Album of the week Soul Glo - Diaspora Problems

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ik heb jullie al tot veel geintroduceerd op dit forum: spaanse rock, death metal en moderne thrash passeerden al de reveu maar ik probeer wel wat variatie te bieden. Laat ons daarom teruggaan naar april 2022.

Covid was juist gaan liggen, de maatregelen vielen stap per stap weg en buitenkomen was terug mogelijk. Ik zocht naar stevige muziek en zag dat er nog niet veel was uitgekomen dat jaar. En toen hoorde ik dit.

Soul glo is een hardcore band maar geen dertien in een dozijn hardcore band. De band combineert hardcore met hip hop invloeden en komt daar op deze plaat geweldig mee weg. Dat zorgt voor een heel gevarieerde plaat maar wel een met een lijn. De plaat klinkt nogal kwaad wat perfect past bij de teksten (vraag mij niet waarover zelfs met de lyrics bij de hand kan ik niet volgen) en zit vol geweldige riffs, drumwerk en een zanger die alles aan elkaar brult. Toch staan er ook een paar nummers op die eerder hip hop dan hardcore genoemd zullen worden. Ook blijft het iets uniek hebben. Op papier mag dit dan misschien lijken op een moderne Rage Against The Machine maar muzikaal is het iets anders. Vanaf de eerste riff heb je al het gevoel dat dit iets fris is. Alles kan ook gewoon op deze plaat en net dat maakt het misschien één van de beste recente hardcore platen.

Geniet ervan!

 

[FlyingHorseman]

Ik luister nog wel eens naar old school hardcore punk maar houd meer van het 'idee' van die muziek dan van de eigenlijke muziek, als dat ergens op slaat. Het is een genre waar doorgaans niet zoveel variatie in zit en wat in veel gevallen een beetje is blijven stilstaan in de tijd. Het lijkt me een community waar nogal veel puristen in zitten, mensen die zelf in obscure hardcore bands zitten en hun neus ophalen voor alles wat een beetje over de muren van het genre probeert te kijken. Als nu zo'n band nog eens mijn aandacht weet te krijgen, is het vaak omdat ze wat toegankelijker zijn door het basisgeluid van hardcore een kruisbestuiving te geven met andere genres waardoor het makkelijker in het oor ligt. Iets wat Bad Brains eigenlijk ook al deed in de jaren '80.

Ik heb veel geluisterd naar Diaspora Problems toen het album uit kwam, voor mij klonk het ook wel fris door de andere invloeden die het monotone van hardcore doorbreken. Ik was er eerlijk gezegd niet meer naar terug gekeerd sinds toen maar dat heb ik ook met andere bands die er bij aanleunen (Zulu, Show Me The Body etc.) Goeie muziek om op te lopen ook!

Dit album beluisteren heeft me ook goesting gegeven om Bad Brains nog eens op te zetten. Da's nooit slecht.

 

[Kid_C]

Mooie keuze, bom van een album.

 

[Obi-Jan]

Oef, dit was een moeilijke luisterbeurt voor mij, hardcore is sowieso al mijn ding niet, hiphop nog minder
Ik heb er verder eigenlijk niet veel over te zeggen, buiten dat ik het echt niet goed vond

 

[CerumenCrevice]

heftig...ik was hier niet wakker genoeg voor.

 

[shiftyke]

En we zijn vertrokken

Klinkt veel belovend, hardcore en hiphop is zo'n combinatie die het altijd goed gedaan heeft. Ik ben benieuwd.

 

[Creeping Death]

Mixed bag hier.

Aan de hand van je omschrijving zou het me zeker moeten liggen. En dat was deels het geval en deels niet. Zeer stevige plaat bij momenten, met een paar knoeiharde riffs. Maar zeker in de eerste helft was het even zoeken waarom het toch niet klikte. Na ongeveer een halve plaat was ik wel mee. Ik vroeg me af of het aan mij of de plaat lag.

