Vastgelopen in professioneel leven: geen voldoening, op weg naar een bore-out?

Je moet je zeker niet schuldig voelen over het feit dat je diploma niet aansluit bij je interesses of bij een eventuele toekomstige job. We moeten lang werken en elke dag tegen je zin gaan werken, dat leidt idd enkel maar naar burn-out en bore-out.

Ik heb zo zelf chemie gestudeerd, 10 jaar in de chemie gewerkt, werk nu 3 jaar in de bouw en zal binnenkort in de IT beginnen, waar mijn echte passie ligt. Echt waar, het leven is te kort om 40+ jaar elke dag 1/3e van uw dag tegen uw goesting te slijten. Da's de helft van uw wakkere uren he...
Hoe heb je telkens de overstap gemaakt naar een nieuwe sector? Als het om een totaal andere functie gaat moet je toch iets kunnen voorleggen van ervaring/opleiding?
 
Hoe heb je telkens de overstap gemaakt naar een nieuwe sector? Als het om een totaal andere functie gaat moet je toch iets kunnen voorleggen van ervaring/opleiding?
Gewoon solliciteren en mezelf verkopen. Mijn 1e wissel van chemie naar Colruyt Group was met computertests en nadien een test waarbij ik 15 min voorbereiding kreeg om iets te presenteren en ik dat nadien moest doen voor een 'jury' van een man of 3-4. Dat ging niet perfect, maar ik kreeg tijdens mijn gesprek al goede feedback en kon de extra vragen ook vrij goed beantwoorden.

Mijn sprong naar de bouw was eerder toevallig, ik had wat geholpen met Excel stuff en kreeg een aanbod om fulltime te komen werken.

Mijn laatste sprong naar IT nu recent was met sollicitatiegesprek waarbij ik cases mondeling moest oplossen. Ik heb die allemaal perfect kunnen verdedigen. Ik kwam dat gesprek buiten en wist dat ik het uitstekend had gedaan.

EDIT: een punt dat misschien ook belangrijk is: Ik heb enkel een diploma middelbaar onderwijs, maar in mijn 1e job, daar vragen ze nu professionele bachelors. Mijn job bij Colruyt Group was zelfs op masterniveau.
Diploma (-niveau) is dus ook iets waar je niet naar moet kijken.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat vele mensen zich herkennen in jouw verhaal Embo. Ik heb me er wel bij ‘neergelegd’, dat mijn job ook maar mijn job is. Sommige dagen gaan goed, andere dagen krijg je geen voldoening uit datzelfde werk.

Ik moet eerlijk toegeven dat mijn prio’s nu steeds meer shiften naar gezin, flexibiliteit in het werk en natuurlijk ook centen. Ik heb nu pas een huis gekocht en de focus ligt nu meer op hoe de renovatie te bekostigen, hoe de indeling te maken… dan professioneel geluk.

Daarmee zeg ik niet dat je nu hetzelfde parcours moet inslaan en vastgoed moet kopen 😅 ik denk dat je voor jezelf moet kijken wat voor jou op dit moment en nabije toekomst het belangrijkst is
 
Embo ik zit na 24 jaar op mijn huidig werk ook vast.
Bore-out
Ooit Intern voor onderhoud gesolliciteerd "zogezegd was mijn basiskennis niet goed geboeg" ok bla bla kan zijn.
Nemen ze daar een schoolverlater aan die er de ballen van kon.
Tijdens corona aangegeven voor matrijzenvervanger.
Niet eens antwoord gehad
Verleden maand teamleader, iedereen in de afdeling alle ploegen zag dit zitten met mijn hulp en ervaring v h machinepark.
Assessment gaf negatief advies
Ze weten nu dat ik wegwil
Geven ze me nog een mooie titel op papier zodat als de boel stilligt ik kan onderhoudswerk doen en matrijzenwissel:kuisen kan doen wss aan hetzelfde loon als operator.
Terwijl ik voor onderhoud en matrijswerk al gegaan was ik dan wel goed genoeg zou zijn 🙄
Had zoiets van fuck it

Verleden week testen gedaan nieuwe werkgever en geslaagd.
Gisteren gesprek met de hr manager goed verlopen.
Nu donderdag doe ik daar een jobdag op de productie en zie het helemaal zitten
Van metaalsector naar voedingssector

Heb ook laten verstaan dat het de bedoeling is om me naar technieker op te werken.
Vraag me anders af waarom ik ooit een a2 electrotechnieken gehaald heb
 
Van metaalsector naar voedingssector
Hoe zit dat dan met uw (basis)loon.

