D
Deleted member 621
Guest
Waar kan ik beginnen?
Vorige donderdag in de late namiddag was ik er pas aan uit. Weken heb ik hierover nagedacht. De stoner & doom-fans hier kennen mij natuurlijk al in het topic, maar ik ben ook grote fan van bluesrock, progressive en (hard) psychedelic rock en in dit laatste topic heb ik ook al verschillende keren gepost.
Ik had zelfs een lijstje gemaakt van mogelijke albums omdat ik er zoveel moeite mee had en mijn hoofd er maar over bleef breken.
Helemaal in het begin dacht ik, ik kies Deep Purple In Rock met mijn favoriete “schreeuwer” Ian Gillan, maar ik had DP al genomineerd voor de classic artists-reeks én het is natuurlijk een bekende band.
(Wat niet maakt dat ze geen album van de week verdienen natuurlijk, maar ik wou toch de kans aan een minder bekende artiest/parel geven).
Betreft mijn andere geliefde stoner & doom: daar zijn hier al veel meer fans van zijn dan ik had gedacht, maar dit is misschien ook een te zwaar en donker genre voor de niet-stoners/metalheads, dus ik ik heb dit genre er bewust uit gelaten.
Uiteindelijk ging het nog tussen Benefit van Jethro Tull en Heavy van Iron Butterfly.
Ik was er bijna de hele tijd van overtuigd dat ik voor Jethro Tull ging kiezen. Meer voor de band zelf dan voor het album, omdat er gewoon geen enkele band is zoals Jethro Tull, ze ook niet de bekendste band zijn en ze wel wat (wat zeg ik VEEL) meer aandacht verdienen.
Zelfs iemand met een voorliefde voor “vergeten” en/of underground bands zoals ik kende ze niet zomaar.
De manier waarop zij folk, blues en zelfs een tikkeltje Sabbath-achtige gitaar mengen is gewoon fenomenaal. Als je Jethro Tull hoort zie je groen, ruik je bos, zie je bos.
Nu ja, ik toch.
Eerst had ik gedacht aan het album Stand Up, maar misschien was het te langdradig. Ik zou dan maar Benefit nemen, ook een sterk en iets korter album, maar er was toch nog één album dat ervoor zorgde dat ik enorm veel keuzestress kreeg van een artiest die volgens mij nog minder bekend is dan Jethro Tull:
Vorige donderdag in de late namiddag was ik er pas aan uit. Weken heb ik hierover nagedacht. De stoner & doom-fans hier kennen mij natuurlijk al in het topic, maar ik ben ook grote fan van bluesrock, progressive en (hard) psychedelic rock en in dit laatste topic heb ik ook al verschillende keren gepost.
Ik had zelfs een lijstje gemaakt van mogelijke albums omdat ik er zoveel moeite mee had en mijn hoofd er maar over bleef breken.
Arthur Brown - The Crazy World of Arthur Brown
Atomic Rooster - Death Walks Behind You
Blue Cheer - Vincebus Eruptum
Blue Öyster Cult - titelloos of Secret Traities
Captain Beyond - titelloos
Deep Purple - Deep Purple In Rock
Earth & Fire - titelloos of Song Of The Marching Children
Fleetwood Mac - Peter Green's Fleetwood Mac
Frumpy - Frumpy 2
Jefferson Airplane - Surrealistic Pillow
Jethro Tull - Stand Up of Benefit
John Entwistle - Smash Your Head Against The Wall
Lucifer’s Friend - titelloos
Robin Trower - Bridge of Sighs
Scorpions - Fly To The Rainbow of In Trance
Shocking Blue - At Home
Spooky Tooth - Spooky Two
Stone Garden - titelloos
The Byrds - Fifth Dimension, Mr. Tambourine Man of The Notorius Byrd Brothers
Uriah Heep - Salisbury
Van Der Graaf Generator - H To He, Who Am The Only One
Atomic Rooster - Death Walks Behind You
Blue Cheer - Vincebus Eruptum
Blue Öyster Cult - titelloos of Secret Traities
Captain Beyond - titelloos
Deep Purple - Deep Purple In Rock
Earth & Fire - titelloos of Song Of The Marching Children
Fleetwood Mac - Peter Green's Fleetwood Mac
Frumpy - Frumpy 2
Jefferson Airplane - Surrealistic Pillow
Jethro Tull - Stand Up of Benefit
John Entwistle - Smash Your Head Against The Wall
Lucifer’s Friend - titelloos
Robin Trower - Bridge of Sighs
Scorpions - Fly To The Rainbow of In Trance
Shocking Blue - At Home
Spooky Tooth - Spooky Two
Stone Garden - titelloos
The Byrds - Fifth Dimension, Mr. Tambourine Man of The Notorius Byrd Brothers
Uriah Heep - Salisbury
Van Der Graaf Generator - H To He, Who Am The Only One
Helemaal in het begin dacht ik, ik kies Deep Purple In Rock met mijn favoriete “schreeuwer” Ian Gillan, maar ik had DP al genomineerd voor de classic artists-reeks én het is natuurlijk een bekende band.
(Wat niet maakt dat ze geen album van de week verdienen natuurlijk, maar ik wou toch de kans aan een minder bekende artiest/parel geven).
Betreft mijn andere geliefde stoner & doom: daar zijn hier al veel meer fans van zijn dan ik had gedacht, maar dit is misschien ook een te zwaar en donker genre voor de niet-stoners/metalheads, dus ik ik heb dit genre er bewust uit gelaten.
Uiteindelijk ging het nog tussen Benefit van Jethro Tull en Heavy van Iron Butterfly.
Ik was er bijna de hele tijd van overtuigd dat ik voor Jethro Tull ging kiezen. Meer voor de band zelf dan voor het album, omdat er gewoon geen enkele band is zoals Jethro Tull, ze ook niet de bekendste band zijn en ze wel wat (wat zeg ik VEEL) meer aandacht verdienen.
Zelfs iemand met een voorliefde voor “vergeten” en/of underground bands zoals ik kende ze niet zomaar.
De manier waarop zij folk, blues en zelfs een tikkeltje Sabbath-achtige gitaar mengen is gewoon fenomenaal. Als je Jethro Tull hoort zie je groen, ruik je bos, zie je bos.
Nu ja, ik toch.
Eerst had ik gedacht aan het album Stand Up, maar misschien was het te langdradig. Ik zou dan maar Benefit nemen, ook een sterk en iets korter album, maar er was toch nog één album dat ervoor zorgde dat ik enorm veel keuzestress kreeg van een artiest die volgens mij nog minder bekend is dan Jethro Tull:
Iron Butterfly met Heavy, uit 1968.
Het bezwerende album van de week!
Een album dat iets esoterisch, bezwerends en mystieks heeft, vooral het orgel. I LOVE IT!
Laat je niet afschrikken door de titel Heavy; ik zou dit genre omschrijven als een mix tussen hard psychedelic en progressive rock, maar zeker geen metal.
Aanraders zijn Possession, The Unconscious Power, You Can‘t Win, Fields Of Sun, maar het absolute hoogtepunt is voor mij het slotnummer Iron Butterfly Theme. Eveneens mijn favoriete instrumentale nummer. (Ooit?) Zeker op het moment dat dat orgel zot begin te doen.
Bezwerende en onheilspellend-klinkende instrumenten, een mystieke sfeer, creatieve uitspattingen,... Het is nogal mijn ding in muziek.
Meer weet ik niet te zeggen...
Veel plezier met het album van de week!