Classic Artists The Doors

[Kid_C]

Nog een kleine bedenking, op vlak van album art scoren ze toch niet heel hoog op de creativiteitsschaal.

Net zoals velen blijven hangen bij de eerste twee en de 'best of' nummers. Nu heb ik er The Soft Parade en Waiting For The Sun doorgehaald en ik vind dat ze daar niet alleen qua album art minder scoren op de creativiteitsschaal.

Na een tijdje wordt het eentonig, wel fijn eentonig want het blijft lekker wegluisteren. Je hebt minder iconische nummers maar al bij al blijft het sterke muziek. Benieuwd naar de rest!

 

[Obi-Jan]

Ik heb vandaag ook eens naar 'Waiting for the Sun' en 'The Soft Parade' geluisterd.
Ze halen inderdaad hetzelfde niveau niet meer als de eerste 2 albums, die toch beiden zeer sterk zijn.
'The Soft Parade' doet het toch ook niet voor mij, die blazers werken voor mij niet, dusja, je kan inderdaad wel zeggen dat het hetzelfde doet als wat 'the last jedi' doet voor star wars: je teleurgesteld achterlaten.

 

[clercqie]

Ben er nog niet uit wat ik van de vreemde hoempapa blues Easy Ride vind.

Van dergelijke ongein krijg ik toch altijd een instant smile. Yee-haw!

Soft Parade is inderdaad wat raar. Touch Me is het bekendste nummer hier denk ik, maar vind ik dan weer een relatief dieptepunt. Dat het album dan hiermee begint doet het weinig goed. De rest van Soft Parade ligt dan inderdaad meer in lijn met hun andere werk en luistert, het moet gezegd, makkelijk weg.

Mijn algemene gevoel is een beetje dat voor een moderne luisteraar het wow-effect wat ontbreekt door de verschillende muzikale revoluties die sindsdien hebben plaatsgevonden... Het is leuk zonder meer, maar buiten LA Woman voorlopig weinig waar ik denk naar terug te keren op lange termijn.

 

[BlackTeaTrader]

Ik ga regelmatig orgel spelen in een kerk, niet tijdens de diensten maar gewoon tussendoor.
Speelde een keer de solo van Light my Fire die ik had geleerd dankzij Rockband. Zelf daar een baslijn bij verzonnen met zachte registratie zodat het niet te kaal was.
Na het spelen ging ik naar beneden, zat daar de lokale non wat rond te lopen, die was niet blij met zulke profane muziek. Swingde veel te veel
Gelukkig had ik ervoor wel Bach gespeeld dus het was nu ook niet extreem erg

Is ondertussen al meer dan 10 jaar geleden en die vrouw was toen wat dementerend, ze zal nu al lang dood zijn ocharme.

On topic: Light my Fire wel beetje beu gehoord. Break on Through is eigenlijk mijn favoriet.

 

[shiftyke]

Voor de hiphop heads allicht geen onbekend nummer:

Heerlijk gesampled door niemand minder dan Kanye West voor Jay-Z.

 

[FlyingHorseman]

Ik ga regelmatig orgel spelen in een kerk, niet tijdens de diensten maar gewoon tussendoor.
Speelde een keer de solo van Light my Fire die ik had geleerd dankzij Rockband. Zelf daar een baslijn bij verzonnen met zachte registratie zodat het niet te kaal was.
Na het spelen ging ik naar beneden, zat daar de lokale non wat rond te lopen, die was niet blij met zulke profane muziek. Swingde veel te veel
Gelukkig had ik ervoor wel Bach gespeeld dus het was nu ook niet extreem erg

Is ondertussen al meer dan 10 jaar geleden en die vrouw was toen wat dementerend, ze zal nu al lang dood zijn ocharme.

On topic: Light my Fire wel beetje beu gehoord. Break on Through is eigenlijk mijn favoriet.

 

[Agony]

The Doors... zo veel naar geluisterd in de periode van mijn 15 tot 20 jaar ongeveer. Erna is deze band wat na de achtergrond gevallen. Buiten de nummers die in de top 1000/classics/etc te beluisteren zijn leg ik nu en dan wel eens het nummer 'L.A. Woman' (mr mojo risin = jim morrison) en 'Back door man' op.

Door dit topic toch nog eens alles beluisterd en veel good memories

 

[Lint]

Als we dan toch over hip hop en The Doors spreken, moeten we deze absolute parel ook vermelden...

"ey yow Jim, why don't you kick some of that, you know, you know how you do it man"

"riders on the storm... Ride ride ride ride"

 

[Deckard]

Als we dan toch over hip hop en The Doors spreken, moeten we deze absolute parel ook vermelden...

"ey yow Jim, why don't you kick some of that, you know, you know how you do it man"

"riders on the storm... Ride ride ride ride"

Ik heb dat spel nog heel veel gespeeld vroeger en had dit misbaksel van een nummer al verdrongen.
Maar bedankt om het weer boven te halen .

