anonymousMF
Well-known member
Als het slecht gaat gaan is de rol van familie en kinderen later dan net niet nog belangrijker?
Kiezen voor kinderen of niet
- Onderwerp starter Karton
- Startdatum
Als het slecht gaat gaan is de rol van familie en kinderen later dan net niet nog belangrijker?
Ons land of de hele wereld? Want euhm, dat land kunnen ze nu wel gewoon op enkele uren verlaten, met de fiets of te voet desnoods.
Deze redenering begrijp in niet. Hoe gaat familie en kinderen een belangrijkere rol spelen als we slechte tijden tegemoet gaan?
Dat de toekomst er toch niet zo goed/onzeker uitziet draagt voor mij toch ook wel bij aan de keuze om geen kinderen te hebben. Nu zijn er voor mij wel andere redenen die een veel grotere rol daarin spelen dan dit.
anonymousMF
Well-known member
Hangt er vanaf wat slechte tijden betekenen.
Maar als het armoede/oorlog betekend dan is familie toch belangrijk omdat je er op kunt rekenen als de andere sociale vangnetten weg zijn.
Als ik kijk naar het deel van mijn familie dat in oost Europa is opgegroeid (waar de hele maatschappij dus vrij arm was), dan was de rol van familie om vooruit te geraken in het leven toch een stuk groter dan bij ons (goede jobs krijg je vast via familie, goede woonst, enzovoort).
Nu ja dat is maar hypothetisch, ik geloof zelf niet dat we zo een weg naar armoede aan het opgaan zijn. De welvaart en economie en technologische vooruitgang zijn enkel maar aan het groeien dus enkel een grote oorlog zou dat omkeren.
iamhollywood
Well-known member
Hoe pijnlijk en moeilijk het vandaag voelt, op termijn is dat waarschijnlijk de beste optie.
Bij ons is ooit ook het doek gevallen op een kinderwens. Op ‘latere leeftijd’ nieuwe stabiliteit gevonden met beide actieve kinderwens. We zijn inmiddels 3 miskramen verder en zitten vandaag in een mentaal zwaar fertiliteitstraject. Alles is op zich goed, ze vinden geen reden waarom het niet lukt, al horen we het woord ‘leeftijd’ wel vaak vallen en dat steekt soms.
Mijn partner zijn beste maat was gelukkig getrouwd. Het is afgesprongen toen zij zwanger bleek te zijn, hij wou absoluut geen kinderen. Ze heeft de zwangerschap met een abortus moeten afbreken. Vandaag is zij opnieuw gelukkig met een nieuwe partner en eveneens in een fertiliteitstraject. Zij heeft vlakaf de boodschap gekregen ‘waarom doe jij een abortus als je een kinderwens hebt?’. Vermoedelijk is de abortus net de oorzaak van de moeilijkheden die ze vandaag heeft.
Lastig parket voor mijn partner, die weet hoe zwaar een fertiliteitstraject weegt en verzwijgt ons traject net voor zijn beste maat omdat die het ‘lastig’ heeft dat zijn ex hem vandaag vanalles verwijt.
Je kan imo nooit iemand de vinger wijzen, haar houding vind ik daarin zeer verkeerd (hormonen zijn eveneens geen excuus
). Maar het is inderdaad goed om de relatie tijdig af te breken als je beide een verschillende kinderwens hebt . Een kinderwens leg je niet zomaar naast u neer en de klok tikt jammer genoeg…taste like summer
Active member
Ik dacht dat je ervoor gekozen had om niets over de baby te vertellen om het in de privésfeer te houden aangezien ik mij de zwangerschapsaankondiging wel nog herinner. Maar dit verhaal zag ik absoluut niet aankomen. Veel moed voor jou en jouw vriend gewenst! Ik kan mij niet voorstellen hoe zwaar dit moet zijn.Hoe pijnlijk en moeilijk het vandaag voelt, op termijn is dat waarschijnlijk de beste optie.
Bij ons is ooit ook het doek gevallen op een kinderwens. Op ‘latere leeftijd’ nieuwe stabiliteit gevonden met beide actieve kinderwens. We zijn inmiddels 3 miskramen verder en zitten vandaag in een mentaal zwaar fertiliteitstraject. Alles is op zich goed, ze vinden geen reden waarom het niet lukt, al horen we het woord ‘leeftijd’ wel vaak vallen en dat steekt soms.
Mijn partner zijn beste maat was gelukkig getrouwd. Het is afgesprongen toen zij zwanger bleek te zijn, hij wou absoluut geen kinderen. Ze heeft de zwangerschap met een abortus moeten afbreken. Vandaag is zij opnieuw gelukkig met een nieuwe partner en eveneens in een fertiliteitstraject. Zij heeft vlakaf de boodschap gekregen ‘waarom doe jij een abortus als je een kinderwens hebt?’. Vermoedelijk is de abortus net de oorzaak van de moeilijkheden die ze vandaag heeft.
