Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

[Ares]

Mja dat is gemakkelijk gezegd.

Getuige het aantal burn-outs toch bij zulke profielen. (Ook bij andere uiteraard.)

Zijn het dan allemaal mensen zonder ruggengraat? Uiteraard niet.

Het is permanent tegen een stroom inzwemmen, toch niet gehoord/begrepen worden, en dan toch aan uw voeten krijgen.
Diezelfden beslissen dan nog eens over uw evaluatie en opslag. Ze weten u wel klein te houden als het moet.

"Er is toch werk genoeg?"
Blijven jobhoppen is ook geen optie, en stopt op een gegeven moment.

Ook dat "nee" zeggen.
In vele gevallen kan dat resulteren in shit die elders ontstaat, daar extra ettert, en dat dan toch nog bij u komt omdat er geen alternatief is uiteindelijk. Het heeft gewoon een omweg gemaakt.

---
Sowieso veel meer onderhevig ook aan levenslang studeren en verandering slikken. Veel meer dan vroeger uiteraard. En het verandert alsmaar sneller.
Ook dat weegt op een gegeven moment door, dat het gewoon niet meer lukt.

Dat is niet gemakkelijk gezegd, dat is gewoon zo, easy as that. Het is hier al vaker gezegd (door velen): leer nee zeggen, kweek een ruggegraat, durf assertief zijn en maak uw conclusies als het uiteindelijk toch allemaal niets opbrengt (los van of die conclusies dan over jezelf of je werkgever gaan).

Het is een keuze om je uit te laten persen, zeker als je een schaars profiel hebt met de skills waar alles om draait. Als je in die situatie zit, dan zit je letterlijk in de machtspositie; leer dat uit te spelen ipv te ondergaan.

En ja, (onderbouwd) "nee" is met afstand het belangrijkste antwoord dat je kan geven, anywhere, anytime. Het kerkhof ligt vol onvervangbaren, laat je dus geen TINA aanpraten.

 

[Sylverscythe]

Technische (hogere) profielen worden de absolute shitkneusjes van de maatschappij.
Ze zijn schaars en hebben de vaardigheden waar alles uiteindelijk om draait.

=> hiervoor moeten ze gestraft worden. Hoge druk. Al wat de rest toch niet kan, vloeit tot bij hun in alle vaagheid.
Worden voortdurend gecontroleerd. "Heb je dat al gedaan?"

Liefst nog met een hoop profielen rond hun die het van schijn en theoretische discussies moeten hebben.

Tevens veel meer onderhevig aan veranderingen die na een tijd toch doorwegen, is het niet op hun 40ste, is het wel op hun 50ste.
Zitten in een positie waarbij ze na een tijd beseffen dat ze het echt niet tot hun 67 gaan volhouden.

Nog voldoening halen uit zo'n beroep, het zal weggelegd zijn voor een absolute minderheid.

Het lijkt me toch ook wel een contradictie: mensen die schaars zijn en "de vaardigheden hebben waar het om draait" maar dan kennelijk wel een soort pispaal zijn en overal het slachtoffer worden.

Welk profiel heeft dan eigenlijk volgens jou de "lotto" gewonnen?
Ze zoeken nog veel mensen in pakweg de zorg anders?

 

[cege]

Mja dat is gemakkelijk gezegd.

Getuige het aantal burn-outs toch bij zulke profielen. (Ook bij andere uiteraard.)

Zijn het dan allemaal mensen zonder ruggengraat? Uiteraard niet.

Het is permanent tegen een stroom inzwemmen, toch niet gehoord/begrepen worden, en dan toch aan uw voeten krijgen.
Diezelfden beslissen dan nog eens over uw evaluatie en opslag. Ze weten u wel klein te houden als het moet.

"Er is toch werk genoeg?"
Blijven jobhoppen is ook geen optie, en stopt op een gegeven moment.

Ook dat "nee" zeggen.
In vele gevallen kan dat resulteren in shit die elders ontstaat, daar extra ettert, en dat dan toch nog bij u komt omdat er geen alternatief is uiteindelijk. Het heeft gewoon een omweg gemaakt.
Al gauw groeit de gedachte: "ik doe het zelf wel, of het is nadien nog meer shit en zit ik er extra diep in."

---
Sowieso veel meer onderhevig ook aan levenslang studeren en verandering slikken. Veel meer dan vroeger uiteraard. En het verandert alsmaar sneller.
Ook dat weegt op een gegeven moment door, dat het gewoon niet meer lukt.

