Album of the week Iron Butterfly - Heavy

  • Onderwerp starter Deleted member 621
  • Startdatum
Eerste luisterbeurt zit er hier ook op, nog niet echt een mening gevormd, buiten "ah ja wel leuk" en "how tis al gedaan of wat" to be continued.
 
Sterke intro track, tot de mens begon te zingen (vond het wat zagen, maar dat was blijkbaar enkel in de eerste track).
Over het gitaar werk geen klachten, die hebben ze duidelijk onder de knie en staat daarmee bijna altijd op de voorgrond.
Dat orgel geluid, daar moet je voor zijn denk ik, klinkt mij als een dronken piano die precies wat scheef speelt. Maar het past wel bij de vibe.
Stamped Ideas heeft wel een goede groove, met zeer passend gezang, orgel- en drumwerk.

Jammer dat ze niet wat meer met de bass en de drums hebben gespeeld, maar het was nu ook niet zo dat ze die een derde rangs rol hebben gegeven. Iron Butterfly Theme heeft veel kans om in een van mijn playlists te komen, al moet ik die nog een aantal keren luisteren om zeker te zijn. Eerlijk ook een goede audio mix/master voor die periode (1968), klinkt gelikt zonder te veel 'hiss'.

Best goed te pruimen 👍
 
Possessions: WE NEED MORE COWBELL!!!

En daarmee is voor mij de toon gezet. Dit is 100% mijn type muziek: de typische rockgitaar sound van die tijd, het orgel :love: :drool:
Dat betekent dat ik hier voor de rest geen objectief oordeel over kan vellen.
Ben zelfs speciaal de koptelefoon uit mijn rek gaan halen om het nog beter te kunnen beluisteren. :music:
 
Ik heb ook een eerste keer geluisterd vandaag! Moet eerlijk toegeven dat ik het niet meteen iets voor mij vond (please don't kill me). :shy:
't Leek mij een beetje teveel van het goede door elkaar, mogelijks is het orgel gewoon niet mijn ding.
 
Ik leg dit album nu voor de tweede keer op. Tot nu toe is het met voorsprong mijn favoriete album van de week. :D Meer kan ik er voorlopig nog niet over kwijt.
 
Ben juist klaar met mijn eerste luisterbeurt, en ik heb moeite moeten doen om erdoor te geraken.

Gitaarwerk is énorm sterk tho.

Dat orgel snap ik ook wel, en kan ik zeker smaken af en toe, vind het totaal niet storend.

Voor mij persoonlijk is het wat een afgekookte Beatles, en ik vind The Beatles al ni goe.

Zoals alle albums van de week twee luisterbeurten, ben ook een beetje vies gezind, dus volgende keer ga ik allicht uitgebreider positief kunnen zijn ofzo :unsure:
 
  • Verdrietig
Waarderingen: Lint
Ik heb ook een eerste keer geluisterd vandaag! Moet eerlijk toegeven dat ik het niet meteen iets voor mij vond (please don't kill me). :shy:
't Leek mij een beetje teveel van het goede door elkaar, mogelijks is het orgel gewoon niet mijn ding.
Smaken verschillen... :)
 
Ik ken ook enkel In-A-Gadda-Da-Vida en ik heb ooit de fout gemaakt om de full length versie te spelen... Die was me (nogal veel) te langdradig. Sindsdien nooit meer iets van Iron Butterfly opgezet. Tot vandaag dus!

Leuke pyschedelic rock, niet meer, niet minder. Bij momenten wat bluesy invloeden die ik ook wel kan smaken.
Qua zang ben ik niet onder de indruk, qua gitaar best wel eigenlijk. De muzikanten weten maar al te goed waar ze mee bezig zijn.

Conclusie: Ik weet nu dat Iron Butterfly meer is dan In-A-Gadda-Da-Vida en zal niet van kanaal switchen als het ergens gedraaid wordt. Maar uit mezelf zie ik me dit wel niet vaak meer draaien. Daarvoor heeft het me niet genoeg overtuigd om het verder te ontdekken.
 
Allright, eindelijk wat tijd gehad!

Mijn Iron Butterfly ervaring/kennis was beperkt. Dankzij The Simpsons kende ik de naam. Met die aflevering zo veel opnieuw te zien, in m'n jonge dagen daar wat nummers van op Kazaa/Limewire ofzo van gezocht. Bijgevolg heb ik nog ergens een mapje met een 20 tal nummers op één van m'n harde schijven staan. Genoeg kadering, op naar deze plaat!

Begint heel goed, zeer leuk orgel sound, de song en vooral de vocals klinken me bekend in de oren. Ik kan er niet meteen op komen. En dat zet meteen de toon voor de rest van het album. Ik snap wel dat mensen hier niet zot van zijn maar bij mij scoort het dik.
Na de opener gaan ze op het zelfde niveau door, hell zelfs in stijdende lijn.
Eerste toppuint: de door het orgel ondersteunde solo in Gentle as It May Seem. Daarna komt You can't win, dat komt heel dicht bij iets groovy-doomy imo. Downtune uw gitaar en ge hebt echt een heel zwaar nummer.

So Lo is bij de eerste luisterbeurt wat een vreemde eend in de bijt: wat te licht en te speels. Then again: da's het eerste nummer van de B-kant en dan snap ik het weer wel. Uit uw zetel komen, naar uw platenspeler gaan, plaatje omdraaien.. dan effe opnieuw opbouwen. Dan ben ik meer mee; een aaneengeplakte Youtube versie doet de plaat dan een beetje oneer aan.
Daarna bouwt de plaat gewoon weer op dat main riff van (Look for the Sun, die oeh-oeh met orgel in Fields of Sun) en mondt uit in het Iron Butterfly theme met dat crazy orgel, heerlijk gewoon!

Zeer goeie plaat @FuseTea ga ze zeker nog een paar keer op zetten.
Enige comment: het had een tikje zwaarder mogen zijn en dan was er echt niks op aan te merken. Favoriete nummers: You can't win, Look for the Sun en Iron Butterfly theme.
 
Laatst bewerkt:
Enige comment: het had een tikje zwaarder mogen zijn en dan was er echt niks op aan te merken. Favoriete nummers: You can't win, Look for the Sun en Iron Butterfly theme.
Ik had juist expres geen te zware plaat gekozen omdat ik weet dat dat al specifieker is en je daarvoor moet zijn of niet en ik wou een beetje aan het publiek denken. :p
 
Ik had juist expres geen te zware plaat gekozen omdat ik weet dat dat al specifieker is en je daarvoor moet zijn of niet en ik wou een beetje aan het publiek denken. :p
Het is geen comment op je keuze hoor.
Het is een commentaar op de plaat zelf. Iron Butterfly had die nog net iets zwaarder mogen laten klinken imo. Maar da's geheel persoonlijke voorkeur.
 
Een plaat die mij echt wel kan bekoren deze week!
Wat is er toch een hoop goeie muziek gemaakt in de 60's.

Iron Butterfly Theme staat vanaf nu in mijn playlist :music:
Sixties, seventies en eighties zijn tijdperken waarin fantastische muziek werd gemaakt. De 90's, waar ik zelf mee ben opgegroeid, was op dat vlak minder, hoewel er zéker uitstekende bands zijn ontstaan in die periode. Het loont wel om ook muziek van de fifties, forties, thirties en twenties te ontdekken, maar er is iets dat die sixties uitstralen dat uniek is.

Ik had er graag bij geweest, maar ik ben opgegroeid met EDM als dominante populaire muziek. FML.
 
Sixties, seventies en eighties zijn tijdperken waarin fantastische muziek werd gemaakt. De 90's, waar ik zelf mee ben opgegroeid, was op dat vlak minder, hoewel er zéker uitstekende bands zijn ontstaan in die periode. Het loont wel om ook muziek van de fifties, forties, thirties en twenties te ontdekken, maar er is iets dat die sixties uitstralen dat uniek is.

Ik had er graag bij geweest, maar ik ben opgegroeid met EDM als dominante populaire muziek. FML.

Klopt, heel vaak muziek die in de jaren 20 / 30 / 40 reeds gemaakt was. Vaak gewoon schaamteloos gepikt, en geclaimed dat het hun composities waren hahaha 🤣

Edit: effe duiding, want zo lijkt het alsof ik die artiesten te kakken wil zetten wat niet mijn bedoeling is. Integendeel. In die tijd, vooral jaren 60, was er een enorme invloed van de blues daarvoor die nogal letterlijk genomen werd soms:unsure: echter was dat in die tijd ook een soort eerbetoon, als iemand van uw composities een ander nummer maakte. Dat is de jaren erna wel eem beetje veranderd, de moment dat er groot geld mee gemoeit was.

Daarom echt jammer dat hip hop met zijn sample cultuur niet in de jaren 60 opgekomen is :D
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan