Bore-out: weg uit de comfortzone?

Wel opvallend hoeveel mensen hier soortgelijke verhalen hebben. Blijkbaar is het voor werkgevers toch echt een uitdaging om mensen een uitdagende job met veel voldoening te geven.
Misschien moeten ze dat eens proberen te verbeteren...
 
Wel opvallend hoeveel mensen hier soortgelijke verhalen hebben. Blijkbaar is het voor werkgevers toch echt een uitdaging om mensen een uitdagende job met veel voldoening te geven.
Misschien moeten ze dat eens proberen te verbeteren...

Ik denk dat het al veel zou schelen moest het werkveld in vlaanderen net iets minder conservatief zijn, flexibeler zijn qua werkuren en nét dat iets meer stimuleren.
Zoals hier al zo vaak gezegd, voor de dollars een job doen houdt niemand vol. Maar een gezonde werk/privé balans daarentegen.
Maar dat krijg je er bij veel vlaamse KMO's langs geen kanten in.

Ik, bijvoorbeeld, als technisch tekenaar MOEST tijdens de corona gaan werken, terwijl de collega's waarmee ik moet samen werken (verkoop, projectleiders, ...) wel allemaal van thuis inbelden om plannen aan te passen. En ik kreeg het er maar niet ingestapt dat het perfect mogelijk was om dat ook remote te doen.
We zitten dagelijks op dezelfde baan, dezelfde stoel, dezelfde 4 muren te turen...daar is een mens sowieso niet voor gemaakt. En bedrijven zoals in silicon valley zullen we hier voor de komende 100j niet zien.
 
Hoeveel jobs zijn echt leuk en uitdagend, plus goed betaald? Hoeveel jobs blijven leuk en uitdagend na x-maanden? Neem de salariswagens en fancy voordelen weg en er zullen nog een pak meer bore-outs zijn.
 
Hoeveel jobs zijn echt leuk en uitdagend, plus goed betaald? Hoeveel jobs blijven leuk en uitdagend na x-maanden? Neem de salariswagens en fancy voordelen weg en er zullen nog een pak meer bore-outs zijn.

Los van al het materialistische is omgeving (collega's, werksfeer, ...) in mijn ogen belangrijker dan al de rest wat erbijkomt.
Je zit 40u+ op die plek, dan mag het op zijn minst al wat plezant zijn ook.
Appreciatie en mekaar dat beetje meer laten doen is het volgende...
En laat dat nu net het probleem zijn in veel gevallen.
Er moet maar 1 rotte appel in de bureau zitten die zit te zagen en te klagen over de politiek, de belastingen of het weer en tis omzeep.
 
Ik, bijvoorbeeld, als technisch tekenaar MOEST tijdens de corona gaan werken, terwijl de collega's waarmee ik moet samen werken (verkoop, projectleiders, ...) wel allemaal van thuis inbelden om plannen aan te passen. En ik kreeg het er maar niet ingestapt dat het perfect mogelijk was om dat ook remote te doen.
We zitten dagelijks op dezelfde baan, dezelfde stoel, dezelfde 4 muren te turen...daar is een mens sowieso niet voor gemaakt. En bedrijven zoals in silicon valley zullen we hier voor de komende 100j niet zien.
Is dat een argument voor of tegen thuiswerk? 😅
 
Is dat een argument voor of tegen thuiswerk? 😅

Een argument voor beide! Denk dat ondertussen gebleken is dat een gezonde balans tussen de twee veeeeeeel voordelen heeft.
Ik dacht dat er zelfs als casestudy’s liepen in het buitenland om daarmee te experimenteren. Vooral naar 30uren week bv voor zelfde loon.
Betere werk/privé balans.
 
Wel opvallend hoeveel mensen hier soortgelijke verhalen hebben. Blijkbaar is het voor werkgevers toch echt een uitdaging om mensen een uitdagende job met veel voldoening te geven.
Misschien moeten ze dat eens proberen te verbeteren...
Gaan ze niet doen hoor. Het is ook niet de taak van de werkgever.

Werknemers worden eerder als wegwerpproduct beschouwd. Wat geen probleem is natuurlijk gezien werkgevers ook wegwerpproducten geworden zijn.

Heb op 1ste en 2de job vaak gehoord gekregen, "maak het niet te moeilijk de volgende moet er nog aan uit kunnen".

Bij sollicitaties ook al gehoord dat ze het simpel en basic willen houden.

Eveneens op mijn eerste job zat HR plannetjes te smeden om degene met veel anciënniteit buiten te krijgen omdat ze te duur werden.
 
Iemand met jouw profiel uit mijn kring is elektricien geworden, heeft nu een zaak. Van dag op dag, camionette ipv z''n Audi salariswagen. Iemand van mijn klas, zelfde verhaal van ingénieur achter saai bureautje tot elektricien.

