T valt dan maar te hopen dat Pirre zijn filtersigaretten zelf schiet (& dat de Redbull op de rechtbankasbak niet van hem/hen was)
Zorgen voor mama 2023
- Onderwerp starter shellshock
- Startdatum
T valt dan maar te hopen dat Pirre zijn filtersigaretten zelf schiet (& dat de Redbull op de rechtbankasbak niet van hem/hen was)
Pieterjan94
Well-known member
Gisteren toch de culminatie van de radeloosheid/dommigheid van Pirre. Dan vindt ge (tijdelijk) werk, gaat ge *stiekem* een andere rekening openen om het loon op te laten storten, zodat de schuldbemiddelaar het niet vindt.
Zo'n mensen zijn echt hopeloos. Maar geen idee wat de maatschappij daar aan kan doen/van kan maken.
De afsluitende boodschap bij Pirre/Rebekka klonk ook weinig hoopgevend. "Collectieve schuldbemiddeling stopgezet door rechter." "Pirre en Rebekka gaan het op hun eigen manier oplossen."
't Is allemaal puur menselijk wat die mensen doen. Niet alleen dit seizoen, maar ook de vorige seizoenen. Echt heel erg allemaal.
Daarnaast vraag ik me ook altijd af wie hier nu effectief beter van wordt. Met de deurwaarder huizen gaan leeg halen om zaken te verkopen voor een appel en een ei levert denk ik minder op dan wat de kosten zijn voor het leeg halen... Een kale kip kunde nie plukke uiteindelijk hé.
En die schuldeisers van Natasja, dat is dan een combinatie van OCMW's en Fluvius ifv achterstallige huurgelden en elentriek. Dat vind ik dan ook weer bizar. Dat gaat dan zelfs niet over zoveel geld, maar we zijn wel bezig om opnieuw overheidsmiddelen in te zetten om letterlijk kruimels terug te gaan halen?
Door dit soort programma's, maar ook ervaringen uit het verleden, vraag ik me soms oprecht af of er niet meer economische en maatschappelijke winst te boeken valt door die mensen écht te helpen. Niet te zeveren met maatschappelijke werkers ifv schuldbemiddeling, maar letterlijk kwijtschelden van de schuld als ze X, Y en Z doen.
Visenya
Well-known member
Dat bestaat ook => Collectieve schuldbemiddeling -- De schulden die daarin opgenomen worden, worden deels afbetaald (op voorhand bepaald welk deel). Wat niet betaald moet worden, wordt aan het einde van de schuldbemiddeling kwijt gescholden.
Niet dat ik er veel van ken, maar is er ook geen verschil tussen schuldbemiddeling door het OCMW en door een (door het gerecht aangeduide) advocaat? Zeker in dat tweede geval hangt er denk ik veel af van hoe één persoon (of zijn aangestuurde medewerkers) daarmee omspringt denk ik.
Ik denk trouwens dat zoals wel vaker er ook wel een zeker "strafelement" bij komt kijken, waar de brede maatschappij verwacht dat als iemand zijn rekeningen niet betaald die daar een soort van straf voor krijgt.
Ik denk trouwens dat zoals wel vaker er ook wel een zeker "strafelement" bij komt kijken, waar de brede maatschappij verwacht dat als iemand zijn rekeningen niet betaald die daar een soort van straf voor krijgt.
Pieterjan94
Well-known member
@Visenya maar je blijft met die molensteen rond je nek zitten waardoor je geen poot vooruit geraakt en ook helemaal niet meer toekomstgericht kunt denken - wat sowieso al heel lastig is voor veel mensen. Dat lijkt me gewoon suboptimaal.
Imo is dat strafelement wel zeer zwaar en je kan je ook afvragen of de gedragswijziging (nl leren je rekeningen te betalen) niet op een betere manier kan bereikt worden.
Om het in p&a cafépraat te zeggen: ge kunt een kind verkrachten en na een jaar gevangenis en wa therapie uw leven verder zetten, maar heb ooit eens ergens honderd euro schulden kan dat met interesten pech en miserie plots een molensteen zijn dat ge 7jaar rond uw nek hebt hangen, minstens 7jaar. Belgie apenland
Imo is dat strafelement wel zeer zwaar en je kan je ook afvragen of de gedragswijziging (nl leren je rekeningen te betalen) niet op een betere manier kan bereikt worden.
