Sorry, maar kan ik het niet mee eens zijn. Je zou dat ook kunnen voorstellen voor the beatles, je neemt het rode en het blauwe album et voila ;) maar ik denk niet dat een liefhebber van the Beatles daar genoegen mee zou nemen.
Daarmee kun je gewoon geen goed beeld vormen van de evolutie van een groep.

Om een voorbeeld te geven, voor de plaat The Unforgettable fire nemen ze twee producers: Daniel Lanois en Brian Eno, het resultaat, is een complete andere U2 dan op de drie eerste platen, op het nummer The unforgettable fire, dat op die verzamelaar staat, hoor je hoe zwaar (vooral) Brian Eno de sound van de songs beïnvloed heeft, Pride het tweede nummer uit die plaat dat op die verzamelaar staat, is niet representatief voor het andere werk op The unforgettable fire, de andere songs vormen een mooi geheel, en pride past daar niet echt bij, al is dat wel een goede song natuurlijk.

Het is dankzij deze plaat dat ik Brian Eno ontdekt heb, en ik heb ondertussen een groot deel van wat die mens ooit uitgebracht heeft of geproducet heeft in mijn platenkast staan.
Dat klopt natuurlijk, maar er zijn nu eenmaal bands met te veel albums om te luisteren.
Als ik snel tel, heeft Bruce Springsteen 41 albums bvb (wel deel compilaties bij). Rolling Stones ook 26...
Tja, die kan je nu eenmaal niet allemaal luisteren he. En dan vatten sommige best ofs toch wel veel samen. Je zal minder heel de "historie" kunnen volgen, maar je krijgt wel een algemeen beeld.

Bij Queen is die best of met die 3 cd's bvb toch ook een heel goed startpunt... Bij Nirvana is die dan weer helemaal niet goed omdat de originele albums beter zijn...
 
We zijn eigenlijk deze tread aan het bevuilen, dus ga daarachter hier niet meer reageren.

Maar ik dacht dat het de bedoeling was om groepen beter te leren kennen, dus voor mensen die geen liefhebber zijn, om die te laten kennismaken met een oeuvre die ze normaal gezien niet appreciëren, dikwijls zullen die mensen die je hier ziet posten, toch een grote basiskennis hebben, en daardoor al dikwijls al de hits van deze groepen al kennen.
Dus met een greatest hits voor te schotelen breng je eigenlijk niets bij.
daarom ook mijn vraag om door de 'fans' van deze groepen, een leidraad te posten, zodat men niet teveel moet beluisteren en daardoor het betere werk ondergesneeuwd wordt.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Vroeger Nevermind veel opgehad als tiener.
Daarna bijna uitsluitend MTV Unplugged. Blijft toch goed, die live stem van Cobain.
 
Inmiddels Bleach beluisterd, de eerste riff had me nog wel mee, maar daarna is het voor mij behoorlijk bergaf gegaan. Links en rechts nog wel interessante flarden, maar er is mij buiten die eerste riff zelfs niks bijgebleven - die eerste riff heeft duidelijk nog wat op met vuile sludge metal en kan ik nog wel smaken, de rest voelt vaak monotoon, weinig creatief en onopmerkelijk aan helaas. Op naar Nevermind dus, maar ik heb sowieso nooit iets gehad met Smells Like Teen Spirit. Benieuwd of de rest van de plaat mij kan overtuigen na te beginnen met een nummer dat zelfs lichte aversie opwekt omdat het gewoon doodgedraaid is.
 
Ik had blijkbaar nog nooit een heel album van Nirvana gehoord. Vroeger had ik daar een paar nummers van staan op mijn ipod (in de tijd dat we nug nummer per nummer van limewire downloadden) en daarna zijn die compleet van mijn radar verdwenen.
Heb ze allemaal een paar keer beluisterd en dat is leuke muziek, maar niet veel meer. Ik denk niet dat Nirvana op zich zeer speciaal is. Lijkt me eerder een right place right time verhaal. Als zij niet de mainstream hit waren geworden was het een andere gelijkaardige band uit die Seattle scene geweest.
Ik vind al die grotere grunge bands over het algemeen niet bijster interessant. Dat is noise voor mensen die denken dat ze zwaar zijn uitgeweest als ze na middernacht in hun bed liggen. Veel invloeden van meer 'underground' genres die worden afgezwakt om op de radio gedraaid te kunnen worden. Geef mij dan toch maar liever the real thing. Naast bv Jesus Lizard of Dinosaur Jr klinkt Nirvana imo nogal zwakjes.
Deels mee eens. Zoals je zegt: leuke muziek, met wat uitschieters en als je vergelijkt met Dinosaur Jr is het idd wat zwakjes.
Maar:
Ik snap zelfs echt niet dat hierover discussie is:
  1. Defined an era & a generation
  2. Gigantische schokgolf door zowel de muziekwereld als de teenage subcultuur, met blijvende impact
Ze wisten op het juiste moment, het juiste sentiment te verwoorden. En da's imo een gigantische verdienste.
Uiteraard waren er nog Pearl Jam en Alice in Chains maar imo missen die iets dat Nirvana (en bij uitbreiding Cobain) wel hadden.
De live platen zijn ook echt wel bommetjes.
 
Ze wisten op het juiste moment, het juiste sentiment te verwoorden. En da's imo een gigantische verdienste.
Uiteraard waren er nog Pearl Jam en Alice in Chains maar imo missen die iets dat Nirvana (en bij uitbreiding Cobain) wel hadden.
De live platen zijn ook echt wel bommetjes.

Soundgarden niet vergeten. Had Badmotorfinger niet dezelfde release date als Nevermind gehad had kon de geschiedenis er misschien wel anders uitgezien hebben
 
Zouden we niet kunnen stellen dat Nirvana eerder een iconische band is dan een klassieke? Of is dat voor jullie synoniem aan elkaar? Valt soms wel samen, natuurlijk. Iconisch impliceert een impact op de popcultuur, waar Nirvana en The Beatles zeker onder vallen. Om echt een klassieke band te zijn is Nirvana misschien iets teveel niche?
 
Net aan begonnen. Dat eerste album is niet heel spectaculair, maar dat zegt nog niets. Ik heb ook bands waar ik fan van ben waarvan ik het eerste album maar niets vind. 🤷🏻‍♂️
 
Zouden we niet kunnen stellen dat Nirvana eerder een iconische band is dan een klassieke? Of is dat voor jullie synoniem aan elkaar? Valt soms wel samen, natuurlijk. Iconisch impliceert een impact op de popcultuur, waar Nirvana en The Beatles zeker onder vallen. Om echt een klassieke band te zijn is Nirvana misschien iets teveel niche?
Imo valt dat wel dikwijls samen maar ik ben het er wel mee eens. Muzikaal gezien niet de meest memorabele maar qua "grootsheid" zeker en vast.
 
Zouden we niet kunnen stellen dat Nirvana eerder een iconische band is dan een klassieke? Of is dat voor jullie synoniem aan elkaar? Valt soms wel samen, natuurlijk. Iconisch impliceert een impact op de popcultuur, waar Nirvana en The Beatles zeker onder vallen. Om echt een klassieke band te zijn is Nirvana misschien iets teveel niche?
Goede vraag, ik zie Beatles als beide, Nirvana is een iconische band en mss minder een classic? Rammstein is voor mij geen van beide.

Ik vind Sonic Youth bv. meer een classic band dan iconisch omdat ze veel meer en goede output hebben maar nooit headlinerstatus hebben bereikt (of zou bereikt hebben als Nirvana bv. niet gesplit was).
 
Niet eens met mensen die verwijzen naar Dinosaur Jr. of The Jesus Lizard als zijnde 'betere' grunge bands. Het gaat ook imo niet echt om muzikaliteit - Cobain was geen Hendrix - of de bijna Christus-achtige aanbidding na zijn dood.

Ik denk eerder dat weinig bands als Nirvana kunnen gezien worden als dé representatie van de Zeitgeist van begin jaren '90. Ongetwijfeld zijn ze volgens mij de - mainstream - stem geweest voor de jeugd die na de val van de Berlijnse muur/het communisme in 1989 en de opkomst van het bankenkapitalisme is vervallen in een soort postmodern denken waarin geen enkele waarheid of 'grote projecten' meer terug te vinden waren. Dit wordt imo sterk gerepresenteerd in de lyrics van Kurt - hij zei zelf dat de meeste teksten werkelijk geen betekenis hadden.

