Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

Ik speel nu advocaat van de duivel:

Die commerciële negotaties horen niet tot je takenpakket, Waarom probeer je ze dan te doen in de eerste plaats?

En dan de reflex erbij, waarom klaag je dat je te weinig tijd hebt als je zaken doet die niet horen tot je takenpakket?

Behoren officieel niet tot takenpakket maar het wordt wel zo opgelegd vanuit de hiërarchie.
 
Behoren officieel niet tot takenpakket maar het wordt wel zo opgelegd vanuit de hiërarchie.
Maar is dat niet net de allerbeste reden om te weigeren?
Niet omdat je het niet doet, niet omdat je het niet kunt, niet omdat je het niet wilt, maar omdat je niet wordt betaald voor die eindverantwoordelijkheid terwijl anderen daar wel betaald voor worden. "Ik heb al het voorbereidende werk gedaan en zal ondersteunen waar nodig, ik wil daarvoor zelfs above and beyond gaan, maar voor het sluiten van de deal kan ik de eindverantwoordelijkheid in mijn huidige rol niet dragen en zal een ander plan moeten gezocht worden."

Edit: waarmee ik niet zeg dat het terecht is dat je nu onder de bus gegooid wordt. Maar ik zou nu wel met iedereen in de keten open kaart spelen over verantwoordelijkheden en waar die liggen tov waar die horen te liggen. En dat een goeie manager die zelf opneemt waar nodig.
 
Een n+2 die een gewone werknemer onder de bus flikkert? Lijkt me niet plausibel, en als hij het zou doen: wie gelooft die n+2 dan nog? "Ik kon het niet oplossen, maar het ligt niet aan mij, het is allemaal de fout van die jongen daar beneden aan de ladder!".
N+2 Naar N+3: Tja ik heb het hem toen al gezegd, ik heb het hem na die mail nog eens gezegd. Ik kan hem niet blijven vasthouden bij zijn handje en hem ondersteunen..
 
Maar ik zou nu wel met iedereen in de keten open kaart spelen over verantwoordelijkheden en waar die liggen tov waar die horen te liggen. En dat een goeie manager die zelf opneemt waar nodig.
Ik heb dat enkele weken geleden gedaan (open kaart spelen). Amper een weekendje later ben ik dan gewoon na bijna 4 jaar als consultant bedankt voor bewezen diensten. En dat was het dan. Stank voor dank maar als consultant weet je dat je dat risico loopt als je uw bek (correctie mond), open doet (ook al heb je mogelijks gelijk).

Maar goed, dan weet ik ook meteen waar ik aan toe ben niet? (Dat ik niet meer en niet minder dan een nummertje was voor hogerhand). Ipv dan verder aan te modderen is het voor mij persoonlijk aldus voorbij bij de huidige (straks ex) klant.
 
n+1 is een teamlead, n+2 een BU Manager en n+3 en CEO zijn eigenlijk weinig verschillend qua niveau. n+3 heeft de leiding over de hele organisatie, maar eerder uitvoerend, dagelijkse shit, ... CEO is eerder strategisch.
Ik zal in een andere sector zitten, niet echt bekend met de functie van teamlead.
 
Een n+2 die een gewone werknemer onder de bus flikkert? Lijkt me niet plausibel, en als hij het zou doen: wie gelooft die n+2 dan nog? "Ik kon het niet oplossen, maar het ligt niet aan mij, het is allemaal de fout van die jongen daar beneden aan de ladder!".

Een cursus "corporate messentrekkerij" zou je goed doen. Evenals een cursus "menselijk gedrag".

Somebody needs to hang als er iets fout loopt. Wie hangt en waarom doet er niet toe. Wie zich niet ingedekt heeft of een ander onder de bus kan flikkeren, is de jos. Als je er niet tegen kan, moet je in 3e provinciale gaan spelen.
 
Behoren officieel niet tot takenpakket maar het wordt wel zo opgelegd vanuit de hiërarchie.
En wat moet ik nu doen? Ook opnieuw weigeren? Ik zou hier op den duur eigenlijk alle werk moeten weigeren volgens jullie. :')
Mensen maken een oordeel op hoe jij de zaken voorstelt en die zijn eigenlijk in grote lijnen niet ok en in dat geval (als alle meer diplomatische baden bewandeld zijn) kan dit spanningsveld mogelijk wel zorgen voor een verandering.
Nu moet ik uit eigen ervaring spreken dat als het probleem altijd bij iemand anders ligt, dat het tijd is om een spiegel voor te houden.

