Classic Artists U2

[JBM]

Ik heb thuis redelijk wat albums van U2 liggen, maar ik zet die eigenlijk nooit op. Enige uitzondering daarop is Under A Blood Red Sky. Die luister ik soms nog wel eens. En dat is dan ook weer een plaat die ik in mijn kinder- en tienerjaren veel beluisterd heb. Al skipte ik toen ook al wel Sunday Bloody Sunday, wat een verschrikkelijk kutnummer is dat toch. Zoals velen met mij hier leid ik vandaag aan een serieuze U2-moeheid. Ik kan ze amper nog verdragen.

Maar, die Edge was wel een grensverleggend gitarist. Hij heeft zowat eigenhandig bepaald hoe vanaf dan gitaren binnen popmuziek klonken. En die zaken zijn ondertussen zodanig gemeengoed geworden dat het voor jongere mensen, die nu pas U2 ontdekken, wellicht helemaal niet opvalt. Ze horen maar gewoon wat ze al zo vaak gehoord hebben.

 

[Kid_C]

Maar, die Edge was wel een grensverleggend gitarist. Hij heeft zowat eigenhandig bepaald hoe vanaf dan gitaren binnen popmuziek klonken. En die zaken zijn ondertussen zodanig gemeengoed geworden dat het voor jongere mensen, die nu pas U2 ontdekken, wellicht helemaal niet opvalt. Ze horen maar gewoon wat ze al zo vaak gehoord hebben.

Grensverleggend, ja, maar als je dezelfde truc 10 albums op zo goed als elk nummer herhaalt wordt het wel een beetje eentonig natuurlijk.

 

[JBM]

Grensverleggend, ja, maar als je dezelfde truc 10 albums op zo goed als elk nummer herhaalt wordt het wel een beetje eentonig natuurlijk.

Ja dat is zo. Maar tegelijkertijd kun je dezelfde trucjes sindsdien horen op massa's albums van andere bands en artiesten, ook vandaag nog.

 

[anders.]

Grensverleggend, ja, maar als je dezelfde truc 10 albums op zo goed als elk nummer herhaalt wordt het wel een beetje eentonig natuurlijk.

Maar, als ze een nieuw nummer uitbrengen, en je hoort enkel de gitaren, weet je wel direct dat het U2 is. Ik vermoed dat je het hebt op de intro met veel Reverb en delay en echo op waarbij dan tegen het einde alles door elkaar loopt? Ik vind dat nu wel nog goed passen eigenlijk

 

[Avondland]

Grensverleggend, ja, maar als je dezelfde truc 10 albums op zo goed als elk nummer herhaalt wordt het wel een beetje eentonig natuurlijk.

Is eentonigheid niet een gemeenschappelijk kenmerk van een gemiddelde top-30 hitparade? Dat is wat ik "generische" muziek noem: het gaat er makkelijk in en is herkenbaar. Nooit gewaagd, nooit uitdagend, nooit echt spannend. Er zijn wel uitzonderingen hier en daar, maar ik geloof dat de meeste hedendaagse populaire hits allemaal in dezelfde vijver vissen.

 

[Lint]

Is eentonigheid niet een gemeenschappelijk kenmerk van een gemiddelde top-30 hitparade? Dat is wat ik "generische" muziek noem: het gaat er makkelijk in en is herkenbaar. Nooit gewaagd, nooit uitdagend, nooit echt spannend. Er zijn wel uitzonderingen hier en daar, maar ik geloof dat de meeste hedendaagse populaire hits allemaal in dezelfde vijver vissen.

Dan kan de tegenstelling met de volgende niet groter zijn :

Classic Artists - Tom Waits

Met enige vertraging belanden we bij onze vijfde artiest, niemand minder dan Tom Waits! Jawel, die ene artiest die in de Tijdloze staat maar niemand eigenlijk kent behalve een bende weirdo's (looking at you @Lint ). En toch is Tom Waits zijn muzikale bijdrage niet te onderschatten. "The...

www.beyondgaming.be

 

[Deckard]

Excuses dat ik deze thread weer oprakel maar kon het niet laten .

 

[BlackOccult]