The Beatles

Classic Artists The Beatles

Een dikke tien jaar terug had ik wat albums uit hun beginperiode te luister gelegd en het was het toch niet.
Enkele jaren terug Rubber Soul + Sgt. Pepper's beluisterd en deze platen zijn van een helemaal andere orde voor mijn gehoor.
Gemakkelijk een 8.5/10 qua beoordeling.

Afgelopen dagen al de albums (her)beluisterd:
- Please Please Me 7.5/10. Herken er veel in van bands die na hen zijn opgericht. Intro-nummer komt goed binnen.
Eresaluut voor 'Twist and Shout', ook al is het een cover.
- With the Beatles 7/10. 'Roll Over Beethoven' steekt er boven uit.
- A hard's day night 8.5/10. Meer dan solide album en een verbetering tegenover de eerste twee. Mede doorheen hun eigen songwriting.
- Beatles for Sale 7/10. Niet speciaals.
- Help 7.5/10. Half puntje extra voor 'Dizzy Miss Lizzy'. Heb het wel voor zo'n nummers.
- Rubber Soul 8.5/10. 'Drive my Car' zet meteen de toon. 'If I needed someone' (y).
- Revolver 8.5/10. Instrumentaal gezien een opwaardering.
- Sgt. Pepper's 10/10. Het complete pakket. Een van de albums zonder een minderwaardig nummer en is een persoonlijk top-20 album.
- White Album 8.5/10. Deed me denken aan ELO. 'While my guitar gently weeps' bezorgt me een warm gevoel. 'Revolution 9' is de heerlijke
vreemde eend in de bijt. Je bent de enige @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield ;).
- Yellow Submarine 7.5/10. Tussendoortje en opwarmer voor Abbey Road. 'All you need is love' bezorgde me nostalgische kippenvel.
- Abbey Road 8.5/10. Eerste deel is subliem. Zwakkere start van deel twee, maar sterke afsluiters. Met 'I want you' weerom een lang nummer
dat top is.
- Let it be 8/10. 'The long and winding road' is een favorietje.

The Beatles hebben een aannemelijke plaats in de muziekgeschiedenis verworven aan de top van de Pyramide.
Hoewel ik niet kan inschatten wat hun intrede in de muziekwereld moet teweeg hebben gebracht, blijven ze na ruim vijftig jaar meer dan de moeite om op te slorpen.
Ze kwamen op het goede moment én uit het Verenigd Koninkrijk. Zonder hen hadden we mogelijks niet de sound gehad van later komende
bands en artiesten.
Non-album singles gaan in de toekomst volgen om in mijn oren te jassen.

Tl;dr: Aan te raden voor iedereen. Er zit wel ergens een nummer verborgen dat je aanspreekt.
 
Iedereen zit hier maar te kakken op yellow submarine maar ben ik de enige die " revolution 9' niet kan aanhoren ?Hoe Yoko Ono zo een goeie plaat toch heel eve in kwaliteit kan doen dalen is mij een raadsel ( en waarom de band dat heeft toegelaten nog minder)

Je bent niet de enige. Het is mijn favoriete album. Maar dat is het enige minpunt eraan voor mij.

All You Need Is Love is eerst uitgekomen op The Magical Mystery Tour, zeker de moeite dat album.

Heerlijk hoe She Loves You op het einde van All You Need Is Love nog eens voorbijkomt.
 
Ben bij Revolver aanbeland en ik blijf ietwat bij m'n vorig statement: vanaf Rubber Soul begint het boeiend te worden.
Wat daar voor komt is zeker niet slecht maar 't blijf me niet zo bij, met uitzondering van A Hard Day's Night, die is echt goed. Om één of andere reden mee geklasseerd onder: "early Beatles, niet zo geweldig". Die schuif dus wat naar voren.

Met het herbeluisteren ook tot het besef gekomen dat één van mijn favoriete nummers Paperback Writer, op geen enkel origineel album staat.
 
Omdat dit op zijn einde loopt kunnen we misschien beginnen afsluiten met het legendarische (onaangekondigde) rooftop concert.

Het laatste publieke optreden ooit van The Beatles, op een dak in hartje Londen. Ze spelen nummers van hun laatste album Let It Be (dat eigenlijk vóór hun voorlaatste album Abbey Road opgenomen is) en als ik mij niet vergis zijn sommige van die takes op het album geraakt.

Dit is alvast Don't Let Me Down, maar als je een beetje zoekt staat alles integraal op Youtube denk ik.

 
All You Need Is Love is eerst uitgekomen op The Magical Mystery Tour, zeker de moeite dat album.
Blue Jay Way is lekker trippy.
I am the Walrus vond ik het minste van gans het album.
Hello Goodbye deed me denken aan Shiny Happy People van REM. Mogelijk ook omwille van de videoclip.
 
Gvd wat is Helter Skelter een ongelofelijk nummer. Een gans album in die stijl had ik wel kunnen smaken!
 
Damn, nog niet aan Let It Be geraakt, een album dat ik volgens mij nooit in z'n geheel beluisterd heb. Hopelijk lukt het nog vandaag.

Ik heb zelf echter wat moeite met The White Album tbh. Er staan een paar killer schijven op, natuurlijk, maar kan geen consistente toon vinden in dat album en is niet even aangenaam luisteren als zowat al de rest. Staat voor ,ij ergens onderaan het lijstje. Als ik Let It Be uitgeluisterd heb, post ik een rangschikking van de albums voor mij.


Wie heeft er allemaal A Hard Day's Night kunnen zien deze week? Heb hem zelf nog eens opgelegd en weeral enorm van genoten.
 
Alles kunnen beluisteren.
Voor mij heb je 3 "periodes"

Eerst heb je de poppy rock & roll die, hoewel ze eerder nijgt naar 13 in een dozijn, echt wel goed is. Je hoort dat ze wel weten wat ze aan het doen zijn en alles klinkt gewoon vrolijk. Ik zeg niet dat ik daar elke week naar ga luisteren maar sommige van die albums gaan toch regelmatig nog eens opkomen.

Dan heb je hun drugsperiode, ik weet niet of ze het zelf namen maar ik vrees dat ik het wel nodig heb om ooit nog eens naar een volledig album te luisteren uit die lijst. (Revolver - White album, Rubber Soul hangt wat tussen de twee imo)
Op elk album staan wel een aantal geweldige nummers (mijn 2 favo nummers van de band staan zelfs op White album) maar in hun geheel zijn ze een beetje too much voor mij.

En dan heb je Abbey Road en Let it Be... Abbey Road had ik in het begin vd week al eens beluisterd en vond ik niet wauw, maar nu ik de volledige evolutie beluisterd heb, komt alles daar mooi samen. Dijk van een album! Let it Be is ook zeker niet mis, al staat het wel een trapje lager dan zijn voorganger.

Ik heb in elk geval veel bijgeleerd en ben deze band meer gaan appreciëren.

De discussie of The Beatles een classic is hoeven we niet te voeren denk ik? We zijn ondertussen 51 jaar nadat hun laatste plaat is uitgekomen en iedereen kent ze nog. Meer bewijs heb je niet nodig imo.
 
Ik heb zelf echter wat moeite met The White Album tbh. Er staan een paar killer schijven op, natuurlijk, maar kan geen consistente toon vinden in dat album en is niet even aangenaam luisteren als zowat al de rest.

Ik maake gisteren dezelfde observatie, ik vind hun voorafgaand werk van heel consistent en recht op doel af maar hier had ik het gevoel dat er zelfs 'fillers' op staan.

Wat niet inderdaad niet weg neemt dat er ongelooflijke nummers op staan, ik ga het nog eens vernoemen maar hoe hard blaast helter skelter niet
 
Ik ben nu ook eens naar The White Album aan het luisteren, inderdaad zeer inconsistent precies...
Ben nu aan ob-la-di, ob-la-da, waar sommige mensen mij hier al voor gewaarschuwd hadden, het is inderdaad een ronduit verschrikkelijk nummer :unsure:
 
Ik ben nu ook eens naar The White Album aan het luisteren, inderdaad zeer inconsistent precies...
Ben nu aan ob-la-di, ob-la-da, waar sommige mensen mij hier al voor gewaarschuwd hadden, het is inderdaad een ronduit verschrikkelijk nummer :unsure:
Ik vind dat eigenlijk nog wel iets hebben :unsure:

Gisteren nog wat aan het Youtuben en deze nog eens tegen gekomen:
 
Ik heb echt moeite om door The White Album te geraken, what's up met dat Birthday nummer, ik ben aan het overwegen om de rest van het album te skippen en door te gaan naar Abbey Road :unsure:

Het helpt ook niet dat Blackbird mij nog eens op een kmac-binge heeft gestuurd :unsure:

 
Ik heb echt moeite om door The White Album te geraken, what's up met dat Birthday nummer, ik ben aan het overwegen om de rest van het album te skippen en door te gaan naar Abbey Road :unsure:

Het helpt ook niet dat Blackbird mij nog eens op een kmac-binge heeft gestuurd :unsure:

Zouk nu ook niet doen. Helter skelter en revolution 1 zijn geweldig ( maar please skip revolution 9 Yoko Ono had van die plaat moete blijven)
 
Na een uitgebreide luisterbeurt ben ik er nog meer van overtuigd dat The Beatles hun plaats in de hoogste regionen zwaar verdienen. De hoeveelheid aan output en het feit dat daar zóveel kwaliteit in zit is ronduit indrukwekkend.
 
Sgt. Pepper`s Lonely Hearts ben ik halfweg de liedjes beginnen skippen. Ofwel slaapverwekkend ofwel high in the cloud liekes.
Magical Mystery Tour is niet veel beter, imo.

Nog vier albums te gaan: dat gaat dus niet meer lukken, dus maar ineens overgesprongen naar Abbey road en dat start direct goed met Come together.
 
Terug
Bovenaan