Dat klopt natuurlijk, maar er zijn nu eenmaal bands met te veel albums om te luisteren.Sorry, maar kan ik het niet mee eens zijn. Je zou dat ook kunnen voorstellen voor the beatles, je neemt het rode en het blauwe album et voila maar ik denk niet dat een liefhebber van the Beatles daar genoegen mee zou nemen.
Daarmee kun je gewoon geen goed beeld vormen van de evolutie van een groep.
Om een voorbeeld te geven, voor de plaat The Unforgettable fire nemen ze twee producers: Daniel Lanois en Brian Eno, het resultaat, is een complete andere U2 dan op de drie eerste platen, op het nummer The unforgettable fire, dat op die verzamelaar staat, hoor je hoe zwaar (vooral) Brian Eno de sound van de songs beïnvloed heeft, Pride het tweede nummer uit die plaat dat op die verzamelaar staat, is niet representatief voor het andere werk op The unforgettable fire, de andere songs vormen een mooi geheel, en pride past daar niet echt bij, al is dat wel een goede song natuurlijk.
Het is dankzij deze plaat dat ik Brian Eno ontdekt heb, en ik heb ondertussen een groot deel van wat die mens ooit uitgebracht heeft of geproducet heeft in mijn platenkast staan.
Als ik snel tel, heeft Bruce Springsteen 41 albums bvb (wel deel compilaties bij). Rolling Stones ook 26...
Tja, die kan je nu eenmaal niet allemaal luisteren he. En dan vatten sommige best ofs toch wel veel samen. Je zal minder heel de "historie" kunnen volgen, maar je krijgt wel een algemeen beeld.
Bij Queen is die best of met die 3 cd's bvb toch ook een heel goed startpunt... Bij Nirvana is die dan weer helemaal niet goed omdat de originele albums beter zijn...