Voor mij een classic band zonder meer. Als je denkt dat het allemaal om de persoon van Cobain draait en dat diens zelfmoord de enige reden is dat we nog over Nirvana spreken, dan heb je er gewoon niets van begrepen. Foo Fighters hebben een paar leuke nummers en zoals velen denk ik ook wel dat Dave Grohl een sympathieke mens is, maar ze zijn verder even boeiend als een rol keukenpapier.

MTV Unplugged in New York is mijn persoonlijke favoriet. De nummers en een paar sterke covers in al hun krachtige eenvoud.
 
Over de evolutie, in welke richting denk jij dat Nirvana zou geëvolueerd zijn?

Zou het inderdaad ook meer de kant van Foo Fighters opgegaan zijn, of zou het toch iets heel anders geweest zijn, meer de akoestische toer op? Nuja, had Cobain het overleefd of rehab voltooid, had Nirvana misschien wel toch gesplitst. En dan had Foo Fighters er desondanks toch wel geweest, en sinds ja met of zonder Cobain grunge toch ook zou moeten geëvolueerd worden. Ik zie hem niet direct Radiohead/Arcade Fire-achtige albums maken, maar ik zie Cobain wel soort van passen in de post-punk revival scene, dus zoals Interpol en Editors.
 
Heb je de vroege nineties bewust meegemaakt (en dan bedoel ik als tiener of ouder)?
Want grunge en bij uitbreiding "alternatieve muziek" was toen toch één van de grootste jeugdsubculturen. Legerbottinnen, houthakkershemden, corduroy jaskes en de hele mikmak. Sterk gelinkt aan alles waar, in België dan, Humo en StuBru voor stonden destijds. En dat is toch grotendeels begonnen bij de explosie van Nirvana, het black album van Metallica en Ten van Pearl Jam en een hele hoop artiesten die in dat zog mee volgden. Dat is toch echt zeer bepalend geweest op hoe de jeugd er bij liep en waar ze naar luisterden. Zoiets bestaat op vandaag zelfs niet meer denk ik. Dus in die zin is Nirvana veel invloedrijker geweest dan Foo Fighters ooit zullen zijn. Wat die vooral hebben gedaan is verder surfen op die golf en vooral radiovriendelijke rock tot in de perfectie vorm geven.
Valt inderdaad moeilijk te voorstellen. Hier is de jeugd veel te soft geworden. Ik ben een beetje te laat geboren geweest, al hebben we nu wel de digitale revolutie die ervoor zorgt dat veel toegankelijk is.

Ergens heb je wel een beetje de internetgeneratie. Mensen zoals ik moeten niet meer naar buiten om in één of andere subcultuur te gaan, de subculturen verplaatsen zich echt wel deels naar het internet. Denk maar aan de tiktokgeneratie, de tumblrgeneratie, reddit-subcultuur, 4chan getroll, Discord, MEMES, etc.... Maar goed in mijne tijd speelden we nog allemaal runescape... Er zijn wel tal van redenen waarom het nu is zoals het is, en vroeger anders. Ik denk dat er te veel diversificatie is in onze cultuur waardoor het moeilijk is om soortgelijken te vinden. Er zijn wel zeker genoeg subcultuurgenres hoor: witch house, seapunk, dreampunk... Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als toen en dat zijn microgenres. Er moet echt wel iets grondigs veranderen in de mainstream industrie. Een reden is van de diversificatie is dat obscure muziek veel meer toegankelijk is, en de normale platformen (radio, cd/vinyl) en dergelijke minder gebruikt worden. Daardoor wordt er minder naar dezelfde muziek geluisterd (zeker in het alternatieve genre), waardoor een soort van "consensus" verdwijnt. Er was vroeger minder keuze, er was minder te doen (bvb. game-industrie is sinds jaren '90 ook ontploft, ja begin jaren '90 kon je enkel Tetris, Pacman, Donkey Kong en op die arcadekasten spelen)

Maar als je toch een antwoord wil, ik denk dat EDM alles heeft overgenomen (dat is 1) en al wie niet meedoet is nog steeds voor electropop. En de rest loopt er bij voor spek en bonen en zijn uitzonderingen. Punt twee is dat alle subculturen zich aan het verplaatsen zijn naar het internet, want de subcultuuridentiteit vind ik op het internet veel meer terug dan erbuiten, en daar is ze wel nog aanwezig is. Maar niet meer in het openbare leven. Punt 3 is de radio's die kapotgecommercialiseerd zijn en de weg volledig kwijt zijn. De dag dat elke BE/NE radio stopt met spelen of failliet is een zegen voor de muziekindustrie.

Kan zijn dat het anders is in het buitenland. Denk dat in Amerika er wel meer sprake is van "subculturen", en in Azie waarschijnlijk ook.
 
Over de evolutie, in welke richting denk jij dat Nirvana zou geëvolueerd zijn?

Zou het inderdaad ook meer de kant van Foo Fighters opgegaan zijn, of zou het toch iets heel anders geweest zijn, meer de akoestische toer op? Nuja, had Cobain het overleefd of rehab voltooid, had Nirvana misschien wel toch gesplitst. En dan had Foo Fighters er desondanks toch wel geweest, en sinds ja met of zonder Cobain grunge toch ook zou moeten geëvolueerd worden. Ik zie hem niet direct Radiohead/Arcade Fire-achtige albums maken, maar ik zie Cobain wel soort van passen in de post-punk revival scene, dus zoals Interpol en Editors.
Goh, realistisch. De genres waarin zowat alle "Classic Artists" vallen, zijn irrelevant geworden he. Kijk naar Bruce Springsteen, The Rolling Stones, Metallica, ... Ze hebben nog verschillende albums uitgebracht na hun "hoogtepunt", maar bijna niemand die ik ken luistert naar die nieuwe albums. Aangezien Cobain sowieso gevoelig was voor verslavingen, én waarschijnlijk multimiljonair zou zijn, denk ik dat het vroeg of laat toch slecht zou afgelopen zijn.

Ik zie trouwens wel helemaal geen gelijkenissen tussen Interpol/Editors en Nirvana? Nirvana was echt een véél agressievere band. Neem bijvoorbeeld een optreden van Interpol (en ik ben er op véél geweest), dat is eigenlijk altijd vrij statisch he. Ze staan met 2 naast elkaar, Paul Banks moet aan zijn micro blijven staan, en Daniël loopt wat naar voor en achter met wat danspasjes. Dat is iets hélemaal anders dan een optreden van Nirvana :D
 
Ik kan ook wel een 9 kwijt aan In Utero, nu ik het heb beluisterd. Maar Nevermind is uiteraard herkenbaarder, zal ook wel nog lang zo blijven. Maar In Utero is ook heel goed, maar tegen dat ik dat goed ken, zal ik het nog wel veel moeten beluisteren.
 
Goh, realistisch. De genres waarin zowat alle "Classic Artists" vallen, zijn irrelevant geworden he. Kijk naar Bruce Springsteen, The Rolling Stones, Metallica, ... Ze hebben nog verschillende albums uitgebracht na hun "hoogtepunt", maar bijna niemand die ik ken luistert naar die nieuwe albums. Aangezien Cobain sowieso gevoelig was voor verslavingen, én waarschijnlijk multimiljonair zou zijn, denk ik dat het vroeg of laat toch slecht zou afgelopen zijn.

Ik zie trouwens wel helemaal geen gelijkenissen tussen Interpol/Editors en Nirvana? Nirvana was echt een véél agressievere band. Neem bijvoorbeeld een optreden van Interpol (en ik ben er op véél geweest), dat is eigenlijk altijd vrij statisch he. Ze staan met 2 naast elkaar, Paul Banks moet aan zijn micro blijven staan, en Daniël loopt wat naar voor en achter met wat danspasjes. Dat is iets hélemaal anders dan een optreden van Nirvana :D
Ik kan niet deftig quoten, dus nieuwe post dan maar.

Kan zijn dat het een slechte vergelijking is, maar er zijn veel groepen die "evolueren" om zich aan te passen aan de muzieksetting van toen, om relevant te blijven, of graag nieuwe dingen willen uitproberen. Nirvana zou dat ongetwijfeld moeten doen hebben. MTV Unplugged in New York was al een veel zachtere kant trouwens (van wat ik hoorde), veel meer akoestisch. Misschien ging hij wel die weg inslaan, en ik denk dat Cobain echt wel een soort stem had die wel iets had kunnen doen in de aard van Interpol en Editors, maar misschien zit ik er ook totaal naast.