Wat is de reden dat mensen jou niet willen helpen en of voor de bus gooien?
Als je in een toxische omgeving werkt en niet goed verdiend wat is dan de reden om niet weg te gaan?
Wat doen collega’s anders dat ze niet in deze situaties terecht komen?
Wat zou er effectief gebeuren als je bepaalde taken niet zou uitvoeren en/ of bij je n+1 zou aangeven: “ik ben niet opgeleid in deze materie, maar zou dit wel willen leren; hoe zou jij dit aanpakken?”

Ik kan zelf al 20 antwoorden formuleren waarom dat niet werkt bij jullie en hoe dit makkelijk praten is als je de situatie niet kent, maar focus u op de oplossing en besef dat de enige persoon waar je 100% invloed op hebt, dat dat jezelf is.
 
Bij ons op het werk zijn de “reorganisaties” bezig. Oftewel, er is veel winst, meer dan vorig jaar maar niet genoeg voor de aandeelhouders = mensen buiten. En dan sturen ze een mail uit waarin ze dit durven te zeggen: Deze beslissingen zijn niet licht genomen, en ik bewonder de moed van ons leadership om deze beslissingen te nemen.

Dat je zoiets nog maar durft uitsturen.
 
Laatst bewerkt:
Bij ons op het werk zijn de “reorganisaties” bezig. Oftewel, er is veel winst, meer dan vorig jaar maar nier genoeg voor de aandeelhouders = mensen buiten. En dan sturen ze een mail uit waarin ze dit durven te zeggen: Deze beslissingen zijn niet licht genomen, en ik bewonder de moed van ons leadership om deze beslissingen te nemen.

Dat je zoiets nog maar durft uitsturen.
Je beseft niet goed wat voor sacrifices die wel niet maken zeker!

Onze CEO heeft ieder laatste jaar ook een pré van ettelijke miljoenen binnengeharkt. Maar hey, tijdens Corona hebben die toch wel 10% van hun pay ingeleverd zekers. Dat zijn nog steeds enkele jaarlonen van de gemiddelde werknemer.

Ik snap mensen niet die "alles" doen voor een bedrijf als ze niet op een of andere manier rechtstreeks de resultaten zien op hun bankrekening. Versta me niet verkeerd: ik doe mijn werk goed en ga soms ook above and beyond, maar ik besef steeds dat als het zover is, upper management geen drol geeft over die Vlaamse jongen way down the line.
 
Laatst bewerkt:
Je beseft niet goed wat voor sacrifices die wel niet maken zeker!

Onze CEO heeft ieder laatste jaar ook een pré van ettelijke miljoenen binnengeharkt. Maar het, tijdens Corona hebben die toch wel 10% van hun may ingeleverd zekers. Da zijn nog steeds enkele jaarlonen van de gemiddelde werknemer.

Ik snap mensen niet die "alles" doen voor een bedrijf als ze niet op een of andere manier rechtstreeks de resultaten zien op hun bankrekening. Versta me niet verkeerd: ik doe mijn werk goed en ga soms ook above and beyond, maar ik besef steeds dat als het zover is, upper management geen drol geeft over die Vlaamse jongen way down the line.
Wat is uw punt, dat het bestuur geld verdient als slijk en in plaats van geld te verdienen het als slijk het niet verdeelt onder alle werknemers...?

Denk dat je dan niet goed snapt wat net het punt is om een bedrijf te runnen.
 
Wat is uw punt, dat het bestuur geld verdient als slijk en in plaats van geld te verdienen het als slijk het niet verdeelt onder alle werknemers...?

Denk dat je dan niet goed snapt wat net het punt is om een bedrijf te runnen.
Lijkt me toch als reactie op @Carrion, dat je buiten wereldvreemde "offers" die niet voelbaar zijn weinig moet verwachten van de "top" als het slecht (nuja) gaat.

Dus je bv. gezondheid en privéleven opofferen voor je bedrijf voor vage redenen zoals loyaliteit is een stap te ver.

Ik zie niet welke andere boodschap jij daar uithaalt?
 