Om het in p&a cafépraat te zeggen: ge kunt een kind verkrachten en na een jaar gevangenis en wa therapie uw leven verder zetten, maar heb ooit eens ergens honderd euro schulden kan dat met interesten pech en miserie plots een molensteen zijn dat ge 7jaar rond uw nek hebt hangen, minstens 7jaar. Belgie apenland
Visenya
Well-known member
Ik ken de maximumtermijn van een CSR niet uit het hoofd, maar voor de schulden die erin opgenomen worden, kunnen geen invorderingspogingen meer gebeuren. Maak je nieuwe schulden, buiten de regeling om. Tjah.
Ik ga hier wel min of meer mee akkoord hoor, zonder het op flessen trekken. Uiteindelijk kan je door wat tegenslag en slechte beslissingen zeer makkelijk jezelf de das omdoen, en als deze serie je iets leert is dat "het systeem" echt wel niet noodzakelijk er is om mensen te helpen. In het eerste seizoen moest dan die sociaal assistent (?) eens een deftige mail of brief schrijven naar een advocaat, met het juiste jargon, om serieus genomen te worden. Als amper geschoolde met de stempel marginaal wordt je gewoon heel makkelijk genegeerd, het zal toch wel je eigen fout zijn/je bent hopeloos.
En zo laat men mensen heel lang verder ploeteren terwijl wat vroegere en minder ingrijpende hulp meer gedaan had gekregen.
Mulan
Well-known member
Je kan collectieve schuldenregeling ("via het gerecht") zowel via OCMW als door een advocaat hebben...
En je kan vrijwillig naar het OCMW stappen om in een traject te stappen waarbij ze mee uw inkomen gaan beheren (budgetbeheer), maar daarbij zal niets kwijtgescholden worden.
Collectieve schuldenregeling
www.ocmw-aarschot.be
Maar alles hangt af van de persoon die je begeleidt. Ik heb al gehoord van advocaten die enkel schulden, een kleine reserve en huishuur betalen met het inkomen en de rest integraal doorstorten naar de persoon in schuldbemiddeling en dan zijn er de gevallen waar een maatschappelijk assistent wekelijks 50 euro geeft en daarmee moet je het maar doen.
TNTim
Crew Member
Eén van de schulden die vermeld werd: CV De Leie, een sociale huisvestingsmaatschappij.
Schuld was oorspronkelijk 871,19€ en hier kwam rente bij. De kosten die ze daarbovenop nog eens rekenden: 2.037€.
Dat is mensen die al in de put zitten nog een paar meter dieper duwen.
My two cents:
Schulden van 1 persoon/firma zouden gegroepeerd moeten zitten bij 1 deurwaarder/instantie zodat er een duidelijk overzicht is voor de schuldenaar én die deurwaarder/instantie mag niet telkens opnieuw volledige dossierkosten rekenen bij nieuwe schulden voor dezelfde persoon/firma.
Het heeft geen zin om gigantische kosten te maken om schulden in te vorderen die toch nooit afgelost worden.
Vaak zijn het ook nutsvoorzieningen of openbare instellingen die de schuld niet kunnen verhalen en daar draaien we als maatschappij uiteindelijk zelf voor op. Enige die in het huidige verhaal beter worden zijn advocaten en deurwaarders.
Ik heb al diverse personen tewerk gesteld, en al werkgever er ook al veel latijn ingestoken. 3/4 zijn eigenlijk verloren zaken.
Dat begint al bij hun eerste werkervaring. Loon word gestort (de 2 dagen daarna verdwijnen die gewoon van de radar)
Dag 3 komen die terug gewoon opdagen op het werk…. (Financieel advies geven haalt ook weinig uit)
(Voor degene in collectieve)
Dat kunstje om van rekeningnummer te veranderen hoort er ook bij, liefst 1-2 keer per jaar. Maar ze doen dan veel overuren en zijn zo slim om vanaf die nieuwe rekeningnummer door te storten naar de schuldbemiddelaar.
Bijv 2000 loon, + 300€ overuren storten zij maar 1650 naar de schuldbemiddelaar. ( hebben ze wat kunnen achterover drukken)
Na 3-4 maand komt dat uit en zijn ze weer even braaf.
Dat begint al bij hun eerste werkervaring. Loon word gestort (de 2 dagen daarna verdwijnen die gewoon van de radar)
Dag 3 komen die terug gewoon opdagen op het werk…. (Financieel advies geven haalt ook weinig uit)
(Voor degene in collectieve)
Dat kunstje om van rekeningnummer te veranderen hoort er ook bij, liefst 1-2 keer per jaar. Maar ze doen dan veel overuren en zijn zo slim om vanaf die nieuwe rekeningnummer door te storten naar de schuldbemiddelaar.
