Het blijft dat we nu minder kinderen hebben, meer welvaart en meer keuzes.
Dus persoonlijk kan je perfect de keuzes maken om burnouts en dergelijke te vermijden als je mentaal niet zo sterk bent om het allemaal aan te kunnen.
Wat 90%+ van de mensen overigens ook doet en perfect meekan.
Hoe kunnen we die 10% helpen zonder het hele systeem voor hun te moeten omsmijten ?
Zeggen dat het vroeger allemaal makkelijker was en dat daardoor er nu velen mentaal zwakker staan is heeft misschien een klein beetje waar, maar zeker niet 100% van het probleem, en zouden we niet mogen gebruiken als vol excuus.
Mijn ouders werken beidden full time demanding jobs, hadden vrij vroeg 3 kinderen en konden het ook allemaal aan. Mijn grootouders hebben de oorlog nog meegemaakt in het oostblok + erna de russen, met alle bijhorende traumas van dien, en zijn er ook niet mentaal door gegaan. Alle mannen, inclusief de vader, van mijn oma haar dorpje (omdat ze te 'duits' waren) zijn naar de gulag gestuurd en niet terug gekomen, en ze moest als kleine meid gaan meehelpen op het veld omdat de mama het niet alleen aankon. Die is toen ook niet op ziekteverlof gezet met burnout
. Hoe kunnen we dan niet zeggen dat ze toen sterker stonden ?