Lijkt me toch als reactie op @Carrion, dat je buiten wereldvreemde "offers" die niet voelbaar zijn weinig moet verwachten van de "top" als het slecht (nuja) gaat.

Dus je bv. gezondheid en privéleven opofferen voor je bedrijf voor vage redenen zoals loyaliteit is een stap te ver.

Ik zie niet welke andere boodschap jij daar uithaalt?
Ik zie niet wat het 1 met het ander te maken heeft. Buiten het feit dat niemand (of je nu stagiair bent, werknemer, middenkader, kader, bestuur of werkgever bent) zijn/haar gezondheid of privéleven zou mogen opofferen voor een job, zie ik niet in wat de correlatie is dat het bestuur/werkgever bakken met geld verdient?
 
Kleine ergernis, s'morgens op het werk toekomen en heel ons verdiep riekt nog naar het eten van de collega van vorige shift.
Riekt niet fris, verbrande boter.
 
Ik zie niet wat het 1 met het ander te maken heeft. Buiten het feit dat niemand (of je nu stagiair bent, werknemer, middenkader, kader, bestuur of werkgever bent) zijn/haar gezondheid of privéleven zou mogen opofferen voor een job, zie ik niet in wat de correlatie is dat het bestuur/werkgever bakken met geld verdient?
Hij vergelijkt de situatie van Carrion, waar het "leadership" zichzelf op de borst klopt dat ze de moed hebben iets te beslissen waar ze zelf niets van voelen, met zijn bedrijf, waar de top 10% loon heeft ingeleverd tijdens COVID (vermoedelijk omdat het slechter ging). Vrij eenvoudig dat te doen als je loon torenhoog is, en dus evengoed zo'n "offer" waar niets van wordt gevoeld.

Moest dat loon vergelijkbaar zijn met een werknemer zou die 10% misschien wel een offer zijn zeker?

Kan je eens zeggen wat jij net leest waardoor je gepikeerd bent?
 
@Sylverscythe heeft mijn bericht juist gelezen: denken dat jouw offer als werknemer ook maar iets betekent in een grote boîte (zelfs de gemiddelde KMO) lijkt me een pipe dream. Je gaat misschien een opslag of promotie krijgen, maar die staan, vergelijkend met wat top management verdient, niet in verhouding met de uren van je leven die je daar verspeelt in dat ene project afwerken tijdens die zondag waar je eigenlijk beter bij je familie zou zitten.
 
Hij vergelijkt de situatie van Carrion, waar het "leadership" zichzelf op de borst klopt dat ze de moed hebben iets te beslissen waar ze zelf niets van voelen, met zijn bedrijf, waar de top 10% loon heeft ingeleverd tijdens COVID (vermoedelijk omdat het slechter ging). Vrij eenvoudig dat te doen als je loon torenhoog is, en dus evengoed zo'n "offer" waar niets van wordt gevoeld.

Moest dat loon vergelijkbaar zijn met een werknemer zou die 10% misschien wel een offer zijn zeker?

Kan je eens zeggen wat jij net leest waardoor je gepikeerd bent?
Ik ben volledig mee dat wat Carrion beschrijft gatachterlijk is en dat in Carrion zijn situatie het management (of in ieder geval de pipo die zo'n uitspraak over moedige beslissingen heeft gedaan) oliedom is.

Maar het gaat me vervolgens over de situatie van rubenvb zelf waarin hij het volgende zegt:

Onze CEO heeft ieder laatste jaar ook een pré van ettelijke miljoenen binnengeharkt. Maar hey, tijdens Corona hebben die toch wel 10% van hun pay ingeleverd zekers. Dat zijn nog steeds enkele jaarlonen van de gemiddelde werknemer.

Ik snap mensen niet die "alles" doen voor een bedrijf als ze niet op een of andere manier rechtstreeks de resultaten zien op hun bankrekening. Versta me niet verkeerd: ik doe mijn werk goed en ga soms ook above and beyond, maar ik besef steeds dat als het zover is, upper management geen drol geeft over die Vlaamse jongen way down the line.

Ik lees het als "onze CEO potverdekke heeft 10% van zijn loon verlaagt tijdens Corona, da's godverdomme peanuts voor hem, de paljas!!". Of moet ik het eerder lezen als "Onze CEO heeft honderdduizenden euro's van zijn eigen loon verlaagd tijdens Corona omdat het moeilijk ging, knap!".

Indien ik het moet lezen als het 1e ben ik dus niet mee... Indien het 2e ben ik wel mee en heb ik het volledig verkeerd begrepen.
 
Maar het gaat me vervolgens over de situatie van rubenvb zelf waarin hij het volgende zegt:

Ik lees het als "onze CEO potverdekke heeft 10% van zijn loon verlaagt tijdens Corona, da's godverdomme peanuts voor hem, de paljas!!". Of moet ik het eerder lezen als "Onze CEO heeft honderdduizenden euro's van zijn eigen loon verlaagd tijdens Corona omdat het moeilijk ging, knap!".

Indien ik het moet lezen als het 1e ben ik dus niet mee... Indien het 2e ben ik wel mee en heb ik het volledig verkeerd begrepen.
Als je als C-level wijd en breed verkondigt dat je toch wel de volle 10% sacrifice brengt (van enkel het loon; de bonus hebben ze natuurlijk gewoon nog gekregen), terwijl er wereldwijd mensen gewoon weken/maanden zonder werk gezet worden, elders hopen afdelingen ontslagen worden....

Hier lokaal gingen pas uitgebreide afdelingen eerst elders in buitenlanden verdeeld worden, maar dat is dan toch niet echt gebeurd, met als gevolg dat een hele afdeling ongeveer 80% van de werknemers kwijt is, allemaal buitenlanders die specifiek voor hun taalkennis tewerkgesteld werden, en dat kort na hun aanwerving ineens de deur werden gewezen. Nog geen jaar later is het ineens terug de andere kant, en worden er terug mensen aangenomen, soms gewoon voor dezelfde functies. Jij kan dat snel schakelen noemen, ik noem dat slecht bestuur. Ik snap ook goed dat dat de Amerikaanse manier van werken is. Maar dan moet ik nog niet akkoord gaan met het principe...

Dit soort taferelen gebeurt dan wereldwijd. En de C-level krijgt een schouderklopje en hun ettelijke miljoenen dollars omdat hij dat goed heeft gedaan. Het gaat me niet om een soort van jaloezie, ik verdien zelf ok voor de job die ik doe. Als ik meer wil laar ik me horen of in extremis zal ik zoeken naar iets anders. Ik zie gewoon geen enkele reden waarom iemand 100en keren meer zou verdienen met zijn werk. Da's een ongelijkheid die je mij niet uitgelegd krijgt.

Om nog maar iets anders in dezelfde trend te zeggen: de vorige C-subEO-level persoon die bovenaan onze "afdeling" (meerdere bedrijven verspreid over de wereld) stond, is vriendelijk bedankt voor zijn services, niet toevallig vlak nadat zijn antwoord op tegenvallende resultaten meer Corona-style post-Corona furlow was voor heel de subgroep (die er natuurlijk niet gekomen is for obvious reasons). In normale termen noem je zoiets ontslag. Die heeft gewoon een gouden handdruk gekregen terwijl die jarenlang geen kloten heeft uitgestoken met de groep, waardoor er nu onder "nieuw bewind" ineens allerlei andere zaken ineens gebeuren en belangrijk worden. Die vergoedingen zijn gewoon waanzinnig buiten proportie. En dat is zoals de "prijs" (en salaris) van (mannelijke top)voetballers: iedereen doet het, dus iedereen doet mee. Eigenlijke prestaties worden dan opgeblazen of doen er gewoon niet toe.
 
Als je als C-level wijd en breed verkondigt dat je toch wel de volle 10% sacrifice brengt (van enkel het loon; de bonus hebben ze natuurlijk gewoon nog gekregen), terwijl er wereldwijd mensen gewoon weken/maanden zonder werk gezet worden, elders hopen afdelingen ontslagen worden....

Hier lokaal gingen pas uitgebreide afdelingen eerst elders in buitenlanden verdeeld worden, maar dat is dan toch niet echt gebeurd, met als gevolg dat een hele afdeling ongeveer 80% van de werknemers kwijt is, allemaal buitenlanders die specifiek voor hun taalkennis tewerkgesteld werden, en dat kort na hun aanwerving ineens de deur werden gewezen. Nog geen jaar later is het ineens terug de andere kant, en worden er terug mensen aangenomen, soms gewoon voor dezelfde functies. Jij kan dat snel schakelen noemen, ik noem dat slecht bestuur. Ik snap ook goed dat dat de Amerikaanse manier van werken is. Maar dan moet ik nog niet akkoord gaan met het principe...

Dit soort taferelen gebeurt dan wereldwijd. En de C-level krijgt een schouderklopje en hun ettelijke miljoenen dollars omdat hij dat goed heeft gedaan. Het gaat me niet om een soort van jaloezie, ik verdien zelf ok voor de job die ik doe. Als ik meer wil laar ik me horen of in extremis zal ik zoeken naar iets anders. Ik zie gewoon geen enkele reden waarom iemand 100en keren meer zou verdienen met zijn werk. Da's een ongelijkheid die je mij niet uitgelegd krijgt.

Om nog maar iets anders in dezelfde trend te zeggen: de vorige C-subEO-level persoon die bovenaan onze "afdeling" (meerdere bedrijven verspreid over de wereld) stond, is vriendelijk bedankt voor zijn services, niet toevallig vlak nadat zijn antwoord op tegenvallende resultaten meer Corona-style post-Corona furlow was voor heel de subgroep (die er natuurlijk niet gekomen is for obvious reasons). In normale termen noem je zoiets ontslag. Die heeft gewoon een gouden handdruk gekregen terwijl die jarenlang geen kloten heeft uitgestoken met de groep, waardoor er nu onder "nieuw bewind" ineens allerlei andere zaken ineens gebeuren en belangrijk worden. Die vergoedingen zijn gewoon waanzinnig buiten proportie. En dat is zoals de "prijs" (en salaris) van (mannelijke top)voetballers: iedereen doet het, dus iedereen doet mee. Eigenlijke prestaties worden dan opgeblazen of doen er gewoon niet toe.
Is dat niet puur perspectief? Je begrijpt niet dat een C-level een bepaald loon heeft, dat is toch gewoon vraag en aanbod? Iemand in India die jouw job doet begrijpt ook niet dat jij misschien 5x zoveel verdient als hij/zij.

Net zoals voetbal, dat is toch al decennia zo dat de lonen van de pot gerukt zijn, ook dat is toch ook gewoon vraag en aanbod?

Ik begrijp persoonlijk niet dat je daar zodanig over verbouwereerd bent, als je dat zodanig stoort, ga dan ergens werken waar alle lonen publiek gemaakt worden en waar je weet dat de CEO idem verdient als de laagste bediende, niets houdt je tegen?
 
De consultants zullen wsl eerder weg zijn dan eerst werd gedacht.

Maar geen probleem, vandaag werd reeds een vers consultantorganisme voorgesteld.

Ene met een algemeen diploma, geschiedenis meen ik, en omdat hij er geen werk mee vond, uiteraard maar in de IT gegaan.
Reeds wat cursusjes gevolgd, en heeft nog geen enkele werkervaring.

Jeetje, krijg ik dat weer op mijn kas geduwd.

Dus de hele tijd weer *stoor stoor stoor*.
Binnen zoveel maanden bolt die het ook af, mag ik alle shit erven.

Dit tot mijn 67, no way. Ik geraak nooit uit die cirkel in deze positie.
Natuurlijk was er weer niets van toegangen in orde voor dat mannetje.

Een heel gedoe om zijn laptop mee in orde te brengen.

Het gaat toch gene vette worden.

Hij vraagt telkens of hij probleem x kan verhelpen door zijn laptop te herstarten. 🥲
Terwijl het duidelijk om configuratie gaat.
Dan weet je al genoeg.

Een paar maand en weer op naar een nieuwe.
 
Laatst bewerkt:
Ergernis van de voorbije weken: van zodra je een normale werkplanning en een beetje ademruimte hebt, met tijd voor pauzes doorheen de dag, dan krijg je direct extra werk voorgeschoteld. Ah ja, want anders gebruik je niet elke seconde van de dag op een efficiënte manier. En als je opzettelijk trager zou werken of doen alsof je geen ruimte hebt, dan zal je als incompetent gezien worden en dat zal reflecteren op je evaluatie met als gevolg geen promotie, geen loonstijging, minachting en psychologische druk door management en collega’s, …
 
Terug
Bovenaan