Bijv 2000 loon, + 300€ overuren storten zij maar 1650 naar de schuldbemiddelaar. ( hebben ze wat kunnen achterover drukken)
Na 3-4 maand komt dat uit en zijn ze weer even braaf.
ThomasMore
Well-known member
Ik volg je redenering en betreur ook dat armoede in België een enorme vicieuze cirkel is waar je heel lang blijft in zitten. Vergeleken met de straffen op bepaalde misdrijven misschien te lang.
Anderzijds kan het ook niet dat schulden al te laks worden kwijtgescholden of niemand zou nog de moeite doen om de rekeningen te betalen.
Maar iemand elk toekomstperspectief ontnemen werkt zeer verlammend en zal de zaak zeker niet vooruit helpen.
Zonder te veel in detail te treden: mijn vrouw heeft met Rebecca op school gezeten en kent Rebecca en Pirre dus al jaren. Er zijn véél elementen in die hun verhaal niet verteld in de afleveringen omdat de empathie van de gemiddelde mens dan zou zakken tot onder het vriespunt.
Enneuh, over dat auto-verhaal: de Colruyt is in Lebbeke zelf, dat gaat over een fietstocht van een paar kilometer. Afhankelijk van waar ze precies wonen kan Pirre dat zelfs te voet doen. Waar hij uiteindelijk zijn interim deed - de Vondelmolen - is een dikke kilometer verder. De Callebaut in Wieze, waar ze quasi permanent mensen zoeken, is 4 km verder. Dat gaat over allemaal jobs voor laaggeschoolden in een straal van in het slechtste geval 10 km.
De huisarts van Rebecca is jarenlang de huisarts van mijn vrouw geweest - geen mens die moeilijk schrijft. Dat de FOD gezondheid haar dossier dan ook afkeurt ... Ik zie er voor de meest uiteenlopende redenen op wekelijkse basis permanent werkonbekwaam verklaard worden, het moet dan ergens toch zijn dat ze nog íets kan doen of betekenen.
Als je dat vergelijkt met pakweg een Robin die gewoon pech gehad heeft maar wel zijn stinkende best doet om uit die put te raken en beseft dat hij uit die put moet raken, dan vind ik het toch moeilijk om er medelijden mee te hebben dat ze uit de collectieve gezet zijn. 't Is zeker nefast voor hen, maar op een bepaald punt moet je als maatschappij beslissen dat het sop de kolen niet meer waard is.
Enneuh, over dat auto-verhaal: de Colruyt is in Lebbeke zelf, dat gaat over een fietstocht van een paar kilometer. Afhankelijk van waar ze precies wonen kan Pirre dat zelfs te voet doen. Waar hij uiteindelijk zijn interim deed - de Vondelmolen - is een dikke kilometer verder. De Callebaut in Wieze, waar ze quasi permanent mensen zoeken, is 4 km verder. Dat gaat over allemaal jobs voor laaggeschoolden in een straal van in het slechtste geval 10 km.
De huisarts van Rebecca is jarenlang de huisarts van mijn vrouw geweest - geen mens die moeilijk schrijft. Dat de FOD gezondheid haar dossier dan ook afkeurt ... Ik zie er voor de meest uiteenlopende redenen op wekelijkse basis permanent werkonbekwaam verklaard worden, het moet dan ergens toch zijn dat ze nog íets kan doen of betekenen.
Als je dat vergelijkt met pakweg een Robin die gewoon pech gehad heeft maar wel zijn stinkende best doet om uit die put te raken en beseft dat hij uit die put moet raken, dan vind ik het toch moeilijk om er medelijden mee te hebben dat ze uit de collectieve gezet zijn. 't Is zeker nefast voor hen, maar op een bepaald punt moet je als maatschappij beslissen dat het sop de kolen niet meer waard is.
Laatst bewerkt:
Ik heb ook weinig medelijden met die Pirre. Maar die kinderen hebben er natuurlijk niet voor gekozen om zo'n nitwit als vader te hebben...
Hij kwam ook heel vijandig/agressief over vond ik. Op het einde had ik de indruk dat het geduld van Kristel en Claudia ook wat uitgeput was.
TNTim
Crew Member
Klopt, ben ook van die streek afkomstig en heb me er ook in opgewonden toen dat autoverhaal aan bod kwam.
Colruyt Lebbeke is 1 kilometer van waar ze wonen. Colruyt Dendermonde is 6km.
Vondelmolen 3km, Callebaut 4km. En alles zo vlak als een biljartlaken.
Geen kwestie van niet kunnen, maar van niet willen.
