Classic Artists Kate Bush
- Onderwerp starter Kid_C
- Startdatum
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Zit nu juist aan The Dreaming. Eerste 3 vond ik iets teveel van hetzelfde maar daar komt precies wel verandering in nu
nifelheim
Active member
Ik heb de eerste 5. Niet allemaal even sterk maar elk album heeft wel zijn klassiekers. De eropvolgende albums heb ik nooit gecheckt. Wel waar ingestapt bij Aerial hetgeen ik echt een superalbum (dubbelaar) vind. Toen de vinyl gemist, een paar jaar geleden heruitgebracht.
Ik dacht trouwens altijd dat The Kick Inside haar debuutplaat was, maar blijkbaar komt Lionheart er nog voor?
Ik dacht trouwens altijd dat The Kick Inside haar debuutplaat was, maar blijkbaar komt Lionheart er nog voor?
Gavin
Well-known member
Enkele jaren terug was ik op de Nederlandse NPO een televisieprogramma aan het bekijken, vraag me niet meer welk maar de gastheer was Van Nieuwkerk dus ik gok een van die eindejaarsuitzendingen, waar een gast die ik me ook al niet meer kan herinneren, het volgende wist te vertellen over Kate Bush: “het is een artieste die om de tien jaar een knoert van een nummer uitbrengt en de rest van haar discografie vult met wat vreemde nummers.” Losjes geciteerd, maar voor zover ik me kan herinneren was dit geen negatieve sneer richting Bush, gewoon een beschrijving. Afgaande op de release data van de albums klopt de tijdsindicatie niet, maar aangezien me dit op een of andere manier altijd is bijgebleven, is dit het perfecte moment om de rest van dat statement eens tegen het licht te houden. Ik dacht enkel Wuthering Heights, Babooshka, en Running Up That Hill te kennen, en die laatste vind ik een dikke schijf. Eens kijken!
Oei die debuutplaat, even slikken. Wuthering Heights komt van dat album maar zowat alle andere nummers daarop doen me daaraan denken door die stem. James and the Cold Gun vond ik nog wel sterk maar voor de rest was dat misschien teleurstellend te noemen, te veel hetzelfde. Ik durf me zelfs afvragen of Wuthering Heights zo een succes was geworden als dat niet de eerste single, en dus de ontdekking van dat stemgeluid, was. Langs de andere kant vind ik het wel het beste nummer, dus wie weet ... Lionheart werd er niet beter op, integendeel. Ik weet niet wat ik daar goed aan moet vinden, nummers als Coffee Homeground waren er echt te veel aan. Achteraf wel gezien dat dit bijna een gehaast en verplicht nummertje was door de platenmaatschappij vanwege het succes van het debuut. Met het timbre of de hoogte van de stem heb ik geen probleem overigens, wel met wat ze er soms mee doet. Ik kan @Sond zijn post hierboven dus perfect begrijpen, en hij stoorde zich al aan de hoogte op zich.
Never For Ever was iets leuker, meer variatie te bespeuren. Met Violin als piek voor mij, misschien omdat dat wat meer ‘normaler’ klinkt, al is het nu ook niet dat dat nummer bleef hangen. Babooshka, tja, cool allicht indertijd maar uiteindelijk is dat refreintje toch ook serieuze kitsch. Al wel eens op de radio gehoord maar wel nooit gemerkt dat er een elektrische gitaar in dat refrein zat! Ook nooit stilgestaan bij de tekst eigenlijk, dat was wel een positief punt voor haar discografie na wat gegoogle ter controle: serieuzer dan ik had vermoed. Army Dreamers en Breathing waren de andere singles hier, goed bevonden maar niets dat me overtuigde. The Dreaming is Peter Gabrielachtig, en die vind ik wel goed, maar dan van een minder niveau. Bush heeft er een duet mee dus dat zal wel kloppen qua invloeden, en achteraf heb ik gezien dat Bush meewerkte aan een album van Gabriel. Suspended in Gaffa werd hier meteen gelinkt aan Ik Hou Van U van Noordkaap door dat begin, en ik geraakte niet af van het wellicht zeer slechte idee van een duet tussen Meuris en Bush. Ik vond er verder weer niet echt veel aan overigens, beetje verder roeren in dezelfde pot die al een deel tracks stond te sudderen op een laag vuurtje. Night Of The Swallow vind ik typerend daar, vind ik erg goed beginnen en dan ontspoort dat weer in iets dat ik niet wil horen eigenlijk.
