Album of the week Armagedda - Only True Believers

Hoppa met wat vertraging deze net eindelijk kunnen beluisteren. Geen slechte ervaring!

Ik kan een metalplaat op tijd en stond wel smaken, ma luister er toch niet echt veel naar. Nooit echt een gateway ernaar gehad zoals bij andere genres waardoor de kennis van het genre nogal oppervlakkig bleef, ben ook maar weinig bekend met al die onderverdelingen (boeit me ook niet zoveel eigenlijk).
Ook geen Isis?
 
Nu ik er zo over nadenk ben eigenlijk ook into black metal geraakt door black n roll als ge Now Diabolical en The Age Of Nero van Satyricon daar ook onder rekent.
 
Ook geen Isis?

Ahwel nu je het zegt... Heel veel naar Panopticon en Oceanic geluisterd vroeger (en Red Sparowes en Jesu, waar is de tijd), maar toen zag ik dat eerder als een zeer zwaar verlengde van post rock denk ik :unsure:

Als één band misschien de gateway had kunnen zijn, had het misschien eerder Neurosis kunnen zijn, denk dat dat mijn meest beluisterde groep is qua bands die bij metal aanleunen... Maar in de zwaardere genres bleef ik toen precies meer hangen bij bepaalde bands of platen dan dat ik zoals bij andere genres actief op zoek ging naar meer of ander lekkers. Om nog een voorbeeld te geven: ik heb een drietal platen van Slayer redelijk veel gehoord en voor de rest amper iets anders van thrash metal.
 
Ook beluisterd ondertussen,ondanks ik voorkeur heb voor het metal genre ben ik minder gek van dit subgenre.
Vond het te fel op elkaar klinken,maar bon zal misschien aan mij persoonlijk liggen.
Ik heb ook wel extremere periode gekend,late puberteit begin adolescentie toen ik Cradle Of Filth,Dimmu Borgir en Children Of Bodom bvb ontdekte als dat onder deze categorie valt tenminste.Daarna echt (te) soft geworden blijkbaar.

Tegenwoordig het extreemste waar ik sommige nummers van kan appreciëren tenminste ,zijn Mortiis (Decadent & Desperate),Behemoth (Oh Father...,Bartzabel,Blow Your Trumpets ),Satyricon (The Pentagram Burns vind ik wel topper) en eerder genoemde bands (COF,COB,DB)

Weet niet onder wat Morbid Angel,The Black Dahlia Murder en Moonspell (The Butterfly FX vind ik leuk)bvb vallen,ken die van naam en staan op mijn ellenlange lijst (over verschillende genres) om te ontdekken.

Ben eerder geneigd om naar de metalcore te gaan.

Wat is eigenlijk het verschil tussen Black metal en Death Metal,altijd gedacht dat dat ongeveer hetzelfde was?
 
Bij het zien van deze thread heb ik direct de vinyl nog eens uitgehaald. Er lag al redelijk wat stof op moet ik zeggen. Zoals nog enkele andere hier, ben ik meer fan van Ond en hun laatste plaat die vorig jaar redelijk hoog in mijn jaarlijst eindigde.
En als ik black 'n' roll wil horen, dan leg ik Carpathian Forest op of zelfs Darkthrone op.
Nu, de 'verplichte' luisterbeurt viel enorm goed mee. Genoeg afwisseling, lekkere productie, hier en daar een goeie Celtic Frost ( 'I said hey'), ...
Memorabel, neen. Maar dat is in dit genre moeilijk denk ik.
 
Wat is eigenlijk het verschil tussen Black metal en Death Metal,altijd gedacht dat dat ongeveer hetzelfde was?
De sound vooral.
Black metal zijn gitaarsound is scheller en de vocals ook.
Death metal zijn gedowntunede gitaren en grunts op vocals.

Qua sfeer ook helemaal anders en ik heb al vaker veel sterkere riffs gehoord bij death metal, maar dat kan aan mijn smaak liggen (en het feit dat ik ook gewoon veel meer death metal luister)
 
De sound vooral.
Black metal zijn gitaarsound is scheller en de vocals ook.
Death metal zijn gedowntunede gitaren en grunts op vocals.

Qua sfeer ook helemaal anders en ik heb al vaker veel sterkere riffs gehoord bij death metal, maar dat kan aan mijn smaak liggen (en het feit dat ik ook gewoon veel meer death metal luister)
Het ligt aan je smaak. Death metal doet me zelf niet veel. Er zijn wel wat nummers van Morbid Angel of Deicide die ik niet slecht vind, maar ik heb me daarin niet verdiept. Dus als iemand een magistrale death metalplaat tot album van de week wil verklaren: ga je gang!
 
  • Leuk
Waarderingen: Sond
Ik ben het nu net voor de eerste keer aan het beluisteren.
Als tiener opgegroeid met Metallica, Megadeth, Sepultura, Soulfly etc, ettelijke keren naar GMM geweest, maar black metal en alle andere onderverdelingen kon me maar matig bekoren.
Ik kan dit wel uitluisteren. Maar het tempo is me voor 90% van de tijd te hoog. Er is nooit een kleine breakdown.
Het tempo is enkel tussen
- Snel
- Sneller
- Snelst
Alsof ze gehaast zijn om ieder lied zo snel mogelijk af te hebben.
Ivm de zang: zoals anderen al gezegd hebben, ik versta er niets van en klinkt nogal... hol?

Geen fan hier dus, maar ben wel blij om effe uit mijn comfort zone gehaald te zijn 😀
 
Ik ben het nu net voor de eerste keer aan het beluisteren.
Als tiener opgegroeid met Metallica, Megadeth, Sepultura, Soulfly etc, ettelijke keren naar GMM geweest, maar black metal en alle andere onderverdelingen kon me maar matig bekoren.
Ik kan dit wel uitluisteren. Maar het tempo is me voor 90% van de tijd te hoog. Er is nooit een kleine breakdown.
Het tempo is enkel tussen
- Snel
- Sneller
- Snelst
Alsof ze gehaast zijn om ieder lied zo snel mogelijk af te hebben.
Ivm de zang: zoals anderen al gezegd hebben, ik versta er niets van en klinkt nogal... hol?

Geen fan hier dus, maar ben wel blij om effe uit mijn comfort zone gehaald te zijn 😀
En dan moet je weten dat dit nog geeneens "snelle" black metal is, maar eerder mid-tempo. :p
 
De muziek zelf vind ik zeker niet te hard en eigenlijk zelfs goed. Maar die stem is iets waar ik mij zelf nooit ga kunnen overzetten. Luister zelf genoeg harde metal en als de stem mij niet aanstaat is het moeilijk voor mij om er verder mee te gaan. Maar das natuurlijk iets heel persoonlijk en ken zelf ook genoeg volk dat dit goed zou vinden dus kan het wss aan enkele vrienden aanraden.

Toch wel een leuke en onverwachte opener van dit concept, @Avondland
Dit is het soort dingen dat ik wil ontdekken, namelijk platen en genres waar ik niks van ken :)
 
De muziek zelf vind ik zeker niet te hard en eigenlijk zelfs goed. Maar die stem is iets waar ik mij zelf nooit ga kunnen overzetten. Luister zelf genoeg harde metal en als de stem mij niet aanstaat is het moeilijk voor mij om er verder mee te gaan. Maar das natuurlijk iets heel persoonlijk en ken zelf ook genoeg volk dat dit goed zou vinden dus kan het wss aan enkele vrienden aanraden.

Toch wel een leuke en onverwachte opener van dit concept, @Avondland
Dit is het soort dingen dat ik wil ontdekken, namelijk platen en genres waar ik niks van ken :)
Die stem is een vorm van theatraliteit waar voor je gewonnen moet zijn. Die vervorming heb je ook bij hardcore, metalcore, death metal, power metal, ... En in iedere stijl zijn er zoveel verschillende manieren om dat stemeffect te bereiken. Ik vind dat het bijdraagt tot de sfeer als het goed is uitgevoerd, maar als het slecht is uitgevoerd is het inderdaad niet veel beter dan een kat die een haarbal uitbraakt. Ik zou zelf niet weten hoe je zo'n stemgeluid bereikt zonder je stembanden te overbelasten na een minuut.
 
Ja, dat het goed uitgevoerd is, geloof ik best. Het is gewoon niks voor mij :p Of toch zeker niet constant.

Ken zelf ook te weinig van al die verschillende stemstijlen maar zo af en toe eens een scream of een growl vind ik dan wel weer tof dusja.
 
Het ligt aan je smaak. Death metal doet me zelf niet veel. Er zijn wel wat nummers van Morbid Angel of Deicide die ik niet slecht vind, maar ik heb me daarin niet verdiept. Dus als iemand een magistrale death metalplaat tot album van de week wil verklaren: ga je gang!
Death metal is ook best wel wat variatie in natuurlijk, niet zoveel als in black metal maar toch.
Moet daar ook u stroom in vinden die het beste klikt en kan best dat dat er gewoon niet is zoals voor sommige dat bij black metal niet is.

