Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

Thuis praten ze vermoedelijk helemaal anders...
Tegen onze CWO* zijn we altijd vriendelijk heh

*Chief Wife Officer

🤡

De enige reden waarom wij iets in huis te zeggen hebben, is omdat we met de grote baas slapen. Dat is ook de reden waarom we personeel hebben.
:cool: :cool:
 
Niet mijn huidige werk, maar een gesprek gehad voor een Belux rol.

Eerste gesprek met de recruiter goed, job ligt in lijn van wat ik nu doe, nieuwe werkgever lijkt me wel iets, dus gesprek ingepland met de manager.

Alles goed tot ik vraag waar het hoofdkantoor is.
"Aja, da's in Amsterdam. Is dat een probleem?"
't is sales, dus soit, als dat sporadisch voorvalt geen probleem
"Aja nee, we verwachten u twee keer per week daar aanwezig" --> een rit van drie uur enkel. Da's twee werkdagen in de wagen zitten bovenop de vijf die ge moogt werken.
Ik vond het al raar dat die vacature drie maand openstond, want 't is wel een heel mooi bedrijf, maar ze mogen het toch hebben :p zet dat dan gewoon in de sollicitatie denk ik dan.
Hangt van je exacte woonplaats af, maar Antwerpen Centraal-Amsterdam Centraal is een geweldige treinverbinding, je kan dan 5u per week vanop de trein werken, dus op zich niet onoverkomelijk ook, toch?
 
Klopt, heb ik ook voorgesteld, maar "if you have a company car we expect you to come with the car". Tsjah..

Ah, dat is zoals bij mijn vrouw de afgelopen jaren. Ze heeft al jaren recht op een bedrijfswagen. Maar als enige op deze planeet neemt ze deze niet in ruil voor een (zwaarbelaste) bruto-vergoeding en komt ze liever met de fiets werken. Ook aan het mobiliteitsbudget doet haar werkgever niet mee omdat de bevoegde beslissingsnemer op HR zélf een gedecentraliseerde fermette-Vlaming is die op 150 km afstand woont en mordicus aan zijn wagen blijft vastkleven. Hij oordeelt dan maar in naam van àlle werknemers dat er "wellicht te weinig mensen zouden op instappen en het dus niet interessant is voor het bedrijf". 🤡
Wat zeg je? Fietsvergoeding? Neen, je hebt een bedrijfswagen of vervangende looncomponent, dus dan kom je niet meer in aanmerking voor een fietsvergoeding. 🤡

Maar hoe komt het toch dat we zoveel files hebben in dit land? Hoe komt het toch dat die betonstop niet lukt? Van waar komt die luchtvervuiling toch?
Moeilijk moeilijk moeilijk! Zware problemen! Ingewikkelde oplossingen! Gohoho. Daarvoor gaan we toch eerst nog een studie'tje of 36 moeten bestellen, vooraleer we daar beslissingen kunnen in nemen hoor!
*irony mode off*
 
Ah, dat is zoals bij mijn vrouw de afgelopen jaren. Ze heeft al jaren recht op een bedrijfswagen. Maar als enige op deze planeet neemt ze deze niet in ruil voor een (zwaarbelaste) bruto-vergoeding en komt ze liever met de fiets werken. Ook aan het mobiliteitsbudget doet haar werkgever niet mee omdat de bevoegde beslissingsnemer op HR zélf een gedecentraliseerde fermette-Vlaming is die op 150 km afstand woont en mordicus aan zijn wagen blijft vastkleven. Hij oordeelt dan maar in naam van àlle werknemers dat er "wellicht te weinig mensen zouden op instappen en het dus niet interessant is voor het bedrijf". 🤡
Wat zeg je? Fietsvergoeding? Neen, je hebt een bedrijfswagen of vervangende looncomponent, dus dan kom je niet meer in aanmerking voor een fietsvergoeding. 🤡

