Album of the week Guru - Jazzmatazz Vol.1 (1993)

[J.Brown]

YO!

Aangezien ik niet kon kiezen tussen een jazz of hiphop album, dan maar een album met een fusion van beide genres gekozen:
GURU - JAZZMATAZZ VOL.1 (1993)

Een kort woordje over de pionier zelf.

Guru (Gifted Unlimited Rhymes Universal), pseudoniem van Keith Edward Elam (1961 - 2010 †), geboren in Boston, US.
De man is geroemd om zijn scherpe lyrics, kritische blik op de maatschappij maar voornamelijk om zijn unieke supersmooth flow.
Zijn beats zijn rauw met jazz/rnb en funk invloeden. Zijn signature herken je uit de duizenden.

Hij is voornamelijk bekend geworden door het iconische duo Gang Starr, dat hij vormde samen met producer Dj Premier.
Hun samenwerking resulteerde in enkele kleppers van albums zoals No More Mr. Nice Guy (1989), Hard To Earn (1994) en Moment Of Truth (1998).
Met Mass Appeal, Full Clip, Above The Clouds, You Know My Steez, en Work als bekendste nummers. Top shelf hiphop.

Questlove omschreef hem als volgt: Gang Starr was cream of wheat with salt AND brown sugar. Gang Starr was a strong shot (primo) and a chaser (guru). Gang Starr was moms tomato sauce and sugar. one of the great clashing examples of great hip hop: hard drums/smooth loops/hard words/smooth delivery."
Kzou het niet beter kunnen zeggen.

Jazzmatazz

Was een samenwerking tussen Guru en producer Solar. Het is in feite een zijproject van Guru, bestaande uit 4 volumes. De 1e blijft imo de beste.
Jazzmatazz is vernieuwend doordat Guru ging samenwerken met live jazz artiesten (lees = geen samples). En niet zomaar jazzartiesten, maar de crème de la crème uit die periode. Hij werkte samen met kleppers als Donald Byrd, Herbie Hancock, Liston Smith en Roy Ayers. Ongezien in die tijd. Het is een project dat duidelijk beinvloed werd door de acid jazz beweging van toen.

Nummers die eruit springen:

Geniet vooral van de 480p youtube kwaliteit

Skip vooral de intro niet please, die brengt u meteen in de zone.

Mijn persoonlijke favoriet van dit album. Samenwerking met Mc Solaar, zowat de Guru uit Parijs. Een poët met supersmoothe flow.
MC Solaar overtreft zelf Guru hier imo.

Nummers uit de andere volumes:

Zo, ik hoop dat jazz/hiphop-deniers het toch wat konden smaken?
Zelf ben ik jazz pas beginnen appreciëren dankzij de hiphop samplecultuur. Nu is het naast hiphop mijn meest beluisterde genre.

Voordiegene die het konden smaken, check vooral Gang Starr, top notch rap van de golden hiphop era.
Andere gelijkaardige artiesten: Nas, Mos Def, Common, Talib Kweli, A Tribe Called Quest, De La Soul, Jurassic 5, ...

Bij deze wil ik ook iedereen hier bedanken voor de fijne ontdekkingen doorheen de jaren. Men doet zo verder aub.

YO!

Spoiler: Albums dat het niet haalden

Arthur Verocai - s/t
Sun Ra - Lanquidity
Cortex - Troupeau Bleu
Serge Gainsbourg - Melody Nelson
Nas - Illmatic
A Tribe Called Quest - Beats, Rhymes and Life
Captain Murphy - Duality
MF DOOM - MM.. Food (maar dat zou self suicide na Shift zijn post)

 

[shiftyke]

YES

Lang geleden dat ik deze zelf nog eens opgezet heb, zelfs voor zij die niet into hiphop zijn een aanrader.

Als ik jou was, had ik wel Sun Ra in iedereen z'n strot geramd

 

[Bjorn]

Ow yes, dit is goed. Paar tracks kende ik al maar wou dat ik dat album vroeger had leren kennen in mijne wilde tijd

 

[Kid_C]

Regelrechte classic.

 

[Deckard]

Ik luister zeer weinig hip-hop. Maar als het er van komt, gaat het meestal deze richting uit. M.a.w. ik heb hier toch redelijk van kunnen genieten. Goeie beats en chille vibe. No Time To Play heb ik al zoveel op de radio horen voorbijkomen maar weet nu pas dat het van Guru is.
Deze leg ik nog wel enkele keren op deze week.

 

[CerumenCrevice]

cruising on the vibe, heel chill dit.

Wat bedoel je met 'rauwe beats'?

 

[J.Brown]

cruising on the vibe, heel chill dit.

Wat bedoel je met 'rauwe beats'?

Goh, ik verwijs ik hiermee vooral naar de beats van Gang Starr, dus niet Jazzmatazz.
Onder Gang Starr waren Dj Premier zijn beats vaak echt classic boombap hiphop, harde drums.

Deze wordt hier goed onthaald heb ik de indruk.

 

[Fusetea]

Gezien jouw nickname had ik mij al aan dit soort album verwacht.
Muzikaal is het zeker cool, maar het rappen is niet echt mijn ding, al kan dat ook aan het stemgeluid liggen. Ik vind een beetje zeurderig... Het gezang is wel erg goed.
Een slechte plaat vind ik het zeker niet! Inderdaad enorm "chill", iets wat ik kan waarderen in muziek.