De shit komt enkel bij jou etteren omdat anderen ook nee zeggen en jij het je aantrekt. Denk daar eens over na.

Als "shit bij jou komt" is het gewoon kwestie van de shit weg te duwen zodat een ander hetzelfde denkt....

 

[zarathustra]

fijne balans tussen "een schaars profiel hebt met de skills waar alles om draait" en "iedereen is vervangbaar van vandaag op morgen"

 

[Oldskooler]

Dat is niet gemakkelijk gezegd, dat is gewoon zo, easy as that. Het is hier al vaker gezegd (door velen): leer nee zeggen, kweek een ruggegraat, durf assertief zijn en maak uw conclusies als het uiteindelijk toch allemaal niets opbrengt (los van of die conclusies dan over jezelf of je werkgever gaan).

Het is een keuze om je uit te laten persen, zeker als je een schaars profiel hebt met de skills waar alles om draait. Als je in die situatie zit, dan zit je letterlijk in de machtspositie; leer dat uit te spelen ipv te ondergaan.

En ja, (onderbouwd) "nee" is met afstand het belangrijkste antwoord dat je kan geven, anywhere, anytime. Het kerkhof ligt vol onvervangbaren, laat je dus geen TINA aanpraten.

Het regent burn-outs.
Ligt heus niet louter aan het feit dat ze geen nee konden zeggen. Bij een deel zal dat idd zo zijn.
Maar er is uiteraard meer aan de hand toch.
Met steevast nee te blijven zeggen, krijg je vroeg of laat ook een reputatie hoor, en blijft het ook niet duren.
Van al die begeerde profielen slagen er maar weinigen in uiteraard om hun machtspositie uit te spelen.

Het lijkt me toch ook wel een contradictie: mensen die schaars zijn en "de vaardigheden hebben waar het om draait" maar dan kennelijk wel een soort pispaal zijn en overal het slachtoffer worden.

Welk profiel heeft dan eigenlijk volgens jou de "lotto" gewonnen?
Ze zoeken nog veel mensen in pakweg de zorg anders?

Beroepen liefst in een niet-essentiële sector met kennis die rijpt, in de zin van minder onderhevig zijn aan verandering en het levenslange studeren.
Sowieso niet te veel aan het hoofd, en niet te lichamelijk. Ja zulke beroepen bestaan.

Ook al moet je financieel inleveren, maar op een gegeven moment is de loonafvlakking zo groot dat er geen reden is voor al de extra miserie aan uw hoofd.

(Om bij clichés terecht te komen, bepaalde ambtenaarsfuncties op administratieve diensten :v)

Maar ik zie het overal rondom me.
Ingenieurs&co, die gaan ten onder gaan aan stress.
Mac-bc is mss een uiterst geval, maar er zijn er toch zoveel ondertussen.

De shit komt enkel bij jou etteren omdat anderen ook nee zeggen en jij het je aantrekt. Denk daar eens over na.

Als "shit bij jou komt" is het gewoon kwestie van de shit weg te duwen zodat een ander hetzelfde denkt....

Of er waren er die ja zeiden en het verpestten. De druk neemt toe, komt men toch weer bij u.
Uit goedheid doe je het dan maar weer.
Blijven nee zeggen tot alles maar instort? De klant in de problemen laten zitten en blijven nee zeggen?

--
Vers van de pers, passeert net toevallig op linkedIn. Wel een perfect voorbeeld.

A common feeling they described is burnout from immense pressure, long hours and mandates that are constantly changing.
...an AI team member said the burnout is the result of competitive pressure, shorter timelines and a lack of resources, particularly budget and headcount.

https://www.cnbc.com/2024/05/03/ai-engineers-face-burnout-as-rat-race-to-stay-competitive-hits-tech.html

Moeten die dan gewoon maar allemaal "nee" zeggen?

Uiteraard is het niet zo eenvoudig...

Ik wil ze dat zien volhouden tot hun pensioen...not.
Hoge druk en alles verandert maar elke 5 voet.
Is gewoon eigen aan die sector.

 

[Ares]

Met steevast nee te blijven zeggen, krijg je vroeg of laat ook een reputatie hoor, en blijft het ook niet duren.
Van al die begeerde profielen slagen er maar weinigen in uiteraard om hun machtspositie uit te spelen.

Van steevast ja zeggen krijg je ook een reputatie...
Van je machtspositie niet durven gebruiken eveneens.

Ja, je baas heeft daar een rol in te spelen, door je in de eerste plaats niet in zo'n richting te sturen, maar ook als werknemer heb je daar een rol in te spelen (zeker als je baas dat niet correct doet). doe dat niet, en je gaat daar altijd aan onderdoor gaan. De eerste die verantwoordelijk is voor je mental health, ben je zelf, niemand anders.

Anyhow, net zoals met Mac ga ik daar niet op blijven doorgaan; de feedback is er, doe er iets mee of niet.

 

[Guazala]

Toch allemaal 1 grote contradictie hier hoor. Als er nu 1 profiel in een machtspositie zit, is het toch wel degene met een skillset die zeldzaam en gegeerd is. Daaruit zou logischerwijze moeten volgen dat je in die positie best wel je grenzen kan stellen. Want als dat negatief is en je echt zo een gegeerd profiel hebt, kan je gewoon elders naartoe. En als het overal zo is, kan je gewoon een stapje naar beneden op de ladder doen.

In dat laatste wringt waarschijnlijk het schoentje. Want in die jobs waar neen zeggen wel een optie is, is ook de verloning lager. Bovendien kan je dan niet meer uitschreeuwen hoe belangrijk en onmisbaar je wel bent. De bankrekening en het ego willen ook wat.

Ieder zijn keuze om geld en ego boven levenskwaliteit en vrije tijd te stellen. Maar het is gewoon een keuze. En kiezen is altijd verliezen, of financieel of levensvreugde.

Het verschil met veel andere profielen is dat het wel degelijk een keuze is. Je kan veranderen. Er is een keuze. Het is kwestie van willen en doen. Terwijl de gemiddelde bandwerker in een fabriek misschien ook wel doodongelukkig is. Jammer genoeg staat die onderaan de piramide en is een trap stijgen veel minder zomaar een keuze.

 

[nestorius]

Toch allemaal 1 grote contradictie hier hoor. Als er nu 1 profiel in een machtspositie zit, is het toch wel degene met een skillset die zeldzaam en gegeerd is. Daaruit zou logischerwijze moeten volgen dat je in die positie best wel je grenzen kan stellen. Want als dat negatief is en je echt zo een gegeerd profiel hebt, kan je gewoon elders naartoe. En als het overal zo is, kan je gewoon een stapje naar beneden op de ladder doen.

In dat laatste wringt waarschijnlijk het schoentje. Want in die jobs waar neen zeggen wel een optie is, is ook de verloning lager. Bovendien kan je dan niet meer uitschreeuwen hoe belangrijk en onmisbaar je wel bent. De bankrekening en het ego willen ook wat.

Ieder zijn keuze om geld en ego boven levenskwaliteit en vrije tijd te stellen. Maar het is gewoon een keuze. En kiezen is altijd verliezen, of financieel of levensvreugde.

Het verschil met veel andere profielen is dat het wel degelijk een keuze is. Je kan veranderen. Er is een keuze. Het is kwestie van willen en doen. Terwijl de gemiddelde bandwerker in een fabriek misschien ook wel doodongelukkig is. Jammer genoeg staat die onderaan de piramide en is een trap stijgen veel minder zomaar een keuze.

Ik heb toch de indruk dat veel van dit geroep vanuit deze visie komt.

 

[cege]

@Oldskooler ja, je zegt nee tot het instort. The business decides, the business decides. Als ze het laten instorten, laten ze het instorten.

 

[Noctilucus]

Ik heb toch de indruk dat veel van dit geroep vanuit deze visie komt.

Ah, het brandweer-syndroom, dat zal inderdaad wel 1 van de redenen zijn, is een gekend fenomeen - zonder dat ik dat wil projecteren op iemand in deze thread, dat is zeker niet mijn punt.

Volgens mij een andere reden die niet te onderschatten valt: een hoop mensen zijn gewoon niet erg assertief (zeker bij meer technische profielen) waardoor ze het moeilijker hebben om nee te zeggen dan "de gemiddelde werknemer" en nog eens een hoop (waarvan een deel ook al bij die minder assertieve groep zit) is gewoon slecht in zichzelf te verkopen waardoor ze ondanks hun capaciteiten niet zo vlot aan een andere job geraken.

Dat gezegd, rechtstreeks op een burn-out afstevenen is voor jezelf het slechtste dat je kan doen, dan is bijna elk alternatief beter: van wat minder verloning / lagere functie, 101 keer nee krijgen tijdens sollicitaties tot eens duidelijk nee zeggen tegen je huidige werkgever.

