Bordspelreview: Jaipur

Er verschijnen tegenwoordig erg veel nieuwe versies van spellen die al een hele poos meedraaien. Soms gaat dat gepaard met erg minieme aanpassingen, vaak omdat er al niks aan te merken viel op de eerste versie (Jamaica bijvoorbeeld), maar af en toe worden deze spellen ook getrakteerd op een ware make-over (daar is Camel Up dan weer een goed voorbeeld van). Bij Jaipur zijn de aanpassingen eerder van de tweede categorie, maar het blijft in wezen wel volledig hetzelfde spel als bij de oorspronkelijke uitgave die inmiddels al veertien jaar oud is. Ik was erg benieuwd om hier eens mee aan de slag te kunnen, want ik had al veel goeds gehoord over Jaipur, maar tot voor kort had ik het nog nooit gespeeld.

In Jaipur nemen jij en je tegenstander het tegen elkaar op, waarbij jullie machtige handelaars vertegenwoordigen die zoveel mogelijk indruk proberen te maken op de Maharaja. Je moet daarom zo slim mogelijk goederen kopen, ruilen en verkopen in een spel dat draait om tactiek, risico-management en een vleugje geluk.

jaipur 1.jpg


Efficiënt handelen

Dit spel is in een wip uitgelegd, dankzij de erg duidelijke en rechtlijnige spelregels. Het lijkt me dan ook een spel dat je aan quasi iedereen kunt introduceren dankzij de lage instapdrempel. Beurten gaan razendsnel, en ook al heb je misschien een bepaalde strategie voor ogen, dingen draaien niet altijd uit zoals je zou willen. Maar ook dan kun je het even snel over een andere boeg gooien door gewoon je verliezen te incasseren en in te zetten op andere zaken. Tijdens je beurt heb je slechts twee mogelijkheden. Ofwel neem je goederen, ofwel verkoop je goederen die je al in bezit had. De goederen staan afgebeeld op kaarten. Als je ze verkoopt, krijg je munten van verschillende waarden in de plaats.

Het vinden van de balans tussen haast en geduld is wat Jaipur zo’n fijn spel maakt.


Wat maakt dit spel dan bijzonder? Wel, je zult vooral sets van bepaalde goederen willen verzamelen, en deze op het ideale moment verkopen. Je kunt namelijk maar één type goederen tegelijk verkopen en hoe meer je er tegelijk verkoopt, hoe meer bonusmunten je er bovenop krijgt. Verkoop je bijvoorbeeld drie keer apart juwelen, dan heb je enerzijds enkele beurten verspild en anderzijds ben je bonuspunten misgelopen, allesbehalve efficiënt. Goederen dalen ook in waarde naarmate er meer verkocht werd van dat type. Het zorgt voor een erg spannende tweestrijd waarin je de verkoop van goederen zo lang mogelijk wil uitstellen, maar toch nog je tegenstander voor wil zijn. Het vinden van de balans tussen haast en geduld is wat Jaipur zo’n fijn spel maakt.

jaipur 2.jpg


Kamelenkudde

Als je goederen op hand neemt, heb je twee mogelijkheden. Ofwel neem je gewoon één kaart, ofwel neem je er meerdere, maar dan moet je even veel kaarten uit je hand teruggeven. En dit is waar kamelen een cruciale rol spelen. Kamelen leg je in een zichtbare stapel voor je neer, in plaats van in je hand, want ze tellen niet mee voor je handlimiet van zeven kaarten. Je kunt ze niet verkopen, maar je mag ze inruilen tegen goederen. Liggen er in het midden vijf kaarten die je erg graag wilt? Dan kun je deze ruilen voor vijf kamelen. Op het einde van de ronde krijgt degene met de grootste kamelenkudde wel vijf bonusmunten, dus spaarzaam zijn met deze beesten kan ook lonen.

Jaipur eindigt nadat een speler twee rondes gewonnen heeft. Een ronde winnen doe je simpelweg als je het meeste geld hebt verdiend. Je krijgt dan een overwinningsmunt, en wie er als eerste twee kan verzamelen, wint het spel. Het speelt zodanig vlot en heeft best wel iets verslavends. Als we eens ergens twintig minuten niets om handen hadden, haalden we al snel Jaipur boven. Dit spel heeft zich meteen comfortabel tussen onze favoriete twee-spelers-spellen genesteld en zal daar vermoedelijk nog een tijdje blijven. Deze heruitgave voegt niks nieuws toe en blijft beperkt tot een update van de tekeningen, maar het is wel dankzij deze versie dat ik een klassieker heb ontdekt. Zo zie je maar dat al die heruitgaves van oudere spellen toch nuttig kunnen zijn!

jaipur 3.jpg

Conclusie

Goederen blijven steeds in waarde dalen, dus je wil er zo snel mogelijk vanaf geraken. Maar sets van bepaalde goederen verzamelen en verkopen leveren je dan weer mooie bonuspunten op, dus misschien stel je de verkoop liever uit? En dan maar hopen dat je tegenstander je niet voor is ... Dit concept vormt zowat de kern van Jaipur. Als me ooit nog gevraagd wordt of ik suggesties heb wat spellen voor twee spelers betreft, zal ik vanaf nu steeds Jaipur vermelden. En je kunt het gerust ook introduceren aan mensen die niet vertrouwd zijn met bordspellen. Zo overweegt mijn wederhelft bijvoorbeeld om het eens met haar vader te spelen, en ik heb er alle vertrouwen in dat dat een succes wordt. Jaipur is erg gestroomlijnd, speelt vlot en is heel toegankelijk

Pro

  • Eenvoudig
  • Spannend
  • Geschikt voor iedereen
  • Verslavend

Con

  • Goederen op kaarten moeilijk te identificeren, dus we benoemen ze gewoon bij kleur
8.5

Over

Uitgever

  1. Asmodee
  2. Space Cowboys

Designer

Sébastien Pauchon

Aantal spelers

2

Tijdsduur

20-30 minuten
 
Terug
Bovenaan