Heb vanmiddag nog eens alle drie de studio albums opgezet.
Bleach heb ik eigenlijk nooit kunnen apprecieren (buiten About A Girl en School). Albums gaan wat mij betreft in stijgende lijn (met een héle grote sprong tussen Bleach en Nevermind).
 
Dit wordt dus 1 album per dag want meer van dit gezeik kan ik echt niet af...
Bleach is imo de definitie van teenage edgyness, was blij dat die af was.
Op Nevermind hoor je wel dat ze meer weten waar ze naartoe willen, op Territorial Pissings na dan. Vind er ook nog niks aan maar je merkt wel een grote sprong voorwaarts.
Ik hoop dat In Utero morgen nog zo'n grote sprong wordt, dan is die misschien zelfs aanhoorbaar.
 
Ik weet nog exact wanneer ik voor de eerste keer het nummer hoorde en de clip zag van Smells Like Teen Spirit. Op dat moment was ik nog net geen 13 jaar. En ik was nog niet zo heel lang echt aan muziek geïnteresseerd geraakt. Wel was ik al 1 à 2 jaar een stevige Queen fan (een band die trouwens absoluut zijn eigen Classic Artists topic verdient). Maar ik was op dat moment nog zeker niet bezig met de punk, hardcore en metal die ik later in mijn tienerjaren zou verslinden. Wat ik kende was toch vooral wat ik op de radio hoorde en wat mijn oudere broer beluisterde. En ook MTV stond thuis geregeld op.

Toen ik op een dag in september van school kwam en de TV aanzette zapte ik naar MTV en niet veel later toonden ze de clip van Smells Like Teen Spirit. Ik had het nummer tot dan toe nog niet gehoord en ik heb er met open mond naar staan kijken. Ik kan niet beweren dat ik er direct weg van was. Maar ik voelde wel heel erg dat dit iets was dat de boel op zijn kop ging gooien. Dit leek in niets op wat ik tot dan toe kende. Maar het kwam over als een anthem voor mijn generatie (en dat bleek het uiteraard ook te worden achteraf gezien). En ik denk dat het op een tijdspanne van 1 à 2 weken was dat dit nummer wereldwijd ontplofte en echt overal was.

De eerste jaren daarna was ik niet verzot op de band. Met de release van de Unplugged cd kwam daar wel verandering in. En via mijn interesse in hardere gitaarmuziek uiteindelijk toch terug bij de rest van hun werk terecht gekomen. Door hun enorme invloed vast en zeker een classic band, ondanks hun beperkte output.
 
Geen tijd (en in het geval van Rammstein goesting :unsure:) gehad voor de vorige artiesten, maar met deze doe ik misschien wel mee.

Toen ik 11-12 was wel een korte periode veel naar Nirvana geluisterd, maar eigenlijk vrij snel naar andere bands verder gegaan. In mijn herinneringen is In Utero de beste, Nevermind heel goed en Bleach wat minder. Heb al jaren geen plaat ervan meer opgelegd.

Nirvana ben ik vooral dankbaar omdat ik twee favoriete bands via hun heb leren kennen. Enerzijds Pixies, waar Cobain voortdurend over zei dat ze een inspiratie waren (specifiek zei hij dat Smells Like Teen Spirit gewoon een ripoff van Pixies was). Anderzijds PJ Harvey, omdat Rid of Me door Steve Albini geproduceerd werd, de man die ook bij In Utero achter de knoppen zat.
 
Ik weet precies niet wat ik van Nirvana moet denken nu ik alles opnieuw beluister.

Sommige nummers vind ik het geweldig, sommige enorm mediocre en bijna zagerig. Ik denk dat de hardere nummers live beter pakken dan op plaat (ik check Live At Reading zeker nog eens). Als ik Nirvana vergelijk met pakweg The Melvins en Sonic Youth dan rangschik die laatste twee momenteel een pak hoger.
 
Ligt het aan mij of 'You Know You're Right' vibes van Tool?
Light niet aan. Of tenminste: ik heb dat ook, die intro voelt heel Tool aan.
Nog ni aan begonnen, volop met Yob aan't beluisteren. Buiten Unplugged en From the Muddy Banks of the Wishkah nooit veel Nirvana beluisterd. Twee heel goeie live platen imo. Het weinige studiowerk dat ik gehoord heb zei me weinig. Zal zien dat ik er morgen wat tijd in steek.
 
Ikzelf heb Nirvana leren kennen in mijn schooltijd. Een kameraad heeft mij de cd "Nevermind" uitgeleend.
Dit was echt een geweldig album en was direct een fan!
Zelf de cd gekocht en ook In Utero en we waren vertrokken ;-)
Luister nog regelmatig naar Nirvana. Jammer dat Kurt er een einde aan heeft gemaakt.
Hij zal voor altijd 27 blijven...
 
Terug
Bovenaan