De heerschappij van Raspoetin en Fenris is voorbij en een relatieve vrede in Europa start. De heldendaden van degenen die Europa beschermden vervagen tot legenden. De ogen van de wereld staan gericht op Siberië, waar een enorme meteoriet neerstort in de buurt van de Tunguska-rivier, waardoor oude corruptie werd gewekt. Een expeditie onder leiding van Dr. Tarkovsky waagt zich in de Taiga om meer te weten te komen over de meteoriet en de invloed ervan op het land. Wanneer er maanden voorbijgaan zonder berichten, wordt er een reddingsmissie achteraan gestuurd. Op zoek naar avontuur financieren helden uit de grote oorlog hun eigen expedities naar Siberië in de hoop artefacten te vinden, uitdagingen te overwinnen en uiteindelijk glorie te verwerven. Ze kruipen in mechs die ontworpen zijn voor de expiditie en gaan naar het basiskamp om aan hun reizen te beginnen. Welkom in het vervolg op Scythe.
Expeditions
is een stand-alone kaartgedreven engine-building game in de wereld van Scythe. Scythe staat sowieso in mijn top 3 spellen aller tijden en ook de campagne van Rise of Fenris loopt momenteel op zijn einde. Ideaal om de wereld van Scythe wat verder te ontdekken in Expeditions. In dit universum, die door het geweldige artwork van Jakub Rozalski tot leven komt, is er relatieve rust ontstaan. Toch gebeurt er iets vreemd in Siberië waar een meteoriet crasht en oude corruptie terug opwekt. Kruip in één van de karakters hun warme kleren, krijg je bijpassende compagnon en kruip in je mech. Tijd om dit spel verder te ontdekken.
In de doos zit een stevige insert waar alle componenten netjes in verzameld kunnen worden. Voor elk van de vijf spelers is er een bijhorende kleur waarbij de glory-tokens (sterretjes), actietokens en base snaps voor de mechs in uitgevoerd zijn. Aan de andere kant heb je de vijf kleuren van de worker meeples die de soldaten, ingenieurs, ontdekkingsreizigers, handelaars en sekteleden voorstellen. Een vervelende voor de eerste keer te spelen is dat je zou denken dat die kleuren niet beter gescheiden kunnen worden. Je hebt zowel rode, gele als blauwe spelerskleuren als meeplekleuren. Voor de rest is er niet veel overlap tussen de kleuren, maar het is iets wat misschien anders had aangepakt worden. De verschillende meeples komen wel in verschillende vormen, wat het bovenstaande weer doet vergeten.
De vijf verschillende mechs komen heel gedetailleerd naar boven en zijn herkenbaar in het Scythe-universum. De gekleurde spelersnaps passen er goed op en het is fijn om deze over je tafel te zien exploreren. De hexagonale tegels en bijhorende basecamp zijn groot, waardoor je best wel wat speelruimte nodig hebt. Verder komen er nog power en guile tokens (bedrog) in het fluogroen en oranje, en de bijhorende 37 corruptietokens. In een stoffen corruptiezak zal je deze moeten trekken wanneer je de tegels zal ontdekken. Ook de bijgeleverde map tokens en munten lijken heel hard op die van Scythe. Verder komen er nog voldoende kaarten, spelershulpen en een achievement sheet om in te vullen. Vergeet ook niet de uitgewerkte Automa spelregels, die je in verschillende moeilijkheden kan spelen, en je weet dat je weer veel spel zal krijgen in Expeditions.
Ga je verzamelen, dan krijg je de blootgelegde voordelen op de locatie waar je mech staat. Elke locatie heeft een apart voordeel, waarbij je soms dient te kiezen. De iconografie van de verschillende voordelen staan duidelijk op je player-aid. De verschillende locaties in het zuiden laten je werken aan je grondstoffen, terwijl de centrale en noordelijke tegels zorgen voor meer corruptie. Speel je die corruptie weg door de juiste grondstoffen in te zetten (oranje (power) en groen (guile)), zal je ook de onderliggende acties vrijspelen. Zo zal je nadien je mech kunnen upgraden, verschillende meteorieten smelten en ook queesten oplossen. Om het overzicht te behouden, worden er kleine stickers meegeleverd om te plakken op je mech mats. Zo kan je de verschillende kaarten beter onder je mech mat schuiven. It's in the details! Als laatste kan je nog the big refresh knop induwen, waarbij je de arbeiders terugbrengt en ook je actieve kaarten terug naar je 'hand' brengt. In je volgende beurt, mag je dan zowel bewegen, kaarten spelen en verzamelen. Ready for the expedition?