Ok ik lees wel uw nieuwe reply dat je niet meer moest gaan,
maar het basisloon in voeding ligt toch een pak lager dan in het metaal?
Of is dat niet van toepassing als je specifiek zou gaan als onderhoudsmechanieker of iets dergelijks
 
Kon bij ergernis van vandaag(gisteren)

Dit hierboven.
Gisteren telefoon dat ik niet meer moest gaan😔 het bedrijf gaat/moet even een personeelsstop invoeren .
Ik kom op de wachtlijst

Ik apprecieer het wel natuurlijk nu ik mijn ontslag nog niet ingediend had

Why me
Techniekers zoeken ze toch altijd?
Voedingsbedrijf nu ook wel niet 'de' sector wss.
Maar sommige sectoren zetten idd de rem erop... Blijven zoeken zou ik zeggen.
 
Als technieker zoeken ze toch een cv met enigge ervaring extern.

Het is nu wel een zeer grote wereldspeler in de voeding

Als basisloon zonder ploegenpremies zou ik al 1,70 euro meer hebben dan huidig loon

Ik heb al 15 jaar einde cattegorie als persoperator ,buiten index dus zolang al geen opslag.

Loon is in mijn geval niet de hoofdreden nu maar dat ze me geen kans voor doorgroeimogelijkheden gunnen waar ik nu zit.
Zelfs geen proefperiode of enigge opleiding om eventuele verbeteringen te halen waar ik op de assesment slecht scoorde.

Na 24 jaar dus niks van respect
Geen enkele nota-altijd mn werk gedaan ,nooit ziek terwijl er daar andere gevallen lopen
 
Ik moet nog beginnen werken (laatste jaar handelsingenieur), dus who the fuck ben ik om hier al een mening over te hebben. :oi22: Maar ik denk dat alles, ook al ben je er initieel enorm hard in geïnteresseerd/vind je het enorm leuk, na een tijd als een sleur en een verplichting begint aan te voelen. De realiteit voor de meeste mensen (en zeker hooggeschoolden) is dat je terechtkomt in een (bureau)job waar na een tijdje elke dag de facto hetzelfde is. Sure, er zijn sowieso mensen die het na pakweg 10 jaar nog altijd elke dag heel leuk vinden om data-analist, dossierbeheerder, actuaris of weet ik wat te zijn, maar dat lijkt mij toch een kleine minderheid. De meeste mensen hebben nood aan veel meer variatie om geprikkeld te blijven.
 
Ik moet nog beginnen werken (laatste jaar handelsingenieur), dus who the fuck ben ik om hier al een mening over te hebben. :oi22: Maar ik denk dat alles, ook al ben je er initieel enorm hard in geïnteresseerd/vind je het enorm leuk, na een tijd als een sleur en een verplichting begint aan te voelen. De realiteit voor de meeste mensen (en zeker hooggeschoolden) is dat je terechtkomt in een (bureau)job waar na een tijdje elke dag de facto hetzelfde is. Sure, er zijn sowieso mensen die het na pakweg 10 jaar nog altijd elke dag heel leuk vinden om data-analist, dossierbeheerder, actuaris of weet ik wat te zijn, maar dat lijkt mij toch een kleine minderheid. De meeste mensen hebben nood aan veel meer variatie om geprikkeld te blijven.
Bwa, ik zou eens blij zijn als er eens een maand iedere dag hetzelfde zou zijn. Constant mentale uitdagingen, veranderingen, onverwachte zaken... zijn ook niet zo geweldig.
 
Kon bij ergernis van vandaag(gisteren)

Dit hierboven.
Gisteren telefoon dat ik niet meer moest gaan😔 het bedrijf gaat/moet even een personeelsstop invoeren .
Ik kom op de wachtlijst

