Classic Artists Tom Waits

[Kid_C]

Met enige vertraging belanden we bij onze vijfde artiest, niemand minder dan Tom Waits!

Jawel, die ene artiest die in de Tijdloze staat maar niemand eigenlijk kent behalve een bende weirdo's (looking at you @Lint ). En toch is Tom Waits zijn muzikale bijdrage niet te onderschatten.

"The word "genius" is one of the most overused cliches around, however, to call Tom Waits a genius would be an understatement! Ever-evolving, revolutionary, unique and just downright cool, Waits has become one of the biggest cult acts in the history of popular music, and rightly so. Whether the song is an acoustic ballad or a completely off-the-wall, eccentric number you always know it will be overdubbed by a wonderfully crafted story. This is because Waits is a lyrical genius - someone who can create soundscrapes not only in his music, but also in his lyrics. To put it simply: Tom Waits is, in my humble opinion, the greatest solo act of all-time - better than Dylan, better than Elvis, heck, even better than Donny Osmond."

Zijn discografie is vrij gigantisch dus voor deze stel ik voor dat we een kleine twee weken uitrekken voor deze kanjer. Ik ken er zelf niets van, dus alle tips zijn welkom. Ik weet dat Lint en @PBR Streetgang alleszins een bijdrage konden leveren, dus laat jullie zeker gaan! Ik naam het dan op in deze openingspost.

Meer info:

https://rateyourmusic.com/artist/tom-waits

Tom Waits - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[anders.]

Ik ken er nog veel te weinig van om er een gegrond beeld van te geven. Maar de eerste keer dat ik Martha hoorde in de tijdloze was het 2e liedje waar ik als tiener ooit tranen kreeg bij de eerste luisterbeurt (na Hurt van Johnny Cash).
De stem en lyrics komen zo hard over in dat nummer, echt ongelofelijk sterk imo.

Als er iemand een goede lijst van minder bekende nummers kan maken (en dat zijn er nogal wat...), Much appreciated aangezien ik nooit heel de discografie kan luisteren.

 

[Polle32]

Als je een staalkaart wil van wat Tom in zijn mars heeft, kan ik je ten stelligste de verzamelaar Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards aanbevelen. Je krijgt de ballad-Tom, rock en blues-Tom en waanzinnige-Tom op drie heerlijke schijfjes.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

@Lint wat zijn de aanraders?

 

[Lint]

Yes yes yes hier zit ik al sinds het begin op te wachten, mijn number 1 favorite artist, en al sinds 10 jaar ofzo .
Ik verwacht hier trouwens niemand te bekeren, maar zal wel regelmatig mee discussiëren. Mijn "liefde" zal ik toch niet kunnen verbergen.
Ik gok dat het nogal een divisive week/2 weken zal zijn. Niet elke versie van Tom zal aanslaan bij iedereen ... om niet te zeggen dat sommigen simpelweg een afkeer zullen hebben van sommige Waits-zijsprongetjes. Maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat iedereen op zijn minst 1 type Waits, en zeker 1 song echt HEEL erg goed zal vinden.


Zoals beloofd zal ik wat houvast geven voor de Waits leken (bijna iedereen?) die geen 17 albums willen luisteren (bijna iedereen?).
Ik gooi er sowieso al Orphans bij, wat theoretisch geen studio album is, maar imo een must-listen ... en het is een 3 dubbeler. Duseuh ... SUPRISE MOTHERFUCKERS !!!!
Pakt ne whisky (of 17 for good measure) en een sigaret (of 17 pakskes) erbij, en we gaan ontdekken hoe Tom Waits van dit

naar dit

dit

dit

en dit

is kunnen gaan, en alle iteraties ertussen.

Bij deze wil ik ook afscheid nemen van de liefhebbers van cleane vocals, tot de volgende iteratie van “Beyond Gaming Classic Artist” .



Voor degenen die er nog zijn: Hoe Waits te leren kennen zonder zijn hele oevre te doornemen? Gelukkig is het antwoord heel erg simpel, luister de laatste albums !!!
Waits heeft de gewoonte om regelmatig een nieuwe richting in te slaan. Hij heeft dan 1 of 2 albums die heel hard inzoomen daarop, om daarna een afgevijlde versie daarvan mee te nemen naar zijn volgende albums. Dit betekent dus dat elk Waits album, ELKE invloed meesleept van al zijn voorlopers (in bepaalde mate).

