Spectaculair. ‘Mooi op een dramatische, opvallende manier’. ‘Groots en niet te negeren’. Het woord komt uit de zeventiende eeuw, van het woordje ‘spektakel’. Dat komt dan weer van 'specere', het Latijnse woord voor ‘kijken. Om maar te zeggen dat men van iets spectaculair de ogen niet kan afwenden. Er wordt over gepraat, het blijft hangen in het algemeen bewustzijn. Iedereen is wel in voor een spektakelstuk, iedereen wil graag eens ‘oh wauw’ kunnen zeggen. Films, events, televisie, … The Spectacular geeft de term echter een hardere, grimmiger definitie. Eentje waar wij niet zoveel bij stilstaan (of stil bij ‘moeten’ staan, gelukkig maar).