Album of the week Trouble - Psalm 9 (1984)

  • Onderwerp starter Deleted member 621
  • Startdatum
Assassin: wat meer uptime. Doet me bij momenten aan Two minutes to midnight van Maiden denken.
Wel ja! Toen ik de OP schreef tijdens het luisteren hoorde ik dat daar ook ineens een beetje in. Eerder nooit op gelet eigenlijk.
 
Allrighty then, zoals al gezegd: Howly fuck dit greep me direct bij de ballen. Mijn grootste algemeen (positief) punt bij dit album is toch echt wel
v2X.gif

The Tempter is echt zo een ongelooflijk dikke schijf dat ik dat specifiek nummer al een aantal keer opnieuw heb op gezet. Niet elk nummer blijft datzelfde niveau vasthouden imo, maar all in all is het wel een goed album.
Ik ben echt wel mee met de altijd zware gitaar, het ritme dat als een trein vooruit stuift, de zang, en de dikke sfeer, en het blijft ten alle tijde
earthworm-earthworm-jim.gif

Ik haak wel af op de m.i. foute mixing, die de zang begraaft onder de rest.
Over die zang dan:
Stemtimbre van de zanger, Ozzy met een iets te krappe ballenknijper, trekt me niet helemaal over de streep
Op sommige momenten deden de vocals van die Eric Wagner mij enorm denken aan Dee Snider. Alsof ik naar een twisted versie van Twisted Sister aan 't luisteren was. En dat is niet noodzakelijk slecht.
Nog iemand die dat er wat in hoort?
De ene zegt Ozzy met een ballenknijper, ik zeg Axl Rose in zijn gouden dagen.
Ik hoor er toch vooral Ozzy in (al dan niet met ballenknijper). Maar in tegenstelling tot @willydrama, kan ik het uiterst goed smaken 👌.

Ik zou die mannen graag eens live gezien hebben. Ik kan me perfect voorstellen om daar te staan, pintje in de hand, rustig mee te headbangen met mijn weelderige haardos (ahum :unsure:), om dan luid te roepen
groovy-austin-powers.gif


Wat ik ook opmerkelijk vind als ik door de replies lees: Veel mensen halen andere nummers eruit als hun beste. Dat is ergens ook wel een mark of greatness imo.
Uiteraard kan er maar eentje juist zijn, and this guy gets it :fingerguns::
Ja vette sound wel. Favorieten voorlopig de opener, Bastards Will Pay en The Fall Of Lucifer.
Helemaal ook mijn selectie van beste nummers.


Dus over de nummers:
  • The great (= added to Spotify playlist):
    • The Tempter: Godmiljaar wat een schijf. Zoals het moet zwaar, rechtoe rechtaan en ni te complex. Gewoon een lekker nummerke, wow die versnelling :drool:, en echt coole zang. Ik hoor hier ook heel wat Sabbath in, maar met betere zang (cuz fuck Ozzy)
    • Bastards Will Pay: Direct blazen out of the gate en niet stoppen, echt dik fucking nummer
    • Fall of Lucifer: Lekker ritme, lekkere vertraging en lekkere versnelling, groovy :coolbrows:
  • The good:
    • Revelation: Lekker zwaar begin, en losgaan op die drum miljaar :love:, coole solo, maar ... zang is hier echt ondermaats (als enige nummer)
    • Psalm 9
    • Tales of Brave Ulysses
  • The OK:
    • Victim of the Insane: Begint heel erg lekker, maar de rest is maar gewoon "ok"
  • The meh:
    • Assasin: Jammer dat dit het 2e nummer is, trok mijn goesting direct naar onder
    • Endtime: Rare tempo switches imo, waardoor het clunky & amateuristisch overkomt

En dan nog wat losse dingen:
Voor mij klinkt het uiteraard heel schatplichtig aan het grondwerk dat Black Sabbath in de jaren '70 gelegd heeft.
Ik weet dat ik niet mag vergelijken en dat deze band op heel eigen hoogte staat maar ik ga het toch doen: het lijkt zo weggeplukt uit één van de betere Black Sabbath platen.
Agreed


