheen zetten, maar dat klopt natuurlijk voor geen meter. Zoals Kipling ooit schreef: ‘All the people like us are we, and everyone else is they’. Wij en zij. Het concept is bijna nergens zo levend als in Groot-Brittannië. Ook al zijn de meeste eigenaars van stately homes armer dan een kerkmuis, enkel het huis en de onvermijdelijke titel alleen al zorgen nog altijd voor een kleine knieval bij veel mensen. De fascinatie voor al wat aristocratisch is, blijft enorm en ook al is het laagje fairy dust ondertussen meer stof dan glitter, iedereen blijft het hoogst interessant vinden.
Bordspelreview: Jaipur
  • 1
  • 6
Er verschijnen tegenwoordig erg veel nieuwe versies van spellen die al een hele poos meedraaien. Soms gaat dat gepaard met erg minieme aanpassingen, vaak omdat er al niks aan te merken viel op de eerste versie (Jamaica bijvoorbeeld), maar af en toe worden deze spellen ook getrakteerd op een ware make-over (daar is Camel Up dan weer een goed voorbeeld van). Bij Jaipur zijn de aanpassingen eerder van de tweede categorie, maar het blijft in wezen wel volledig hetzelfde spel als bij de oorspronkelijke uitgave die inmiddels al veertien jaar oud is. Ik was erg benieuwd om hier eens mee aan de slag te kunnen, want ik had al veel goeds gehoord over Jaipur, maar tot voor kort had ik het nog nooit gespeeld.
Review: XIII Remastered
  • 1
  • 2
Na het ontdekken van de ooit megapopulaire serie X-Files op Disney+ wou ik eigenlijk weten wat David Duchovny nog meer op zijn palmares had staan. Naast onder andere het hilarische Californication had de man ook zijn stem verleend aan het hoofdpersonage van de game XIII uit 2003. Het verhaal daarvan is gebaseerd op een Belgische stripreeks, meer bepaald op de eerste vijf strips, en was vroeger vooral bekend door zijn unieke cell shaded graphics. Ik probeerde de originele game, maar vond die al snel verouderd aanvoelen. Het verhaal was wel heel intrigerend, dus bleef wat op mijn honger zitten. Vorige maand kwam er een geüpdatete remaster uit en ik stond te popelen om die uit te testen!
Review: NieR: Automata The End of YoRHa Edition
  • 0
  • 1
In 2017 maakte Square Enix een berekende gok met NieR: Automata. Het spel was namelijk het vervolg op een obscure culttitel uit 2010, gemaakt door Yoko Taro, een van de meest excentrieke figuren in de industrie. Ondanks de opmerkelijk aard van de eerste NieR-titel, moest NieR: Automata dus op zijn eigen benen kunnen staan. Om dit te bewerkstelligen werd ontwikkelaar PlatinumGames, die hun strepen hadden behaald met onder andere Bayonetta, Vanquish en Metal Gear Rising: Revengeance, erbij gehaald. Maar wie had ooit kunnen denken dat deze samenwerking een van de meest memorabele games van de afgelopen jaren zou voortbrengen, een spel waar zelfs hele studies, essays en analyses over worden gemaakt. Het succes van NieR: Automata leidde zelfs tot een...
Review: The Imaginary Circle
  • 0
  • 0
De muren van een verlaten gevangenis brokkelen af, enkel versierd met graffiti en wat duivenpoep. De mensen die hier ooit verbleven, onder dwang of uit keuze, lieten enkel woorden achter. Wat is hier gebeurd? En wie is verantwoordelijk?

In The Imaginary Circle verkent de speler een verlaten gevangenis. Doorheen de tocht krijgt de speler de tijd om na te denken, niet enkel over wat er op deze plaats gebeurd is, maar ook hoe hij of zij die gebeurtenissen filosofisch interpreteert. Al spelend vindt de speler objecten en notities. Die kunnen gecombineerd en bekeken worden in hun inventaris, waar zich ook een geweer en één kogel bevinden ...
Filmreview: Catherine Called Birdy
  • 0
  • 4
Hoe baby’s gemaakt werden in 1290, is geen groot geheim. Eerst werd een hete ijzeren staaf in de vrouwenneus gestoken tot het neusgat groot genoeg was om een duim in de neus aan te brengen. Vervolgens wordt, met behulp van de duim, een zaadje in het brein geduwd dat via de keel naar de buik zal gaan. Het zaadje heeft nadien negen maanden nodig om te groeien in de buik tot opeens BOEM een baby geboren wordt. Of dat is toch wat Perkin, de beste vriend van de veertienjarige en heel onwetende Catherine, haar heeft verteld. Het zet ook meteen de toon van Lena Dunhams nieuwste coming-of-age komedie. Catherine Called Birdy is sinds 7 oktober te zien op Amazon Prime Video.
Terug
Bovenaan