Album of the week Avantasia - The Scarecrow (2008)

BlackOccult

Well-known member
Crowdfunder FE
Dames en heren,

Vorig jaar stond de beslissing voor mijn AOTW-album al weken op voorhand vast, dit jaar is dat helaas helemaal anders. Het is een last minute beslissing maar opnieuw eentje vanuit het hart. Mogelijke kanshebbers gingen ook Brigade (Heart) of The Strange Case Of… (Halestorm) geweest zijn, maar kijk, ik ga toch opnieuw voor een album waarvan ikzelf goedgezind rondhuppel en ik keer op keer kan herbeluisteren en voor mij weegt dat feit harder door dan een keuze gemaakt met het verstand voor een concept van AOTW. Sorry jongens. Zomer, zon, goed weer, festivals, Graspop is nog maar net voorbij... tijd voor nog wat symfonische metal!

We gaan voor The Scarecrow van Avantasia. Waarom? Sowieso hun grootste meesterwerk, maar doe mij een plezier en zet zeker Runaway Train uit The Wicked Symphony ook eens op. Liefst als (aller)eerste nummer dat je opzet. Het zal je meteen een goed idee geven van welke stijl ze brengen en het is een van mijn persoonlijke favorieten uit hun aanbod. De niet-metalliefhebbers krijgen op die manier meteen een kennismaking met de stemmen van Bob Catley (Magnum), Tobias Sammet (Edguy), Jørn Lande (ex-Masterplan) en Michael Kiske (Helloween). Vanaf 5:34 begint de pret helemaal! Maar goed, terug over naar The Scarecrow.

The Scarecrow.jpg

(Ook altijd grote fan van hun albumcovers, Moonglow steekt er wel met kop en schouders bovenuit).

The Scarecrow kwam uit in 2008, het is het derde studioalbum (na The Metal Opera - Part I en Part II) van de "Metal Opera supergroep" Avantasia. Ook de artiesten uit het eerdere nummer zal je hierop terughoren, naast ook Roy Khan, Amanda Somerville en Alice Cooper.
Persoonlijke favorieten naast de titeltrack: Carry Me Over, Devil in the Belfry, Lost in Space, maar grote fan van -opnieuw- een ballad met Bob Catley: Cry Just a Little. Die solo... :drool:

Ava-wie?
Avantasia is een (uit de hand gelopen?) project van Tobias Sammet, zanger van de Duitse power metal groep Edguy. Zoals dat gaat met muzikale genieën was Avantasia bedoeld als een kortdurend, eenmalig project (1999-2002) maar in 2006 werd de creativiteit opnieuw opgepikt en het project is eigenlijk tot vandaag actief. Eerder dit jaar verscheen er bijvoorbeeld een nieuwe single, The Wicked Rule The Night met Ralf Scheepers. Zoals je al merkte bij de voorstelling van de eerdere nummers, werkt Sammet (Tobi voor de vrienden) met gastartiesten. Op andere albums zijn onder andere namen te horen zoals Eric Martin (Mr. Big), Sharon den Adel (Within Temptation), Ronnie Atkins (Pretty Maids) en Hansi Kürsch (Blind Guardian). De volledige lijst vind je hier. Persoonlijk denk ik dat Avantasia voor elk wat wils te bieden heeft, en dat is ook wat mij aanspreekt in hun repertoire, zeer veel afwisseling en ook van het "opera"-gehalte ben ik grote fan.


Enjoy. :tongue:

Dikke kussen,
BlackOccult
 
Wel, het is een beetje uit mijn comfortzone want powermetal is doorgaans mijn ding zo niet. Eerste nummer valt alleszins wel mee, een aangenaam stemgeluid zonder het gevoel dat het om een Wienersängerknabe (mit einem extra Stoß in die Eier) gaat. :thumb:
 
Oh my, ik ben doorgaans geen power metal fan en symfonische rock/metal behoort tot minst favoriete muziekgenres ever, dus ik vrees voor dikke fail deze week wat mij betreft. Maar ik beloof dat ik ernaar zal luisteren!
 
Sowieso hun grootste meesterwerk

Yup. Dit is een geweldig album met fantastische gasten, zowel vocaal als instrumentaal... Persoonlijk ben ik grote fan van 'Journey to arcadia', de perfecte afsluiten van een trilogie(The scarecrow, The Wicked Symphony en Angel of Babylon). Dat is totaal geen metal of rock song, maar een prachtige ballad.

Ik ben benieuwd wat hun nieuwe plaat gaat brengen :clap:
 
Coole keuze, ben samen met @Savatar intussen bijna 20 jaar geleden groot geworden met die muziek. Wij hebben denk ik Edguy zelfs nog samen gezien in Hof ter Lo, met Nocturn Rites (?) in 't voorprogramma. :biglaugh:

Moet wel zeggen dat ik na Metal Opera 2 ben afgehaakt - dus ideaal om deze nu eens op te pikken.

Voor de liefhebbers kan ik ook wel Aina aanraden, is ook met redelijk wat Avantasia-'cast' waaronder Kiske en Sammet (en de geweldige, ter ziele gegane, Andre Matos).
 
Laatst bewerkt:
Ik heb de rit uitgezeten. Er waren zeer fraaie stukken bij die ik zeker kon smaken - eerder klassieke heavy metal bij momenten - en het was gelukkig geen in your face power metal, maar wel gebalanceerde symfonische metal van hoge kwaliteit. Ik ben een leek in het genre, maar Avantasia is wel vrij gekend. De balads vond ik eerder balast, die hoefden er voor mij niet bij te zijn. Naar mijn smaak is het allemaal wel wat te clean en gepolijst, maar mochten ze eens live spelen op Graspop zou ik wel eens even gaan kijken. Even. Van aan de toog met een veel te dure halve liter, misschien.

Mooie keuze, @BlackOccult !
 
Oh my, ik ben doorgaans geen power metal fan en symfonische rock/metal behoort tot minst favoriete muziekgenres ever, dus ik vrees voor dikke fail deze week wat mij betreft. Maar ik beloof dat ik ernaar zal luisteren!
Even op de tanden bijten en dan ver wegsmijten. :unsure:

Dit gaat een beproeving worden. Maar voor @BlackOccult willen we die wel doorstaan hoor :unsure:.
Om mezelf te citeren:
Sorry jongens.
Dat ik hier niemand een plezier mee ga doen, weet ik op voorhand, haha. :shy: Afzien zult ge.
 
Avantasia, wederom een artiest waar ik nog nooit van gehoord heb.
Dat spreekt meestal in mijn voordeel omdat ik dan geen decennia oude vooroordelen over de muziek meedraag.
De termen 'Klassieke Heavy Metal', 'Power Metal', 'Symfonische Metal' en 'Balads' hebben geen concrete betekenis in mijn hoofd (i.t.t. die van @Avondland )

Dat gezegd, ik vond met momenten de instrumentele delen echt super. Episch, engagerend en fun. Mooie samenwerking tussen heel de band. Aan de andere kant, het hele gezaag/gezang doet mij niets. Slaapverwekkend, zelfs. Het helpt niet dat ik maar 8u geslapen heb vandaag.
Het is zeer zeker aan de cleane kant, de zangstijl is zo contrasterend met de rest van de instrumentatie. Is dat iets typisch aan symfonische metal?

Ik ga het nooit meer opzetten, maar afgezien heb ik niet hoor. (of misschien toch een beetje)
 
Ik ken volgens mij ook weinig van power metal. Album staat net op. Ben benieuwd!

EDIT: Intussen aan het laatste nummer. Ik had niet eens door dat het Duitsers waren eigenlijk en hoorde eens geen accent.
Eigenlijk kan ik er redelijk kort over zijn: alle nummers waar good old heavy metal :love: in voorkomt zijn wel mijn ding, maar de tragere nummers vind ik eerlijk gezegd zeurderig, en de vocals voor het grootste gedeelte ook. Tot ik ineens dacht "oh, hierop klinkt hij ineens beter! Maar wacht... Dat is iemand anders! (Alice Cooper?)"
Ook is de productie niet echt mijn ding. (Te proper.)
Enfin: moest ik de zang minder zagerig vinden had ik de zwaardere nummers misschien wel nog gedraaid, wie weet! Hoe dan ook mogen deze nummers er zeker zijn hoor. :)
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Pressed play....

Btw laatste gehoord in deze stijl was Hollandse band met nummer (en album ?) dat Chameleon heette dacht ik, vocalen half grunt half heldere zang, krijg het even niet gegoogled.
 
Ik zie dit nog wel zitten. In mijn jeugd was ik fan van Rhapsody of Fire, en voor Helloween heb ik nog steeds een soft spot (zowel Kiske als Andi Deris zijn absolute bazen). Ik ben het genre inmiddels ontgroeid, zoals dat dan heet, maar een straf zou dit toch ook niet mogen zijn. Komt wel goed dus.

Pressed play....

Btw laatste gehoord in deze stijl was Hollandse band met nummer (en album ?) dat Chameleon heette dacht ik, vocalen half grunt half heldere zang, krijg het even niet gegoogled.
Dat zal wel Ayreon zijn, denk ik.
 
2 nummers gehoord, I like so far.

Tot ik ineens dacht "oh, hierop klinkt hij ineens beter! Maar wacht... Dat is iemand anders! (Alice Cooper?)"
:laugh:

Alice Cooper is wel een echte baas boven baas. Veel mensen vergeten tegenwoordig hoe invloedrijk die was, EN hoe goed die zijn goede albums zijn. Hij heeft zo een 5tal platen die gewoon echt bij de top van Rock platen horen, maar zijn 4e (killer) is de ultieme top (lijk top 10 rock materiaal of all time). Dat ding staat vol met bangers en rockt van begin tot einde.
 
2 nummers gehoord, I like so far.


:laugh:

Alice Cooper is wel een echte baas boven baas. Veel mensen vergeten tegenwoordig hoe invloedrijk die was, EN hoe goed die zijn goede albums zijn. Hij heeft zo een 5tal platen die gewoon echt bij de top van Rock platen horen, maar zijn 4e (killer) is de ultieme top (lijk top 10 rock materiaal of all time). Dat ding staat vol met bangers en rockt van begin tot einde.
Mij ook ooit eens in zijn eerste albums verdiept en veel naar geluisterd, en inderdaad! Heb er ook een paar liggen die ik van mijn pa heb "geërfd" (vinyl). :)
 
  • Geweldig
Waarderingen: Lint
Allez vooruit, Maneskin meets Metallica meets Within Temptation. Instrumentaal helemaal niet slecht, zang ook niet. Maar samen niet mijn meug. Tis niet omdat je Foie gras mengt met Truffel dat je automatisch een Michelinster gerecht krijgt. Ik moet gewoon bekennen dat dit ver weg van mijn interesseveld zit, dus sorry als ik de bal mis sla met mijn vergelijkingen, ik ken er gewoon niks van :D
Toch uitgezeten, en geen kwelling geweest, soms zelfs vrij aardig en kop mee zitten schudden met de gitaren, dus das ook al positief zeker. Bij andere stukken had ik dan gehoopt dat ze nog wat sneller zouden gaan spelen in de hoop dat het nummer dan ook sneller gedaan zou zijn. Tevergeefs natuurlijk.
 
Laatst bewerkt:
Ja, een tweetal keer beluisterd. En eerlijk gezegd moet ik wel zeggen dat het minder een beproeving was dan ik dacht.

Muzikaal zitten er zeker wel goeie stukken in die me kunnen bekoren. Maar als geheel is het wat minder, een beetje zoals @Gravetiet het omschrijft.
 
Dit is overduidelijk iets buiten mijn comfortzone, maar komaan clercqie : open geest!

Dus... Het is superbombastisch, echt hier en daar té voor mij. Maar ik zie er de charme wel van in. Het zijn nummers om massaal samen mee te kwelen op een festivalwei en dan loos te gaan op de gitaarsolo's. Het klinkt ook allemaal zeer afgelikt. Ik mis een beetje een angel, een stoorzender.

De folky stukken konden me wel bekoren (titelnummer), de stroperige stijkers zoals vaak iets minder (What Kind of Love)
 
Maar het is geen power metal. :unsure:

Tot ik ineens dacht "oh, hierop klinkt hij ineens beter! Maar wacht... Dat is iemand anders! (Alice Cooper?)"
Jamaar dametje, dat staat wel in mijn inleiding hé. :nono:

Nogal geluk dat @Lint jou citeerde want ik had gans over jouw edit gisterenavond heen gelezen. Ik ben wel blij dat het muzikaal jouw ding is, wat voor mij eigenlijk compleet onverwacht is omdat jij -denk ik- eerder fan bent van best zwaarder materiaal.

Enfin, ik ben ook blij met de reacties in het algemeen eigenlijk. Ook bijvoorbeeld met de opmerking van @NDEFCB:
Dat gezegd, ik vond met momenten de instrumentele delen echt super. Episch, engagerend en fun. Mooie samenwerking tussen heel de band.
Want dat is wat mij ook zo aanspreekt bij Avantasia in feite. Sommige mensen uit mijn omgeving noemen dat inderdaad veel te bombastisch zoals @clercqie dat verwoordt, ik vind dat zalig en word er goedgezind van. :tongue:

De zang, tja, hate it or love it inderdaad denk ik. Sammet zijn stem vind ik bij momenten ook schril en tamelijk ongepast, van Lande zijn timbre ben ik ongelofelijk van. Somerville is ook geweldig maar What Kind of Love is inderdaad gewoon een saai nummer.
 
Terug
Bovenaan