Lastig parket voor mijn partner, die weet hoe zwaar een fertiliteitstraject weegt en verzwijgt ons traject net voor zijn beste maat omdat die het ‘lastig’ heeft dat zijn ex hem vandaag vanalles verwijt.
Je kan imo nooit iemand de vinger wijzen, haar houding vind ik daarin zeer verkeerd (hormonen zijn eveneens geen excuus
fermette-Vlaming
Member
Hier bewust gekozen voor kinderen. We wilden 'maar' eentje, maar uiteindelijk is het een tweeling geworden een jongen en een meisje. Inmiddels zijn het prille tieners.
De eerste 3 jaar vond ik persoonlijk niet aangenaam en zeer pittig. Ik heb nooit een druk sociaal leven gehad, maar we gingen wel af en toe eens buiten het seizoen op vakantie of doordeweeks 's avonds eens goed gaan eten of gewoon eens naar de cinema. Met kinderen verloopt alles veel geplander. Mijn ouders en schoonouders springen in waar nodig, maar we maken hier geen misbruik van. Op reis gaan met jonge kinderen is sowieso een hatelijke volksverhuizing.
De vaak enge verheerlijking en ophemeling van de eigen kinderen is persoonlijk iets waarvan we ons distantiëren. Wij geven onze kinderen veel vrijheid, leggen ze weinig druk op. Ze mogen hun eigen studierichting bepalen.
Veel doemdenkers zeggen tegenwoordig dat het 'not done' is om nu nog aan kinderen te beginnen. Dat is iets wat totale onzin is. Er zijn veel conflicten in de wereld, het klimaat is aan het veranderen enz .. de media berichten daar graag over. Maar dagelijks wordt er zoveel uitgevonden die het leven van mensen in positieve zin kan verbeteren, misschien moeten de media hierover ook eens meer berichten.
De eerste 3 jaar vond ik persoonlijk niet aangenaam en zeer pittig. Ik heb nooit een druk sociaal leven gehad, maar we gingen wel af en toe eens buiten het seizoen op vakantie of doordeweeks 's avonds eens goed gaan eten of gewoon eens naar de cinema. Met kinderen verloopt alles veel geplander. Mijn ouders en schoonouders springen in waar nodig, maar we maken hier geen misbruik van. Op reis gaan met jonge kinderen is sowieso een hatelijke volksverhuizing.
De vaak enge verheerlijking en ophemeling van de eigen kinderen is persoonlijk iets waarvan we ons distantiëren. Wij geven onze kinderen veel vrijheid, leggen ze weinig druk op. Ze mogen hun eigen studierichting bepalen.
Veel doemdenkers zeggen tegenwoordig dat het 'not done' is om nu nog aan kinderen te beginnen. Dat is iets wat totale onzin is. Er zijn veel conflicten in de wereld, het klimaat is aan het veranderen enz .. de media berichten daar graag over. Maar dagelijks wordt er zoveel uitgevonden die het leven van mensen in positieve zin kan verbeteren, misschien moeten de media hierover ook eens meer berichten.
Ik vind het geen doemdenken als dit een van de redenen is waarom mensen. geen kinderen willen. Geen enkele reden waarom iemand geen kinderen wil is onzin. Iedereen maak toch zelf uit wat ze van het leven willen? En ik denk dat voor zeer weinig mensen dit de enige reden is om geen kinderen te nemen.
Je hoort ook vaak het argument voor wel kinderen te nemen omdat de maatschappij ze nodig heeft... Maar mensen gaan toch ook niet als enige reden nemen waarom ze wel kinderen willen
Ik wil geen kinderen en de grootste reden is dat ze niet in het leven passen dat ik heb en wil behouden. Een bijkomende reden is dat ik een beetje pessimistisch sta tegen over de toekomst (oorlogen, klimaatverandering, economie....).
Wat maakt het nu uit voor welke reden je iets doet of niet doet als je er niemand anders schade mee berokkend?
fermette-Vlaming
Member
Ik vind het geen doemdenken als dit een van de redenen is waarom mensen. geen kinderen willen. Geen enkele reden waarom iemand geen kinderen wil is onzin. Iedereen maak toch zelf uit wat ze van het leven willen? En ik denk dat voor zeer weinig mensen dit de enige reden is om geen kinderen te nemen.
Je hoort ook vaak het argument voor wel kinderen te nemen omdat de maatschappij ze nodig heeft... Maar mensen gaan toch ook niet als enige reden nemen waarom ze wel kinderen willen
Ik wil geen kinderen en de grootste reden is dat ze niet in het leven passen dat ik heb en wil behouden. Een bijkomende reden is dat ik een beetje pessimistisch sta tegen over de toekomst (oorlogen, klimaatverandering, economie....).
Wat maakt het nu uit voor welke reden je iets doet of niet doet als je er niemand anders schade mee berokkend?
Alle respect voor. Eens je kinderen hebt is het leven dat je vroeger hebt geleid gewoon niet meer mogelijk.
JanusDR
Well-known member
Je kan een mening toch onzin vinden, maar wel respect hebben voor het feit dat iemand die mening mag hebben?
Ik vind 'conflicten/klimaat dus kinderen krijgen is wat onverantwoord' ook complete onzin, maar ik begrijp dat iemand die mening kan hebben gezien de dingen die we dagelijks om de oren geslagen krijgen in bepaalde (sociale) media.
willydrama
Well-known member
Wat is hier zo slecht aan ? Eens je werkt ditto.
Toch vreemd dat in die kroostrijke gezinnen er geen klimaatangst is.
Self fulfilling prophecy van de hogere middenklasse twintiger.
Op lange termijn jezelf. Er werd nooit eerder op zo'n schaal gekozen voor een kinderloos bestaan dus het bewijs dat die keuze later voor velen fout uitdraait staart je nog niet in de ogen...
Er zal wel een goede reden zijn waarom veel meer vrouwen /mensen geen kinderen willen. Ik kan wel enkele redenen bedenken, maar dat is niets meer dan vermoedens. Er zal wel ergens een studie zijn.
Waarom zou die keuze fout uitdraaien? Minder kinderen is een probleem op maatschappelijk niveau, niet op een persoonlijk niveau
.En natuurlijk heeft de maatschappij invloed op mijn leven, maar als ik moet wakker liggen hoe keuzes die in maak misschien een invloed hebben over iets in de toekomst waar ik toch maar zeer beperkt controle over heb, dan slaap ik niet meer.
Als ik voor een of andere reden toch een kind(eren) op de wereld zou moeten zetten, zou dit niet goed komen. Ik zou geen goede moeder zijn. Ik heb mijn slaap nodig. Ik heb mijn rus nodig. Ik vind in sommige periodes, full time werken als moeilijk genoeg. Laat staan dat ik daar boven op ook nog eens voor een kind moet zorgen... Nee, dit zou mij diep ongelukkig maken.
Mijn eigen geluk is de voornaamste reden waarom ik geen kinderen wil. En uiteindelijk is dit, in mijn mening, ook de enige reden die echt belangrijk is als je zo'n keuze maakt.
Veranderingen in je leven zien niet perse slecht. Maar als mensen, zoals ik, bepaalde veranderingen niet willen, dan is daar ik niets mis mee . Verandering is niet altijd goed.
Niet iedereen is voelt zich even betrokken met alle problematiek. De ene persoon vindt klimaat en de problematiek belangrijk genoeg om daardoor zijn/haar keuzes te laten beïnvloeden, de andere hecht veel belang aan het opvoeden van een grote familie. Weer iemand anders hecht meer belang aan carrière maken en iemand anders vindt reizen belangrijk. Zo maken we allemaal wel keuzes die aansluiten bij wat we belangrijk vinden.
Mijn vriendin is pas thuis om +- 19u, maar die doet haar werk met passie (mensen helpen - sociale sector) dus die gaat dat niet willen laten vallen door bv om 15u30 te vertrekken om haar kind te gaan halen van school.
Aan de andere kant beoefen ik 2 maal per week en 1 maal per weekend mijn hobby. No way dat ik dit wil laten vallen voor één of meerdere kinderen. Vrijdag of zaterdag eens goed op café gaan, binnenkort gaan we naar cinema Dune 2, wij doen veel quizzen mee, wij gaan graag op restaurant op zondag (uitgebreid van 13-16u), ...
En zoals hierboven hebben wij ondanks alles ook eens nood aan een stille avond thuis met televisie.
Ik snap oprecht niet hoe kinderen zouden passen in ons leven.
Als onze hond lastig doet 's nachts, zijn we dag nadien slecht gezind. En dat is dan nog maar een hond.
Ik heb wel 'het geluk' dat we beide dezelfde mening hebben. Als slechts een van beide partijen een kinderwens heeft, zal dat denk ik uiteindelijk leiden tot een breuk. Mijn vriendin zal nooit het geluk zien van een kind iedere weekavond, dat is eerder een last voor haar.
Ook als we kinderen lastig zien doen bij iemand anders, zeggen we al lachend 'jij hebt ervoor gekozen hé'.
Dat is echt niets voor ons
Waar ik oprecht wél in geloof, is dat wij erover nagedacht hebben. En dan is het te laat. Je kan beter gewoon zonder nadenken opeens kinderen krijgen, en dan verder gaan met je leven. Het heeft zeker voordelen en is zeker een meerwaarde, maar het is gewoon niet allemaal de pracht en de praal. En dat is misschien wel het spijtige.
Ik heb serieus last van mijn hond, en dat bewijst in mijn ogen dat ik totaal niet klaar ben voor kinderen.
Aan de andere kant beoefen ik 2 maal per week en 1 maal per weekend mijn hobby. No way dat ik dit wil laten vallen voor één of meerdere kinderen. Vrijdag of zaterdag eens goed op café gaan, binnenkort gaan we naar cinema Dune 2, wij doen veel quizzen mee, wij gaan graag op restaurant op zondag (uitgebreid van 13-16u), ...
En zoals hierboven hebben wij ondanks alles ook eens nood aan een stille avond thuis met televisie.
Ik snap oprecht niet hoe kinderen zouden passen in ons leven.
Als onze hond lastig doet 's nachts, zijn we dag nadien slecht gezind. En dat is dan nog maar een hond.
Ik heb wel 'het geluk' dat we beide dezelfde mening hebben. Als slechts een van beide partijen een kinderwens heeft, zal dat denk ik uiteindelijk leiden tot een breuk. Mijn vriendin zal nooit het geluk zien van een kind iedere weekavond, dat is eerder een last voor haar.
Ook als we kinderen lastig zien doen bij iemand anders, zeggen we al lachend 'jij hebt ervoor gekozen hé'.
Dat is echt niets voor ons
Waar ik oprecht wél in geloof, is dat wij erover nagedacht hebben. En dan is het te laat. Je kan beter gewoon zonder nadenken opeens kinderen krijgen, en dan verder gaan met je leven. Het heeft zeker voordelen en is zeker een meerwaarde, maar het is gewoon niet allemaal de pracht en de praal. En dat is misschien wel het spijtige.
Ik heb serieus last van mijn hond, en dat bewijst in mijn ogen dat ik totaal niet klaar ben voor kinderen.
Laatst bewerkt:
willydrama
Well-known member
Hoe oud is je partner ?
Ik denk dat de meeste kinderen die vandaag in dit land worden geboren er wel gekomen zijn nadat er over een kinderwens werd nagedacht hoor, de tijd dat iedereen kinderen kreeg omdat dit zo hoorde ligt gelukkig achter ons.
Verder vind ik dat iedereen vrij is om wel of niet voor kinderen te gaan, maar die vergelijking met een hond, alsook jouw uitspraken hieronder over hoe je liever een verstandelijk gehandicapt kind zou hebben, vind ik toch het aspect "nadenken" nogal relativeren.
Als ik mijn hond niet aankan, waarom zou ik dan aan kinderen moeten beginnen
ik bekijk dat beest niet meer, en het was ook allemaal grote liefde 10 jaar geleden hoor...
neen dank u, dat doe ik een mens niet aan
les geleerd, nooit meer een hond in de toekomst
ps: als ik een paar uur niet thuis ben, is dat godzijdank ook niet erg voor het beestje
ik bekijk dat beest niet meer, en het was ook allemaal grote liefde 10 jaar geleden hoor...
neen dank u, dat doe ik een mens niet aan
les geleerd, nooit meer een hond in de toekomst
ps: als ik een paar uur niet thuis ben, is dat godzijdank ook niet erg voor het beestje
Ik steun jouw keuze om geen kinderen te hebben 100%.Als ik mijn hond niet aankan, waarom zou ik dan aan kinderen moeten beginnen
ik bekijk dat beest niet meer, en het was ook allemaal grote liefde 10 jaar geleden hoor...
neen dank u, dat doe ik een mens niet aan
les geleerd, nooit meer een hond in de toekomst
ps: als ik een paar uur niet thuis ben, is dat godzijdank ook niet erg voor het beestje
Een beetje noem je dit?
Alle respect voor mensen zonder kinderen, geen enkel slecht woord over, iedereen kiest wat hij/zij wilt,
maar doen alsof uw leven gedaan is eens je aan kinderen begint en geen tijd meer voor uzelf hebt is toch ook een stap te ver.
Uw wereld bloeit net op veel vlakken open, de liefde die je van uw kinderen krijgt is onbeschrijfelijk, nieuwe vriendengroepen die ontstaan met de ouders,...
Beide heeft zijn voordeel, maar 1 ding is zeker: Wil je geen kinderen, begin er niet aan is enkel nefast voor u en voor het kind.
