Een andere manier is dat de overheid niets wil/durft verplichten en dan maar probeert om jouw rechten te schenden (op disproportionele wijze) tot je de "juiste" keuze hebt gemaakt.
Op dit moment is er geen "juiste" keuze.
Wel probeert men, zoals overal in de wereld, naar een bepaalde richting te sturen om (hopelijk) zo het snelst uit deze crisis te geraken.
Je kan momenteel (bijna) alles als ongevaccineerde, in ons land welteverstaan.
Winkelen, samenkomen met/bij vrienden, werken en zelfs protesteren tegen maatregelen waarvan er velen onder hen ze toch niet volgen.
Dat de meest ridicule kern van die ongevaccineerden er binnenkort serieus hinder van kunnen ondervinden (strengere maatregelen voor hen?) kan me niks schelen.
Zelfs (gevaccineerde) kinderen gedragen zich volwassener dan dat groepje kleuters.
Er zijn een paar kleine ergernissen, maar we leven in 2022 en niet meer in 2019. Ik leef met de positieve gedachte dat dit ooit achter de rug zal zijn en alle maatregelen -die tijdelijk zijn- zullen verdwijnen, omdat ze dan toch geen nut meer zullen hebben.
Wanneer er morgen een oorlog uitbreekt wil ik niet met zulke mensen in een loopgraaf zitten.
"Kom maar uit de loopgraaf, die anderen gaan heus niet schieten, ze praten ons angst aan."
"Kogels die doden? Slechts 0,035% treft zijn doel en slechts 0,25% daarvan is dodelijk, dat kan mijn lichaam wel aan."