Album of the week Death - Symbolic

Deze hoef ik niet eens op te zetten om er iets over te zeggen, belachelijk veel beluisterd over de jaren heen. Ik had Human nog op m'n shortlist staan voor de vorige reeks, Symbolic komt waarschijnlijk op de tweede plek voor mij. Vanaf de eerste riff van het titelnummer weet je al dat je goed zit. Mijn favorieten blijven Zero Tolerance (hoe vaak ik daarop heb mee liggen brullen "This is not a test of power! This. Is. Not. A. Game! :laugh:") en Crystal Mountain.

En ja dit is Gene Hoglan in topvorm he. Waarschijnlijk mijn favoriete werk van hem buiten Darkness Descends.
 
Eerlijk, ik luister bepaalde soorten muziek om in een bepaalde stemming te komen. Of soms leent de stemming zich ertoe om een bepaalde stijl van muziek op te zetten. Hoe je het draait of keert, ik heb death metal altijd vermeden omdat het in mijn oren agressief klinkt en me meer stress bezorgt dan me lief is. Ik heb geen zin om ergens naartoe te gaan en daar het kot af te breken, of nog erger, thuis het kot af te breken en dan een lastige wederhelft onder de ogen te moeten komen. Lekker mellow met de heupen wiegen of languit in een zetel chillen op deze muziek lukt me niet, das ook niet de bedoeling denk ik. Dus ... mijn hele leven heb ik deze muziek al vermeden. Ik heb er niks mee. Ipv techno koos ik voor Deep house, ipv pop dream pop, trip-hop, en ga zo maar door.

Desondanks toch een kans gegeven en uitgeluisterd tijdens het werk. Ik hoor amper het verschil tussen sommige songs, als je me later moet vragen welk arrangement in welke song kwam, ik zou het niet weten, en een stuk uit het laatste nummer zou je gewoon tussen het eerste kunnen plakken zonder dat ik er wat van merk.

Kudo's voor de drummer dan maar, je moet het maar doen zo tegen 200 per uur. Gitaarwerk is ook goed, al hadden er mss wel synths tussen gemogen om sommige nummers meer mijn richting uit te duwen :D (Industrial death metal ?) Bestaan er zo een bands die werk zoals dit combineren met jaren 80 synths ? ik wil het wel eens horen eigenlijk. Teksten versta ik niks van :D

Bij Empty Words had ik effe iets van, ow .. mss komt het toch nog goed, maar na 10 seconden werd die ballon ook doorprikt haha.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat Children of bodom daar het dichtste bijkomt
Thanks voor de tip, precies wat ik bedoelde :D dat klinkt al iets aangenamer voor mij omdat er meer lijkt te gebeuren.
Al zie om de 1 of andere reden bij volgend nummer een beeld voor me van een moshpit waar allemaal stoere kerels met tattoo's met sjakoshen op elkaar zijn aant slaan :laugh:

 
Laatst bewerkt:
Bestaan er zo een bands die werk zoals dit combineren met jaren 80 synths ? ik wil het wel eens horen eigenlijk. Teksten versta ik niks van :D
Verre van hetzelfde maar een band die metal en synths combineert is Genghis Tron. Board Up The House is misschien de moeite om eens te beluisteren.


edit: die clips van Children of Bodom ook eens opgezet, dan toch veel liever Death :unsure:
 
Natuurlijk al heel veel gehoord over Death, kan ook moeilijk anders als je zelf naar metal luistert. Anyhoo, één album later en ik begrijp helemaal waarom zoveel metalheads hier geil van worden. De riffs waren wel cool en heb weinig aan te merken op het technische aspect van dit album. Maar ik ben doorgaans geen fan van death metal of de prog varianten hierop, het stoort me niet maar doet me weinig. Kleine uitzonderingen voor een paar nummers van Opeth die ik wel goed vind en misschien in dit subgenre passen, zoals Deliverance, The Baying of the Hounds, Blackwater Park etc.
 
Natuurlijk al heel veel gehoord over Death, kan ook moeilijk anders als je zelf naar metal luistert. Anyhoo, één album later en ik begrijp helemaal waarom zoveel metalheads hier geil van worden. De riffs waren wel cool en heb weinig aan te merken op het technische aspect van dit album. Maar ik ben doorgaans geen fan van death metal of de prog varianten hierop, het stoort me niet maar doet me weinig. Kleine uitzonderingen voor een paar nummers van Opeth die ik wel goed vind en misschien in dit subgenre passen, zoals Deliverance, The Baying of the Hounds, Blackwater Park etc.
Opeth kan ik ook wel hebben! Maar da's ook dankzij een andere maat die geweldig fan is en waardoor er dan wel wat zaken blijven plakken
 
precies wat te braaf voor een band met de naam 'death'.
misschien ook wat te clean?
tof om de verscheidene instrumenten te kunnen onderscheiden, maar de algemene feel is wat klinisch.
dat verwachtte ik niet bij een deathmetal album.
Awel ik kan deze mening een beetje volgen. Lekker album, redelijk braaf, goeie riffs. Ik ben blij dat er veel variatie is, af en toe wat zachtere, atmosferische stukken en een duidelijk gedefinieerde basgitaar.
 
Ik ben er nog niet uit @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield. Ik ben sowieso geen fan van het genre, ik sta er redelijk neutraal tegenover. Ik hoor eigenlijk ook niet echt het verschil met thrash?

In elk geval: Ik ga het eerst nog een 2e keer opleggen voordat ik mijne virtuele cent in het zakje kom doen.

Alvast 1 positief punt: Mijn dochter is fan! Die heeft letterlijk 30min zitten schaterlachen in de auto :laugh:


Al zie om de 1 of andere reden bij volgend nummer een beeld voor me van een moshpit waar allemaal stoere kerels met tattoo's met sjakoshen op elkaar zijn aant slaan :laugh:
:laugh::laugh::laugh::laugh::laugh::laugh::laugh:
En nu wil ik een moshpit met sjakoshen mee maken!!
 
Ik ben er nog niet uit @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield. Ik ben sowieso geen fan van het genre, ik sta er redelijk neutraal tegenover. Ik hoor eigenlijk ook niet echt het verschil met thrash?

In elk geval: Ik ga het eerst nog een 2e keer opleggen voordat ik mijne virtuele cent in het zakje kom doen.

Alvast 1 positief punt: Mijn dochter is fan! Die heeft letterlijk 30min zitten schaterlachen in de auto :laugh:
Coole dochter!

Er is wel een verschil met thrash, de vocals al om te beginnen, Thrash is misschien ook iets meer opgebouwd rond 1 riff en leunt soms meer aan bij hardcore punk wat hier niet echt het geval is
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
(Ik had daarnet dus dit album en dat van Radbraker door elkaar gehaald en het bericht voor hier daar geplaatst. :unsure: )

Ik las death metal en dacht "oh nee" omwille van wat ik vermoedde dat grunting vocals zouden zijn, maar dat valt toch best mee (maar ik ken dan ook geen enkele band uit dit genre, laat staan het genre op zich).
Klinkt in ieder geval heel goed!
 
Ah, Death...da's jeugdsentiment. Destijds kocht ik alle albums gelijk bij release...tot en met Human. Toen verloor ik interesse voor dezelfde reden waarom ik Pestilence en Morbid Angel niet meer volgde: het werd allemaal veel technischer met daardoor ging (voor mij) een deel van het 'gevoel' van de muziek verloren. Alles klonk veel klinischer, veel sterieler, terwijl ik net hield van de meer duistere sfeer en 'vettige' productie van de eerdere albums. Pull The Plug zal voor mij altijd het ultieme Death-nummer blijven, en Leprosy en Spiritual Healing blijven mijn favoriete albums.
Dat gezegd zijnde: Symbolic is absoluut een goed album in technisch opzicht en zeker het beluisteren waard, maar ik krijg er niet het kippenvel van dat ik krijg bij voornoemde albums. Muziek is en blijft een persoonlijke voorkeur...

Bestaan er zo een bands die werk zoals dit combineren met jaren 80 synths ? ik wil het wel eens horen eigenlijk. Teksten versta ik niks van

Jazeker: Nocturnus

 
Ik ben helemaal gek van Spiritual Healing en The Sound Of Perseverance. Zowel de eerste albums als het rijtje Human, ITP en Symbolic doen me minder. Morgen een lange autorit voor de boeg en dan gooi ik hem nog eens op.
 
Ik heb totaal niks met het genre. Ik blijf altijd wat steken op standje "Slipknot" wanneer het over het zwaardere werk gaat en haak nogal snel af wanneer het echt heviger gaat. Desondanks Death een kans gegeven. Het is hoegenaamd mijn ding niet, maar ik waardeer het feit dat dit toch een stuk cleaner in elkaar zit op vlak van arrangementen dan de andere muziek in het genre die ik al gehoord heb. Ook de drummer lijkt me nogal een beest.
 
Voor al wie de muziek wel kan smaken maar last heeft met de vocals, Chuck Schuldiner, het brein achter Death, heeft in 99 een album uitgebracht onder de naam Control Denied en dat is muzikaal enorm te vergelijken met de latere platen van Death maar het is met cleane vocals:
 
Ik luister ook wel naar zwaardere en agressieve muziek maar ik heb niet zoveel met death metal. Vroeger een paar platen halfslachtig beluisterd maar het sprak en spreekt me niet echt aan, waarschijnlijk ga ik de liefhebbers beledigen door te zeggen dat het voor een leek als mezelf allemaal hetzelfde klinkt. Ik heb ook niet echt iets met het "choquerend" beeldwerk dat in het genre gebruikt wordt, ik neem aan dat dat wel nogal tongue in cheek allemaal is.

Ik heb deze plaat beluisterd en ik vond het çava maar nog altijd niet echt mijn ding. Ik had het misschien zelfs wat agressiever en zwaarder verwacht op basis van de openingspost. Ik kan de technische kant van de muziek wel appreciëren maar tegelijk houdt dat de muziek ook wat op armlengte voor mij.
Kan ik me in vinden.
Ik had erger verwacht maar muzikaal valt het nog mee, al klinkt het inderdaad wat allemaal hetzelfde.
Riffs zitten goed. Ben geen fan van grunt stemmen, dat komt nogal puberaal over, toen ik 16 was vond ik de distorted voices in EBM cool maar nu vind ik dat storend, hetzelfde heb ik bij grunts.
Dit is meer mijn ding, muzikaal meer variatie en geen storende grunts.
 
Terug
Bovenaan