En een laatste filosofisch punt: inderdaad niemand is onmisbaar en een groot deel van de mensen die van zichzelf vinden dat ze een uitzonderlijke skillset hebben, zijn vanuit het perspectief van hun werkgever zeer vervangbaar. Extra omdat veel werkgevers gewoon geen benul hebben van wat voor werk of geploeter een aantal van hun mensen leveren, tot ze weg zijn en er dingen in elkaar storten (en dan nog beseffen ze niet altijd hoe dat nu "ineens" misloopt).

 

[makila]

ls er nu 1 profiel in een machtspositie zit, is het toch wel degene met een skillset die zeldzaam en gegeerd is.

Sommige werkgevers do not give a shit.

Hier hebben ze zo'n collega ooit eens buitengesmeten bij een ex-klant. 5+ jaar later hebben ze blijkbaar nog steeds géén enkele vervanger gevonden, die vinden ze gewoon niet. Die mens werkt nu gewoon voor een andere werkgever.

Hoe de problemen dan opgelost zijn, waarvoor ze hem hadden aangeworven? Heu niet? Zo simpel is dat dan gewoon. Hogerhand ziet het probleem gewoon niet want de cashflow is hetzelfde gebleven (lees gestegen) --> That is all that really matters. (voor sommige werkgevers)

En een laatste filosofisch punt: inderdaad niemand is onmisbaar en een groot deel van de mensen die van zichzelf vinden dat ze een uitzonderlijke skillset hebben, zijn vanuit het perspectief van hun werkgever zeer vervangbaar. Extra omdat veel werkgevers gewoon geen benul hebben van wat voor werk of geploeter een aantal van hun mensen leveren, tot ze weg zijn en er dingen in elkaar storten (en dan nog beseffen ze niet altijd hoe dat nu "ineens" misloopt).

Dit dus ook. Ik was uw post nog aan het lezen toen ik bovenstaande gepost heb.

 

[mac-bc]

Ik wist niet dat je ook Stockholmsyndroom kon ontwikkelen voor een werkgever, maar kijk hier zijn we nu. Het is geen slecht-georganiseerde werksituatie waar alles terecht komt bij één overwerkte persoon die blijft slikken, het is de schuld van de maatschappij. Mja.

Wat dacht je? Ik lees zijn edit maar negeer dat liever straal om alsnog een punt te kunnen maken?

Mja.

En heb je verder ook inhoudelijke argumenten?

 

[Smodge]

Wat dacht je? Ik lees zijn edit maar negeer dat liever straal om alsnog een punt te kunnen maken?

Mja.

En heb je verder ook inhoudelijke argumenten?

Ik vermoed dat, na alle feedback, er oprecht niets meer inhoudelijks gezegd kan worden wat betreft jouw situatie…

Doe er iets mee of stopt met zagen denk ik dan. Je hebt alles zelf in de hand

 

[Vega]

Ik vermoed dat, na alle feedback, er oprecht niets meer inhoudelijks gezegd kan worden wat betreft jouw situatie…

Doe er iets mee of stopt met zagen denk ik dan. Je hebt alles zelf in de hand

Gewoon de negeer-knop gebruiken bij mac-bc, dat gezaag is al enkele jaren onveranderd en het ligt altijd ergens anders, nooit bij hem, ongeacht hoeveel tientallen BG'ers hem er al op hebben gewezen...

 

[cege]

Sommige werkgevers do not give a shit.

Hier hebben ze zo'n collega ooit eens buitengesmeten bij een ex-klant. 5+ jaar later hebben ze blijkbaar nog steeds géén enkele vervanger gevonden, die vinden ze gewoon niet. Die mens werkt nu gewoon voor een andere werkgever.

Dus je kunt wel degelijk nee zeggen en hogerop mogen ze her oplossen. QED

Hoe de problemen dan opgelost zijn, waarvoor ze hem hadden aangeworven? Heu niet? Zo simpel is dat dan gewoon. Hogerhand ziet het probleem gewoon niet want de cashflow is hetzelfde gebleven (lees gestegen) --> That is all that really matters. (voor sommige werkgevers)

Dan lijk je me ook niet echt "hoog profiel" te zijn. Het is in veel omgevingen ook een probleem dat de technische profielen veel "intellectuele kunst" doen die 0 business value opleveren.

Dit dus ook. Ik was uw post nog aan het lezen toen ik bovenstaande gepost heb.

Je moet het management af en toe wat afstraffen voor debiele beslissingen. Je weet toch waar je veel macht hebt en weinig? Gebruik hun ignorance in je voordeel. Dingetje ABC is niet outsource baar, niet vervangbaar. Ze schrappen resources, wel "nee dit gaan we niet meer kunnen doen wegens resource tekort". Of dat nu waar is of niet, doet er niet toe. Je moet bereid zijn om nee te zeggen en wat mee te bullshitten af en toe.

Ga nu toch eens met opzet in een debiele richting dat gegarandeerd een failure wordt en laat mgmt beslissen om in die richring te blijven gaan OF te killen. Ipv alles zelf altijd te willen oplossen.

 

[cege]

Ah, het brandweer-syndroom, dat zal inderdaad wel 1 van de redenen zijn, is een gekend fenomeen - zonder dat ik dat wil projecteren op iemand in deze thread, dat is zeker niet mijn punt.

Volgens mij een andere reden die niet te onderschatten valt: een hoop mensen zijn gewoon niet erg assertief (zeker bij meer technische profielen) waardoor ze het moeilijker hebben om nee te zeggen dan "de gemiddelde werknemer"

Daar kriig ik bij ons ook het schijt van. Iedereen zegt altijd "ja" of "misschien". Terwijl ik altijd "nee" zeg als standaard of heel soms eens "waarschijnlijk niet maar ik check het".

Of nog erger. Pipos van een ander team die zeggen "cege is niet in de meeting maar ik denk dat hij en team het wel gaan/kunnen doen". Mrt wat geluk lees ik her in de meering minutes, maar meestal hoor ik het via via. Wat ik dan uiteraard falikant niet doe, steevast met de mededeling "ik ben niet verantwoordelijk voor de uitspraken van een ander". Draait alles in de soep? Ja. Do I care? Nope.

Moest iedereen nu eens voor zijn eigen winkel zorgen...

en nog eens een hoop (waarvan een deel ook al bij die minder assertieve groep zit) is gewoon slecht in zichzelf te verkopen waardoor ze ondanks hun capaciteiten niet zo vlot aan een andere job geraken.

That is just an opinion. De arbeidsmarkt is nog altijd glowing hot. Steek je hand op en je hebt een job...

Dat gezegd, rechtstreeks op een burn-out afstevenen is voor jezelf het slechtste dat je kan doen, dan is bijna elk alternatief beter: van wat minder verloning / lagere functie, 101 keer nee krijgen tijdens sollicitaties tot eens duidelijk nee zeggen tegen je huidige werkgever.

Ik zou starten met eens nee te zeggen. En niet 1x, maar op alles. En af en toe eens plooien naar een ja en er veel voor terug krijgen.

En een laatste filosofisch punt: inderdaad niemand is onmisbaar en een groot deel van de mensen die van zichzelf vinden dat ze een uitzonderlijke skillset hebben, zijn vanuit het perspectief van hun werkgever zeer vervangbaar. Extra omdat veel werkgevers gewoon geen benul hebben van wat voor werk of geploeter een aantal van hun mensen leveren, tot ze weg zijn en er dingen in elkaar storten (en dan nog beseffen ze niet altijd hoe dat nu "ineens" misloopt).

Er is een goeie manier om het geploeter te visualiseren. Stop met het te doen en laat het tegen de muur knallen. People really should stop caring. De business mgrs met dikke lonen is verantwoordelijk voor P/L, niet de kleine garnaal.

 

[Sylverscythe]

Wat dacht je? Ik lees zijn edit maar negeer dat liever straal om alsnog een punt te kunnen maken?

Mja.

En heb je verder ook inhoudelijke argumenten?

Die edit verandert niets. Het blijft weer zo'n collectie woorden die moet doorgaan voor een "analyse" en die gewoon neerkomt op de fout bij de vijand van de dag te leggen. Er is geen inhoud, dus ik ga geen tijd steken in "inhoudelijke argumenten" te formuleren om een hoop onzin te counteren, vermits je die toch ofwel negeert of "van tafel veegt" met meer onzin.

In deze discussies ben je uiteindelijk een praatjesmaker die veel blabla verkoopt maar daar blijft het gewoon bij.

 

[ugar]

Gewoon de negeer-knop gebruiken bij mac-bc, dat gezaag is al enkele jaren onveranderd en het ligt altijd ergens anders, nooit bij hem, ongeacht hoeveel tientallen BG'ers hem er al op hebben gewezen...

Dat heb ik enkele weken geleden gedaan, is absoluut een aanrader

 

[DogFacedGod]

Het regent burn-outs.
Ligt heus niet louter aan het feit dat ze geen nee konden zeggen. Bij een deel zal dat idd zo zijn.
Maar er is uiteraard meer aan de hand toch.
Met steevast nee te blijven zeggen, krijg je vroeg of laat ook een reputatie hoor, en blijft het ook niet duren.
Van al die begeerde profielen slagen er maar weinigen in uiteraard om hun machtspositie uit te spelen.


Beroepen liefst in een niet-essentiële sector met kennis die rijpt, in de zin van minder onderhevig zijn aan verandering en het levenslange studeren.
Sowieso niet te veel aan het hoofd, en niet te lichamelijk. Ja zulke beroepen bestaan.

Ook al moet je financieel inleveren, maar op een gegeven moment is de loonafvlakking zo groot dat er geen reden is voor al de extra miserie aan uw hoofd.

(Om bij clichés terecht te komen, bepaalde ambtenaarsfuncties op administratieve diensten :v)

Maar ik zie het overal rondom me.
Ingenieurs&co, die gaan ten onder gaan aan stress.
Mac-bc is mss een uiterst geval, maar er zijn er toch zoveel ondertussen.


Of er waren er die ja zeiden en het verpestten. De druk neemt toe, komt men toch weer bij u.
Uit goedheid doe je het dan maar weer.
Blijven nee zeggen tot alles maar instort? De klant in de problemen laten zitten en blijven nee zeggen?

--
Vers van de pers, passeert net toevallig op linkedIn. Wel een perfect voorbeeld.

A common feeling they described is burnout from immense pressure, long hours and mandates that are constantly changing.
...an AI team member said the burnout is the result of competitive pressure, shorter timelines and a lack of resources, particularly budget and headcount.

https://www.cnbc.com/2024/05/03/ai-engineers-face-burnout-as-rat-race-to-stay-competitive-hits-tech.html

Moeten die dan gewoon maar allemaal "nee" zeggen?

Uiteraard is het niet zo eenvoudig...

Ik wil ze dat zien volhouden tot hun pensioen...not.
Hoge druk en alles verandert maar elke 5 voet.
Is gewoon eigen aan die sector.

Burnouts gebeuren omdat mensen overal het perfecte van verwachten. Ook van zichzelf.

En eigenlijk zit niemand te wachten op een perfect resultaat. Iedereen wil een goed resultaat. Wat al veel makkelijker te halen is in plaats van "perfect"

Keertje nee zeggen of de verwachtingen verlagen, is vaak de beste keuze.

 

[Noctilucus]

...
That is just an opinion. De arbeidsmarkt is nog altijd glowing hot. Steek je hand op en je hebt een job...

...

Voor de rest 100% akkoord met je post, heel herkenbaar ook
Zeker dat afblokken van andere teams die extra werk richting je eigen team sturen, deze week nog zo'n voorbeeldje meegemaakt van iets in die aard:
1) Ander team dat ineens het licht van "AI" gezien heeft en vond dat we dat door heel het bedrijf in alle afdelingen dringend moeten uitrollen. We zijn in specifieke use cases daarmee bezig waar we zien dat het nut kan hebben en effectief een prioriteit is / kan worden voor de business.
2) Dat komt dan van een team dat constant zaagt om extra mensen bij te zetten want ze hebben het zo druk. Als ik me zou bezig houden met allerlei wilde ideeën die buiten mijn verantwoordelijkheden liggen en tijd verliezen met alle suppliers die dingen willen komen verkopen, zou ik ook verzuipen

Maar dat het zo gemakkelijk is om een job te vinden, vind ik wat kort door de bocht. Mijn opmerking over profielen die zichzelf slecht kunnen verkopen, gaat effectief over een aantal zeer capabele (maar vervangbare) mensen die ik ken en die al een hele tijd actief solliciteren zonder overdreven wensen of eisen, die zelfs een stap willen terug doen op het gebied van loon terwijl ze niet in een gouden kooi zitten - en toch niet weggeraken bij hun burn-out werkgever, altijd zo bij de laatste paar kandidaten maar nooit een offer.
Wel heel afhankelijk van regio, sector, profiel - ik ken er ook die van vandaag op morgen een andere job kunnen hebben (IT, Finance, Supply Chain, Sales, ...)