 

[FlyingHorseman]

Jammer van het druilerige weer want dit is een plaat die ik in de zomer regelmatig opzet. Wanneer de temperatuur stijgt en het allemaal een beetje trager en luier mag verlopen. Voor mij werkt dit album net wel vooral omdat de stem en de stijl van Guru zo goed bij jazz past. Misschien moet ik de andere delen ook nog eens beluisteren, ik vond die precies minder interessant en keer eigenlijk bijna uitsluitend terug naar deze eerste worp. Ik meen me te herinneren dat op Vol. 2 en 3 de jazz een beetje minder aanwezig was. Le Bien, Le Mal is ook mijn favoriet nummer op Vol. 1 trouwens, had ook een nummer van A Tribe Called Quest kunnen zijn.

Ook tof dat je nog wat andere potentiële AOTW's vermeldt, dat album van Arthur Verocai had ik al lang niet meer opgezet! Cortex ken ik niet, ga ik ook zeker beluisteren.

edit: Troupeau bleu van Cortex aan't beluisteren. Smooth & funky.

 

[clercqie]

Ik ga me nooit een echte hiphop kenner noemen, maar veel klassiekers ken ik wel en kan ik echt smaken. Maar dit is er eentje waarvoor ik nooit echt de tijd heb genomen. Dringend tijd om daar verandering in te brengen! Sowieso een goede keus alleen al daarom! Helaas is het de komende tijd erg druk hier, dus ik vrees ervoor dat het er deze week nog van zal komen. Maar ik kom zeker mijn indrukken posten wanneer ik eens op het gemak goed in het album kan zinken.

 

[Strijkijzer]

Paar keer volledig uitgeluisterd. Zalig album toch wel hoor. Normaal niet into hiphop, maar hier klikt het wel met de jazz.

 

[Obi-Jan]

Huh, ben dit album nu voor de 2e keer aan het beluisteren. Het bevalt me veel beter als ik initieel had verwacht eigenlijk :')
Op de vorige AOTW had ik al gepost dat hiphop helemaal mijn ding niet is, maar hier werkt het wel op een of andere manier. Het feit dat het zo chill is helpt wel veel. Ik denk dat de jazz ook wel helpt, ook al is dat ook iets waar ik niet echt naar luister.

Ik vind het wel een beetje eigenaardig dat ik het vorige AOTW zo slecht vond, terwijl dat meer in mijn straatje zou moeten liggen als dit album

Anyway, leuke ontdekking, leuke AOTW.

 

[TRUMP]

Niet slecht.
Heeft een beetje die Bobby Womack feeling in zich...
van die hele oude hip hop gevoel.

Maar niet helemaal mijn ding, ik hou niet zo van alles van voor 2000 qua hip hop toch.

 

[Creeping Death]

Ik ga hier de rest moeten bijtreden: goed album!
Guru deed een wel een belletje rinkelen en toen No Time to Play wist ik dus van waar ik de naam kende. Vroeger wel wat hip hop beluisterd maar verre van een kenner of echt liefhebber. Het genre heeft (zoals alle genres eigenlijk) veel variatie en veel highs en lows.


Dit is echt wel een high: lekkere, warme sound, combo met de jazz is echt steengoed.
Ook leuk om MC Solaar te horen passeren op "Le Bien, Le Mal". Net zoals @FlyingHorseman is dat mijn favoriet nummer van de plaat.
Ben in ieder geval benieuwd naar de volgende volumes.

 

[Svartálfar]

Had hier totaal geen verwachtingen bij omdat ik er me ten eerste weinig kon bij voorstellen en ten tweede omdat beide genres niet ofwel zelden mijn ding zijn. Maar ik vond dit een uiterst genietbare plaat, denk zelfs van alle aotw zowat de beste die al de revue is gepasseerd van alles wat niet binnen mijn genre ligt. Zeker iets wat ik nog eens ga herbeluisteren, en niet omdat ik het nog verder een kans wil geven maar gewoon omdat ik het goed vond.

 

[SnakeGodRovinin]

De tegenpool vanuit het zelfde laken als D'Angelo (als ik het mag vergelijken met 'Voodoo').
Terwijl de ene zich daarin constant draait met anderen, ging deze de ruigere kant uit, op zoek naar meer muzikaal genot.
De nummers met de vrouwen en 'Le bien, le mal' gaan er goed door.

I know a place near the edge of the Red Light District where we can lay low, but my hands are all messed up, so you better drive, brother.

Sprak de stem in van 8-Ball.
Beste GTA-game btw.

 

[Hayrus]

Heel aangenaam album om de dag mee te starten!

 

[Deckard]

Nog eens opgezet. Vooral Loungin', Le Bien Le Mal... hebben echt zo'n goeie flow. Die vrouwelijke zang bij momenten past er ook echt goed bij zoals op When You're Near en Trust Me. Ook weeral zo'n heerlijke flow en beats op Trust Me.

 

[PBR Streetgang]

De tweede AOTW op rij die bewijst dat hip hop een ander genre nodig heeft om goed te zijn

 

[willydrama]

Vol 2 grijs gedraaid, deze vreemd genoeg nog nooit opgezet...