In de eerst helft gaan naar mijn gevoel de vocals meer alle kanten op en doen ze hun eigen ding. De gitaren zorgen wel voor een krachtige punch maar ik vond niet het echt matchen met de zang. Neem bv. de start van Coming correct is cheaper, da's een beetje te all over the place voor mij.
Nadien begint het meer een meer te matchen naar mijn gevoel. Thumbsucker is een eerste lichtpunt, goeie groove in dat nummer. Fucked up if true heeft zeer RATM riffs maar is waar zo chaotisch als de eerste twee nummers.

Vandaar is het zo wat af en op tot The thangs I carry. Vanaf daar lijkt het wat meer straightfoward en llijken de vocals zich meer te klikken met de muziek. Uitschieter van het album volgt iets later met John J. Wat eern razend nummer!

All in all: wel een paar goeie nummer, één heel goed nummer en de rest is ok. Goeie start van de nieuwe AOTW serie.

 

[Fusetea]

Deze ochtend alvast eventjes naar een paar previews geluisterd, en ik vreesde toen al een beetje dat dit niet echt evident zou worden om naar te luisteren door de vocals en het extreem snelle ritme.

Gekke, energieke, zichzelf misschien niet zo serieus nemende hardcore dus - althans, zo komt dat op mij over.

Het geschreeuw doet mij eerlijk gezegd een beetje denken aan een varken dat wordt geslacht. Het is dan ook een verademing om hem even niet te horen schreeuwen eerlijk gezegd. Zo kan ik hem zelfs best waarderen.

Ik vrees wel dat ik dit niet zal kunnen uitluisteren omdat ik nu mijn hoofd en sinussen al wat voel kloppen (maar dat ligt uiteraard aan mij, want ik ben gezegend met migraine, hoezee).

Desalniettemin vind ik het toch een interessante keuze, want ik had nog nooit naar zoiets geluisterd.

Muzikaal vind ik het wel best en er zitten hier en daar interessante stukken in. Moest hij wat minder schreeuwen en moest het ritme nu iets trager zijn ging het waarschijnlijk makkelijker (en kon mijn hoofd er beter tegen).

 

[Koonut]

Holy shit. Driponomics staat hier al effe op repeat. Aan de rest kom ik nog, maar dit nr staat tegen het eind van het jaar al zeker bij mijn favorieten.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Mooie keuze, bom van een album.

Album of the week - Inschrijvingen ronde 4

Benieuwd of iemand een ouder album neemt dan mijn vorige keuze uit 1727. Tgoh, de opname was recenter dus eigenlijk telt dat niet. :unsure:

www.beyondgaming.be

Mission accomplished

 

[shiftyke]

Ik was wat verrast ik dacht dat de Jules meer naar de klassieke NY-style hardcore zou gaan maar niets is minder waar. Een knotsgek, fris en fruitig album dat je alle hoeken van de kamer laat zien. Sommige nummers zouden zelf niet misstaan op één of de andere DJ set.

Live moet dit toch ook wel een feest zijn, stilstaan is geen optie

Het geschreeuw doet mij eerlijk gezegd een beetje denken aan een varken dat wordt geslacht.

Moet je eens een grindcore plaatje opzetten

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ik was wat verrast ik dacht dat de Jules meer naar de klassieke NY-style hardcore zou gaan maar niets is minder waar. Een knotsgek, fris en fruitig album dat je alle hoeken van de kamer laat zien. Sommige nummers zouden zelf niet misstaan op één of de andere DJ set.

Live moet dit toch ook wel een feest zijn, stilstaan is geen optie



Moet je eens een grindcore plaatje opzetten

Ik zal inderdaad sneller voor nen Agnostic Front als voor nen Black Flag gaan maar ik ben ook wel fan van die moderne hardcore met nen twist. Turnstile kan ik ook naar blijven luisteren.

Soul Glo in 2022 ook in de kleine zaal van de Trix gezien en dat was wel een feestje. Heel intense korte show waar de zaal op los ging, de pit heeft daar niet veel stilgestaan. Goldchain punk was een waardige afsluiter.