Dus classic band? Zeker en vast. Maar niet omwille van Kurt Cobain of hun mainstream hits denk ik.

Heb ondertussen vier albums van Nirvana beluisterd, en ik zal waarschijnlijk de enige zijn die Bleach hun beste vind :unsure: Misschien heeft dit te maken met persoonlijke smaak, want de stoner/sludge riffs op dat album liggen mij net iets beter dan de rest van hun oeuvre. Unplugged en Nevermind staan vervolgens op gelijke hoogte, en In Utero vind ik eerlijk gezegd ietwat zwakker omwille van het feit dat er duidelijke recycling optreedt in de riffs en melodieën. Alhoewel er ook tegelijkertijd een nieuwe, interessante richting werd uitgeslagen in sommige nummers waar we jammer genoeg nooit het vervolg op zullen horen.
 
Dinosaur Jr en The Jesus Lizard zijn nu toch niet onmiddellijk de groepen die ik zou indelen bij de grunge, ze hebben net als Sonic Youth, veel invloed gehad op die scene, maar ik zie The Jesus Lizard toch meer als Noise Rock, ik vind die toch beter passen tussen groepen als Big Black en Shellac, en niet tussen Pearl Jam en Screaming Trees.
En Dinosaur JR zie ik toch meer als Lo Fi Rock of Slacker, maar dat komt misschien omdat Lou Barlow nog in die groep gezeten heeft.
Soit, ik zou hier wel heel graag Shellac de revue zien passeren in deze reeks, al horen ze daar natuurlijk niet echt in thuis. Maar als Carly Rae jepsen kan.:unsure: ;)
 
Mijn woorden worden hier op schandalige wijze verdraaid ik heb nooit gezegd dat die twee grunge zijn ik heb hen gewoon aangehaald om te zeggen dat grunge saaiemensenmuziek is.
Ik vind al die grotere grunge bands over het algemeen niet bijster interessant. Dat is noise voor mensen die denken dat ze zwaar zijn uitgeweest als ze na middernacht in hun bed liggen. Veel invloeden van meer 'underground' genres die worden afgezwakt om op de radio gedraaid te kunnen worden. Geef mij dan toch maar liever the real thing. Naast bv Jesus Lizard of Dinosaur Jr klinkt Nirvana imo nogal zwakjes.
 
Jaja, dat gerief dat uit ‘91 komt is bijlange zo slecht nog niet.
Heel straf jaar inderdaad, maar toch enorm kort door de bocht dat dat ene jaar beter was dan de voorbije vijf. :unsure:


Alhoewel:

Loveless, Spiderland, Low End Theory, Laughing Stock, Blue Lines, Goat, Step In The Arena...

Toch wel héél straf...
 
Gewoon al 90 tot 92 in harde muziek:

90: seasons in the abyss, cowboys from hell, rust in peace
91: badmotorfinger, nevermind, ten, the black album, use your illussion 1 en 2 ( hebben toch ook een paar knallers), arise van sepultura, human van death
92: vulgar display of power, rage against the machine
 
Heel straf jaar inderdaad, maar toch enorm kort door de bocht dat dat ene jaar beter was dan de voorbije vijf. :unsure:


Alhoewel:

Loveless, Spiderland, Low End Theory, Laughing Stock, Blue Lines, Goat, Step In The Arena...

Toch wel héél straf...

Om maar te zwijgen van deze classic :unsure:


Jaren vergelijken heeft weinig zin he, meestal wordt dat gedaan door mensen die in een periode of genre blijven plakken zijn.

In de "De Tijdloze" betekenis van classics worden er waarschijnlijk niet veel meer gedropt maar voor de connaiseurs (zoals wij :unsure: ) worden er nog steeds classics gedropt , uit m'n hoofd dus misschien niet in de marge van 5 jaar maar denk maar aan Kendrick Lamar, D'Angelo, FlyLo, Nicolas Jaar,...
 
Terug
Bovenaan