Maar wat vinden we nu van deze "deck-builder" in het Scythe-universum? Algemeen genomen is het artwork hier opnieuw de grote winnaar. Waar ik destijds verliefd ben geworden op deze post-apocalyptische dieselpunk wereld in Oost-Europa, gaat Expeditions op dit zelfde elan verder. En hoewel ik spijt heb van niet de Ironclad editie te kopen, zijn de plastic mechs opnieuw een toonbeeld van kwaliteit. Je kan maar beter een grote tafel hebben, want de hexagonale tegels nemen wel wat ruimte in. In Siberië heb je daar natuurlijk geen problemen mee.
Een voordeel is de goede automa voor de solospelers. Aparte spelregels die een goede en betrouwbare tegenstander zal bieden. De interactie in een multiplayerspel is sowieso eerder beperkt, waardoor de automa een volwaardige tegenstander zal zijn. Goed speelbare en eenvoudige kaarten laten de mechs rondlopen in de centrale en noordelijke regionen, waarbij ze posities zullen blokkeren. In een latere fase zullen ze ook de corruptietokens wegwerken en uiteraard de maptokens, waardoor je het race element nog blijft behouden. Een andere groot voordeel is de immense variabiliteit tussen mechs en heroes en hun compagnie die je steeds een ander spel zal laten spelen. Ook het opzetten van het spel zorgt dat de wereld er steeds anders uit zal zien, waardoor je eigen optimale puzzel er ook anders zal uitzien. Dit verrassingselement is wel iets wat ik kan pruimen. Dit voelt aan zoals een (soft) encounter bij Scythe, waarbij de landtokens dan de invulling moeten geven. Ik verwacht in de toekomst ook wel wat uitbreidingen op Expeditions die deze gaten nog zullen invullen.
Indien je tegenstanders er toch voor kiezen om het spel snel te eindigen, zal het missen van een bepaalde ster er wel voor zorgen dat je een grote achterstand zal oplopen. Zo moest ik voor een bepaalde queeste in de noordelijke regionen zijn, terwijl ik nog in het zuidelijke deel zat te sukkelen. Dat terwijl de vierde ster reeds behaald werd door een simpele corruptietegel weg te spelen. Een goede planning is cruciaal en een slechte zet zal je zwaar afstraffen. Daarom kan het zijn dat er wel wat nagedacht wordt over de verschillende zetten, zeker bij de eerste spellen. Expeditions is voor mij niet een volledige sequel aan Scythe, maar is wel een volledig opzichzelfstaand spel in het Scythe-universum. Liefhebbers van 4X bordspellen en van het artwork van Scythe hoeven zeker niet te twijfelen. Expeditions is toegankelijker dan zijn oorspronkelijke broer, maar zorgt voor een aangename ervaring.
Expeditions
It's not the destination, it's the expedition.
Expeditions is een engine-builder waar je moet proberen om de puzzelstukjes zo goed mogelijk in elkaar te laten vallen. De spelmechanismen zijn relatief eenvoudig en iedereen die Scythe gespeeld heeft, zal snel weg zijn met de iconografie en de bijhorende mechanismen. Je zal kaarten moeten spelen om power en bedrog te verzamelen, je zal verschillende workers verzamelen van de vijf verschillende kleuren, de mech-miniatures verplaatsen doorheen de hexagonale grote tegels, quests voltooien, meteorieten vinden, je mech upgraden en zo langzaam aan ook corruptie en map-tokens verzamelen. Je probeert de meest lucratieve expeditie naar het hoge Noorden te zijn, en je hoopt uiteraard ook om terug te komen ...In de doos zit een stevige insert waar alle componenten netjes in verzameld kunnen worden. Voor elk van de vijf spelers is er een bijhorende kleur waarbij de glory-tokens (sterretjes), actietokens en base snaps voor de mechs in uitgevoerd zijn. Aan de andere kant heb je de vijf kleuren van de worker meeples die de soldaten, ingenieurs, ontdekkingsreizigers, handelaars en sekteleden voorstellen. Een vervelende voor de eerste keer te spelen is dat je zou denken dat die kleuren niet beter gescheiden kunnen worden. Je hebt zowel rode, gele als blauwe spelerskleuren als meeplekleuren. Voor de rest is er niet veel overlap tussen de kleuren, maar het is iets wat misschien anders had aangepakt worden. De verschillende meeples komen wel in verschillende vormen, wat het bovenstaande weer doet vergeten.