Maar het blijft zoals 6 hot dogs achtereen eten, de laatste 3 smaken minder dan de eerste drie
:laugh:



Cool !!
Op basis van uw posts had ik geen tekenaar verwacht bij u? Kunnen we dingen aanvragen? :tongue:


ik had een halve crush op Ayco Duyster puur op basis van haar stem. Je kon niet zomaar een prentje van haar google'en (of altavista'en, want google kwam pas veel later op) dus in mijn hoofd was dat gewoon Christina Applegate met een zwoele stem en goede muzieksmaak.
En hoe beviel de realiteit? :unsure:
maxresdefault.jpg













Sta mij dan nog toe te eindigen met:
groovy-frog.gif
 
Alles echt alles van Sint-Vitus tot Electric Wizard tot Bongripper. :D
Genoten van het debuutalbum? Hallow's Victim vind ik ook nog wel te pruimen. Beide zijn nog met zanger Scott Reagers, die IMO een betere vocalist is voor deze band dan Wino.
Van Electric Wizard kan ik Return Trip en Doom Mantia zo nu en dan wel eens smaken, maar voor de rest vind ik die bas té zwaar denk ik. Ook ik heb mijn grenzen! Bongripper heb ik al van gehoord, maar nog niet naar geluisterd.
 
Genoten van het debuutalbum? Hallow's Victim vind ik ook nog wel te pruimen. Beide zijn nog met zanger Scott Reagers, die IMO een betere vocalist is voor deze band dan Wino.
Van Electric Wizard kan ik Return Trip en Doom Mantia zo nu en dan wel eens smaken, maar voor de rest vind ik die bas té zwaar denk ik. Ook ik heb mijn grenzen! Bongripper heb ik al van gehoord, maar nog niet naar geluisterd.
:love:
 
Allé hoe moet ik dat nu opvatten ? :p
Euhm niks positief noch negatief hoor. Gewoon... bij iedereen heb ik een beeld in mijn hoofd op basis van hun posts, net zoals iedereen dat van mij zal hebben.

En bij u had ik "tekenaar" niet verwacht, that's all.
 
Toch nog even de overige aanraders hier posten voor de geïnteresseerden:

R.I.P. (Album: Trouble)
Aanrader der aanraders wat mij betreft. Ik weet zelfs niet waar ik moet beginnen.
:drool:
Bonus: coole clip

Run To The Light (Album: Run To The Light)
In hetzelfde kaliber van bovenstaand nummer wat mij betreft (maar er gaat niets boven diezelfde intro).
Bonus: coole clip :cool:

The Misery Shows (Album: Run To The Light)

Eens iets rustiger (alhoewel):
The Misery Shows Act II (Album: Trouble)
Er is wel een bonus, maar die versie is geknipt. :(
(Wat het verband is met bovenstaand nummer kan ik helaas geen info over vinden.)

Titel alleen al is cool:
Black Shapes of Doom (Album: Trouble)
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Het zal wel al aangehaald zijn, maar er is blijkbaar dit jaar een fancy schmancy deluxe versie uitgekomen :

Direct maar in huis gehaald om wat te blazen en te razen :cool:
 
Ik heb Trouble in het verleden al een paar keer een kans gegeven, maar dan vooral Manic Frustration en Plastic Green Head. Maar ik geraakte er niet helemaal in. Maar ik geef dit een kans en kom er op terug.

Ik ben trouwens wel fan van het enige album van Lid, dat een samenwerking was tussen Eric Wagner en Daniel Cavanagh van Anathema.

 
Het zal wel al aangehaald zijn, maar er is blijkbaar dit jaar een fancy schmancy deluxe versie uitgekomen :

Direct maar in huis gehaald om wat te blazen en te razen :cool:
Ik wist dat er een remaster was, maar dit... Ofwel ben ik aan het verwarren. Cool!
 
Terug
Bovenaan