Ervaren jullie ook eenzaamheid?

[Mr.Anderson]

Ja, jij misschien wel. Maar het is denk ik wel algemeen geweten dat Vlamingen over het algemeen nu niet bepaald sociale beestjes zijn.

Ik ervaar dat toch anders hoor. 't Feit dat ik snel vrienden maak overal waar ik kom zegt ook iets over de andere mensen hé.

Dat sommigen meer gesloten zijn vind ik ook totaal niet erg. Té sociaal is ook maar vermoeiend en heb ik totaal geen nood aan. Ik heb niet altijd zin in smalltalk met random strangers bij de bakker.

 

[Muñoz]

Ik ervaar dat toch anders hoor. 't Feit dat ik snel vrienden maak overal waar ik kom zegt ook iets over de andere mensen hé.

Dat sommigen meer gesloten zijn vind ik ook totaal niet erg. Té sociaal is ook maar vermoeiend en heb ik totaal geen nood aan. Ik heb niet altijd zin in smalltalk met random strangers bij de bakker. Dat zou heel vermoeiend zijn.

It takes two to tango eh, en ik heb daar ook heel weinig moeite mee. Maar als je zelf niet zo heel sociaal bent (een groep die hier mss relatief vaker voorkomt dan elders) en niet actief moeite doet, lijkt Vlaanderen me sowieso een heel moeilijk land op dat vlak.
Voor nieuwe mensen is het sowieso moeilijk; heb dat al vaak genoeg gehoord van bv. 'nieuwe' allochtonen (die het Nederlands (nog) niet machtig zijn) of buitenlandse doctoraatsstudenten. Ik denk dat dat onbewust komt doordat Vlamingen een heel grote voorkeur geven aan babbelen over zaken waar je echt maar kunt over meepraten als je hier getogen bent (mss net omdat we meer dan in andere landen heel ons leven in dezelfde streek blijven wonen), en dat wij in vergelijking met bv. Nederlanders niet graag overschakelen naar het Engels (terwijl we het wel kunnen). Het zal allemaal wel wat samenhangen, neem ik aan.

Enfin is natuurlijk allemaal speculatie, maar qua durf, extraversie, ad rem zijn, etc. zijn wij toch absoluut geen hoogvliegers. Misschien uitgezonderd Antwerpenaren.

 

[CerumenCrevice]

Eenzaamheid is uiteraard verschillend van alleen zijn, waar eenzaamheid de connotatie heeft dat het ongewenst is.

Momenteel heb ik al 3 dagen niemand meer echt gesproken. Enkel via online meetings, mails, dm's en calls. Dat is genoeg voor mij.
Vrienden zie ik amper, enkel wanneer ik eens in de buurt ben. Dan eten we samen en doen we iets random (park zitten vaak).
Familie ne keer in de week, nooit allemaal tegelijk.

Mensen die elke dag de uren volpraten, ik zal het niet kunnen.
Over wat spreken jullie dan? De ozonlaag, de groeiende grassprieten van de buur of je huidige hartslag?
Herhalen jullie jezelf tegen meerdere personen? (dat vind ik saai, ik verzamel liever informatie dan dat ik ze geef)
Geef mij maar een online gaming sessie waar er wordt gelachen met niets en alles, een muziek'tasting' samenkomst waar enkel worden gegeten, gedronken en geluisterd of een gezelschapspelavond ne keer in de maand en tussenin niks.

 

[Dako]

Zelf gelukkig weinig "issues" mee maar binnen mijn omgeving meerdere die met onderstaande "suggesties" hierin wel geslaagd zijn:

-ga op reis of uitstap met "single" of groepsreizen. Verschillende organisaties en ken er enkele die zo hun partner of goede vrienden hebben ontmoet.
-probeer geen enkele uitnodiging van je sociale contacten af te slaan, ook al ben je moe/heb je geen zin/... Dit kan een "echte" uitnodiging zijn van bekenden maar net zo goed een praatje met de buurman of toezeggen op after work feestje dat je bedrijf organiseert. Een "oninteressante" uitnodiging kan toch tot leuke contacten leiden.
-zoek binnen je interesses naar gelijkgestemden en sociale contacten. Hou je van honden- hondenschool, heb je een parkiet - parkietenclub, lopen - loopclub, gezelschapsspelen - spelletjesclub, hou je van veldrijden - de supportersclub van je favoriet,... De eenzame computernerd uit onze klas die nooit van achter zijn PC kwam heeft via Lanparty's toch een netwerk van gelijkgestemde vrienden gevonden.
-zoek ook binnen je interesses naar vrijwilligerswerk. Bij meeste instanties/VZW's/Clubs zijn ze je zeer dankbaar wat al motiveert en je leert er vaak nieuwe gelijkgestemde mensen kennen.

Doe zo veel als mogelijk van bovenstaande binnen je eigen interesses. Omdat je het dan zelf vaak leuk vind houd je het ook (langer) vol, ook als de sociale contacten niet (onmiddellijk) volgen zoals gehoopt.

 

[Astrid]

...

Heel goede tips.

Wat me ook voor veel mensen een belemmering lijkt, is dat ze hun vriendenkring teveel beperken tot mensen van hun eigen leeftijd.

Zeker als je 30 bent en geen kinderen hebt, vind je wellicht beter aansluiting bij 20-ers of 50-ers dan bij leeftijdsgenoten. Zeker 'ouderen' hebben meestal meer tijd in hun agenda om sociale contacten te onderhouden.

 

[Sylverscythe]

Heel goede tips.

Wat me ook voor veel mensen een belemmering lijkt, is dat ze hun vriendenkring teveel beperken tot mensen van hun eigen leeftijd.

Zeker als je 30 bent en geen kinderen hebt, vind je wellicht beter aansluiting bij 20-ers of 50-ers dan bij leeftijdsgenoten. Zeker 'ouderen' hebben meestal meer tijd in hun agenda om sociale contacten te onderhouden.

Ja, ik denk dat qua "tijd voor zaken bij het gezin" mensen met jonge kinderen zowat het slechtste zullen scoren gemiddeld, en dan zit je tegenwoordig vaak met mensen rond de 30-40.