De vijf verschillende mechs komen heel gedetailleerd naar boven en zijn herkenbaar in het Scythe-universum. De gekleurde spelersnaps passen er goed op en het is fijn om deze over je tafel te zien exploreren. De hexagonale tegels en bijhorende basecamp zijn groot, waardoor je best wel wat speelruimte nodig hebt. Verder komen er nog power en guile tokens (bedrog) in het fluogroen en oranje, en de bijhorende 37 corruptietokens. In een stoffen corruptiezak zal je deze moeten trekken wanneer je de tegels zal ontdekken. Ook de bijgeleverde map tokens en munten lijken heel hard op die van Scythe. Verder komen er nog voldoende kaarten, spelershulpen en een achievement sheet om in te vullen. Vergeet ook niet de uitgewerkte Automa spelregels, die je in verschillende moeilijkheden kan spelen, en je weet dat je weer veel spel zal krijgen in Expeditions.
Mechs zijn soms het noorden kwijt
Je beurt zal bestaan uit het verplaatsen van je actieblokje op je mech-mat en één van de drie verschillende acties kiezen. Elke beurt moet je je kubus verplaatsen en zal deze een vakje verbergen. Je mag dan, in willekeurige volgorde, de andere twee acties spelen of vernieuwen. Zo heb je de mogelijkheid om te verplaatsen, te spelen en te verzamelen. Wanneer je mag verplaatsen, zal je je mech één tot drie velden verplaatsen naar een onbezet veld. Je mag bewegen door bezette velden, maar kom je op een nieuw veld, dan draai je de tegel om en zal je corruptietegels trekken en plaatsen op die tegel. Bij het spelen zal je een kaart uit je hand spelen en de waarde ontvangen, het kan zijn dat je wat workers nodig hebt om de vaardigheden te activeren. "Uit je hand spelen" is eigenlijk niet volledig correct, want de kaarten zijn publiek zichtbaar aan de linkerkant van je mechmap. Je plaatst de actieve kaarten aan de rechterkant. De core value toont of power (macht) of guile (bedrog) aan, de oranje of de groene grondstoffen. Van elk kan je maximaal tien verzamelen, waardoor je de puzzel goed moet leggen. Om specifiek in te zetten op de twintig token, moet je dus al beginnen plannen. Sommige kaarten leveren bijkomende voordelen op als je bijvoorbeeld al wat sterren verzameld hebt. Heb je de juiste meeple dan kan je ook de bijhorende effecten van de kaart activeren. Andere itemkaarten zullen een instant voordeel geven of een voortdurend voordeel opleveren.Binnen het Scythe-universum kan je op expeditie trekken, met ervaringen uit het verleden en toch vernieuwend naar de toekomst.
Ga je verzamelen, dan krijg je de blootgelegde voordelen op de locatie waar je mech staat. Elke locatie heeft een apart voordeel, waarbij je soms dient te kiezen. De iconografie van de verschillende voordelen staan duidelijk op je player-aid. De verschillende locaties in het zuiden laten je werken aan je grondstoffen, terwijl de centrale en noordelijke tegels zorgen voor meer corruptie. Speel je die corruptie weg door de juiste grondstoffen in te zetten (oranje (power) en groen (guile)), zal je ook de onderliggende acties vrijspelen. Zo zal je nadien je mech kunnen upgraden, verschillende meteorieten smelten en ook queesten oplossen. Om het overzicht te behouden, worden er kleine stickers meegeleverd om te plakken op je mech mats. Zo kan je de verschillende kaarten beter onder je mech mat schuiven. It's in the details! Als laatste kan je nog the big refresh knop induwen, waarbij je de arbeiders terugbrengt en ook je actieve kaarten terug naar je 'hand' brengt. In je volgende beurt, mag je dan zowel bewegen, kaarten spelen en verzamelen. Ready for the expedition?
Racen naar de vierde ster
De expedities eindigen als een speler een vierde ster behaalt, waar je in Scythe naar zes queestes dient toe te werken. Je kan je glory tokens inruilen als je vier queesten hebt behaald, vier meteorieten hebt gesmolten of vier items aan je mech hebt gehangen. De speler die zeven corruptietokens heeft vrijgespeeld én het twintig-corruptietoken, krijgt ook nog een ster. Als je nog acht kaarten in je "hand" hebt en als laatste al je zeven werkers of vijf maptokens hebt verzameld, krijg je hetzelfde. Nadien spelen alle spelers nog een laatste beurt en is de meest lucratieve expeditie de winnaar. Net als Scythe kan je dus end-game triggeren zonder de winnaar te zijn. Better be prepared!Maar wat vinden we nu van deze "deck-builder" in het Scythe-universum? Algemeen genomen is het artwork hier opnieuw de grote winnaar. Waar ik destijds verliefd ben geworden op deze post-apocalyptische dieselpunk wereld in Oost-Europa, gaat Expeditions op dit zelfde elan verder. En hoewel ik spijt heb van niet de Ironclad editie te kopen, zijn de plastic mechs opnieuw een toonbeeld van kwaliteit. Je kan maar beter een grote tafel hebben, want de hexagonale tegels nemen wel wat ruimte in. In Siberië heb je daar natuurlijk geen problemen mee.
