Nogmaals context, context, context...
Romeo+Julliet in een moderne context zoals de film van Baz Luhrmann, dan vind ik het niet meer dan normaal dat de cast diverser is.
Laat je Romeo & Julliet zich afspelen in het Verona van de 16e eeuw? Tja, dan is dat niet meer realistisch. Je kan je dan wél oprecht de vraag stellen of realisme belangrijk is voor dit liefdesverhaal, ik zou denken van niet... De grootste struikelblokken zijn wat mij betreft als je historische verhalen gaat verfilmen en een zwarte actrice gaat casten voor de rol van Anne Boleyn (zie hier:
https://defilmblog.be/archive/2020/...ith-vertolkt-rol-van-blanke-anne-boleyn.html/), of wanneer je personages van wie de culturele en raciale achtergrond een onlosmakelijk onderdeel is van hun identiteit. Een blanke Black Panter is compleet absurd natuurlijk.
Wat ook wel benadrukt mag worden: ik vind het ook maar zielig als de enige manier waarop je diversiteit kan promoten, is door bestaande blanke personages, een kleurtje te geven. Spiderman is voor mij Peter Parker, en veel minder Miles Morales. Geef mij dan als "gekleurd" personage liever een origineel, zoals Blade of Falcon (in het MCU).
Ik zou liever wat Zulu-legendes op Netflix hebben dan de zoveelste versie van Koning Arthur, maar deze keer is hij om diversiteitsredenen zwart...
In bepaalde gevallen kan het wel probleemloos. Creed is bijvoorbeeld geen volledige remake, maar eerder een opvolger die een gelijkaardig verhaal vertelt. Bond wisselt om de x-aantal jaar van acteur en daarbij is huidskleur in een moderne setting wat mij betreft even irrelevant als haarkleur (geslacht is dan misschien weer een ander verhaal).