Hounds Of Love, hoera, die redt het toch een beetje! Hier kreeg ik wel een echt popgevoel bij. Niet altijd even goed, maar wel al meer pieken te bespeuren. Op de A-zijde welteverstaan, het tweede deel van dit album viel weer terug op wat kunstzinniger gedoe. Ik gebruik terugvallen in plaats van afglijden omdat ik best wel snap dat dit goed gemaakt is, maar het doet me gewoon weinig. Veel liever de echte knallers zoals Running Up That Hill (geweldige clip ook!) en Cloudbusting, dat ik blijkbaar ook kende. The Sensual World, is dat begin Cyndi Lauperachtig? Misschien daarom dat @Lint die grappige identiteitsverwarring had op de eerste pagina. Nog steeds niets dat bleef hangen maar voor mij wel al veel beter, minder van die pianoballads en volop dat 80s pop(rock?)geluid. Zonde dat ik Rocket's Tail zo raar vind want David Gilmour komt daar even geslaagd zijn gitaar laten loeien. Samen met de eerste kant van Hounds Of Love qua album misschien hetgene dat ik zou kiezen om op te zetten. The Red Shoes, mjaaa, gewoon weer meer van hetzelfde toch? Tot de tweede zijde van dat album toch, daar schiet het even alle kanten uit: Constellation Of The Heart doet me denken aan een kunstzinnige versie van de typische Vice City sound, en Big Stripey Lie kon zo een imitatie van INXS’s Suicide Blonde zijn dat drie jaar eerder uitkwam. Why Should I love You? -> Prince? Achteraf bekeken bleek dan dat het effectief Prince zelve was die meedeed op dat nummer, dus plots respect van mijn kant. Ik versta wel volledig waarom ze hierna twaalf jaar niets uitgebracht heeft.
Aerial als comeback dan ... ja ... mja ... klinkt goed, maar écht heel goed, maar meander meander uiteindelijk. Vond het echt niet interessant, dus halverwege opgegeven en nog vlug 50 Word For Snow geprobeerd na Director's Cut te skippen wegens blijkbaar geen nieuwe nummers, maar helaas dezelfde ervaring. Ik hoor Kate Bush haar stem (en die leek me op die latere albums al wat normaler dan voor haar winterslaap), er is wat piano of ander snaargetokkel, het is OK, ja het is een ferme vrouw die haast alles zelf doet, het is Brits, maar het kon me niet meer boeien. Dus heb ik het daarbij gelaten.
Nu ja, als @Lakigigar zegt dat ze in zijn top 50 staat en er niet veel van blijft hangen, wat zou dat dan bij mij het geval zijn? Ik las dat ze na haar eerste twee platen in 1978 een tiental jaar niet meer getourd (of zelfs live gespeeld?) had. Op het eerste zicht klonk dat vreemd gezien haar status en toch twee/drie wereldhits, nu alles van haar te hebben beluisterd vind ik dat buiten die hits al veel minder verdacht. Als dit de favoriete artiest van mijn favoriete artiest is, ben ik blij dat enkel zij hiernaar moeten luisteren en ik gewoon naar mijn favoriete artiest en Kate haar hits. Verder geef ik die man vanop de Nederlandse televisie enigszins gelijk, al vind ik haar wel groter als artiest om haar zomaar weg te zetten.