Maar hoe komt het toch dat we zoveel files hebben in dit land? Hoe komt het toch dat die betonstop niet lukt? Van waar komt die luchtvervuiling toch?
Moeilijk moeilijk moeilijk! Zware problemen! Ingewikkelde oplossingen! Gohoho. Daarvoor gaan we toch eerst nog een studie'tje of 36 moeten bestellen, vooraleer we daar beslissingen kunnen in nemen hoor!
*irony mode off*

Bij ons net ontdekt dat lazy HR sommige mensen ipv een auto het leasebudget bruto gaf. Nu zijn die pissig omdat de buyout van de bedrijfsauto's 3x leasebudget bij de bruto is en zij die de auto niet moesten hebben al a) 3y onderbetaald zijn en b) niet in de buyout zitten :laugh:

En HR "ziet het probleem niet want de buyout is enkel voor de auto's "

Maarja, HR zag ook het probleem niet met verplicht onbetaald verlof opleggen omdat ze een of andere random collectieve verlof toestand moesten bereiken van US HQ.
 
Is het eigenlijk normaal dat, indien mijn project over budget gaat omwille van redenen die buiten mezelf liggen, dat ik als project manager verantwoordelijk ben om extra meerwerken of regie-uren te bekomen van de klant? Is dit geen opdracht voor sales?

Vroeger waren daar bepaalde (ongeschreven) regels voor:
  • De PM doet een eerste poging bij de klant omdat hij als SPOC de beste contacten heeft EN
  • Bovendien ook voor een maximumbedrag van ongeveer € 10 000 als ik mij niet vergis.
Nu gaat het om een bedrag van € 30 à 40K. Ik heb een poging gedaan bij de CFO, maar de vis bijt niet. Achteraf besproken met mijn Teamlead: "Ah ja, maar je had x of y moeten zeggen!". Toen repliceerde ik zoiets van: "Tja, ok, dat is wellicht de reden waarom ik gesolliciteerd heb bij Operations en niet bij Sales."
-> Logisch toch?! Ik ben geen verkoper. Ik heb daar ook geen opleiding voor gekregen.

Teamlead: "Wat stel JIJ dan voor als volgende stap?"
Mac-bc: "Dit zal besproken moeten worden op het niveau van onze n+2 en eigenlijk op het niveau van onze CEO (die destijds dat project mee verkocht had), samen met de CFO van de klant."
Teamlead 2 dagen later: "Kun jij n+2, account manager en CEO inlichten van de situatie? Kun je een strategie voorstellen hoe we dit toch verkocht krijgen aan de klant? Wat is de commerciële impact? ..."
Mac-bc: *ignore*

En nu blijft hij daar op doorbomen.
Hoe gaat dit in andere bedrijven?
 
Die consultants die hier nu weggaan.

Ene moet naar een grootstad aan de rand, van bij hem thuis een uur rijden, los van de spits dan nog.
Dus pakt maar eerder 1,5 uur enkel.

Thuiswerk zou maar beperkt zijn.

Hoe dat die dat volhouden...

Uren pendelen, een dag achter een schermpje zitten.

Dikwijls van project tot project overleven, voor korte periodes. Steeds maar verandering ondergaan.

(Die hebben dan nog veel van die teamevents, maar na de uren, of in het weekend. Uiteraard nooit dicht bij de deur.)

Enigste voordeel dat die hebben, is dat ze op tijd kunnen wegspringen en shit achter te laten voor de internen. :cautious:
In mijn geval zit ik nu ook met zo'n project waar ik voor naar den andere kant van België moet trekken.
Ze zijn ginder ook écht Big Brother qua werkuren. Ik heb nog bij klanten gezeten waar ik wat kon schuiven met m'n uren (voor & na files vertrekken), maar dat moet ik met dit project niet proberen, want het mag gewoonweg niet.
Ik moet er pretty much zijn op een uur dat ik 's ochtends in de file zal staan & dus moet ik bij gevolg ook vertrekken op een uur dat ik dat 's avonds aan m'n been zal hebben.
Ik vertrek ten laatste 6u30, want ik moet een slechtste geval van 2u rekenen, en zelfs dat is al erg tegenwoordig. Al ben ik op dat uur meestal rondom 8u op locatie, maar heb al geweten dat ik dus effectief >2u nodig had.
De terugweg is niet veel beter, min 1,5u, maar heb al 2,5 gehad.
-> Gelukkig is het maar voor een goed half jaar, but still.

