Wu-Tang Clan

Classic Artists Wu-Tang Clan

Ik vind Enter the Wu-Tang (36 Chambers) natuurlijk schitterend, en Liquid Swords dan nog net iets beter. Die twee albums staan in elk geval ergens bovenaan in mijn favorietenlijstje.

Voor de rest probeer ik al heel lang om into andere albums van Wu-Tang Clan en soloprojecten te geraken, maar tot mijn spijt en ook een beetje verbazing en frustratie lukt het mij niet.
Ik voel geen klik met Only Built 4 Cuban Linx..., noch met Ironman, Tical of Return to the 36 Chambers: The Dirty Version. Ik snap wel waarom het goeie albums zijn maar het is mij dus een raadsel waarom het mij niet meer doet :frown:

Voor Wu-Tang Forever en The W heb ik niet echt goeie woorden. Die heb ik één keer beluisterd en waarschijnlijk nooit meer :tongue:

Ik zou Wu-Tang Clan echter wel als een classic artist omschrijven omdat ze zoveel betekend hebben voor de scene en omdat de solo albums van een hoog niveau zijn. Die solo albums staan ook veel dichter bij de artist Wu-Tang Clan dan de soloprojecten van voorgaande classic artists, dus ik ben van mening dat je die eigenlijk wél zou moeten beluisteren (en 'k heb de indruk dat ik daar niet alleen in ben).

Nog wat raw footage van een optreden in The Bronx een paar weken na de release van Enter the Wu-Tang (36 Chambers). Die energy :love:
 
Allright homies wiggas en ni**** :unsure:.
Ik heb de 4 platen die @PolletPoulet_OG had aangeraden erdoor gejast.

Eerst enkele algemene punten:
  1. Ben ik nu echt de enige die het raar vind dat 1 van die mannen altijd de "jizza" genoemd wordt?? :wtf:

  2. Over alle platen blijft het gevoel van een overdaad aan "posturing", hypen en introductions.
    Op Bells of War beginnen ze zelfs met "let's skip the introduction" ... JA GRAAG DANKU dat ge dit zegt op het NEGENTIENDE NUMMER van uw TWEEDE PLAAT, jullie grapjurken.

  3. Ze worden wel degelijk beter met elke plaat, meer muzikaler, minder posturing, betere productie ...
  4. Iron Flag vind ik dan logischerwijs de beste .... meest muzikale, gevarieerde en groovy plaat. Deze zie ik me ook nog eens opzetten ... in de auto ... als ik heel lang moet rijden ... en mijn eigen muziek beu ben

  5. Die mannen hebben echt wel veel filler en weinig variatie per plaat imo. Een beetje producer zou hier normaal deftig in cutten om het wat strakker te maken.

  6. Daarentegen is de productie zelf altijd redelijk interessant. Het is ook duidelijk dat de producer (altijd RZA zeker?) steeds meer en meer kunstjes oppikt doorheen de jaren :thumb:.

  7. Wie rapt hier als eerste? Dat vind ik de beste wrapper.

  8. ODB en Method Man klinken wel als de coolste mannen. Method man ziet er stevig uit op zijn 50e, ODB waarschijnlijk iets minder.
    1623874964821.png

Ok nu alle fanboys probably pissed zijn, wat woordjes over de platen:
  • 36 Chambers:
    • Deze vond ik veruit de slechtste, deze staat vol van hun "posturing" waar ik echt niet van houd.
    • De kung fu sampling is 👌.
    • Vuilere production is 👌.
    • Top: Wu-Tang Clan Ain't Nuthing Ta F' Wit, Da Mystery, Tearz, Can it be all so simple, en Shame on a Nigga
  • Wu-Tang Forever:
    • Album is al een stuk muzikaler, veel chiller en flowt beter.
    • De productie zelf zet wel grote stappen vooruit, hij heeft duidelijk de knop met viool samples ontdekt :laugh:.
    • Top: Re-united, A Better Tomorrow, Deadly Medley
  • The W:
    • Deze klinkt al meer als een "album" en minder een losse verzameling van introductie tekstjes.
    • Vooral veel goede beats op de plaat, maar uiteindelijk niet mijn ding 🤷‍♂️.
    • Top: De intro / Chamber Music, I can't go to Sleep (gewoon echt een goed nummer :love:) en Jah World
  • Iron Flag:
    • Veruit beste album dus voor mij. Van het begin al een stuk groovier, en houdt dit ook aan over de hele plaat.
    • De plaat is ook stukken gevarieerder dan de vorige 3, deze vind ik eigenlijk gewoon best goed !!
    • Top: In the Hood, Streetlife & Two on the Road :thumb:

Mja ... classic artist waarschijnlijk wel omwille van de impact, al kan ik dat helemaal niet inschatten omdat ik niet thuis ben in dat genre.
Maar het is alleszins niet voor mij jammer genoeg.


@de fans: Ik wil nog 1 a 2 albums luisteren, met wat ga ik nu verder? (eventueel non-wu-tang).
@Kid_C: Wat is de volgende eigenlijk?
 