Automatisch een winnaar met deze automa?
De asymmetrie bij de verschillende karakters zorgen ervoor dat je dit geweldig bordspel sowieso enkele keren moet spelen. Elke keer kan je op verschillende end-game triggers werken waardoor niet elk spel hetzelfde aanvoelt. Net als bij Scythe kan het spel door je tegenstanders wel sneller beëindigd worden, terwijl jij hoopt op die twee extra beurten om de grote punten te behalen. Het is een race naar het noorden, waarbij je voornamelijk op je eigen spel gefocust bent, maar je de tegenstanders niet mag vergeten. Het nadeel kan wel zijn, dat het daarom ook te snel getriggerd wordt en je niet je eigen spel kan spelen. Omring je door spelers die ook voor the long term willen spelen en niet de race willen winnen.Een voordeel is de goede automa voor de solospelers. Aparte spelregels die een goede en betrouwbare tegenstander zal bieden. De interactie in een multiplayerspel is sowieso eerder beperkt, waardoor de automa een volwaardige tegenstander zal zijn. Goed speelbare en eenvoudige kaarten laten de mechs rondlopen in de centrale en noordelijke regionen, waarbij ze posities zullen blokkeren. In een latere fase zullen ze ook de corruptietokens wegwerken en uiteraard de maptokens, waardoor je het race element nog blijft behouden. Een andere groot voordeel is de immense variabiliteit tussen mechs en heroes en hun compagnie die je steeds een ander spel zal laten spelen. Ook het opzetten van het spel zorgt dat de wereld er steeds anders uit zal zien, waardoor je eigen optimale puzzel er ook anders zal uitzien. Dit verrassingselement is wel iets wat ik kan pruimen. Dit voelt aan zoals een (soft) encounter bij Scythe, waarbij de landtokens dan de invulling moeten geven. Ik verwacht in de toekomst ook wel wat uitbreidingen op Expeditions die deze gaten nog zullen invullen.
Indien je tegenstanders er toch voor kiezen om het spel snel te eindigen, zal het missen van een bepaalde ster er wel voor zorgen dat je een grote achterstand zal oplopen. Zo moest ik voor een bepaalde queeste in de noordelijke regionen zijn, terwijl ik nog in het zuidelijke deel zat te sukkelen. Dat terwijl de vierde ster reeds behaald werd door een simpele corruptietegel weg te spelen. Een goede planning is cruciaal en een slechte zet zal je zwaar afstraffen. Daarom kan het zijn dat er wel wat nagedacht wordt over de verschillende zetten, zeker bij de eerste spellen. Expeditions is voor mij niet een volledige sequel aan Scythe, maar is wel een volledig opzichzelfstaand spel in het Scythe-universum. Liefhebbers van 4X bordspellen en van het artwork van Scythe hoeven zeker niet te twijfelen. Expeditions is toegankelijker dan zijn oorspronkelijke broer, maar zorgt voor een aangename ervaring.
Conclusie
Expeditions is een standalone kaartgedreven engine-building game in het Scythe-universum, waarbij spelers een optimale puzzel leggen om de expedities naar het noorden te ondernemen. Spelers die Scythe reeds gespeeld hebben zullen deze "sequel" zeer snel tot in zijn core kunnen vatten. Binnen het Scythe-universum kan je op expeditie trekken, met ervaringen uit het verleden en toch vernieuwend naar de toekomst. De keuzes zijn weliswaar beperkter, waardoor Expeditions iets toegankelijker is dan zijn voorganger. Expeditions eindigt ook sneller, wanneer een speler een vierde ster behaalt, waardoor je ook de tegenstanders maar beter in de gaten houdt. De asymmetrische gameplay zorgt voor immense variabiliteit en een goede automa zorgt voor een gebalanceerde solo-ervaring. Het artwork is opnieuw het hoogtepunt en de plastic mechs nemen de nodige ruimte in. Expeditions is toegankelijke dan zijn voorganger, maar zorgt voor een meeslepende ervaring die te vroeg gedaan zal zijn. Wanneer je telkens snakt naar nog bijkomende zetten, smaakt het wat mij betreft naar een volgend spelletje.
Pro
- Meesurfen op het Scythe artwork
- Kwalitatief en grote componenten
- Solo-ervaring
- Een andere ervaring dat Scythe
Con
- Is groter altijd beter?
8.5
Over
Uitgever
- Stonemaier Games
Designer
Jamey Stegmaier
Aantal spelers
1-5
Tijdsduur
60-90 minuten
