Squidward

Wie ooit naar All The President’s Men of Spotlight keek, weet dat een goed gemaakt journalistiek verhaal een boeiende film kan opleveren. Het enorme werk en risico dat vooraf gaat aan een groot verhaal en de pay-off wanneer de drukpers rolt, de gevolgen van zware onthullingen, …

In 2017 was het artikel van Megan Twohey en Jodi Kantor van de New York Times (en hun daaropvolgende boek She Said) kandidaat voor journalistieke bom van het jaar. Het misbruik en wangedrag waar zowel acteurs als actrices al decennia mee moesten omgaan, onder het motto ‘wil je een carrière of nah?’ bleef heel lang een doodgezwegen feit. Iedereen wist ervan, slechts heel weinigen spraken er ooit over en nog minder werd er ooit iets aan gedaan. Sinds het exposé in de NY Times hebben we al honderden verhalen gehoord, over ego’s die straffeloos leken, gefnuikte carrières en hoevéél van Hollywood effectief de andere kant uitkeek. Harvey Weinstein has fallen, maandelijks worden er mensen uit de...

Het Marvel Cinematic Universe gaat aan hetzelfde sneltempo voort als altijd. Op Comic-Con krijgen fans traditioneel allerlei nieuwe en exclusieve beelden te zien en dit keer was het de beurt aan Wakanda Forever, het vervolg op Black Panther uit 2018. We zijn helaas in 2020 onze T’Challa, Chadwick Boseman, verloren aan kanker dus het zou altijd een moeilijke en emotionele puzzel worden om verder te gaan in het koninkrijk Wakanda. Uit de trailer kunnen we alvast opmaken dat T’Challa niet vergeten is door zijn onderdanen en dat Wakanda nog steeds een bloeiende beschaving is, maar zeker niet veel kans heeft op zijn lauweren te rusten.

We zien een geboorte onder water plaatsvinden en maken daarmee kennis met Namor en de Atlantisachtige beschaving die het koninkrijk op zijn grondvesten zal laten daveren. Oudgedienden als Shuri, Okoye, Nakia en Everett Ross zijn van de partij alsook nieuwe personages zoals de opvolger van Iron Man, Ironheart. Ons nieuw bezoek aan Wakanda belooft in elk...

De jaren 2000 zijn zonder twijfel de Z Era geweest. Zombies waren de monsters-du-jour, van ‘eigenlijk wel braaf met een hart’ (Warm Bodies) tot ‘ultra gewelddadig, neen, dank u’ (World War Z) en natuurlijk het absolute fenomeen The Walking Dead. Deze laatste komt - in zijn originele vorm, er blijven spin-offs komen - in de herfst tot een einde en dus is er plaats voor een nieuw event om liefhebbers zoet te houden. AMC gaat terug naar de nineties en wat toen de rigueur was: vampieren. Ik weet dat er in de laatste jaren ook bloedzuigers waren, maar daar spreken we niet over.

Vampieren hebben altijd al tot de verbeelding gesproken en in 1994 bereikten we peak vampire met twee van de hunks van de tijd in Interview With The Vampire. Tom Cruise en Brad Pitt brachten Anne Rice’s Louis en Lestat tot ‘leven’ (hehe) en de film was een absolute blockbuster. Maar er is veel méér verhaal te vinden in Rice’s American South vampierenwereld en AMC gaat...

In de heilige veelvuldigheid van de filmmonsters, hebben we allemaal wel een favoriet. Er zijn Kruegerites, Jasonoholics, Leatherface … eh … lovers en dan zij die gelijk hebben: Michael Maniacs! Ik ben zelf zeker geen fan van slasher films en al zeker niet zoals ze de laatste jaren gemaakt worden, maar ik smaak Halloween-het-feest en daar past Halloween-de-film het beste bij. Ondertussen hebben we al twaalf films en reboots voor de kiezen gehad. Sommigen waren succesvol, sommigen te vreemd (Season of the Witch en het paranormale waren geen geliefde aanvullingen), sommigen waren een liefdevol eerbetoon maar toch nét niet (sorry, Rob Zombie). Nee, geen Michael Myers zonder Laurie Strode en die Laurie Strode is énkel Jamie Lee Curtis. All hail, the Scream Queen!

Voor de dertiende film komt Curtis nog één keer terug. Laurie Strode heeft al meer familie en vrienden verloren dan we menselijk mogelijk zouden achten, maar dit is de laatste. Echt wel...

Een beetje zoals er Regel 34 is op het internet, kan je hetzelfde zeggen over angsten (al is die laatste, toegegeven, een stuk minder plezant googelen). Elke mens heeft ze en er is in wezen niets waar er niet ergens wel iemand bang van is. Maar het eens goed benauwd krijgen kan ook leuk zijn en Hollywood is nooit te beroerd om ons op dat vlak iets voor te schotelen.

Vanaf 12 augustus kan je met de handjes voor de ogen gaan kijken naar Fall. Geen out & out horror maar ouderwetse schrik hebben in het meeleven met de hoofdpersonages. Regisseur Scott Mann bracht ons al Heist met Robert De Niro en The Tournament met Robert Carlyle en heeft daarmee al bewezen dat hij suspense kan afleveren. Dit keer neemt hij ons mee in de wereld van vriendinnen Becky en Hunter. Beiden zijn enthousiaste en fearless klimmers, tot een tragische gebeurtenis Becky met een schok terug op de grond brengt. Hunter poogt om haar vriendin terug haar oude zelf te laten ontdekken en nodigt haar uit...

Een paar jaar terug (twee en een half, maar het lijkt zowel langer als korter) was Knives Out een enorm succes. Een detectiveverhaal in de klassieke stijl met een horde personages die allemaal wel iets geheim hielden en de detective die uiteindelijk het kluwen kon ontwarren. Er komt dan ook een vervolg! Maar … daarover gaat het hier niet! Er is behoorlijk wat materiaal beschikbaar voor wie liefhebber is van een klassiek mysterie en zelf vind ik dat het jammerlijk weinig gebruikt wordt. Voor elke Poirot zijn er zeker twintig andere verhalen die schitterend op het scherm zouden spelen. Daarom dat ik ook heel enthousiast werd toen ik de trailer zag langskomen voor See How They Run.

Begonnen als toneelstuk geschreven door Philip King, is See How They Run een detective verhaal slash comedy of errors. Een Amerikaanse producer wil een toneelstuk uit de West End van Londen verfilmen maar - verdorie toch - leden van de cast overlijden in verdachte omstandigheden. Enter Inspecteur...

Spooky Season. Het is al sinds jaar en dag een enorm feest in Amerika en het begint sinds de jaren 2000 ook behoorlijk mainstream te worden bij ons. En om eerlijk te zijn: het ís wel een superleuke traditie en als het ooit bij ons de ‘Murica proporties gaat aannemen, is dat lol gegarandeerd. De meeste series hebben altijd wel een Halloween aflevering (het doodbrave Boy Meets World had er bijvoorbeeld eentje met een énorm wtf gehalte) en je kan rekenen op mooie affiches vol monsters en moordenaars op veel zenders. Griezelen, ja, graag.

Op Halloween proberen velen hun griezelgrens al eens te verleggen maar de nadruk voor de meeste mensen blijft wel op fun. Daarom dat er een gretig publiek is voor films als Halloween Town (en zijn achtendertig sequels), Goosebumps of de - in zijn categorie - misschien wel GOAT: Hocus Pocus. Het verhaal van de Sanderson zusters is ondertussen 29 jaar oud maar blijft enorm geliefd met een heel grote fanbase en is nu - eindelijk! - terug...

Je hebt hem misschien al gezien, in spelletjes of op merchandise: Gudetama. Een eierdooier met een behoorlijk duidelijke tegenzin in het leven. Een creatie van Sanrio, is het ventje (ik neem aan ‘ventje’) wereldwijd gigantisch populair geworden en een beetje een symbool voor de Kawaii cultuur. Nochtans was ons eitje eerst een beetje bedoeld als ‘anti-Kawaii’ want zijn naam bestaat uit de samensmelting van gudegude (dat een wat luie, ongemotiveerde vibe moet aangeven) en tamago, wat ‘ei’ wil zeggen (tamago-tchi!). Een ongemotiveerd ei, niet bepaald wat je bij het suikerzoet schattige van Kawaii gaat bedenken maar kijk, een held was geboren!

Het gele ventje was het resultaat van een wedstrijd binnen Sanrio om zijn animatoren te inspireren, men zocht voedsel-gerelateerde figuurtjes. Gudetama verloor die wedstrijd van een contente zalmfilet maar bleek uiteindelijk tóch populairder.
Gudetama komt in Japan ‘s morgens op tv in korte filmpjes (minder dan een minuut)...