Ik apprecieer het wel natuurlijk nu ik mijn ontslag nog niet ingediend had

Why me
Deze week gaat nu toch de sollicitatiedag door🥳🥳

Als ze me de dag ervoor me weer
niet terugbellen ale🙈
 
Interessant topic. Is ook een beetje de geest van de huige maatschappij. Bore-outs komen heel vaak voor.
Maar er zijn toch een aantal zaken die je moet beseffen. Het gras lijkt soms groener aan de overkant. Soms is het dat, soms niet. Je hebt ongetwijfeld ook vele voordelen van je huidige job die je misschien niet ziet. Zeker door altijd maar te denken "dit is niet wat ik wil".
Natuurlijk is een doel hebben belangrijk, maar als die er in je job niet direct is, hoeft dat niet onmiddellijk rapzalig te zijn.
Positiviteit is zeer, zeer belangrijk. Je kan gerust een saaie job hebben, maar toch gelukkig zijn. Onder meer door "nevenactiviteiten": zwanzen met collega's, genieten van uwe koffie, miserie delen, pinten pakken. Maar zeker ook hobby's hebben. Als je de uitdaging in je job niet hebt, waarom die dan nergens anders zoeken? Stel voor jezelf een sportdoel bijvoorbeeld? Maak daar "een tweede leven" van. Dat zal er op termijn ook zorgen dat je je beter voelt en de zaken positiever gaat bekijken waardoor je misschien toch niet meer zo zwart/wit gaat kijken.
En je kan ondertussen ook met mondjesmaat u herscholen ofzo. Het hoeft ook allemaal niet op 1-2-3. Een mensenleven is redelijk lang :)

Het is trouwens niet evident om dit vanachter een toetsenbord uit te leggen wat ik precies bedoel. Misschien kan je het er eens met collega's over hebben. Misschien zitten zij in hetzelfde schuitje en kan je elkaar wel helpen. Wie weet.
 
Ik moet nog beginnen werken (laatste jaar handelsingenieur), dus who the fuck ben ik om hier al een mening over te hebben. :oi22: Maar ik denk dat alles, ook al ben je er initieel enorm hard in geïnteresseerd/vind je het enorm leuk, na een tijd als een sleur en een verplichting begint aan te voelen. De realiteit voor de meeste mensen (en zeker hooggeschoolden) is dat je terechtkomt in een (bureau)job waar na een tijdje elke dag de facto hetzelfde is. Sure, er zijn sowieso mensen die het na pakweg 10 jaar nog altijd elke dag heel leuk vinden om data-analist, dossierbeheerder, actuaris of weet ik wat te zijn, maar dat lijkt mij toch een kleine minderheid. De meeste mensen hebben nood aan veel meer variatie om geprikkeld te blijven.

Reality check. Overgrote deel van de goeie jobs zijn geen routinewerk, e. Ze gaan niemand die 5y studeerde als data analist gewoon routinewerk laten doen.

That being said, een groot deel van de jobs zijn routinewerk, maar die gaan niet spectacular betalen.je moet kiezen. Als je blijft zoeken naar iets wat er niet is, kun je lang zoeken.
 
Interessant topic. Is ook een beetje de geest van de huige maatschappij. Bore-outs komen heel vaak voor.
Maar er zijn toch een aantal zaken die je moet beseffen. Het gras lijkt soms groener aan de overkant. Soms is het dat, soms niet. Je hebt ongetwijfeld ook vele voordelen van je huidige job die je misschien niet ziet. Zeker door altijd maar te denken "dit is niet wat ik wil".
Natuurlijk is een doel hebben belangrijk, maar als die er in je job niet direct is, hoeft dat niet onmiddellijk rapzalig te zijn.
Positiviteit is zeer, zeer belangrijk. Je kan gerust een saaie job hebben, maar toch gelukkig zijn. Onder meer door "nevenactiviteiten": zwanzen met collega's, genieten van uwe koffie, miserie delen, pinten pakken. Maar zeker ook hobby's hebben. Als je de uitdaging in je job niet hebt, waarom die dan nergens anders zoeken? Stel voor jezelf een sportdoel bijvoorbeeld? Maak daar "een tweede leven" van. Dat zal er op termijn ook zorgen dat je je beter voelt en de zaken positiever gaat bekijken waardoor je misschien toch niet meer zo zwart/wit gaat kijken.
En je kan ondertussen ook met mondjesmaat u herscholen ofzo. Het hoeft ook allemaal niet op 1-2-3. Een mensenleven is redelijk lang :)

Het is trouwens niet evident om dit vanachter een toetsenbord uit te leggen wat ik precies bedoel. Misschien kan je het er eens met collega's over hebben. Misschien zitten zij in hetzelfde schuitje en kan je elkaar wel helpen.
Ik snap heel goed wat je bedoeld.
Dat is de reden waarom ik al 24 jaar vastzit in het "routinewerk" bij mij.

Veel naaste collega's zijn vertrokken of op pensioen.

Het zijn allemaal bijna nieuwe ,en wat krijg je tegenwoordig allemaal binnen.