 

[shiftyke]

Ik ben volgens mij in het verleden een zeer selectieve luisteraar van de The Doors geweest want ik vind het niveau zeer wisselvallig.

Je hebt uitstekende albums zoals The Doors, LA Woman en Strange Days maar alles wat daar tussen zit vind ik of meer van het zelfde of gewoon niet classic waardig.

 

[Deckard]

Ik ben volgens mij in het verleden een zeer selectieve luisteraar van de The Doors geweest want ik vind het niveau zeer wisselvallig.

Je hebt uitstekende albums zoals The Doors, LA Woman en Strange Days maar alles wat daar tussen zit vind ik of meer van het zelfde of gewoon niet classic waardig.

Ook Morrison Hotel niet? Daar staat geen iconisch nummer als Riders On The Storm op maar voor de rest vind ik het niveau daarvan bijna even hoog als L.A. Woman. Misschien ligt dat ook aan het feit dat het album volgde op het iets mindere Soft Parade.

Mijn ranking:
1. The Doors
2. LA Woman
3. Morrison Hotel
4. Strange Days
5. Waiting For The Sun
6. The Soft Parade

 

[shiftyke]

Ook Morrison Hotel niet?

Die hoort inderdaad ook bij de betere albums

 

[FlyingHorseman]

Ik heb Morrison Hotel en LA Woman ondertussen ook beluisterd. Voor mij zijn die twee inderdaad beter dan de twee voorgangers. Morrison Hotel heeft een goeie eerste helft, de tweede helft is een beetje minder. Maar deze is voor mij met de back-to-basics aanpak toch ook vooral een opstapje naar LA Woman, dat album gaf me het gevoel alsof ik een tandarts of advocaat was die €3000 aan een Gibson Les Paul wil uitgeven om een paar akkoorden en een simpele solo te leren. Had een beetje schrik dat ik de bekendste nummers hiervan ook wat afgezaagd ging vinden, maar die werkten goed binnen de context van het album. Kreeg meteen ook goesting om in de auto te kruipen en luid ELAAAY WOMAAAAN mee te roepen. En zelfs zonder Snoop Dogg blijft Riderz On Da Storm overeind. It's the motherfucking J-I-M.

Ranking na eerste luisterbeurten (sinds lang):
1. LA Woman
2. The Doors
3. Morrison Hotel
4. Strange Days
5. Waiting For The Sun
6. The Soft Parade

Al bij al aangename muziek die me nog niet helemaal heeft kunnen overtuigen. Classic band? Bwoaja maar niet op basis van de muziek alleen, wel door de vibe rond de band en het vroeg overlijden van Morrison.

 

[Deckard]

Zoals in een vorige post gezegd ben ik grote fan en dat is puur en alleen door de muziek op zich. De vibe rond de band en het overlijden van Morrison zijn natuurlijk dingen die ik niet heb meegemaakt. Buiten de bekendere nummers op de radio kende ik er ook weinig van. Maar dankzij good ol' Audioscrobbler indertijd werd The Doors mij ook aangeraden. Ik ben dat verder beginnen te verkennen en dankzij een klein, behapbaar oeuvre was ik er heel snel mee vertrouwd. Maar ik werd het niet (en ben het nog altijd) niet beu gehoord.

Als je hun hele oeuvre beluistert, en zeker Strange Days, Waiting For The Sun en The Soft Parade, ontdek je regelmatig ook een heel poppy kant met veel nummers die soms wat vrolijker en misschien ook 'simpeler' overkomen maar die snel die soms 'dreigende' en mysterieuze vibe van de band doorprikken. En ook snel in je hoofd zitten.
Akkoord, de 3 albums die ik als voorbeeld noem staan misschien ook achteraan in mijn ranking maar blijven voor mij nog altijd heel sterk.

 

[SnakeGodRovinin]

The Doors > Shot to Pieces = Morrison Hotel > Strange Days = L.A Woman > The Soft Parade = Waiting for the Sun > Other Voices.

Ongelooflijk wat ze in 1966(-67) op tafel brachten.
Het overige is ietsiepietsie minder, maar zeker nog de moeite als Jim er nog bij is.
'Shot to Pieces' er lukraak bijgenomen en stelt absoluut niet teleur. Als die hun rehearsals allemaal zo waren...
'Other Voices' was snel opgeven. Het paste niet.

Morrison is volgens wiki de eerste rockartiest die werd gearresteerd tijdens een liveshow.
Precies wel een klootzakske met zijn uitspattingen .

Nog een kleine bedenking, op vlak van album art scoren ze toch niet heel hoog op de creativiteitsschaal.

Maar wel een iconische, hun eerste.
Je gaat volgens mij weinig mensen vinden, die dat niet kennen.