Ik heb ook nog een periode van 2j praktisch fulltime in BXL gezeten & dat was ook niet de leukste periode wete.

Nu, je houdt dat wel vol, maar met weinig goesting. Ik zou het dan ook niet permanent, fulltime willen blijven doen.
En naar gelang ik ouder wordt, krijg ik er ook gewoon minder en minder goesting in om zulk een dingen te blijven doen.
'k Verdien er ook gene cent meer door eh, met elke dag X uren verplaatsing te doen. Men ziet dat alles als woon/werk verkeer, dus ik zit dan in feite soms een paar extra werkdagen in de wagen, voor 't werk, voor 0 EUR.

Moest het zo zijn als indertijd bij m'n broer op traveau, waar men z'n uren startte zodra die in de camionette kroop, da's iets anders. Als m'n uren betaald waren (somehow) dan wil ik daarvoor gerust in de file gaan staan (ook dus bovenop m'n 40u zoals nu). Maar da's dus niet de realiteit eh.
 
Is het eigenlijk normaal dat, indien mijn project over budget gaat omwille van redenen die buiten mezelf liggen, dat ik als project manager verantwoordelijk ben om extra meerwerken of regie-uren te bekomen van de klant? Is dit geen opdracht voor sales?

De vraag stellen, is ze beantwoorden. Ben je ook verantwoordelijk voor de Oekraine oorlog of het Gaza conflict ?

Hebben jullie geen risk record of een project plan opgesteld dat a) oplijst wat verantwoordelijkheden zijn b) de assumpties zijn waaronder je binnen time en budget blijft en c) een risk table die risico oplijst, probability inschatting en mogelijke impact/mitigation ?

Handtekeningetjes collecteren bij de piefen hogerop en aan de muur hangen. Gebruik nu toch eens je hiearchie ?

Hier is het standaard vb "unexpected holidays ==> timeline slips accordingly". Lo and behold, ze duwen een 5d verplichte verlof periode erdoor, 1 mailtje naar mgmt met het screenshotje en de mededeling dat alles 1 w opschuift. Doei *zwaai zwaai*.

Vroeger waren daar bepaalde (ongeschreven) regels voor:
  • De PM doet een eerste poging bij de klant omdat hij als SPOC de beste contacten heeft EN
  • Bovendien ook voor een maximumbedrag van ongeveer € 10 000 als ik mij niet vergis.
Nu gaat het om een bedrag van € 30 à 40K. Ik heb een poging gedaan bij de CFO, maar de vis bijt niet. Achteraf besproken met mijn Teamlead: "Ah ja, maar je had x of y moeten zeggen!". Toen repliceerde ik zoiets van: "Tja, ok, dat is wellicht de reden waarom ik gesolliciteerd heb bij Operations en niet bij Sales."
-> Logisch toch?! Ik ben geen verkoper. Ik heb daar ook geen opleiding voor gekregen.

Teamlead: "Wat stel JIJ dan voor als volgende stap?"
Mac-bc: "Dit zal besproken moeten worden op het niveau van onze n+2 en eigenlijk op het niveau van onze CEO (die destijds dat project mee verkocht had), samen met de CFO van de klant."
Teamlead 2 dagen later: "Kun jij n+2, account manager en CEO inlichten van de situatie? Kun je een strategie voorstellen hoe we dit toch verkocht krijgen aan de klant? Wat is de commerciële impact? ..."
Mac-bc: *ignore*

En nu blijft hij daar op doorbomen.
Hoe gaat dit in andere bedrijven?

Je weet dat er shit komt en je weet dat iedereen de shit naar ergens anders probeert te duwen.

Pro-actief nadenken en zorgen dat je ass covered is.

Wij hebben standaard project risk record:
- Lack of data (er is altijd te weinig data om bepaalde algos te maken): gedefinieerd wat we nodig hebben tegen wanneer. Als het er niet is, "out of scope without scope replacement"
- Unexpected holidays --> timeline slips accordingly
- Single point of failure sickness/absense --> Major impact, TBD timeline impact
- nog paar andere dingen

We hebben ook een project plan met een sectie 'assumptions', 'core team', 'extended team' met allocatie/budget.

De dikke dollars mogen aftekenen en oplossingen bedenken als shit hit the fan. Het is elke release 'shit hit the fan' en de dikke dollars mogen oplossen. Onze ass is altijd mooi gecovered.

En uiteraard gaan we telkens op zoek naar een excuus om de shit ergens anders te dumpen als we zelf timeline slippen of over budget gaan aan onze kant. #partofthegame
 
Is het eigenlijk normaal dat, indien mijn project over budget gaat omwille van redenen die buiten mezelf liggen, dat ik als project manager verantwoordelijk ben om extra meerwerken of regie-uren te bekomen van de klant? Is dit geen opdracht voor sales?

Vroeger waren daar bepaalde (ongeschreven) regels voor:
  • De PM doet een eerste poging bij de klant omdat hij als SPOC de beste contacten heeft EN
  • Bovendien ook voor een maximumbedrag van ongeveer € 10 000 als ik mij niet vergis.
Nu gaat het om een bedrag van € 30 à 40K. Ik heb een poging gedaan bij de CFO, maar de vis bijt niet. Achteraf besproken met mijn Teamlead: "Ah ja, maar je had x of y moeten zeggen!". Toen repliceerde ik zoiets van: "Tja, ok, dat is wellicht de reden waarom ik gesolliciteerd heb bij Operations en niet bij Sales."
-> Logisch toch?! Ik ben geen verkoper. Ik heb daar ook geen opleiding voor gekregen.

Teamlead: "Wat stel JIJ dan voor als volgende stap?"
Mac-bc: "Dit zal besproken moeten worden op het niveau van onze n+2 en eigenlijk op het niveau van onze CEO (die destijds dat project mee verkocht had), samen met de CFO van de klant."
Teamlead 2 dagen later: "Kun jij n+2, account manager en CEO inlichten van de situatie? Kun je een strategie voorstellen hoe we dit toch verkocht krijgen aan de klant? Wat is de commerciële impact? ..."
Mac-bc: *ignore*

En nu blijft hij daar op doorbomen.
Hoe gaat dit in andere bedrijven?

Mail sturen aan CEO en account manager: "op herhaalde vraag van Teamlead 2 moet ik u over volgende situatie inlichten:...
 
Die 'business language' die sommigen hanteren in een Nederlandstalig gesprek toch wel tenenkrullend. Een greep uit mijn voormiddag:
- Een 121
- 'Daarover moeten we eens sparren'
- Je werkt niet samen, maar 'we gaan partnerren'
- De StaVaZa van een project
 
Valt toch heus nog mee, taal verandert. Ik vind het eigenlijk minstens even tenenkrullend om elke vorm van lingo te veroordelen.

Dat gezegd zijnde, ik moet vaak ook mijn lach inhouden hoor. Het kan veel erger nog. Maar bovenstaande, bwa cava nog :p
 
knip

En uiteraard gaan we telkens op zoek naar een excuus om de shit ergens anders te dumpen als we zelf timeline slippen of over budget gaan aan onze kant. #partofthegame
Is dat niet ongelofelijk vermoeiend, elke dag nadenken hoe je aan ass-covering moet doen waardoor je niet focust op je echte werk. Je moet toch uit een speciaal hout zijn gesneden om in een grote corporate te werken.
Ik ben misschien verwend omdat ik snel in een organisatiestructuur (partnership) ben gekomen waar iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen shit en er ook een common goal is en ik daarnaast ook big bucks verdien. Hierdoor kan ik mij gewoon niet inbeelden hoe het is om zo een mastodont van een organisatie te werken, ik word al moe van je teksten te lezen.
 
Valt toch heus nog mee, taal verandert. Ik vind het eigenlijk minstens even tenenkrullend om elke vorm van lingo te veroordelen.