De "nieuwe" mogen ook veel meer dan de "anciens" en daarom zijn er ook al veel vertrokken.
Aleen de "anciens" bazenpoepers natuurlijk waar ik niet bijzit.
Die krijgen wel kansen om zich op te werken,en dat is nu de druppel.
Het kan goed zijn dat ik binnen een paar jaar terug tegen mijn zin ga werken.
But then again.
waarom nu op mijn werk blijven tegen mijn zin(waar ik niet kan doorgroeien)of op een ander werk (mss ook tegen mijn zin na een tijdje) maar tegen 2 euro per uur meer (en geloof wel in de doorgroeikansen daar)
 
De "nieuwe" mogen ook veel meer dan de "anciens" en daarom zijn er ook al veel vertrokken.


Dit is bij ons ook een ergernis. Doordat ze moeilijk nieuw volk vinden, worden de nieuwe bepamperd.
Aangepaste uurroosters, constant (in)formele gesprekjes met HR, peters en meters langs alle kanten, direct grotere opslagen, in detail uitgewerkte opleidingsplannen.

Het is bijna wij (anciens) vs zij (nieuwe). Maar de anciens mogen de nieuwe wel opleiden. Daarvoor zijn we goed.

HR is een dienst die ver van de werkvloer staat. Maar dat hoor ik elders ook.
Veel boekjeswijsheden bij die dienst, maar niks voeling met het personeel.
 
Dit is bij ons ook een ergernis. Doordat ze moeilijk nieuw volk vinden, worden de nieuwe bepamperd.
Aangepaste uurroosters, constant (in)formele gesprekjes met HR, peters en meters langs alle kanten, direct grotere opslagen, in detail uitgewerkte opleidingsplannen.

Het is bijna wij (anciens) vs zij (nieuwe). Maar de anciens mogen de nieuwe wel opleiden. Daarvoor zijn we goed.

HR is een dienst die ver van de werkvloer staat. Maar dat hoor ik elders ook.
Veel boekjeswijsheden bij die dienst, maar niks voeling met het personeel.
Zoals 90% van deze frustraties van de "anciens" zou ook dit perfect verholpen kunnen worden door gewoon eens te babbelen... Alsof wanneer een ancien één van die voordelen vraagt (bvb. aangepaste uurroosters, informele gesprekjes met HR, opslagen, etc...) die het standaard sowieso niet zal krijgen.

Maar ja, de anciens zullen geen behoefte hebben aan een aangepast uurrooster of een informeel gesprek met HR en opslag vragen ze niet zo gauw. Maar dan wel gefrustreerd geraken als iemand anders die het wel nodig heeft/vraagt het krijgt.
 
Maar ja, de anciens zullen geen behoefte hebben aan een aangepast uurrooster of een informeel gesprek met HR en opslag vragen ze niet zo gauw. Maar dan wel gefrustreerd geraken als iemand anders die het wel nodig heeft/vraagt het krijgt.

Een goed HR beleid werkt ook pro-actief. Veelal denkt/hoopt men dat mensen niet praten met elkaar.
Helaas ! Enfin, gelukkig is dat niet zo.

Den dezen trekt, helaas voor HR, ook de kaart van de anciens. Voor iedereen of voor niemand.
 
Een goed HR beleid werkt ook pro-actief. Veelal denkt/hoopt men dat mensen niet praten met elkaar.
Helaas ! Enfin, gelukkig is dat niet zo.

Den dezen trekt, helaas voor HR, ook de kaart van de anciens. Voor iedereen of voor niemand.
Dus "ze moeten maar naar ons komen en niet omgekeerd". Dit is hoe de meest belachelijke ruzies beginnen... Doordat 1 partij kwaad is en niet snapt dat ze hierover moeten communiceren omdat ze vinden dat de andere partij het maar moet ruiken dat ze kwaad zijn.

Doet me een beetje denken aan een ex die het allicht heel goed zou vinden met die anciens (alé, totdat ze ambras krijgen).
 
Zo werkt de menselijke geest nu eenmaal. Dat is basis-mensenkennis.
Ik dacht dat de bollebozen op HR dat wisten, maar zal niet in hun boekjes staan.
 
Zo werkt de menselijke geest nu eenmaal. Dat is basis-mensenkennis.
Ik dacht dat de bollebozen op HR dat wisten, maar zal niet in hun boekjes staan.
Je moet dat niet veralgemenen.
Sommigen hun brein werkt zo. Andere begrijpen wel dat je moet communiceren en niet altijd alles maar duidelijk is, voor de hand liggend is en te ruiken valt.
 
Terug
Bovenaan