Ik ben ook wel best grote fan van bepaalde death metal. Hyperdontia, Phrenelith, Taphos, Undergang, Undeath, Frozen Soul, Spectral Voice, Gatecreeper, Vastum, Warp Chamber, Cruciamentum, Dead Congregation, Tomb Mold, Blood Incantation, Necrot zijn een paar van mijn favorieten van huidige death metal bands. Moet eerlijk zeggen dat het merendeel wel valt onder "caveman riffs" zolang het maar vuil klinkt.
 
Ik moest maar eens de rest van dit album proberen aan te horen ( :unsure: ). Zal maar oortjes gebruiken, want het is hier een appartement. :unsure: :p
 
Ik vind dat het bijdraagt tot de sfeer als het goed is uitgevoerd, maar als het slecht is uitgevoerd is het inderdaad niet veel beter dan een kat die een haarbal uitbraakt.
Vind je serieus dat het in dit album goed wordt uitgevoerd? :unsure:

Het is een oprechte vraag, want zoals gezegd ben ik geen kenner wat die vocals betreft, maar bv. een Gaahl of die huidige zanger van Mayhem doet het toch veel beter? Ik vond de vocals op dit album ondermaats en afbreuk doen aan het geheel, en dat komt niet door de specifieke vervorming of de stijl, maar door de (naar mijn aanvoelen bijzonder slechte) delivery.

Ik geloof dat Lint ergens een mooi voorbeeld met timestamp gepost heeft.
 
Death metal is ook best wel wat variatie in natuurlijk, niet zoveel als in black metal maar toch.
Moet daar ook u stroom in vinden die het beste klikt en kan best dat dat er gewoon niet is zoals voor sommige dat bij black metal niet is.

Ik ben ook wel best grote fan van bepaalde death metal. Hyperdontia, Phrenelith, Taphos, Undergang, Undeath, Frozen Soul, Spectral Voice, Gatecreeper, Vastum, Warp Chamber, Cruciamentum, Dead Congregation, Tomb Mold, Blood Incantation, Necrot zijn een paar van mijn favorieten van huidige death metal bands. Moet eerlijk zeggen dat het merendeel wel valt onder "caveman riffs" zolang het maar vuil klinkt.
Je hebt inderdaad 10 keer bijna dezelfde band opgenoemd. Stuk voor stuk goeie namen he, ik heb van de meeste ook platen in mijn kast staan, maar bitter weinig variatie. Als Avondland fan was van Morbid Angel gaat hij makkelijk 80% van u lijst geweldig vinden.
Maar als je daar een band uitpikt (of gewoon Morbid Angel of Autopsy opzet) en dat gaat vergelijken met bv.

Death - Human (proggy)
Suffocation - Effigy of the Forgotten (old school slam)
Devourment - Butcher the Weak (nieuwere slam)
Bolt Thrower - Mercenary (old school maar enorm riff based)
Nile - Annihilation of the Wicked (brutal/technical)
Obituary - World Demise (groovy)
Necrophagist - Epitaph (tech)
Atheist - Piece of Time (ook tech, maar helemaal anders)
Dark Tranquility - Character (melodic)
Carcass - Heartwork (melodic)
...

merk je dat er belachelijk veel variatie in dat genre zit.
Soit, elk zijn ding natuurlijk en we zijn uiteindelijk een topic aan het kapen over een black metal album ma hopelijk geeft het wel een beeld.
Mijn album van de week, mocht ik meedoen, zou waarschijnlijk uit bovenstaande lijst komen (of uit Stockholm, begin jaren '90)
 
Je hebt inderdaad 10 keer bijna dezelfde band opgenoemd. Stuk voor stuk goeie namen he, ik heb van de meeste ook platen in mijn kast staan, maar bitter weinig variatie. Als Avondland fan was van Morbid Angel gaat hij makkelijk 80% van u lijst geweldig vinden.
Maar als je daar een band uitpikt (of gewoon Morbid Angel of Autopsy opzet) en dat gaat vergelijken met bv.

Death - Human (proggy)
Suffocation - Effigy of the Forgotten (old school slam)
Devourment - Butcher the Weak (nieuwere slam)
Bolt Thrower - Mercenary (old school maar enorm riff based)
Nile - Annihilation of the Wicked (brutal/technical)
Obituary - World Demise (groovy)
Necrophagist - Epitaph (tech)
Atheist - Piece of Time (ook tech, maar helemaal anders)
Dark Tranquility - Character (melodic)
Carcass - Heartwork (melodic)
...
Als ik mag aanvullen: Wolverine Blues van entombed (death n roll)
 
  • Geweldig
Waarderingen: Sond
Bon, een paar dagen geleden ook eens opgezet. De plaat vlamt, het rockt, is zoals hier ook al vermeld gevarieerd in opbouw en vrij 'toegankelijk' omdat de band niet continu riffs schrijft met tremelo picking - zoals bvb MGLA wel doet.

Zeker geen memorabel album voor mij, maar wel een leuke introductie voor niet-BM fans denk ik.
 
Hoppa met wat vertraging deze net eindelijk kunnen beluisteren. Geen slechte ervaring!

Ik kan een metalplaat op tijd en stond wel smaken, ma luister er toch niet echt veel naar. Nooit echt een gateway ernaar gehad zoals bij andere genres waardoor de kennis van het genre nogal oppervlakkig bleef, ben ook maar weinig bekend met al die onderverdelingen (boeit me ook niet zoveel eigenlijk). Dus dit was mijn eerste black metalplaat in zeer, zeer lang. Vond het allemaal behoorlijk goed beluisterbaar, instrumentaal zat het allemaal goed snor. Ik snap de omschrijving black 'n roll wel, bij momenten toch gedacht dat er een goeie groove te horen was in bepaalde nummers. En blij dat het geen soep van slecht opgenomen distortion en blast beats was.

Allemaal vrij toegankelijk dus, waardoor de drie kwartier toch vlot erdoor gingen. Zoals al een paar keer aangehaald zijn de vocals voor mij ook wel een drempel. Misschien dat dat went als je wat meer naar dit soort muziek luistert, maar het haalt me nu eigenlijk een beetje uit de sfeer van de muziek. Ga dan toch ook die plaat van Ulver eens opzetten om te kijken of dat me beter ligt, heb daar vroeger wel al wat van gehoord maar dan spreken we van misschien 10 jaar geleden. En wie weet, misschien dat ik nog wel eens andere hoekstenen van het genre ga opzoeken.
Bergtatt van Ulver is een héél ander type black metal dan Armagedda. Ik heb ook wel wat genres waarin ik niet echt een gateway heb gevonden, maar als je die klik niet maakt en de goesting is er niet om er verder op in te gaan blijft het terra incognita.
 
Beetje laat met mijn reactie maar door verbouwingswerken thuis heb ik pas sinds vandaag weer internet in huis.
Op een telefoon typt dat niet zo aangenaam weg.

Eigenlijk ben ik al vooringenomen want dit is een album uit mijn top10 en het geeft zoiezo een flink gevoel van nostalgie naar mijn 18-19 jaar toen ik dit ontdekte. Ik twijfel nog altijd tussen dit album of Ond Spiritism als beste van Armagedda's werk.

De vocals zijn wat mij betreft goed uitgevoerd. Op een of andere manier veel meer verstaanbaar dan bij andere bm uit die tijd, maar zonder enige afbreuk te doen aan waar ze voor dienen. Het klinkt als op een kwaadaardige manier je gal spuwen en ik denk dat dat wel is wat Graav hier wilde doen. De goede man heeft het dan ook niet zo hoog op met de mensheid.
Het album is grotendeels low en mid tempo en dat is maar goed ook, de trend van ultrasnelle bm heeft me nooit kunnen bekoren.
Het fijne is dat we groovende stukken hebben, die vlotjes afgewisseld worden met wat rechtdoor stampen maar zonder dat het ooit begint tegen te steken. Het prachtige is dat er nergens een momentje is waarvan je denkt "dit hoefde er voor mij niet in". Alles lijkt goed uitgebalanceerd.
De muziek is ranzig genoeg om eigenlijk al zonder vocals duidelijk te maken waarover het gaat, zonder te vervallen in een soep van distort of minimale productie.
Het album is voor mij een totaalplaatje die prachtig het verhaal brengt dat ze wilden brengen. ik ben altijd op zoek naar een album dat me direct vastneemt , ergens in een fantasie dropt en me zijn verhaal laat beleven. En dat is hier gebeurd, op een nog prille luisterbeurt was ik al mee.

Uitschieter wat mij betreft is endless fields of sorrow. Wat een mooie opbouw tot de afsluiter die op 4:12 inslaat.
Da's een van de prachtigste momenten op dit album.

En laten we die outro niet vergeten. Ik wil gerust tekenen voor een cd'tje vol met zo'n ambient.
Mijn madam en ik hebben nog een scary momentje gehad op die outro in een of ander Duits bos. Sedert dien wil ze die plaat niet meer horen.
Maar da's voor een ander topic.



Prachtige start van de reeks!
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan