Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

Een jobke bij de overheid, middelbaar diploma.
En dan een sociale woning.

Zo ken ik er ook een paar haha.

De echte winnaars.

Dat is toch enkel 'winnen' als je doel in het leven is om niet boven de middelmaat te komen?
Perfect legitiem, maar voor mij zou dat allesbehalve de 'jackpot' zijn, zo'n job zonder uitdaging, en een sociale woning, en een reisje naar Benidorm ofzo elk jaar.
 
Dat is toch enkel 'winnen' als je doel in het leven is om niet boven de middelmaat te komen?
Perfect legitiem, maar voor mij zou dat allesbehalve de 'jackpot' zijn, zo'n job zonder uitdaging, en een sociale woning, en een reisje naar Benidorm ofzo elk jaar.
Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken, wat "winnen" is in het leven en wanneer je echt gelukkig bent. Maar anderzijds is er veel externe druk, waarbij mensen zich geduwd voelen in een bepaalde richting, waardoor ze na verloop van tijd denken dat ze bepaalde zaken moeten hebben of doen om erbij te horen.

Ik vond dat al opvallend als er op werk wordt gepraat over TV-programma's. Dan voelde je al een lichte dwang om die programma's ook te gaan volgen om toch maar mee te kunnen praten. Op unief had ik dat toch minder, maar daar vind je wellicht meer gelijkgezinden.
 
Je weet toch dat daarover geroddeld wordt? "Ge hebt dus van die ouders die om 15u30 aan de schoolpoort staan hé??? HOE DOEN DIE DAT?". :p
Dit is toch ook wel één van de voordelen van shiften te werken.

Of je kan ze afzetten of je kan ze ophalen. Uiteraard zijn er ook genoeg nadelen. Ze 's ochtends op school afzetten en moeten zeggen 'tot morgen' kan ook wel zuur zijn. Net als 's avonds moeten zeggen dat je de volgende ochtend al weg zal zijn om te werken
 
Dit is toch ook wel één van de voordelen van shiften te werken.

Of je kan ze afzetten of je kan ze ophalen. Uiteraard zijn er ook genoeg nadelen. Ze 's ochtends op school afzetten en moeten zeggen 'tot morgen' kan ook wel zuur zijn. Net als 's avonds moeten zeggen dat je de volgende ochtend al weg zal zijn om te werken
Ik heb gewoon flexibele uren en werk op een dienst (waar ik coördinator ben van een deel ervan) waar niemand er een punt van maakt als je eens even ergens heen moet of dat je vandaag een uur vroeger stopt. Er is genoeg wederzijds vertrouwen en communicatie.
 
Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken, wat "winnen" is in het leven en wanneer je echt gelukkig bent. Maar anderzijds is er veel externe druk, waarbij mensen zich geduwd voelen in een bepaalde richting, waardoor ze na verloop van tijd denken dat ze bepaalde zaken moeten hebben of doen om erbij te horen.

Ik vond dat al opvallend als er op werk wordt gepraat over TV-programma's. Dan voelde je al een lichte dwang om die programma's ook te gaan volgen om toch maar mee te kunnen praten. Op unief had ik dat toch minder, maar daar vind je wellicht meer gelijkgezinden.
Een vorm van ambitie is gezond, maar dwangmatig meer willen of heel hard vergelijken met anderen is meestal de manier om ongelukkig te worden IMO.
 
Het zal wel beteren eens ze een beetje ouder zijn en zelf hun kleren ongeveer kunnen aan doen en ongeveer zelf kunnen eten. En langer dan tot 6h slapen in het weekend.
Laat me weten wanneer dat gebeurt, hier zijn ze nu bijna 8 en nog altijd om 6-7 uur wakker in het weekend. -_-

Ze komen me nu wel niet meer wakker maken maar ik hoor het toch altijd :p

Dat gezegd zijnde, ik zit niet zo hoog op de ladder als jij maar ik doe nu ook wel een job waar ik niet echt voor moet proberen en meer dan genoeg verdien. Dat is een bewuste keuze om niet het geld achterna te jagen. De luxe dat ik al 12 jaar heb dat er zich niemand aantrekt waar en wanneer ik werk is onbetaalbaar.
 
  • Leuk
Waarderingen: asmo
Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken, wat "winnen" is in het leven en wanneer je echt gelukkig bent. Maar anderzijds is er veel externe druk, waarbij mensen zich geduwd voelen in een bepaalde richting, waardoor ze na verloop van tijd denken dat ze bepaalde zaken moeten hebben of doen om erbij te horen.

Ik zeg ook dat het perfect legitiem is. Maar stellen dat zo'n leven 'winnen' is, zal toch niet de leidende gedachte zijn op een forum met relatief veel hoogopgeleiden. Net zoals je hier soms kan lezen dat werkloos zijn in België de jackpot is. Wel, het staat iedereen die dat denkt vrij om effectief voor een leven als werkloze te kiezen. Het zal niet voor iedereen weggelegd zijn om met veel tijd, maar op de rand van armoede, verder te leven.
 
People care too much.

Ik kies bewust voor mijn relatieve kak job. Gewoon al de nonsense negeren en thanks for the money. Ik start 3-4d/w om 9h in mijn home office en stop om 17-18h. Daarna meestal nog een avond slot van 20.00 tot 21.00 22.00. Als ik 's avonds eens om de 3-4d een half uur kan puzzelen of een comp spel spelen, ben ik al content.

En iedereen (incl de madam) zit altijd te kakken dat ik in mijn gouden kooi blijf. Maar aan de andere kant vergeten ze wel dat a) ik genoeg schep om geen financiele zorgen te hebben (de madam is vb op tijdskrediet nu voor 6 mnd) en b) een andere job een clusterfuck aan logistiek is. Het is nu al gezever als ik om 18.30 thuis ben door file. Imagine dat ik 4 of 5d per week naar kantoor mag gaan...
Ik vind me hier ook wel ten dele in terug.
Ze zien allemaal de druk van mijn werk, de vele uren,...

Ze begrijpen niet dat daar tegenover een enorm financieel comfort staat, maar ook de mogelijkheid om echt iedere keer iets anders te doen. Ja het is soms erg frustrerend werken, het is ook frustrerend veel werk en drukte, maar dat wordt gecompenseerd door de rest. Ik zou gewoon kapot gaan in een gewone 9 to 5 job waar ik repetitieve dingen mag doen.
 
Ik denk nu ook wel dat als je een goede functie hebt in een goedbetalende sector, zie @cege en @ugar, de financiële kant veel "ongemakken" licht verteerbaar maakt. Ook is het eigen aan dat soort jobs dat je ook veel vrijheid hebt in hoe je de job invult, wat opnieuw helpt.

Maar "druk" en veel uren kloppen is geen 1:1 relatie met loon in absolute cijfers, ik denk persoonlijk dat velen aan een gelijkaardige belasting komen als wat cege hier oplijst, aan een pak minder loon.
 
Onderschat ook niet dat hoe hoger men komt, hoe meer het genieten van “de macht” meespeelt. Echter slechts weinigen durven het toegeven..
 
Een jobke bij de overheid, middelbaar diploma.
En dan een sociale woning.

Zo ken ik er ook een paar haha.

De echte winnaars.
Een sociale woning is niet meer levenslang. Als haar inkomen na toewijzing omhoog is gegaan, gaat ze na 9 jaar haar opzeg krijgen en mag ze op privé iets gaan zoeken.

En ge vergeet dat ge veel privacy opgeeft voor een sociale woning.
 
Onderschat ook niet dat hoe hoger men komt, hoe meer het genieten van “de macht” meespeelt. Echter slechts weinigen durven het toegeven..
Het gevoel van macht of de ivoren toren is iets waar ik in mijn professionele activiteit nog nooit een seconde om gegeven heb.

Ik ga met plezier in het magazijn gaan helpen als er daar handen te kort zijn of in een winkel staan indien het nodig is en men agenda het toelaat.
In de weekends is dat soms kak als ik voor de zoveelste keer prive plannen moet opzij zetten maar ik vind dat erger voor men vrienden/familie en men vrouw dan voor mezelf. Ik doe wat nodig is en wat ik onder 'mijn verantwoordelijkheden' acht als eigenaar/bedrijfsleider.

Mindset is everything.
 
Leg dat eens uit?
Een sociaal huisvestingsmaatschappij mag regelmatig langskomen om te bekijken of alles goed gaat met u in de woning. Dit valt onder hun begeleidingsplicht. Echter wordt dit door sommige gebruikt om aan dossieropbouw te doen en aan te tonen dat je het pand niet goed onderhoud om zo een opzeg te kunnen doen.

Ze mogen dan heel de woning controleren en maken opmerkingen als er wat rommel staat, tuin niet goed onderhouden enz..

Veel gezever als er iets herstelt moet worden, kosten doorschuiven naar huurders terwijl deze voor de maatschappij zijn enz...
 
Het gevoel van macht of de ivoren toren is iets waar ik in mijn professionele activiteit nog nooit een seconde om gegeven heb.

Ik ga met plezier in het magazijn gaan helpen als er daar handen te kort zijn of in een winkel staan indien het nodig is en men agenda het toelaat.
In de weekends is dat soms kak als ik voor de zoveelste keer prive plannen moet opzij zetten maar ik vind dat erger voor men vrienden/familie en men vrouw dan voor mezelf. Ik doe wat nodig is en wat ik onder 'mijn verantwoordelijkheden' acht als eigenaar/bedrijfsleider.

Mindset is everything.
Ik bewonder dat, maar ik vind die mindset ook wel gemakkelijker te bekomen als je bedrijfsleider bent ipv in loondienst :)

Soit, ik werk op management niveau voor een multinational - ik sta deze week ook op de werkvloer mee gas te geven wegens einde fiscaal jaar, die afwisseling is net fijn. En de operatoren vinden dat ook wel eens leuk heb ik den indruk.
 
Laat me weten wanneer dat gebeurt, hier zijn ze nu bijna 8 en nog altijd om 6-7 uur wakker in het weekend. -_-
Ze komen me nu wel niet meer wakker maken maar ik hoor het toch altijd :p
Grmbl kak. Maar goed. Ik zal al content zijn als ik niet om 6h "PAPAAAAAAAAAAAAAAAA, pipi doen" hoor OF zaterdag 5.30 uit het niets een 15kg kind dat op je sprint terwijl je nog slaapt. Kwestie van het weekend goed uit te rusten. :laugh:

Dat gezegd zijnde, ik zit niet zo hoog op de ladder als jij maar ik doe nu ook wel een job waar ik niet echt voor moet proberen en meer dan genoeg verdien. Dat is een bewuste keuze om niet het geld achterna te jagen. De luxe dat ik al 12 jaar heb dat er zich niemand aantrekt waar en wanneer ik werk is onbetaalbaar.
Ik heb nooit het geld achterna gejaagd. It just happened. Ik heb nooit voor promoties of zo gesolliciteerd. Just happened dat ik uit mijn bestaande rol bij meer en meer dingen werd betrokken :cheer: :crazy:


Ik denk nu ook wel dat als je een goede functie hebt in een goedbetalende sector, zie @cege en @ugar, de financiële kant veel "ongemakken" licht verteerbaar maakt. Ook is het eigen aan dat soort jobs dat je ook veel vrijheid hebt in hoe je de job invult, wat opnieuw helpt.

Maar "druk" en veel uren kloppen is geen 1:1 relatie met loon in absolute cijfers, ik denk persoonlijk dat velen aan een gelijkaardige belasting komen als wat cege hier oplijst, aan een pak minder loon.

Ja, het is natuurlijk niet moeilijk om veel uren te draaien. Ik zeg altijd tegen al mijn reports (en de madam thuis), een agenda volproppen is geen kunst. En zeker geen verdienste op zich. Ik denk dat iedereen redelijk probleemloos 20-30h in meetings kan zitten. Ik kan zonder veel moeite 40-50-60h in meetings zitten in een week en druk druk druk zijn. De kunst is om te knippen en nog zinvol/productief te zijn in de niet meeting urren.

Onderschat ook niet dat hoe hoger men komt, hoe meer het genieten van “de macht” meespeelt. Echter slechts weinigen durven het toegeven..

Ik denk dat je een fout beeld hebt van veel bedrijven. All the way at the top zal er wel wat machtsgeilheid en wat psychopaten zitten, maar daar blijf ik ver van weg.

Ik heb niet veel "macht", er zeker niet naar op zoek en er zeker niet van genieten as such. Mijn truuc is om zoveel mogelijk beslissingen subtiel door anderen te laten nemen zodat ze de shit mogen opkuisen als het foutloopt :)laugh:).

Realiteit is dat heel heel heel heel veel mensen (en hoe ouder ik word, hoe meer ik me er aan stoor) 0,0 proactiviteit en leiderschap tonen (bang om te beslissen, bang om meetings te organiseren, bang om te telefoneren, ...) en machtsvacua creeren aan de 300 per uur. Ze zeggen wel dat ze niet gecommandeerd willen worden, maar als je niet elke dag een hoopje werk geeft, gebeurt er geen kloten. En dan zijn ze verwonderd dat er af en toe een machtswellusteling het vacuum opvult op een manier zoals ze het uiteraard niet zelf willen....

Heb me vandaag weer kapot ge-ergerd aan mijn 7000/maand report. Je vraagt op maandag om een document van 5 blaadjes af te werken (ik weet ook niet hoe het moet in 2 min, anders had ik het zelf gedaan, duh). Er staan 10 comments in van "doe dit", "vul aan met wat blabla, zie doc A", "vul tabel aan", "minimal effort om langs legal te krijgen - keep it short, 1 paragraph", ... Krijg je dat een dag later semi leeg terug. Alles wat je niet expliciet gevraagd hebt, niet gedaan. Alles wat meer dan 2 min werk is "weet niet wat ik moet doen". Ja jong, beslis eens zelf iets voor je dikke flappen per maand ipv gewoon headertje en footertje aan te passen en wat tabelletjes recht te zetten. Al 3-4 d ping pong ping pong heen en weer. En als je dan zegt "tegen volgende week moet het af zijn" is het "te veel druk".

Dat is weer zo'n typisch ding dat zonder geduw en getrek totally nergens heen gaat, schijteveel tijd verschijting is. Tot er iemand eens wat redelijk hard duwt om iets erdoor te krijgen. En zo zijn er 10tallen op een dag. Cege, "dit werkt niet, hoe lossen we het op". Cege, "ik dacht dat ik het ging klaar krijgen, maar meer tijd nodig en ik ging ook nog aan X werken, wat heeft priority" etc etc etc en ik ben die mensen hun manager zelfs niet :crazy:

Ik heb 1 doel, het project op tijd af krijgen met een acceptabel kwaliteitsniveau, geen machtsspelletjes. Niet te weinig en zeker niet te veel want anders slipery slipery slip timeline.
 
Kameraad is van vrachtwagenchauffeur ('s morgens vertrekken, 's avonds weer thuis) naar een kantoorjob gegaan puur door het isolement. Niet iedereen is gemaakt om een ganse dag alleen te zijn in een cabine en enkel een babbeltje te doen met de locaties waar je levert...

Kan leuk zijn voor enkele dagen maar doe dat een paar jaar en dan moet je toch wel heel introvert zijn om dat aan te blijven kunnen. Of voldoende hobby's/interesses hebben dat je na de werkuren je sociale interacties kunt inhalen.

Maar zo is het gras altijd wel ergens groener :)
Is toch ook te zien wat je specifiek in die sector doet. Ik heb een tiental jaar internationaal werk gedaan, dan ontmoet je tijdens te werkuren idd mss om de twee dagen eens iemand, en 's avonds doe je een klapke met gelijk wie aan je tafel zit bij de routier.
Daarna nog een jaar of 4 nationaal werk gedaan en dan heb je aan sociaal contact toch niet tekort.

Maar idd niet voor gelijk wie weggelegd. :)
 
Onderschat ook niet dat hoe hoger men komt, hoe meer het genieten van “de macht” meespeelt. Echter slechts weinigen durven het toegeven..

Ik denk aan de andere kant dat heel veel mensen "de macht" serieus overschatten of misschien beter, verkeerd inschatten. Ik heb "de macht" over een globaal leger dat binnen hier en korte tijd de 2000 koppen gaat overtreffen en als ik dat echt wil kan ik die geheel generalisimus-gewijs de lambada laten dansen op brandende koord, 25m high in the sky, maar dat botte realiteit is dat dat geen echte macht is, het is hoogstens een single trip richting burn out, overwerk, micro-management, demotivatie en een absoluut gebrek aan work/life-balance.
In mijn ervaring zijn dergelijke types geschikt en quasi nooit succesvol in high-impact leadership rollen, gewoonweg omdat ze zichzelf en hun eigen limieten tegen komen. Dat zijn types die wellicht nog net kunnen floreren in KMO-settings, maar die geraken niet hoger.

"Echte macht" is de lijnen uitzetten, bepalen, bewaken, maar de controle en sturing los durven te laten aan anderen die dat op hun beurt ook weer zullen moeten doen (echte macht is dus letterlijk macht loslaten). "Echte macht" is de juiste pionnen en strategiën uitzetten zodat je ondanks dat loslaten, nog steeds gaat waar je heen moet/wil gaan. Dat kan je nooit doen als je je overal wil laten gelden als de uber-alfa.
 
Als volgend jaar de dochter naar school gaat is dat een van de weinige werkende ouders die in om 15.30 aan de schoolpoort kan staan.
Daar gaat ge u nog SERIEUS aan verschieten. Hier is dat zelfs de meerderheid (mijn vrouw incl.).

En uiteindelijk moet iedereen dat maar voor zichzelf uitmaken, maw:
Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken, wat "winnen" is in het leven en wanneer je echt gelukkig bent.



Onderschat ook niet dat hoe hoger men komt, hoe meer het genieten van “de macht” meespeelt. Echter slechts weinigen durven het toegeven..
Wat bedoelt ge met "de macht".
Geilen op de macht die ge kunt uitoefenen? Want dat valt best mee hoor, zoals @cege en @Nijntje en @Ares al zeiden. Als dat uw doel is, en ge gaat u zo gedragen, zal het niet lang duren. Effectief leiderschap is iets heel anders, en - op toxische omgevingen na - wordt dat er snel uit gereden.

Of ge het hebt over de macht om meer controle te hebben over uwe agenda? Yes dat absoluut wel, en van dat voordeel geniet ik nu enorm.
Ik heb de "macht" om het meeste van ons bedrijf rond mijn eigen agenda te plannen... en dat doe ik ook schaamteloos.
Als gevolg kan ik - @cege style gewijs - de meeste avonden gewoon thuis eten met mijn dochter. Maar uiteraard is er dan wel genoeg (teveel?) verantwoordelijkheidsgevoel waardoor avond, nacht en weekendwerk eerder regel dan uitzondering zijn.



Steeds weer diezelfde collega die Teams groepschat als de bedrijfsversie van Smoelboek beschouwt:

"Lieve collega's, ik vertrek nu naar kantoor."
"Lieve collega's ik ben vroeger dan verwacht op kantoor."
"Ik ga nu X bestellen bij leverancier Y via hun webportaal." (elke, maar dan ook élke keer als dat nodig is bij die leverancier, wat quasi dagelijks is :cry:)
"Ik ben nu klaar met bestellen bij leverancier Y.' (tien minuten later).
"Dag iedereen, ik ga nu naar huis. 👋" (om half zes als bijna niemand nog werkt).
"Dag collega's. nu ben ik écht weg. Ik moest nog even een mail doen. 🤭" (om twintig voor zes als er nóg minder mensen werken)

Valt voor de rest wel mee, die collega, maar is zo vermoeiend om den duur. Je kan zo'n dingen wel eens zeggen, maar continu dat doen, is van het goede te veel...
Antwoord de volgende keer eens op elk bericht "oei zijt voorzichtig hé Gerda!!!"
 
Is toch ook te zien wat je specifiek in die sector doet. Ik heb een tiental jaar internationaal werk gedaan, dan ontmoet je tijdens te werkuren idd mss om de twee dagen eens iemand, en 's avonds doe je een klapke met gelijk wie aan je tafel zit bij de routier.
Daarna nog een jaar of 4 nationaal werk gedaan en dan heb je aan sociaal contact toch niet tekort.

Maar idd niet voor gelijk wie weggelegd. :)
De "dispatch" hier op 't werk zit ook in mijn verantwoordelijkheidsperimeter. Ik kom er dus wel eens, af en toe zelfs om in te vallen wanneer er iemand ziek is.
Onwaarschijnlijk hoeveel van die vrachtwagenchauffeurs op lange afstand zich duidelijk niet zo vaak wassen, zullen we maar zeggen. Ik vraag me af wie met hen een klapke wilt doen....
 
Terug
Bovenaan