Domieneo
Well-known member
Ladies and gentlemen
As you know we have something special down here at Birdland this evening
A recording for Blue Note Records
Groovy, groovy, jazzy, funky
Pounce, bounce, dance as we
Dip in the melodic sea
The rhythm keeps flowin' and drips to MC
Het zijn woorden die in mijn geheugen gegrift staan. Bij deze deel ik dan ook graag mijn meest beluisterde album Hand on the torch van US3.
Wie is Us3?
There are few acts as eclectic as Us3 that have managed to enjoy major chart success. Led by British producer and composer Geoff Wilkinson, the band’s seamless blend of hip-hop and jazz first captured the imagination of listeners worldwide in 1993 with the release of the seminal Hand on the Torch album and its smash hit single “Cantaloop.” The disc brought together MCs with tremendous lyrical and vocal skills, a wealth of jazz samples mined from the Blue Note Records catalog, and irresistibly addictive song structures and arrangements that catapulted it to classic status. It also significantly influenced many jazz/hip-hop hybrids that followed—to this very day.
De samples van jazz legendes zoals Herbie hancock, Thelonious Monk … gecombineerd met de funky rap is voor mij gewoon de perfectie benaderd. Ik ga vooral wat uitleg geven bij het nummer Cantaloop (Flip Fantasia) aangezien ik hier het meeste kan over vertellen.
Toen ik het Cantaloop voor het eerst hoorde wist ik al dat dit volledig mijn ding was. De titel van het nummer is overgenomen van het nummer Cantaloupe Island van Herbie Hancock. Ik zou zeker eens aanraden om het originele nummer te beluisteren, de samle is redelijk obvious.
Fun fact: Nadat US3 Cantaloop uitbracht heeft Herbie Hancock ook nog een hip-hop versie van Cantaloope island gemaakt.
Opvallend is ook de stem die je hoort in het begin van het nummer. Dit is niet zomaar een sample van de eerste de beste mc maar van de legendarische Pee Wee Marquette. Pee Wee was de master of ceremonies in de legendarische Birdland jazzclub in New York.
Wat hem (naast zijn gestalte) zo speciaal maakte was dat hij eigenlijk een zeer vervelend ventje was. Hij stond erom bekend smeergeld van optredende artiesten te vragen, indien ze niet wouden betalen kondigde hij hun namen verkeerd aan of soms begon hij met de band te vechten.
He had a reputation for being mean and demanding "tips" to the point of extortion. An explanation of his system was given by vibraphonist Bobby Hutcherson in an interview.[9] He claimed Marquette told him on his first day that he was not needed and that he should "pack your things and get on out of here." This did not occur as he had been asked to play, but Marquette made Hutcherson's first night playing at the club difficult. Marquette intentionally mispronounced his name to embarrass Hutcherson and blew cigar smoke in his face to further the irritation. However once Marquette was paid his "tip" he pronounced Hutcherson's name correctly.[10] This is said to have been a pattern for him: other musicians had similar stories of having to pay him to avoid public humiliation. Perhaps because of this, or because of the era, most musicians who knew him still referred to him as a "midget".
Hier is nog een linkje voor de liefhebbers die er meer over willen lezen.
https://dangerousminds.net/comments/half_a_motherfucker_the_legend_of_pee_wee_marquette
En een video van Pee Wee bij David Letterman:
Toen het album in 1993 uitkwam was ik zelf nog maar 1 jaar dus ik laat nog wat reviewers spreken:
Linda Ryan from the Gavin Report commented, "It just doesn't get cooler than this! US3 combine jazz, hip-hop and house grooves for a fresh sound that begs to be discovered in a big way. If you thought Guru's Jazzmatazz was phat and all that, wait 'til you hear US3's "Cantaloop!"
Hoewel ze in het begin door redelijk wat jazz magazines genegeerd werden is het duidelijk dat ze een grote invloed hebben gehad op meerdere genres.
Hand on the Torch was ignored by most jazz publications, but was chosen Album of the Year by Japan’s Swing Journal, and the group were named Jazz Musicians of the Year by Britain’s The Independent.
Andere persoonlijke favorieten op het album zijn voor mij:
Different Rythems, different people: Eigelijnk een grote sample van Art Blakey – Comments on ritual
I go to work: Mooie sample van Thelonious Monk:
Tukka yoot’s Riddim: Ook een van de bekendere liedjes van het album.
Lazy day
Eleven Long years: opnieuw met een mooie sample van the legend Herbie:
Meer kan ik er ook niet over vertellen, ik zou vooral zeggen luister en geniet.
As you know we have something special down here at Birdland this evening
A recording for Blue Note Records
Groovy, groovy, jazzy, funky
Pounce, bounce, dance as we
Dip in the melodic sea
The rhythm keeps flowin' and drips to MC
Het zijn woorden die in mijn geheugen gegrift staan. Bij deze deel ik dan ook graag mijn meest beluisterde album Hand on the torch van US3.
Wie is Us3?
There are few acts as eclectic as Us3 that have managed to enjoy major chart success. Led by British producer and composer Geoff Wilkinson, the band’s seamless blend of hip-hop and jazz first captured the imagination of listeners worldwide in 1993 with the release of the seminal Hand on the Torch album and its smash hit single “Cantaloop.” The disc brought together MCs with tremendous lyrical and vocal skills, a wealth of jazz samples mined from the Blue Note Records catalog, and irresistibly addictive song structures and arrangements that catapulted it to classic status. It also significantly influenced many jazz/hip-hop hybrids that followed—to this very day.
De samples van jazz legendes zoals Herbie hancock, Thelonious Monk … gecombineerd met de funky rap is voor mij gewoon de perfectie benaderd. Ik ga vooral wat uitleg geven bij het nummer Cantaloop (Flip Fantasia) aangezien ik hier het meeste kan over vertellen.
Toen ik het Cantaloop voor het eerst hoorde wist ik al dat dit volledig mijn ding was. De titel van het nummer is overgenomen van het nummer Cantaloupe Island van Herbie Hancock. Ik zou zeker eens aanraden om het originele nummer te beluisteren, de samle is redelijk obvious.
Fun fact: Nadat US3 Cantaloop uitbracht heeft Herbie Hancock ook nog een hip-hop versie van Cantaloope island gemaakt.
Opvallend is ook de stem die je hoort in het begin van het nummer. Dit is niet zomaar een sample van de eerste de beste mc maar van de legendarische Pee Wee Marquette. Pee Wee was de master of ceremonies in de legendarische Birdland jazzclub in New York.
Wat hem (naast zijn gestalte) zo speciaal maakte was dat hij eigenlijk een zeer vervelend ventje was. Hij stond erom bekend smeergeld van optredende artiesten te vragen, indien ze niet wouden betalen kondigde hij hun namen verkeerd aan of soms begon hij met de band te vechten.
He had a reputation for being mean and demanding "tips" to the point of extortion. An explanation of his system was given by vibraphonist Bobby Hutcherson in an interview.[9] He claimed Marquette told him on his first day that he was not needed and that he should "pack your things and get on out of here." This did not occur as he had been asked to play, but Marquette made Hutcherson's first night playing at the club difficult. Marquette intentionally mispronounced his name to embarrass Hutcherson and blew cigar smoke in his face to further the irritation. However once Marquette was paid his "tip" he pronounced Hutcherson's name correctly.[10] This is said to have been a pattern for him: other musicians had similar stories of having to pay him to avoid public humiliation. Perhaps because of this, or because of the era, most musicians who knew him still referred to him as a "midget".
Hier is nog een linkje voor de liefhebbers die er meer over willen lezen.
https://dangerousminds.net/comments/half_a_motherfucker_the_legend_of_pee_wee_marquette
En een video van Pee Wee bij David Letterman:
Toen het album in 1993 uitkwam was ik zelf nog maar 1 jaar dus ik laat nog wat reviewers spreken:
Linda Ryan from the Gavin Report commented, "It just doesn't get cooler than this! US3 combine jazz, hip-hop and house grooves for a fresh sound that begs to be discovered in a big way. If you thought Guru's Jazzmatazz was phat and all that, wait 'til you hear US3's "Cantaloop!"
Hoewel ze in het begin door redelijk wat jazz magazines genegeerd werden is het duidelijk dat ze een grote invloed hebben gehad op meerdere genres.
Hand on the Torch was ignored by most jazz publications, but was chosen Album of the Year by Japan’s Swing Journal, and the group were named Jazz Musicians of the Year by Britain’s The Independent.
Andere persoonlijke favorieten op het album zijn voor mij:
Different Rythems, different people: Eigelijnk een grote sample van Art Blakey – Comments on ritual
I go to work: Mooie sample van Thelonious Monk:
Tukka yoot’s Riddim: Ook een van de bekendere liedjes van het album.
Lazy day
Eleven Long years: opnieuw met een mooie sample van the legend Herbie:
Meer kan ik er ook niet over vertellen, ik zou vooral zeggen luister en geniet.