Ik droom stiekem ook wel van zo'n scenario. Minder loon zou ik graag inruilen voor meer plezier/voldoening. Privé/hobbymatig ben ik reeds veel met dergelijke zaken bezig en vind dit wel tof, maar kan mij voorstellen dat het plezier snel weg is eens je dat fulltime doet. Zijn vaak ook fysiek lastige(re) job en je moet je uiteraard omscholen (wat zeker niet onmogelijk is - maar hoe weet je dat het echt jouw passie is?).

Ligt het dan niet aan de jobinhoud en/of sector? 't Is niet dat je als economisch opgeleide 1 type job hebt, misschien moet je op zoek gaan naar iets dat jou wel lijkt te boeien?
Als je al 7 jaar werkt maar 'nog geen dag' (so to speak) plezier aan je werk hebt beleefd, zit je volgens mij gewoon in de verkeerde type functies te zoeken 😛

Ongetwijfeld. Schuim nu al een paar maanden dagelijks vacatures af en er zijn er eigenlijk maar weinig die mij interesseren. Had dus graag beter geweten wat mij wel boeit, maar is niet evident.

Is natuurlijk ook wat pessimistisch gesteld, zijn waarschijnlijk ook veel voordelen (naast flexibiliteit en verloning) die ik elders niet zou hebben... Maar vind het toch een duidelijk signaal dat ik mij reeds lange tijd niet amuseer op de job.
 
Het loon is zeker niet slecht, dus de 'comfortabele' positie houdt mij ergens wel tegen om een sprong te maken. Ik denk dat ik iets totaal anders moet doen (bv. een job buiten / met de handen) - maar heb geen enkel idee wat. Ik probeer dit nu te exploreren, maar voor bv. loopbaanbegeleiding kom ik (nog) niet in aanmerking.

In de tussentijd kijk ik naar andere vacatures, maar grote kans dat ik weer tegen hetzelfde aanloop...
Comfortzone is where dreams go to die.
 
Er moet maar 1 rotte appel in de bureau zitten die zit te zagen en te klagen over de politiek, de belastingen of het weer en tis omzeep.
Of de methode om alles vlotter te laten verlopen! Werkgevers die nog werken via het V-Model / Waterfall --> Wijzigen naar DE agile manier van werken!

Om dan na een tijdje door te hebben dat de zogezegd 'agile' manier van werken er gewoon is, om u meer in het oog te houden. :tongue:
Sprintplanningen waarbij er zelfs met uren wordt gerekend per taak die je binnen die tijd moet afhandelen / doen. :music:
 
Ik ben het ook gewoon echt fucking beu..

15 jaar geleden begonnen bij een KMO(technologie bedrijf) als schoolverlater. Ik was de 5de persoon die er werkte. 4 mensen van +40jaar en ik als 20jarige. Ik was in het begin manus van alles( moest dingen solderen, assembleren, testen, inpakken, vloeren uitbreken, verven, alles :)) en werd de eerste 2 maanden gewoon int zwart betaald 1100euro.
Dan kreeg ik een vast contract 1400euro per maand. Ik was verantwoordelijk voor de volledige productie(van de pcb's in de fabriek gaan halen tot de ingepakte toestellen gaan binnensteken bij UPS) voor de rest deden ze vooral consultancy als R&D bedrijf. Veel geleerd met mijn ogen en dan de kans gekregen om een paar opleidingen te volgen van een CAD-software packet(solidworks) aangezien ze een nieuw product wilden maken maar geen designer hadden. Opslag gekregen 1600euro met het idee dat ze dan ne goeikopen product designer hadden. Zo gezegd zo gedaan, momenteel verdien in 2200euro netto met nen auto, DKV, groepsverzekering, gsm..
Ik besef dus heel goed dat ik content moet zijn aangezien ik alleen een middelbaar diploma heb en er niet moet klagen over mijn loon.
Alleen was het in het begin een gezellige KMO 5 personen die gewoon een volledig vlakke structuur had, iedereen zijn mening had evenveel waarde(het waren 3 zaakvoerders en 2 bediendes) die zeer flexibel was qua uren etc. Zolang het werk maar gedaan was en de deadlines gehaald werden was alles ok.
5 jaar geleden hebben we echter een kaptaalsverhoging gekregen met 2 nieuwe investeerders. En zijn we met ewen aantal andere KMOs een Holdiing geworden(1 hardware(wij) 1 software bedrijf en 1 management/verkopers-bedrijf). 25man totaal en we zitten allemaal in hetzelfde gebouw. Ineens moest alles superhard volgens regeltjes en structuur.
Veel van die zaken waren positief, maar ook veel zijn gewoon mensenkloterij. 0 flexibiliteit, geen thuiswerk. Tijdens Corona bleef iedereen gewoon naar den buro komen. Ik heb geweigerd en bleef van thuis werken. Dan moesten we ineens het programma "timecamp" installeren, dat trackt exact alles wat ge doet met u pc, tot de titels van u mails lezen.. Dat moest wel alleen in het hardware team, blijkbaar tellen er andere regels voor het ene team dan voor het andere..
Alles wordt beslist door het management team en die voelen zich verheven boveren het volk, grootste probleem is dat er daar 15 van zijn en er dan 10 mensen zijn die het echte werk doen. 4 software mannen, 2 electronica, 1 mechanica(ik), 1 OS, 1 productiemanager en 1 secretaresse(die doet eigenlijk heel veel:))