Wellicht denk ik meest waarschijnlijke scenario is dat de band uit elkaar zou gevallen zijn, met of zonder zijn dood. En Cobain idd wel op een andere manier relevant zou zijn.
 
Ik kan niet deftig quoten, dus nieuwe post dan maar.

Kan zijn dat het een slechte vergelijking is, maar er zijn veel groepen die "evolueren" om zich aan te passen aan de muzieksetting van toen, om relevant te blijven, of graag nieuwe dingen willen uitproberen. Nirvana zou dat ongetwijfeld moeten doen hebben. MTV Unplugged in New York was al een veel zachtere kant trouwens (van wat ik hoorde), veel meer akoestisch. Misschien ging hij wel die weg inslaan, en ik denk dat Cobain echt wel een soort stem had die wel iets had kunnen doen in de aard van Interpol en Editors, maar misschien zit ik er ook totaal naast.

Wellicht denk ik meest waarschijnlijke scenario is dat de band uit elkaar zou gevallen zijn, met of zonder zijn dood. En Cobain idd wel op een andere manier relevant zou zijn.
Evolueren zeker, maar in welke richting is moeilijk te zeggen. Heb ooit gelezen dat ze meer richting REM woude gaan maar als je dan you know you're right hoort ( ik blijf daar ne rant naar courtney in horen maar dat kan aan mij liggen) lijkt dat niet zo te zijn. Helaas zullen we het nooit weten.

En ivm mtv unplugged: dat is een concertreeks waar heel het concept was dat bands akoestisch gingen spelen. Dus dat dat veel meer akoestisch is is gewoon omdat dat het concept was, heeft niet veel te maken met dat de band die richting zou willen inslaan.
 
Summary, is Nirvana een classic artist? Hell yes (met de side note dat het vooral Nevermind is dat de classic is)

Het maakt zelfs niet uit of de muziek goed is, de muzikanten goed zijn, of het "right time right place" was ... Nirvana = Rock royalty !

Ik snap zelfs echt niet dat hierover discussie is:
  1. Defined an era & a generation
  2. Gigantische schokgolf door zowel de muziekwereld als de teenage subcultuur, met blijvende impact
  3. Nevermind = Rock history
  4. Ge kunt de "what if" discussie perfect verdedigen

@ degenen die FF op hetzelfde niveau trekken: seriously wtf zeg. Over 100 jaar spreekt niemand over FF. Maar Nevermind, Nirvana als de grote grondlegger van grunge (correct of niet daar gelaten), Cobain, de schokgolf door muziek,... daar spreken we dan wel nog over.


Ps: ik heb eeeeeeecht geen goesting in U2. Als iemand een "essential listening lijst" wil maken, much appreciated :unsure:.
 
Ps: ik heb eeeeeeecht geen goesting in U2. Als iemand een "essential listening lijst" wil maken, much appreciated :unsure:.
Doet uzelf een plezier en luister gewoon een greatest hits ( ben bijna door hun 90's periode en tis een sleur). Ik ga tot ' all that you can't leave behind' en daar stopt het voor mij
 
Laatst bewerkt:
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Efkes deze thread kapen om over u2 te praten.

U2 valt nog mee, maar er zijn genoeg artiesten of groepen die in deze classic reeks passen die te veel platen hebben om deftig te kunnen beluisteren in een week, misschien moet er eerst afgesproken worden welke platen, of periode essentieel zijn voor de bepaalde groep.

Met een greatest hits alleen doe je U2 geen eer aan.
Voor U2 vind ik 6 platen essentieel om te begrijpen waarom U2 een echte classic is, op de andere platen staan ook nog hits en zijn zeker niet slecht, maar verdienen niet echt een tijdloos label.
Voor U2 zijn dat hun eerste 5 studioplaten: Boy, October, War, The unforgettable fire en The Josua tree, en hun eerste life plaat: Under a blood red sky omdat daarop verschillende nummers staan van hun beginperiode die niet op de LP's staan.
 
Efkes deze thread kapen om over u2 te praten.

U2 valt nog mee, maar er zijn genoeg artiesten of groepen die in deze classic reeks passen die te veel platen hebben om deftig te kunnen beluisteren in een week, misschien moet er eerst afgesproken worden welke platen, of periode essentieel zijn voor de bepaalde groep.

