Nu naar Mule Variations aan het luisteren. Ik had niet verwacht dat hij ook een country en folk tour zou opgaan. Doet me geregeld denken aan Bruce Springsteen met zijn raspy voice.


What's He Building? is wel echt magnifiek, holy shit.
 
Laatst bewerkt:
Yes !! Ik blijf die film altijd verdedigen. Sure het is een typische Gilliam wild ride zonder een duidelijk doel, maar het is zo damn sfeervol en inventief. Imo (en ik sta redelijk alleen in die mening) is Parnassus de betere versie van Munchausen (I know, not selling this to you), en de film die Quixote had kunnen/moeten zijn.
Oke, ik zal hem een van de dagen eens bekijken!
 
Zie en keer, iedereen geraakt in de ban van Waits! Er is nog hoop voor de jeugd :clap:
Het is wel opvallend dat het de eerste artiest in het rijtje is die iedereen wel lijkt te bevallen :D. Nu, het is ook gewoon de eerste waarbij niemand echt verwachtingen had natuurlijk ...
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ok, ik kom hier nog maar wat info-bommetjes droppen. Laat gerust weten als ik mensen begin te irriteren :unsure:


Met dank aan de Cover-thread in aanraking gekomen met Waits.
Bedoel je toevallig deze vier posts in de coverthread van een nobele onbekende, maar waarvan ik vermoed dat hij even graag Waits luistert als ikzelf? :unsure:

Cliffnotes voor degenen die het niet willen doornemen:
  • Waits is redelijk veel gecovered geweest door grotere artiesten, en veelal zijn die covers bekender, maar imo (uiteraard) ver inferieur.
  • Johan Verminnen heeft een Tom Waits cover gedaan !!!!
  • I Don't Want to Grow Up is geen Ramones original, maar een Waits cover. Dit is ook zowat de enige cover die Waits zelf heel goed vond. Hij heeft dan ook een nummer van de Ramones terug gecovered.
  • Scarlett Johansson (ja dedie) heeft een heel album van Waits covers, and ow boy it's a stinker.
En oh ja, Screamin Jay is awesome, zouden we ook als "classic artist" moeten behandelen, en mag van mij elk Waits nummer coveren.


Ik hoor er regelmatig Bruce Springsteen invloeden (of omgekeerd natuurlijk) in.
Jersey Girl is dus de cover die Springsteen heeft gedaan. Enorm populair Springsteen nummer, 1 van de typische favo's bij zijn live optredens. Hier zingen ze het samen:


En toch is Tom Waits zijn muzikale bijdrage niet te onderschatten.
Hier toch even op inpikken. Ja zijn muzikale invloed is niet te onderschatten, maar het is slechts subtiel aanwezig. Om 2 grote redenen (imo):
  1. Hij staat echt wel op zichzelf ... er zijn namelijk weinig vergelijkingen te maken met andere artiesten, zeker van die bekendheid. Persoonlijk kan ik enkel Zappa & Beefheart koppelen ... en dan enkel door het breed experimentele en/of de vocals, want eigenlijk verschillen ze nog steeds heel veel.
  2. Hij is vooral bewonderd door andere artiesten, en minder door het grote publiek. Het is een beetje het “Misfits” fenomeen, waar elke punk en metal band The Misfits als 1 van hun favorieten en invloed noemt, maar die mannen zelf geen platen verkochtten omdat niemand anders ze kende.

Maar Waits dwingt echt wel redelijk wat respect af bij andere artiesten, makkelijk te zien in:
  • De mensen die hem coveren (see above)
  • De muzikanten die met hem meewerken voor zijn albums, stuk voor stuk TOP muzikanten en/of gewoon hele grote meneren: Marc Ribot, Brain, Keith Richards, Les Claypool (als er 1 bassist ideaal is om te pairen met Waits ...) , Larry Tailor, Hidalgo, Curry, Flea.

Andersom duikt Tom soms at random op bij andere artiesten. In dat opzicht is hij een beetje de Bill Murray van de muziekwereld ... redelijk gesloten en moeilijk bereikbaar, ge kunt vragen en dan zien of hij opdaagt, wat hij doet bij zowel grote als kleine artiesten, bvb:
  • Afspreken met Sparklehorse omdat volgens zijn eigen woorden "I liked the name and had nothing else going on at the time" voor een nummerke of 2

  • Wat uitstapjes naar de hip hop maken met N.A.S.A. (bom van een hip hop plaat trouwens)

    en Atmosphere

  • Random opduiken bij een Stones concert (Richards & Waits zijn heel goede vrienden though):

  • In de studio van Hank Williams (Country Metal🤘) binnenspringen:

  • Who & Whatever this and this is

  • Een duetje met Thelonius Monster, jammer genoeg niet echt rock

  • En een hoop andere collabs zoals Los Lobos, Solomon Burke, Eels, The Replacements, ...
 
Laatst bewerkt:
In levensliederen gaat men al eens op zoek naar authenticiteit en Tom Waits komt uit de middenklasse, met stembanden in een vat whiskey gedrenkt zingen over het leven als barvlieg is voor een stuk een act opgevoerd door een leraarszoon. Tast dit mijn ervaring als fan aan ? Neen.
Tom Waits komt uit de middenklasse, helemaal correct. Maar zijn leven als "barvlieg", zeker in de 70s is moeilijk een act te noemen vermits hij effectief constant aan de alcohol zat in liefst zo bruin mogelijke kroegen. Zijn hele typetje is inderdaad wel deels een act, agree.

Funny fact wel: Shit got weird as Waits got sober ... nadat hij nuchter werd en een stabiel leven kreeg (vrouw & kinderen), begon zijn experimentele periode pas (Swordfish). De meeste artiesten beginnen net met drugs om rare muziek te maken :wtf:.
Belangrijk is wel de invloed van zijn vrouw (Kathleen Brennan). Het is voornamelijk door haar (die full writing credits krijgt) dat ze de experimentele richting inslaan.


Er in gedoken met Orphans: ... Op het eerste gehoor bevalt het mij wel - ik hou sowieso wel van bluesy dingen, dus dat is geen verrassing - doch een tikje kaal naar mijn gevoel.
Met kaal bedoel je waarschijnlijk dat alles nogal stripped down & bare-bones is. Dat is de stijl en blijft consistent hetzelfde.


Bone Machine als eerste album net uitgeluisterd. Ben wel fan van de kalmerende bass met piano en de lichtjes left-field percussie, net als het gebruik van de stem als instrument. Weinig van de zinnen echt verstaan, maar dat doet niet af aan het gevoel dat de stem met zich meebrengt.

Dit echt weird noemen? niet echt, ik had van de weirdness iets totaal anders verwacht. Zoals atonale intermezzos of tempo switches op schijnbaar random momenten. Normaal of pop is het daarentegen zeker niet.

Of behoort dit niet tot zijn gamma aan weirdness?

:thumb:
Toch wel, ik vrees dat we dan andere definities hanteren. Voor mij is "ik sla op alles dat ik vind" raar genoeg 🤷‍♂️.


What's He Building? is wel echt magnifiek, holy shit.
Aha ! Dat is het "type" Waits waarvan ik denk dat de meesten op afknappen.
Gij gaat CD3 van Orphans dan wel kunnen waarderen !
Also:


Oke, ik zal hem een van de dagen eens bekijken!
I promise nothing eh, op basis van uw koele liefde voor Munchausen zou het best kunnen dat ge deze haat.


Zie en keer, iedereen geraakt in de ban van Waits! Er is nog hoop voor de jeugd :clap:
Het is wel opvallend dat het de eerste artiest in het rijtje is die iedereen wel lijkt te bevallen :D. Nu, het is ook gewoon de eerste waarbij niemand echt verwachtingen had natuurlijk ...
Ja ik ben oprecht en positief verbaasd !!
Evengoed ook dat er best veel mensen al fan waren :clap:.


Kzit eerder met mixed feelings. Tis iets heel eigenaardig. Rain dog vond ik echt goed bij andere albums is het heel hit or miss. Maar ik snap wel echt de charme van zen werk
Zoals ik in het begin zei, ben ik er van overtuigd dat iedereen wel "een" type Waits goed gaat vinden, en waarschijnlijk een ander afschuwelijk zal vinden. Dus no surprise there :).
 
Ik moet altijd aan dit denken bij Tom Waits :biglaugh: Zalige vent toch.
(ok, niet echt muziek maar je kan hem als persoon toch wat plaatsen)

 
Tom Waits leren kennen door zijn bijdrage aan Tommy The Cat van Primus.
Closing Time, Rain Dogs, Swordfishtrombones en Orphans (CD 1 en 2) worden hier regelmatig gedraaid. CD3 eigenlijk na een eerste beluistering nooit meer gedraaid hoewel ik nu Dog Door in de post van @Lint op de openingspagina wel goed vind. Eens een nieuwe kans geven.
 
Mijn week :unsure:
VPMyNaa.png
 
Ik kende eigenlijk echt niets van Tom Waits maar na twee nummers te beluisteren ben ik verkocht.
Nu nog een systematische aanpak bedenken om een beetje een goed beeld te krijgen van zijn oeuvre zonder dat ik er drie weken verlof voor moet opnemen.
 
Met enige vertraging belanden we bij onze vijfde artiest, niemand minder dan Tom Waits!

Jawel, die ene artiest die in de Tijdloze staat maar niemand eigenlijk kent behalve een bende weirdo's (looking at you @Lint ). En toch is Tom Waits zijn muzikale bijdrage niet te onderschatten.
Dan ben ik dus een weirdo :clap::clap::clap:.
Is één van de artiesten met het meeste nummers in mijn jumbo-Spotify playlist :love2:

Wat ik hier nog niet heb zien passeren, en gewoon zijn beste nummer vind, is deze Hold On.


Verder nog enkele die ik niet in het draadje ben tegengekomen die ik echt steengoed vind...



 
Terug
Bovenaan