Dus ... als ge slechts 1 album wilt, raad ik Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards aan (zijn voorlaatste). Het is theoretisch een compilatie album, maar bestaat voor meer dan 50% uit nieuwe zaken, en de rest uit rare/unreleased/b-sides. Het is ook mijn favo album, en beslaat imo Waits zijn volledige range in 3 CDs:

• CD1: Mostly “rock” (tussen haakjes want het is Waits dus niet altijd even straight forward)
• CD2: Mostly “ballad” (tussen haakjes want het is Waits dus niet altijd even straight forward)
• CD3: Mostly weird & spoken word (zonder haakjes want dit is zelfs raar voor Waits)

Als het dan echt echt eeeeeeeeecht maar 1 CD mag zijn: Bad as Me (zijn laatste)

 

[Yenneman]

Deze thread volg ik met grote interesse. Het album "Bone Machine" werd in het ouderlijk huis grijsgedraaid; zalige plaat.

 

[Lint]

Maar misschien zeggen somigen, neen meneer Lint, 1 album vind ik schandalig weinig. Ik zou me schamen om als muziek-liefhebber me zo lui op te stellen.
Wel, ten eerste: Proficiat, ik geef u volledig gelijk (maar zeg het niet aan degenen die bij mijn vorige post blijven hangen). Ten tweede heb ik wel wat voor jullie.

Ik zou dan Waits zijn oevre opbreken in 4 grote brokken, en dus 4 albums:

1. OG Tom, aka bluesy jazzy Tom als drunken crooner (eerste 2 albums) en/of drunken lounge entertainer (de volgende 5), beide met ne hoek af:
   • Closing Time: Classic album #1
   • Alternatief: Heart of Saturday Night … homage aan Sinatra zijn “In the Wee Small Hours”. Imo is Heart beter, maar Closing is de klassieker
   • Eventueel een korte tussenstop bij:
     • Nighthawks at the Diner: Tom in zijn evening lounge entertainer element, inclusief rambling bindteksten
     • Small Change: Al paar evoluties naar wat specialere zaken
       
       
2. Crazyness starts here, aka de 3 die iedereen deed denken “Huh wtf happened? Was dit niet die zatte lounge zanger?”
   • Raindogs: Classic album #2, Top 3 beste Waits album imo.
   • Alternatief: Geen ... als je Raindogs goed vind, kan je gerust ook Swordfishtrombones & Frank’s Wild Years (met mijn favo song Cold Cold Ground) luisteren, maar Raindogs is superieur.
     
     
3. Much more craziness & verdere evoluties van Waits in verschillende richtingen over 6 albums. Basically start hier zijn “ik sla op alles wat ik in mijne kelder vind” periode .
   Moeilijke keuze omdat elk album wel interessante zaken heeft en hier enkele klassieke albums tussen zitten ...
   • ... dus dan kies ik maar mijn persoonlijke favo: Mule Variations
   • Alternatief:
     • Bone Machine: Zwaarder, weirder, donkerder, vuiler, meer bare-bone, ik gok 1 van de moeilijkste albums om te leren apprecieren
     • Blood Money: Meer een crazy-circus vibe, meer instrumenten en meer verschillende ritmes, hangt een heel melancholische sfeer over
     • Real Gone: Beatboxing Waits ... no seriously
       
       
4. The wrap-up:
   Orphans & Bad as Me

We kunnen nog oeverloos zeveren over andere zaken (zijn musicals & movie soundtracks, live optredens, een hoop tussenalbums), maar met die 4 heb je wel een goed overview van Waits doorheen de jaren.

Uiteraard hoor ik graag van andere fans als ze tegenstrijdige input hebben?

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Maar misschien zeggen somigen, neen meneer Lint, 1 album vind ik schandalig weinig. Ik zou me schamen om als muziek-liefhebber me zo lui op te stellen.
Wel, ten eerste: Proficiat, ik geef u volledig gelijk (maar zeg het niet aan degenen die bij mijn vorige post blijven hangen). Ten tweede heb ik wel wat voor jullie.

Ik zou dan Waits zijn oevre opbreken in 4 grote brokken, en dus 4 albums:

1. OG Tom, aka bluesy jazzy Tom als drunken crooner (eerste 2 albums) en/of drunken lounge entertainer (de volgende 5), beide met ne hoek af:
   • Closing Time: Classic album #1
   • Alternatief: Heart of Saturday Night … homage aan Sinatra zijn “In the Wee Small Hours”. Imo is Heart beter, maar Closing is de klassieker
   • Eventueel een korte tussenstop bij:
     • Nighthawks at the Diner: Tom in zijn evening lounge entertainer element, inclusief rambling bindteksten
     • Small Change: Al paar evoluties naar wat specialere zaken
       
2. Crazyness starts here, aka de 3 die iedereen deed denken “Huh wtf happened? Was dit niet die zatte lounge zanger?”
   • Raindogs: Classic album #2, Top 3 beste Waits album imo.
   • Alternatief: Geen ... als je Raindogs goed vind, kan je gerust ook Swordfishtrombones & Frank’s Wild Years (met mijn favo song Cold Cold Ground) luisteren, maar Raindogs is superieur.
     
3. Much more craziness & verdere evoluties van Waits in verschillende richtingen over 6 albums. Basically start hier zijn “ik sla op alles wat ik in mijne kelder vind” periode .
   Moeilijke keuze omdat elk album wel interessante zaken heeft en hier enkele klassieke albums tussen zitten ...
   • ... dus dan kies ik maar mijn persoonlijke favo: Mule Variations
   • Alternatief:
     • Bone Machine: Zwaarder, weirder, donkerder, vuiler, meer bare-bone, ik gok 1 van de moeilijkste albums om te leren apprecieren
     • Blood Money: Meer een crazy-circus vibe, meer instrumenten en meer verschillende ritmes, hangt een heel melancholische sfeer over
     • Real Gone: Beatboxing Waits ... no seriously
       
4. The wrap-up:
   Orphans & Bad as Me

We kunnen nog oeverloos zeveren over andere zaken (zijn musicals & movie soundtracks, live optredens, een hoop tussenalbums), maar met die 4 heb je wel een goed overview van Waits doorheen de jaren.

Uiteraard hoor ik graag van andere fans als ze tegenstrijdige input hebben?

Awel meneer Lint ik vind 1 album schandalig weinig dus ik ga dit plan volgen. Mercikes

 

[Lint]

Ik ken er nog veel te weinig van om er een gegrond beeld van te geven. Maar de eerste keer dat ik Martha hoorde in de tijdloze was het 2e liedje waar ik als tiener ooit tranen kreeg bij de eerste luisterbeurt (na Hurt van Johnny Cash).
De stem en lyrics komen zo hard over in dat nummer, echt ongelofelijk sterk imo.

Als er iemand een goede lijst van minder bekende nummers kan maken (en dat zijn er nogal wat...), Much appreciated aangezien ik nooit heel de discografie kan luisteren.

Sowieso heeft Waits enorm goed teksten, die door zijn muziek en stem een enorm melancholisch effect meekrijgen. Ik houd heel erg van 2 types Waits:

1. De melancholische: Martha, Cold Cold Ground, Heart of Saturday Night, Long Way Home, Ol 55, Hold On, The House where Nobody Lives, Jersey Girl, That Feel, Cold Water, ...
2. De absolutely bonkers Waits: Filipino Box Spring Hog, Cemetary Polka, God's Away on Business, Step Right Up, Hoist that Rag, 16 Shells, Lucinda, Pasties & a G String, Singapore, Starving in the Belly of a Whale, Kommeniezuspadt,

Maar er zijn veel nummers indeed, heel veel. Dit is even snel uit het hoofd opgesomd. Ik wil later wel eens door mijn Spotify lopen en een lijstje geven.

Als je een staalkaart wil van wat Tom in zijn mars heeft, kan ik je ten stelligste de verzamelaar Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards aanbevelen. Je krijgt de ballad-Tom, rock en blues-Tom en waanzinnige-Tom op drie heerlijke schijfjes.

En zoals je hierboven kon lezen, ben ik dus 100% akkoord. Prachtig compleet album .

@Lint wat zijn de aanraders?

Ik zou beginnen bij die 4 albums die ik hierboven aanraad. Kom dan eens zeggen wat ge goed of afschuwelijk vindt. Dan kunnen we verder zien .
Zijn meest experimentele periode is sowieso tussen 83 (Swordfishtrombones) en 2004 (Real Gone). Dus daar zit het meeste variatie in.

Deze thread volg ik met grote interesse. Het album "Bone Machine" werd in het ouderlijk huis grijsgedraaid; zalige plaat.

Bone Machine is een persoonlijk favorietje ... maar dat is echt wel een acquired taste denk ik. Lijkt me een heel moeilijk album om gewoon "even op te leggen en van te genieten zonder voorkennis". Het is allemaal nogal hard, vuil, donker, bare-bone, experimenteel enzo.

 

[Polle32]

Hier nog een grote waits-fan. En ik kan me erg goed vinden in de posts van Lint.
Ik heb geen favoriet album, want dat fluctueert erg hard. Wel hou ik heel erg van de nummers met Marc Ribot op gitaar, zoals Hoist that rag, van op Real Gone. Briljant nummer.

Het is ook een geweldige verhalenverteller, met gekke dwergen, lelijke hoeren en uitschot allerhande. Dat imago van verschoppeling heeft hij in de eerste helft van zijn carrière ook zorgvuldig gecultiveerd, tot hij er teveel mee vereenzelvigd werd en er dan terug moeilijk van af raakte...

Een interview uit die hoogdagen, waarbij het voor niemand echt duidelijk was in hoeverre hij een typetje neerzette:

Als je veel tijd en interesse hebt, kan ik het boek ‘lowside of the road’ van Barney Hoskyns aanbevelen. Een ‘ongeautoriseerde’ biografie want Waits en zijn vrouw schermen hun leven zeer angstvallig af voor buitenstaanders...

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Was daarjuist even kort aan Bone machine begonnen. Dirt in the ground vond ik prachtig maar ga andere keer verderdoen. Lijkt mij echt niet de plaat om mee te beginnen

 

[FlyingHorseman]

Damn voor mij was Bone Machine de instap tot z’n oeuvre, zegt misschien veel over mij.
Ik heb een korte periode gehad waar ik heel veel naar Waits luisterde, maar eigenlijk ben ik ‘m wat uit het oog verloren en zet ik er zelden nog een plaat van op. Vind z’n vroegste platen heel wat minder interessant dan het later werk, ook al wordt Closing Time heel hoog aangeschreven. Denk dat chronologisch ook het interessantste is om te zien hoe hij evolueerde.

Mijn favorieten:

1. Rain Dogs
2. Bone Machine
3. Mule Variations
4. Small Change
5. Swordfishtrombones

En hier ook een grote fan van Marc Ribot, Hoist That Rag

 

[Yenneman]

Was daarjuist even kort aan Bone machine begonnen. Dirt in the ground vond ik prachtig maar ga andere keer verderdoen. Lijkt mij echt niet de plaat om mee te beginnen

Goin' Out West op dat album is misschien nog het makkelijkst verteerbaar. Übercoole song met een iets conventionelere structuur.

 

[shiftyke]

Ik ken dus echt letterlijk niets van Tom Waits behalve Martha. Geen album titel, geen song titel. Belooft een heftige week te worden.

 

[Lakigigar]

Een flowchart voor wie daar behoefte aan heeft.

 

[Lakigigar]

En ja, ik ga ook eerlijk zijn. Nog nooit echt van die naam gehoord. last.fm geeft ook geen teken van leven weer. Nog nooit beluisterd. Maar lijkt mij ook niet echt iets voor mij, want ik vrees dat het te rustig, te akoestisch en te veel focus op lyrics zal zijn, wat me eigenlijk gewoon niet kan boeien, sorry. (of niet voldoende toch) Afgaande op beschrijvingen en genres die aan hem worden gegeven.

Misschien ooit wel eens, maar ik denk niet dat ik er zin in ga hebben deze week. Gebeurt het wel, leg ik Rain Dogs eens op (tenzij iemand anders iets anders suggereert op basis van mijn smaak)

EDIT: Ik ga het toch eens proberen, maar ik ga wel stap 1 overslaan van Lint. Ik begin met Rain Dogs en dan volg ik zijn plan (liever direct al wat experimenteler ) mits Rain Dogs voldoende bevalt natuurlijk. Bij U2 was ik ook totaal stilgevallen, dus ik beloof niets.

 

[Lint]

En ja, ik ga ook eerlijk zijn. Nog nooit echt van die naam gehoord. last.fm geeft ook geen teken van leven weer. Nog nooit beluisterd. Maar lijkt mij ook niet echt iets voor mij, want ik vrees dat het te rustig, te akoestisch en te veel focus op lyrics zal zijn, wat me eigenlijk gewoon niet kan boeien, sorry. (of niet voldoende toch) Afgaande op beschrijvingen en genres die aan hem worden gegeven.

Misschien ooit wel eens, maar ik denk niet dat ik er zin in ga hebben deze week. Gebeurt het wel, leg ik Rain Dogs eens op (tenzij iemand anders iets anders suggereert op basis van mijn smaak)

EDIT: Ik ga het toch eens proberen, maar ik ga wel stap 1 overslaan van Lint. Ik begin met Rain Dogs en dan volg ik zijn plan (liever direct al wat experimenteler ) mits Rain Dogs voldoende bevalt natuurlijk. Bij U2 was ik ook totaal stilgevallen, dus ik beloof niets.

Laki, op basis van uw post gedrag zou ik zelfs zeggen, sla Rain Dogs over en duik head first into the (more) craziness. Begin eens met deze songs:

1. De absolutely bonkers Waits: Filipino Box Spring Hog, Cemetary Polka, God's Away on Business, Step Right Up, Hoist that Rag, 16 Shells, Lucinda, Pasties & a G String, Singapore, Starving in the Belly of a Whale, Kommeniezuspadt,

En laat me eens weten wat ge vindt en waarom.

 

[clercqie]

Goede start van de thread al!

Ik zal deze week ook proberen te volgen. Om te beginnen nog eens de platen opzetten die ik van mijn pa heb gekregen: Closing Time en Swordfishtrombones.

En dan de mooie samenvatting van Lint of de flowchart volgen.

 

[wiseguy444]

Ik ken er maar 1 die in mijn playlist ook staat.
Deze blijft wel fantastisch.

 

[Kid_C]

Ik ken er maar 1 die in mijn playlist ook staat.
Deze blijft wel fantastisch.

Bij deze is het tijdloze hitje gepasseerd.