Precies maar weinig mensen die het aandurven.
Ik kan het enkel maar iedereen aanraden om dit eens kans te geven. Dit zijn artiesten die genres overstijgen door puur craftmanship. Een beetje zoals the Stones, misschien niet uw genre maar onmiskenbaar talent en craftmanship.
Puur om de vergelijking te maken nog eens een later album opgelegd ook.

Ik merk wel dat ze dingen doen die de gemiddelde mens niet kan en dat het in zijn genre ook wel gewoon goed is.
Maar ik heb geen klik... Enkel het rauwe van het debuut spreekt me aan en zelfs dan doet het me weinig tot niks. Maar dat ligt op zich niet aan hen natuurlijk. Ik heb gewoon niks met het hele genre.

Classic artist? Waarschijnlijk wel... qua naam kent iedereen ze wel, binnen het genre wss 1 vd grootsten.
 
Wie rapt hier als eerste? Dat vind ik de beste wrapper.
Das Inspectah Deck, één van de betere on the mic. Check ook z'n zij project Czarface.
ODB waarschijnlijk iets minder
In verre staat van ontbinding helaas
Deze vond ik veruit de slechtste,
Onbegrijpelijk
gewoon GZA :laugh:

Ik zou Wu-Tang Clan echter wel als een classic artist omschrijven

Het is een beetje dubbel vind ik, veel van hun later werk spreekt me amper aan dus zou je kunnen zeggen geen classic artist maar als je ze bekijkt als collectief, kun je niet anders concluderen dat deze heren hiphop op z'n kop gezet hebben.

Wel vreemd dat de niet hiphop heads 36 Chambers de minste vinden :unsure:

Nog wat raw footage van een optreden in The Bronx een paar weken na de release van Enter the Wu-Tang (36 Chambers). Die energy :love:

Hmmm nog een controversieel topic, de live reputatie van de Wu-Tang... Ik denk niet dat ik ze ooit echt weten overtuigen heb live. Meestal weten ze niet waar ze zijn "Hello Brussels" op de Lokerse Feesten ofwel ontbreekt den helft en altijd minsten een uur te laat. :doh:
 
Eindelijk eerste album beluisterd (Enter the Wu Tang).

Like very much.
Alsnog! :love: Come join the festivities.

Vanavond start ik wel het Kate Bush topic. :unsure:

Ik ben een beetje teleurgesteld in de weinige respons op deze artiest. Het lag sterk buiten de comfortzone maar er was ook veel te ontdekken. Anyway, hiphop krijgen jullie hoe dan ook op je bord binnenkort. :D
 
Ik heb hun eerste album eens een poging gegeven, ik ben redelijk snel nummers beginnen skippen :unsure:
Ik vond er eigenlijk echt niets aan. Dan vind ik Gravel Pit (het enige andere nummer dat ik ken van hun) leuker, misschien moet ik de cd waar dat op staat eens proberen :unsure:
 
Ik heb wel geprobeerd maar met het blokken beetje uit oog verloren. Het was voor mij een meevaller. Meestal ben ik een hip hop album na 5 nummers beu maar dat heb ik hier niet. Desondanks doet het mij weinig.

Conclusie: ik snap dat Wu Tang binnen het genre fantastisch is maar voor mij is het ook niet mindblowing ofzo.
 
Weinig tijd en eerlijk gezegd ook wat minder goesting in muziek de laatste tijd, dus helaas minder aandacht kunnen geven aan deze kerels. Zit ook wat achter met de albums van de week...

Ik heb de latere platen ook eens beluisterd en dat is wel mindere kost vergeleken met alles tot aan pakweg Iron Flag. 8 Diagrams is nog wel cool, maar heeft precies een heel andere productie dan wat RZA normaal uit z'n mouw schudt.

36 Chambers is voor mij ontastbaar, Wu Tang Forever is gewoon te lang om vaak te beluisteren. The W en Iron Flag kan ik wel pruimen, maar van die drie platen ga ik eerder een eigen playlist van nummers die ik goed vind opzetten.

Tical van Method Man en Legend of the Liquid Sword van GZA vond ik ook goed, die ga ik misschien nog wel eens herbeluisteren de komende tijd. Ik heb nu eigenlijk Only Built 4 Cuban Linx van Raekwon het meest beluisterd, een plaat waar ik eindelijk een klik mee gemaakt heb. Dit is wel een album waar je wat meer aandachtig moet luisteren, de hooks zijn wat minder maar vooral tekstueel is die soms echt indrukwekkend.
 
Komt ervan als ge per se de zijprojecten erbij wilt rammen. Eerst kruipen dan lopen etc...Baby steps voor oude rockers graag.

Ik vond het debuut zeker beluisterbaar, maar is daarna simpelweg niet meer in mij opgekomen om verder te gaan. Dat zegt dan ook al veel zeker? Zal nog wel een album of twee proberen, maarja welke...
 
