Spijtig om dit allemaal te lezen.
Ik ben geboren in 1970, en ik heb dus de opkomst van U2 halvelings meegemaakt, geholpen door mijn neef die 10 jaar ouder is, hij gaf me regelmatig zelf opgenomen cassettes van Bands als Simple Minds, The Cure, Siouxie and The Banshees, Bow Wow Wow en U2. Zowat alle albums die ik toen zo gekregen heb, hoor ik nog altijd graag.
Boy en October zaten daar tussen, en ik kan die albums nu 40 jaar later nog altijd letterlijk vanbuiten tot de laatste noot.
De eerste twee platen die ik zelf kocht van U2 waren Under a Blood Red Sky en War, en dat moet ergens in 1983 geweest zijn, en ik heb die letterlijk kapotgespeeld, vooral Under a Blood Red Sky stond toen bijna dagelijks op.
In 1985 heb ik maanden gezeurd, zelfs mijn best gedaan op school
en zo braaf mogelijk geweest om met mijn neef mee te mogen naar Werchter waar U2 dat jaar de hoofdact was, dat was mijn aller eerste festival. Ik herinner mij maar twee optredens van Werchter 85, en dat is Depeche Mode en U2, en na Depeche Mode dacht ik dat het onmogelijk was om beter te doen, People are People werd meegezongen door heel de weide en voor mij als 15 jarige was dat een ongelooflijk sterk moment, maar dan kwam U2 op, en die deden wat Depeche Mode met 1 song kon doen, met all hun songs, en dat dan 10 maal sterker en beter. Ik kan niet aan die dag en die momenten terugdenken zonder kippenvel te krijgen. Ik heb honderden optredens gezien in mijn leven, maar dat optreden van U2 is 1 van de allersterkste geweest.
Ik ben zojuist eens gaan kijken wie er die dag nog op werchter speelden, want ik heb daar geen herinneringen meer aan, en blijkbaar zal ik toen de Ramones moeten gezien hebben en Paul Weller Met The Style Council toch ook twee groepen die ik graag hoor, maar spijtig genoeg 0 herinneringen daaraan.
Na Werchter heb ik The unforgettable Fire aangeschaft, en dat was dan mijn nieuwe lievelingsplaat van U2 en nu nog altijd.
Rond 1986 was ik dan veel meer bezig met groepen als Sisters of Mercy, Front 242, Cabaret Voltaire, Poesie Noire, Neon Judgement en New Order/Joy Division en vond ik groepen als U2 en Simple Minds niet meer "stoer" genoeg, ik heb nog The Joshua Tree gekocht, maar ik heb die nooit veel opgezet, dat is geen slechte plaat, maar mijn interesse in U2 was toen al zo goed als over. En bij Rattle and hum ben ik dan compleet afgehaakt.
Maar die eerste 5 studio platen en hun eerste live plaat, die zitten voor altijd in mijn hart.