 

[Avondland]

Ik denk dat je op zo'n optreden inderdaad geen seconde stilstaat. Het is een wat vreemde mix en bij momenten is die bom aan energie heel aanstekelijk. Hardcore is zo'n niche waar ik nooit echt ben ingeraakt, hoewel ik hier en daar wel een plaatje kan appreciëren. Het is een genre met, zoals hierboven aangegeven, veel puristen die er een levensstijl van maken en dat siert wel, want ik kan passie voor muziek zeker appreciëren.

 

[clercqie]

Deze had ik ook als een van de toppers van 2022 aangestipt! Erg veel naar geluisterd toen. Wat een bommetje. Ik volg de punk en hardcore scene niet echt meer, maar bij Soul Glo had ik echt het gevoel dat er werd teruggekeerd naar de feel van de oude grootheden. Rauw, razend snel en knotsgek. Heel cool hoe ze die hiphop sounds vermengen ook. Jaloers dat je ze live hebt gezien. Nu bij het herluisteren deze week heb ik direct goesting om mee in een pit te springen!

Ik heb die Turnstile, Zulu en andere 'moderne hardcore bands' ook een kans gegeven, maar die klinken me allemaal teveel gelikt wat niet echt is waar ik in het genre naar op zoek ben.

 

[Svartálfar]

Gisteren ook eens beluisterd en zag het op voorhand wel zitten omdat ik vorige jaar wel wat meer hardcore en hardcore adjacent dingetjes geluisterd heb dan normaal. Maar deze klikte niet echt als plaat, paar leuke nummers maar ook niet meer dan dat voor mij. Snap wel de appeal dus ga er deze week sowieso nog een paar keer naar luisteren. Mss komt de klik dan nog.

 

[Deckard]

Vandaag 2x opgezet (waarvan 1x met koptelefoon). Maar hardcore en ik zullen nooit matchen, vrees ik. Puur muzikaal zijn enkele nummers zeker te pruimen. Maar de vocals houden mij het meeste tegen. Eén enkel nummer gaat wel eens maar een hele plaat is wat te veel.

 

[Bjorn]

tja kan hier ook weinig over zeggen. Het is sowieso al niet mijn meuk en kan me geen situatie inbeelden waar deze muziek mee zou kunnen matchen behalve als ik op een killing spree zou gaan tijdens een zombie-uitbraak maar dat zie ik niet meteen gebeuren.

 

[Hayrus]

Toen ik de beschrijving "hardcore met hip hop invloeden" las, had ik geen idee wat ik me moest voorstellen. Intussen de plaat een tweetal keer beluisterd en dat is het dus exact. De hip hop invloeden waren duidelijk aanwezig en het werkt wel. Leuke opener voor een nieuwe serie AOTW!

 

[SnakeGodRovinin]

K-Dot' For Free met adhd-problemen in een vergevorderde psychotische drugstoestand.

Muziek = zeer goed.
Schreeuwen = minder goed.
Snelheid = goed.
Teksten = deftig.
Nazoemende oren = niet goed, maar ik ben een "bitch-ass nigga, so I don't give a fuck".

Dit album zal idd iedereen goed wakker schudden voor de rest.

 

[PBR Streetgang]

well, shit


Geweldig album, ik had er nog nooit van gehoord. Hip hop en hardcore, twee genres waarvan ik het meeste niet goed vind, maar enkele artiesten doodgraag aan het werk hoor. Ik ben blij om mee te delen dat Soul Glo beide vakjes aanvinkt. Met uitzondering van de afsluiter met de blazers (stroke of genius imo) kan ik weinig zeggen over de afzonderlijke nummers want het klonk allemaal hetzelfde voor mij. Alleszins deze eerste luisterbeurt, dat verandert wel in de toekomst. Als ik eens wakker moet schieten, dan weet ik wat op te leggen.