Dat is nu wel al de derde van de vijf classic artists deze ronde waarvan ik toch niets meer ga beluisteren dat ik al niet kende. En misschien zelfs negatiever naar de band/artiest kijk dan toen ik enkel de singles kende? Da's gene vette. Gelukkig gemiddeld slechts iets van veertig minuten per album hier dus er toch vlug kunnen doorgaan.
Al een geluk voor Kate dat beide presidenten een oorlogje (of twee) op hun geweten hebben, want anders hadden mijn Bushrankings er niet als volgt uitgezien:
Bush > Reggie Bush > Skippy the Bush Kangaroo > Kate Bush > George Bush > die andere George Bush
Oei die debuutplaat, even slikken. Wuthering Heights komt van dat album maar zowat alle andere nummers daarop doen me daaraan denken door die stem. James and the Cold Gun vond ik nog wel sterk maar voor de rest was dat misschien teleurstellend te noemen, te veel hetzelfde. Ik durf me zelfs afvragen of Wuthering Heights zo een succes was geworden als dat niet de eerste single, en dus de ontdekking van dat stemgeluid, was. Langs de andere kant vind ik het wel het beste nummer, dus wie weet ... Lionheart werd er niet beter op, integendeel. Ik weet niet wat ik daar goed aan moet vinden, nummers als Coffee Homeground waren er echt te veel aan. Achteraf wel gezien dat dit bijna een gehaast en verplicht nummertje was door de platenmaatschappij vanwege het succes van het debuut. Met het timbre of de hoogte van de stem heb ik geen probleem overigens, wel met wat ze er soms mee doet. Ik kan @Sond zijn post hierboven dus perfect begrijpen, en hij stoorde zich al aan de hoogte op zich.
Never For Ever was iets leuker, meer variatie te bespeuren. Met Violin als piek voor mij, misschien omdat dat wat meer ‘normaler’ klinkt, al is het nu ook niet dat dat nummer bleef hangen. Babooshka, tja, cool allicht indertijd maar uiteindelijk is dat refreintje toch ook serieuze kitsch. Al wel eens op de radio gehoord maar wel nooit gemerkt dat er een elektrische gitaar in dat refrein zat! Ook nooit stilgestaan bij de tekst eigenlijk, dat was wel een positief punt voor haar discografie na wat gegoogle ter controle: serieuzer dan ik had vermoed. Army Dreamers en Breathing waren de andere singles hier, goed bevonden maar niets dat me overtuigde. The Dreaming is Peter Gabrielachtig, en die vind ik wel goed, maar dan van een minder niveau. Bush heeft er een duet mee dus dat zal wel kloppen qua invloeden, en achteraf heb ik gezien dat Bush meewerkte aan een album van Gabriel. Suspended in Gaffa werd hier meteen gelinkt aan Ik Hou Van U van Noordkaap door dat begin, en ik geraakte niet af van het wellicht zeer slechte idee van een duet tussen Meuris en Bush. Ik vond er verder weer niet echt veel aan overigens, beetje verder roeren in dezelfde pot die al een deel tracks stond te sudderen op een laag vuurtje. Night Of The Swallow vind ik typerend daar, vind ik erg goed beginnen en dan ontspoort dat weer in iets dat ik niet wil horen eigenlijk.
Hounds Of Love, hoera, die redt het toch een beetje! Hier kreeg ik wel een echt popgevoel bij. Niet altijd even goed, maar wel al meer pieken te bespeuren. Op de A-zijde welteverstaan, het tweede deel van dit album viel weer terug op wat kunstzinniger gedoe. Ik gebruik terugvallen in plaats van afglijden omdat ik best wel snap dat dit goed gemaakt is, maar het doet me gewoon weinig. Veel liever de echte knallers zoals Running Up That Hill (geweldige clip ook!) en Cloudbusting, dat ik blijkbaar ook kende. The Sensual World, is dat begin Cyndi Lauperachtig? Misschien daarom dat @Lint die grappige identiteitsverwarring had op de eerste pagina. Nog steeds niets dat bleef hangen maar voor mij wel al veel beter, minder van die pianoballads en volop dat 80s pop(rock?)geluid. Zonde dat ik Rocket's Tail zo raar vind want David Gilmour komt daar even geslaagd zijn gitaar laten loeien. Samen met de eerste kant van Hounds Of Love qua album misschien hetgene dat ik zou kiezen om op te zetten. The Red Shoes, mjaaa, gewoon weer meer van hetzelfde toch? Tot de tweede zijde van dat album toch, daar schiet het even alle kanten uit: Constellation Of The Heart doet me denken aan een kunstzinnige versie van de typische Vice City sound, en Big Stripey Lie kon zo een imitatie van INXS’s Suicide Blonde zijn dat drie jaar eerder uitkwam. Why Should I love You? -> Prince? Achteraf bekeken bleek dan dat het effectief Prince zelve was die meedeed op dat nummer, dus plots respect van mijn kant. Ik versta wel volledig waarom ze hierna twaalf jaar niets uitgebracht heeft.
Aerial als comeback dan ... ja ... mja ... klinkt goed, maar écht heel goed, maar meander meander uiteindelijk. Vond het echt niet interessant, dus halverwege opgegeven en nog vlug 50 Word For Snow geprobeerd na Director's Cut te skippen wegens blijkbaar geen nieuwe nummers, maar helaas dezelfde ervaring. Ik hoor Kate Bush haar stem (en die leek me op die latere albums al wat normaler dan voor haar winterslaap), er is wat piano of ander snaargetokkel, het is OK, ja het is een ferme vrouw die haast alles zelf doet, het is Brits, maar het kon me niet meer boeien. Dus heb ik het daarbij gelaten.
Nu ja, als @Lakigigar zegt dat ze in zijn top 50 staat en er niet veel van blijft hangen, wat zou dat dan bij mij het geval zijn? Ik las dat ze na haar eerste twee platen in 1978 een tiental jaar niet meer getourd (of zelfs live gespeeld?) had. Op het eerste zicht klonk dat vreemd gezien haar status en toch twee/drie wereldhits, nu alles van haar te hebben beluisterd vind ik dat buiten die hits al veel minder verdacht. Als dit de favoriete artiest van mijn favoriete artiest is, ben ik blij dat enkel zij hiernaar moeten luisteren en ik gewoon naar mijn favoriete artiest en Kate haar hits. Verder geef ik die man vanop de Nederlandse televisie enigszins gelijk, al vind ik haar wel groter als artiest om haar zomaar weg te zetten.
Dat is nu wel al de derde van de vijf classic artists deze ronde waarvan ik toch niets meer ga beluisteren dat ik al niet kende. En misschien zelfs negatiever naar de band/artiest kijk dan toen ik enkel de singles kende? Da's gene vette. Gelukkig gemiddeld slechts iets van veertig minuten per album hier dus er toch vlug kunnen doorgaan.
Al een geluk voor Kate dat beide presidenten een oorlogje (of twee) op hun geweten hebben, want anders hadden mijn Bushrankings er niet als volgt uitgezien:
Bush > Reggie Bush > Skippy the Bush Kangaroo > Kate Bush > George Bush > die andere George Bush
D
Deleted member 95
Guest
Ik heb Hounds of Love als eerste album gekozen en ik was ook vrij teleurgesteld moet ik zeggen. Niet in de stem, die is echt meer dan prima, maar de muziek zelf is gewoon niet boeiend vind ik. Generische pop wil ik het niet noemen, maar het gaat er toch naartoe. Erg jammer, want ik had eigenlijk best wel grote verwachtingen en nu heb ik nog weinig zin om er nog veel tijd in te steken. Welk album moet ik luisteren als herkansing?
@Gavin schrijf eens een epistel over Tom Waits man?
@Gavin schrijf eens een epistel over Tom Waits man?
Laatst bewerkt door een moderator:
Bauhaus
Well-known member
Inderdaad, stem is prima maar nummers zijn weinig memorabel.
Ik snap uw opmerking niet @MrKend54l. Kate Bush is mega bekend en effectief een "classic artist" in de puurste zin van het woord (aka staat altijd in de top zoveels, bekend en geroemd door hopen muzikanten en critici, heeft redelijk veel invloed gehad).
Dat gij ze niet kent, zegt toch echt meer over u dan Kate Bush ...
Dat wil uiteraard niet zeggen dat ge ze daarom goed moet vinden hé !! Ieder zijn eigen smaak. Bij mij pakt het ook niet zo goed voorlopig.
Ik heb gisteren pas tijd gehad om te luisteren. Maar ik heb het heel snel afgezet omdat het echt echt eeeeeeecht niet paste bij mij "tuinwerk-mood" (wat meestal lastig en gefrustreerd is
). Dus ik heb eigenlijk niks nuttigs over Bush zelf te zeggen 
.
Ik weet niet of deze nog een week extra doorgaat?
Dat gij ze niet kent, zegt toch echt meer over u dan Kate Bush ...
Dat wil uiteraard niet zeggen dat ge ze daarom goed moet vinden hé !! Ieder zijn eigen smaak. Bij mij pakt het ook niet zo goed voorlopig.
Ik heb gisteren pas tijd gehad om te luisteren. Maar ik heb het heel snel afgezet omdat het echt echt eeeeeeecht niet paste bij mij "tuinwerk-mood" (wat meestal lastig en gefrustreerd is
). Dus ik heb eigenlijk niks nuttigs over Bush zelf te zeggen .Ik weet niet of deze nog een week extra doorgaat?
Nog tot en met volgende week dinsdag!
Mega bekend kan je misschien ook met een korrel zout nemenIk snap uw opmerking niet @MrKend54l. Kate Bush is mega bekend en effectief een "classic artist" in de puurste zin van het woord (aka staat altijd in de top zoveels, bekend en geroemd door hopen muzikanten en critici, heeft redelijk veel invloed gehad).
Dat gij ze niet kent, zegt toch echt meer over u dan Kate Bush ...
Dat wil uiteraard niet zeggen dat ge ze daarom goed moet vinden hé !! Ieder zijn eigen smaak. Bij mij pakt het ook niet zo goed voorlopig.
Ik heb gisteren pas tijd gehad om te luisteren. Maar ik heb het heel snel afgezet omdat het echt echt eeeeeeecht niet paste bij mij "tuinwerk-mood" (wat meestal lastig en gefrustreerd is
Ik weet niet of deze nog een week extra doorgaat?
De top zoveel, ik denk dat je dan bedoelt de top 2000 of de tijdloze of zo. En natuurlijk ken ik Kate Bush, wie heeft er nu nog nooit Wuthering Heights gehoord?
Maar daar stopt het dan voor mij ook. Voor mij is dat niet een artiest kennen. Daarbij heb ik wel degelijk eens in haar discografie gedoken. Maar ik snap wel dat Wuthering Heights al enige een populaire status heeft.
Er zit een bepaalde flow in die volgens mij niet iedereen ligt.
Voor mij persoonlijk: Ik ben te druk bezig. Zo een AOTW leg ik nog wel op, maar een hele artiest is moeilijk momenteel. En dat is deels door de zomer, deels andere zaken.
Een pauze voor classic artist is mij persoonlijk ok. Maar wat de meerderheid wilt is uiteraard
.
Een pauze voor classic artist is mij persoonlijk ok. Maar wat de meerderheid wilt is uiteraard
.
Nog geen seconde tijd gehad voor Kate Bush, te veel nieuwe releases en soms voelt de Classic Artist iets te veel aan als een ‘verplichting‘.
Al intrigeert Kate Bush me wel.
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Gewoon juli is goed voor mij willen mensen meer idem
PolletPoulet_OG
Well-known member
Same, plus ik ben basicly door een ganse collectie aan het gaan de.laatste dagen.
En dat is eerst iets dat ik erdoor moet hebben.
Vergelijkbare onderwerpen