Dat gezegd zijnde, ik moet vaak ook mijn lach inhouden hoor. Het kan veel erger nog. Maar bovenstaande, bwa cava nog :p
Akkoord, maar wie praat er nu zo? Heb je ooit al iemand op café naar 'de stand van zaken' horen vragen? Of aan de ontbijttafel even sparren met je vrouw? Doe toch effe normaal denk ik dan.
 
Is dat niet ongelofelijk vermoeiend, elke dag nadenken hoe je aan ass-covering moet doen waardoor je niet focust op je echte werk.

Valt wel mee. Begin van project 2h aan een doc werken. Nadien elke meeting declinen en doc doorsturen. Veel efficienter dan over alles eindeloos palaveren.

Het grootste probleem in big corporate is dat niemand alles weet en iedereen veronderstelt dat alles duidelijk is. Zet het op papier en forceer een handtekening, het lost 95% van de problemen op. "Ik dacht dat je ABC bedoelde", "ik zei XYZ maar bedoelde KLMNOP". Zet het op papier en teken het af. Gedaan met de miserie

Je moet toch uit een speciaal hout zijn gesneden om in een grote corporate te werken.
Ik ben misschien verwend omdat ik snel in een organisatiestructuur (partnership) ben gekomen waar iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen shit en er ook een common goal is en ik daarnaast ook big bucks verdien. Hierdoor kan ik mij gewoon niet inbeelden hoe het is om zo een mastodont van een organisatie te werken, ik word al moe van je teksten te lezen.

En ass-covering. Dat is voor mij niet veel werk/moeite. Moei je niet waar je niks te winnen hebt, maak ambras als je gelijk hebt, verdwijn stilletjes als je geen gelijk hebt, vlieg onder de radar als het kan. Zoals altijd is de sleutel tot success 'stop caring' en 'zet je ego aan de kant'. Ik zie er hier veel ambras maken 'uit principe' of 'omdat ze gekwetst zijn' of 'omdat ze niet genoeg erkenning krijgen'. Zinloze gevechten waar er niks te winnen valt behalve iemand die zegt 'je hebt gelijk' (maar voor de rest verandert er niks). Dat zijn onnodige risicos waarvan ik vaak denk 'aiaiai, dat zal ontploffen in je gezicht'.
 
Vorige week:

Zij: Help, onze PC doet raar en ik kan dit dit en dit niet meer doen.
Ik ga langs: kabels uitgetrokken, netwerkkabel verdwenen op netwerkprinter, andere kabels ingeplugd, toestel aan verkeerde SSID gekoppeld waarop het niks kan doen, ...
Ik zet alles goed, doe updates enz...
Vrijdag: help niks werkt nog

Ik ga vandaag terug, hebben ze daar weer vanalle kabels zitten uittrekken en andere weer insteken enz :angry:
 
Valt wel mee. Begin van project 2h aan een doc werken. Nadien elke meeting declinen en doc doorsturen. Veel efficienter dan over alles eindeloos palaveren.

Het grootste probleem in big corporate is dat niemand alles weet en iedereen veronderstelt dat alles duidelijk is. Zet het op papier en forceer een handtekening, het lost 95% van de problemen op. "Ik dacht dat je ABC bedoelde", "ik zei XYZ maar bedoelde KLMNOP". Zet het op papier en teken het af. Gedaan met de miserie



En ass-covering. Dat is voor mij niet veel werk/moeite. Moei je niet waar je niks te winnen hebt, maak ambras als je gelijk hebt, verdwijn stilletjes als je geen gelijk hebt, vlieg onder de radar als het kan. Zoals altijd is de sleutel tot success 'stop caring' en 'zet je ego aan de kant'. Ik zie er hier veel ambras maken 'uit principe' of 'omdat ze gekwetst zijn' of 'omdat ze niet genoeg erkenning krijgen'. Zinloze gevechten waar er niks te winnen valt behalve iemand die zegt 'je hebt gelijk' (maar voor de rest verandert er niks). Dat zijn onnodige risicos waarvan ik vaak denk 'aiaiai, dat zal ontploffen in je gezicht'.
Je pakt het exact aan zoals ik het zou doen in zo'n organisatie, pro-actief problemen (ergo shit) zien aankomen en het afduwen naar iemand anders (watch and learn @mac-bc). Maar het blijft toch een vermoeiende manier van werken, je ziet gewoon de inefficienties in je teksten ervan afdruipen. Kudos dat je er op zo'n volwassen en professionele manier mee omgaat, ik zou al lang een kogel door mijn kop hebben gejaagd :biglaugh:
 
In mijn geval zit ik nu ook met zo'n project waar ik voor naar den andere kant van België moet trekken.
Ze zijn ginder ook écht Big Brother qua werkuren. Ik heb nog bij klanten gezeten waar ik wat kon schuiven met m'n uren (voor & na files vertrekken), maar dat moet ik met dit project niet proberen, want het mag gewoonweg niet.
Ik moet er pretty much zijn op een uur dat ik 's ochtends in de file zal staan & dus moet ik bij gevolg ook vertrekken op een uur dat ik dat 's avonds aan m'n been zal hebben.
Ik vertrek ten laatste 6u30, want ik moet een slechtste geval van 2u rekenen, en zelfs dat is al erg tegenwoordig. Al ben ik op dat uur meestal rondom 8u op locatie, maar heb al geweten dat ik dus effectief >2u nodig had.
De terugweg is niet veel beter, min 1,5u, maar heb al 2,5 gehad.
-> Gelukkig is het maar voor een goed half jaar, but still.

Ik heb ook nog een periode van 2j praktisch fulltime in BXL gezeten & dat was ook niet de leukste periode wete.

Nu, je houdt dat wel vol, maar met weinig goesting. Ik zou het dan ook niet permanent, fulltime willen blijven doen.
En naar gelang ik ouder wordt, krijg ik er ook gewoon minder en minder goesting in om zulk een dingen te blijven doen.
'k Verdien er ook gene cent meer door eh, met elke dag X uren verplaatsing te doen. Men ziet dat alles als woon/werk verkeer, dus ik zit dan in feite soms een paar extra werkdagen in de wagen, voor 't werk, voor 0 EUR.

Moest het zo zijn als indertijd bij m'n broer op traveau, waar men z'n uren startte zodra die in de camionette kroop, da's iets anders. Als m'n uren betaald waren (somehow) dan wil ik daarvoor gerust in de file gaan staan (ook dus bovenop m'n 40u zoals nu). Maar da's dus niet de realiteit eh.
Ik zou zot worden.

Opstaan, uren pendelen, 8 uur achter dat schermpje (ik zou al geen focus meer hebben), pendelen.
Wat huishouden, kwartiertje tv, slapen, en de dag erop opnieuw.

--
Als een tienermeisje zou ik in mijn polsen beginnen kerven 😬
 
Laatst bewerkt:
Werk nu een halve dag van thuis voor die universiteit en de vraag is of ik een scherm kan gaan vervangen.

:unsure:
Mja, het is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen voor wie in de IT werkt, maar aan universiteiten zit men op dat vlak meestal wel wat achter. Beetje het resultaat van geen geld om dit professioneel aan te pakken en waarschijnlijk ook geen prioriteit voor het merendeel van de mensen die beslissingen maakt.

Tot voor COVID was hier bijvoorbeeld alles nog "ambachtelijk", met een overgekwalificeerde persoon die de meest complexe apparatuur van 0 kon opbouwen, maar die dan werd ingeschakeld voor een prof. die zijn outlook niet ingesteld kreeg, of voor het aankopen en plaatsen van wat randapparatuur. Toen was alles ook nog gewoon lokaal op laptops die amper/niet beveiligd waren. De persoon waarover ik hierboven spreekt heeft me dikwijls verteld dat hij zich zorgen maakte dat er een ransomware-situatie zat aan te komen.

Ondertussen zijn we wel wat de huidige eeuw ingeslopen, maar op veel vlakken is het allemaal toch bricolage.
 
Terug
Bovenaan