Met een greatest hits alleen doe je U2 geen eer aan.
Voor U2 vind ik 6 platen essentieel om te begrijpen waarom U2 een echte classic is, op de andere platen staan ook nog hits en zijn zeker niet slecht, maar verdienen niet echt een tijdloos label.
Voor U2 zijn dat hun eerste 5 studioplaten: Boy, October, War, The unforgettable fire en The Josua tree, en hun eerste life plaat: Under a blood red sky omdat daarop verschillende nummers staan van hun beginperiode die niet op de LP's staan.
U2 heeft nu wel 2 steengoede best hits cd's (die van '80-'90 en '90-'00). Als je dan nog de nieuwe albums erbij pakt, heb je toch wel vrij veel materiaal waarmee je een beeld kan vormen.

Ja, je mist dan de minder bekende nummers, en die scheppen ook een beeld van een artiest (kijk bvb naar White Stripes waar de minder bekende nummers een heel ander genre zijn).
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Van Nirvana In Utero beluisterd tot halverwege maar dan ook af gezet. Zoals met de eerdere platen, de melodien e.d. van de instrumenten vind ik goed, maar djees wat een depri gevoel krijg ik elke keer van die Cobain. Qua stem vind ik hem ook eigenlijk maar zwak, precies of hij maar 2 dingen kan en dat is mompelend zaniken of schreeuwen. Ik zou de platen zeker opzetten, moest er anders gezongen worden, want nogmaals: de instrumenten zelf vind ik heel goed en bemerkte regelmatig dat ik mee bewoog. Maar dit: nope, in tegenstelling tot de Beatles kan dit me niet overtuigen om er later nog naar te luisteren.
 
U2 heeft nu wel 2 steengoede best hits cd's (die van '80-'90 en '90-'00). Als je dan nog de nieuwe albums erbij pakt, heb je toch wel vrij veel materiaal waarmee je een beeld kan vormen.

Ja, je mist dan de minder bekende nummers, en die scheppen ook een beeld van een artiest (kijk bvb naar White Stripes waar de minder bekende nummers een heel ander genre zijn).
Had ik dat eerder geweten
 
Van Nirvana In Utero beluisterd tot halverwege maar dan ook af gezet. Zoals met de eerdere platen, de melodien e.d. van de instrumenten vind ik goed, maar djees wat een depri gevoel krijg ik elke keer van die Cobain. Qua stem vind ik hem ook eigenlijk maar zwak, precies of hij maar 2 dingen kan en dat is mompelend zaniken of schreeuwen. Ik zou de platen zeker opzetten, moest er anders gezongen worden, want nogmaals: de instrumenten zelf vind ik heel goed en bemerkte regelmatig dat ik mee bewoog. Maar dit: nope, in tegenstelling tot de Beatles kan dit me niet overtuigen om er later nog naar te luisteren.
Probeer eens de liveplaat? Daar vond ik het beter uitkomen.
 
U2 heeft nu wel 2 steengoede best hits cd's (die van '80-'90 en '90-'00). Als je dan nog de nieuwe albums erbij pakt, heb je toch wel vrij veel materiaal waarmee je een beeld kan vormen.

Ja, je mist dan de minder bekende nummers, en die scheppen ook een beeld van een artiest (kijk bvb naar White Stripes waar de minder bekende nummers een heel ander genre zijn).
Sorry, maar kan ik het niet mee eens zijn. Je zou dat ook kunnen voorstellen voor the beatles, je neemt het rode en het blauwe album et voila ;) maar ik denk niet dat een liefhebber van the Beatles daar genoegen mee zou nemen.
Daarmee kun je gewoon geen goed beeld vormen van de evolutie van een groep.

Om een voorbeeld te geven, voor de plaat The Unforgettable fire nemen ze twee producers: Daniel Lanois en Brian Eno, het resultaat, is een complete andere U2 dan op de drie eerste platen, op het nummer The unforgettable fire, dat op die verzamelaar staat, hoor je hoe zwaar (vooral) Brian Eno de sound van de songs beïnvloed heeft, Pride het tweede nummer uit die plaat dat op die verzamelaar staat, is niet representatief voor het andere werk op The unforgettable fire, de andere songs vormen een mooi geheel, en pride past daar niet echt bij, al is dat wel een goede song natuurlijk.

Het is dankzij deze plaat dat ik Brian Eno ontdekt heb, en ik heb ondertussen een groot deel van wat die mens ooit uitgebracht heeft of geproducet heeft in mijn platenkast staan.
 
Terug
Bovenaan