Ik heb 0 doorgroeimogelijkheden maar ik zit ook in een gouden kooi en ik ben het beuuuuuuu. Ik weet ni wat ik moet doen. Ik heb ondertussen 2 kinderen ben een huis aan het bouwen en kan dus moeilijk zonder inkomsten vallen. Ik heb gelukkig wel een vrouw die wel gestudeerd heeft en een mooie carriere aan het opbouwen is. Misschien moet ik gewoon huisman worden..
 
Eerste jaar na afstuderen was ik nog gemotiveerd, maar al snel word je met de neus op de realiteit gedrukt en daarna wou ik ook zo snel mogelijk uit het loonslaafwereldje ontsnappen. Alles op alles gezet om zo snel mogelijk FI te worden.

Nu 6 jaar later ziet het er wel goed uit op FI vlak. Mijn vriendin komt van Indonesie dus misschien in de toekomst de helft van de tijd in Bali wonen en de rest van het jaar (zomermaanden) hier...en geen loondienst meer. Met 1000-1.500 euro per maand als koppel kan je in Bali al heel mooi leven. En dan misschien een online business proberen te starten (heb wel ideeën) + villa in Bali verhuren via AirBnB als we daar niet zijn.. Bon allemaal nog toekomstmuziek natuurlijk maar bijna alles is beter dan nog lang verder te moeten doen in een saaie job in loondienst. Ook heel die ratrace van dure woning, dure auto etc spreekt me niet aan. Heb ook al overwogen om mijn eigen bedrijf op te richten maar de middelen dat ik heb gebruik ik momenteel liever voor andere investeringen die ook zeer goed renderen, waardoor ik mezelf wat beperk tot 'asset-light' opportuniteiten momenteel, die er uiteraard minder zijn. En freelancen is ook geen optie, dat is nl. ook gewoon loondienst naar mijn mening: je tijd inruilen voor geld.
 
Zo een programma die uw handelingen op pc trackt zou bij mij instant vertrekken zijn. Dat gaat 50 stappen te ver.
Dat is idd ziek, heb op die moment ook een paar keer ergens anders gesolliciteerd maar ik was altijd te duur..
Ze zeggen "we kijken er niet naar" dus ik heb dat op private mode gezet waardoor ze niks kunnen zien. De moment dat ze daar iets van zeggen zal mijn antwoord zijn : "Ik dacht dat jullie daar niet naar keken?"
 
Dat is idd ziek, heb op die moment ook een paar keer ergens anders gesolliciteerd maar ik was altijd te duur..
Ze zeggen "we kijken er niet naar" dus ik heb dat op private mode gezet waardoor ze niks kunnen zien. De moment dat ze daar iets van zeggen zal mijn antwoord zijn : "Ik dacht dat jullie daar niet naar keken?"
Hmm, maar als ze er toch niet naar kijken, waarom implementeren ze het dan?
 
Met een chronometer uwen tijd meten terwijl ge werkt, dat is er toch serieus over. Op mijn vorig werk moesten we ook wekelijks onze timesheet invullen en dan was dat soms eens een uurke pikken van een ander project waar ge tijd over had, om het niet te moeten verantwoorden als ge ergens over uwen tijd ging :) Maar 'k vind dat dat soort systemen toch altijd zorgt voor extra stress. Ik vind dat nu eens het toppunt van de prestatiemaatschappij.
 
Dat is idd exact wat het doet, het geeft gewoon superveel stress, terwijl ik dat daarvoor totaal net had.. Het is nui niet dat ik ineens veel productiever zou zijn dan ervoor..
 
Ik ben het ook gewoon echt fucking beu..

15 jaar geleden begonnen bij een KMO(technologie bedrijf) als schoolverlater. Ik was de 5de persoon die er werkte. 4 mensen van +40jaar en ik als 20jarige. Ik was in het begin manus van alles( moest dingen solderen, assembleren, testen, inpakken, vloeren uitbreken, verven, alles :)) en werd de eerste 2 maanden gewoon int zwart betaald 1100euro.
Dan kreeg ik een vast contract 1400euro per maand. Ik was verantwoordelijk voor de volledige productie(van de pcb's in de fabriek gaan halen tot de ingepakte toestellen gaan binnensteken bij UPS) voor de rest deden ze vooral consultancy als R&D bedrijf. Veel geleerd met mijn ogen en dan de kans gekregen om een paar opleidingen te volgen van een CAD-software packet(solidworks) aangezien ze een nieuw product wilden maken maar geen designer hadden. Opslag gekregen 1600euro met het idee dat ze dan ne goeikopen product designer hadden. Zo gezegd zo gedaan, momenteel verdien in 2200euro netto met nen auto, DKV, groepsverzekering, gsm..
Ik besef dus heel goed dat ik content moet zijn aangezien ik alleen een middelbaar diploma heb en er niet moet klagen over mijn loon.
Alleen was het in het begin een gezellige KMO 5 personen die gewoon een volledig vlakke structuur had, iedereen zijn mening had evenveel waarde(het waren 3 zaakvoerders en 2 bediendes) die zeer flexibel was qua uren etc. Zolang het werk maar gedaan was en de deadlines gehaald werden was alles ok.
5 jaar geleden hebben we echter een kaptaalsverhoging gekregen met 2 nieuwe investeerders. En zijn we met ewen aantal andere KMOs een Holdiing geworden(1 hardware(wij) 1 software bedrijf en 1 management/verkopers-bedrijf). 25man totaal en we zitten allemaal in hetzelfde gebouw. Ineens moest alles superhard volgens regeltjes en structuur.
Veel van die zaken waren positief, maar ook veel zijn gewoon mensenkloterij. 0 flexibiliteit, geen thuiswerk. Tijdens Corona bleef iedereen gewoon naar den buro komen. Ik heb geweigerd en bleef van thuis werken. Dan moesten we ineens het programma "timecamp" installeren, dat trackt exact alles wat ge doet met u pc, tot de titels van u mails lezen.. Dat moest wel alleen in het hardware team, blijkbaar tellen er andere regels voor het ene team dan voor het andere..
Alles wordt beslist door het management team en die voelen zich verheven boveren het volk, grootste probleem is dat er daar 15 van zijn en er dan 10 mensen zijn die het echte werk doen. 4 software mannen, 2 electronica, 1 mechanica(ik), 1 OS, 1 productiemanager en 1 secretaresse(die doet eigenlijk heel veel:))

Ik heb 0 doorgroeimogelijkheden maar ik zit ook in een gouden kooi en ik ben het beuuuuuuu. Ik weet ni wat ik moet doen. Ik heb ondertussen 2 kinderen ben een huis aan het bouwen en kan dus moeilijk zonder inkomsten vallen. Ik heb gelukkig wel een vrouw die wel gestudeerd heeft en een mooie carriere aan het opbouwen is. Misschien moet ik gewoon huisman worden..
Gewoon is wat gaan solliciteren en zien wat je waard bent. Met al jou ervaring is dat diploma van weinig tel meer. Spring gewoon is, je moet niet veranderen hé.
 
Blij te lezen dat ik niet de enige ben met dit gevoel.

Intussen indirect feedback gekregen over mijn perspectief, of moet ik zeggen het gebrek aan.

Een ex-collega wou terugkomen maar niet in 100% dezelfde functie, wel gelijkaardig.
Die verdient nu 5.500 bruto en was bereid om terug te komen voor 5.000.
Werkgever doet ultieme voorstel van 4.600 waarop mijn ex-collega beslist om niet terug te komen. Hij weet namelijk ook dat eens aan boord het loon niet meer zal stijgen.

Komt de CFO zijn beklag doen bij mij: ja ale vindt gij da nu normaal da ge voor een interne functie meer dan 5k schept? Ale da had ik zelfs bij de big 4 niet als senior manager!

Kzeg zo ja ik heb toevallig net de benchmark van MichaelPage gezien gisteren. Voor bijna 10 jaar ervaring is het gemiddelde in die functie nochtans 5.5k, net zoals Robert Half beweert in de salarisgids dus kweni mss ist toch realistisch?
"Nee nee da kan ni, da zijn misschien multinationals ma wij kunnen da ni betalen dat is niet marktconform in onze sector"

Ik noteer: interne functies boven 5k bestaan niet.

Nochtans genoeg functies die hoger uitkomen nu. HR BP's, marketing manager, interne ingenieurs,...

Mijn vraag begin juli wordt dus straal genegeerd, dus ik weet waar ik sta.

Ik ga beginnen ingaan op de vragen van recruiters om eens te zien wat ik echt waard ben en dan zie ik nog wel of ik de stap naar freelance zet als die kans zich voordoet.

Ik ben die mentaliteit hier strontbeu.
 
Terug
Bovenaan