Ik liep als manneke van 14 jaar rond in een hoodie van ODB's Return to the 36 chambers en droeg de grote "W" op de rug met gepaste trots :coolbrows:.

810iv%2BIRhTL._AC_SL1425_.jpg


Enter the Wu-Thang / 36 Chambers is onbetwistbaar een classic. Tracks als Bring da ruckus, Da mystery of chessboxin' of Protect ya neck pompen mij nog altijd belachelijk goed op.

Samen met Liquid Swords en Cuban Linx imo het beste uit de uitgebreide Wu-cataloog. Verder hou ik erg van de easy flows van Method Man, zeker gecombineerd met Redman is dat vuurwerk!
 
liep als manneke van 14 jaar rond in een hoodie van ODB's Return to the 36 chambers
Lol same. Toevallig die groene? :p

Ik ben hier eigenlijk nog volop aan't luisteren, zowaar herontdekt en moet zeggen da'k vroeger veel te streng ben geweest voor "The W" en "Iron Flag".
 
Nee, een donkerblauwe als ik het mij goed herinner (ondertussen 25 jaar geleden é)... Gekocht bij Artex in Lichtervelde 😆 .
Ik was toen zo wat de enige op mijn school die in baggy broeken rondliep, en altijd met een pet op mijn hoofd. Pijnlijk om foto's van die tijd terug te zien :laugh:.
 
Regelmatig een album opgezet tijdens het werken, met de simpele beat is dat ideaal. Meteen in de zone. Feitelijk ideaal voor wat grind werk zoals programmeren.

Dan in de avond ook nog eens een album opgezet en wat meer op de lyrics gelet. Steken vaak zeer goed ineen en zijn goed volgbaar, zonder te speciaal te willen doen. Soms komen de samples wat raar over, het begin van dat Liquid swords album heeft een nogal bizarre overgang van de sample naar de jazzy beat die er achter komt. Vond ik niet passen, maat. De samples op zich zijn vaak geniaal en mood.

Ik zie mij dit wel regelmatig opzetten, maar het heeft te weinig aanwezigheid in de productie om er volledig in op te gaan.
 
Alsnog! :love: Come join the festivities.

Vanavond start ik wel het Kate Bush topic. :unsure:

Ik ben een beetje teleurgesteld in de weinige respons op deze artiest. Het lag sterk buiten de comfortzone maar er was ook veel te ontdekken. Anyway, hiphop krijgen jullie hoe dan ook op je bord binnenkort. :D
Ja, my bad. Hip hop is voor mij sowieso een genre waar ik niet snel naar ga luisteren wegens te vaak teleurgesteld in wat ik rondom mij te horen krijg. Maar ik heb wel de indruk dat als ik me erop toeleg en luister naar een (deftig) album, ik er wel veel uit kan halen.
 
Komt ervan als ge per se de zijprojecten erbij wilt rammen. Eerst kruipen dan lopen etc...Baby steps voor oude rockers graag.

Ik vond het debuut zeker beluisterbaar, maar is daarna simpelweg niet meer in mij opgekomen om verder te gaan. Dat zegt dan ook al veel zeker? Zal nog wel een album of twee proberen, maarja welke...
Zoals al gezegd start je met Enter the Wu en dan ga je over naar de individuele albums. Dat is Wu-Tang op en top en zo hoort het ook.
Want op die individuele albums komt ook bijna elke member wel langs. Dus echt super individueel is het niet.

Zijn gewoon stuk voor stuk topartiesten die elk hun eigen stemgeluid en flow hebben. Vullen elkaar ook perfect aan. De samples zijn soms misschien wat simpel, maar het past wel altijd perfect bij de geniaal geschreven lyrics.

We hebben hier al veel voorbij zien komen, maar als je zegt classic artist dan denk je onmiddellijk aan deze gasten. Onrechtstreeks zoveel invloed, en misschien zelfs een beetje ondergewaardeerd. Laat ons zeggen dat er artiesten in andere genres veel meer lof krijgen dan deze jongens, en dat is volledig onterecht.
 
Nee, een donkerblauwe als ik het mij goed herinner (ondertussen 25 jaar geleden é)... Gekocht bij Artex in Lichtervelde 😆 .
Ik was toen zo wat de enige op mijn school die in baggy broeken rondliep, en altijd met een pet op mijn hoofd. Pijnlijk om foto's van die tijd terug te zien :laugh:.
Haha idem ik had een full blown wu-tang outfit. Baggy football shirt met hun logo op en een wijde jeans met hun logo op de knie.
 
uzi pinky ring is wel een heerlijke hanger, maar voor de rest kan die band me echt weinig bekoren
 
Laat ons zeggen dat er artiesten in andere genres veel meer lof krijgen dan deze jongens, en dat is volledig onterecht.
*kuch* Metallica *kuch*

Over classic artist of niet kan ik geen uitspraak doen, ik ken er gewoon geen hol van en heb geen enkel referentiepunt behalve Eminem. Maar als jullie het zeggen, zal het wel zo zijn zeker.
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan