Squidward

Redactrice
Squidward

Squidward

Redactrice
Beavis and Butt-Head Do the Universe-trailer belooft veel goeds
  • 0
  • 3
U dacht misschien dat Iron Sky met zijn nazi's op de maan het domste science fiction-idee ooit was, maar er zijn kapers op de kust. Dames en heren, de zelf-verklaarde dumbest scifi movie ever komt eraan met Beavis en Butt-Head Do the Universe!

Tussen 1993 en 1997, toen de M in MTV nog voor Music stond en niet Mcrappyreality, regeerden Beavis en Butt-Head het avondblok. In de zeven originele seizoenen vielen de nineties voor twee lelijke, onbeleefde, door seks-geobsedeerde maar ook seksistische, en vooral domme tieners. Beiden zijn grote fans van heavy metal en muziek speelt algemeen een grote rol in de show, aangezien beide jongens vanop de sofa hun kritiek geven op de video's van de dag. Naarmate de jaren negentig naar hun einde gingen, kwam er ook een einde aan de avonturen van B (blond) en B-H (donker). De zwanenzang was Beavis & Butt-Head Do America in 1996 (iconische cover van I Got You Babe met Cher) en in 1997 viel het effectieve doek. Er was een revival van...
Squid's Quick Tip: Only Murders in the Building
  • 4
  • 6
Soms is er eens iets dat al eventjes uit is maar wat toch meer aandacht mag krijgen. Aangezien dit thuis onthaald wordt op ‘eheh, oké, later’ en ik toch ergens mijn ei kwijt moet, duikel ik iets op waar ik denk dat jullie plezier zullen uit halen. In dit geval grijp ik terug naar het eerste programma dat ik ooit uitgekeken heb op AppleTV. Dat was dan toevallig ook nog eens het eerste programma dat ik uitgekeken had in forever. Ik ben een héél grillige tv -en filmkijker. Tien minuten om gepakt te worden. Is trouwens een tip voor wel meer situaties.
Filmreview: Memory
  • 0
  • 3
De Zaak Alzheimer. Ik ben eerlijk gezegd het grootste deel vergeten. Badum tiss. In 1985 kwam het boek van Jef Geeraerts uit, een tweede van negen boeken rond het politieduo Vincke en Verstuyft. Geeraerts was op dat moment al established als schrijver in Vlaanderen. Een beetje (veel) een enfant terrible met boeken die het pornografische, gewelddadige en racistische niet uit de weg gingen. De schrijver slaagde alleen al door de verblufte besprekingen van zijn boeken een onbetaalbare publiciteit te vergaren. Een verhaal van Jef Geeraerts naar het scherm brengen, is niet vanzelfsprekend. Indertijd kon onze Vlaamse De Zaak Alzheimer als deftige poging, ondanks een gitzwart verhaal, op veel bijval rekenen en nu heeft Hollywood er zich ook aan gewaagd.
Filmreview: Chip 'n Dale: Rescue Rangers
  • 1
  • 7
In de jaren tachtig had je - met Magnum, P.I. op televisie en Indiana Jones in de bioscoop -toonbeelden van de charmante macho. Stoere, knappe binken met een soms klein hartje en tonnen charme. Maak nu van twee herkenbare actiehelden twee eekhoorns (om helemaal correct te zijn: aardeekhoorns) en je hebt Knabbel en Babbel, internationaal gekend als Chip en Dale. Met hun reeks Rescue Rangers vaste gasten in menig kinderprogramma tijdens mijn kindertijd. Al bestaan deze eekhoorntjes al een stuk langer dan een Magnum of Indiana Jones. De schattige broertjes kwamen in 1943 op het scherm, Harrison Ford is geboren in 1942 en Tom Selleck in 1945 en die waren geen actiehelden recht uit de pampers. Nostalgie is big business anno de jaren 2020 (Nineties Kids die heimwee hebben naar wat een eenvoudigere tijd leek) en nu is het de beurt aan ’s werelds meest geliefde knabbelaars (suck it, Alvin, Simon en Theodore) om het grote scherm onveilig te gaan maken. In de traditie van mijn jonge...
Down the Rabbit Hole: De Opioïdencrisis in Amerika
  • 0
  • 4
Elk seizoen zijn er een aantal verhalen waar elke programmamaker lijkt op te springen. Vooral nu we ook bij ons een breed aanbod aan zenders en streams kunnen bekijken, zorgt dat ervoor dat we - net als Alice in Wonderland - af en toe eens de konijnenpijp kunnen induiken en ons echt tegoed kunnen doen aan een bepaald onderwerp.
Seriereview: Shining Girls
  • 0
  • 3
Scientology. Charles Manson (van ‘cult’ faam) vond Scientology ‘te vreemd’. Dat is zo een beetje als uw toegenegen redacteur die zou zeggen dat een bepaald pilletje toch ‘een beetje te giftig’ is. Al zolang als de beweging bestaat, doet ze van zich spreken en zijn de meningen behoorlijk verdeeld. ‘Maar Squidward,’ hoor ik jullie vragen, ‘Scientology heeft toch geen plaats in een seriereview?’ Inderdaad! Maar het is eigenlijk wel de reden waarom deze review er bijna niet was.
Seriereview: How I Met Your Father
  • 0
  • 4
Het is ondertussen al acht jaar geleden dat er een einde kwam aan How I Met Your Mother, waar we negen seizoenen samen met Ted Mosby en zijn vriendengroep op zoeken gingen naar de ware. Die dan vrij prompt… Tja, ik wil niks spoilen, zelfs na al die jaren, maar het einde maakte online wel wat los. Sommige mensen vonden het best wel poëtisch en hoopgevend. Meer mensen hebben het einde naar de Galerij van Grote Televisiezonden verbannen. Volgens Hulu zit er nog rek op het concept single en wanhopig to mingle en dus krijgen we vanaf dit jaar How I Met Your Father. De half uur durende sitcom is sinds de hoogdagen van Friends wel wat veranderd dus is de vraag ‘kan een HIMYF in 2022 nog scoren’?
Seriereview: The Last Days of Ptolemy Grey
  • 0
  • 3
Ik heb moeten denken. Toegegeven, ik ben nog steeds aan het denken. The Last Days of Ptolemy Grey. Op maandag de eerste twintig minuten gekeken en gedacht ‘mja … dit zal em niet worden’. Op woensdag dan toch opnieuw begonnen en op twee nachten uitgekeken. Dat had één nacht kunnen zijn, maar om drie uur ‘s morgens heb ik mij toch maar tot enige slaap gedwongen. ‘s Nachts was overigens een ideaal moment om deze zesdelige Apple Original te bekijken want het voelt ‘fout’ om gestoord te worden in het kijken. Ptolemy Grey is fictie en drama, maar op een manier gebracht die je het gevoel geeft bijna een voyeur te zijn, een getuige van het soort menselijk drama dat mensen binnen familie, binnenshuis, houden. Net daarom dat ik dus nog aan het denken ben, het voelt een beetje als roddelen.
Seriereview: The Dropout
  • 0
  • 6
That is a whole lotta pretty in a whole lotta crazy. Neen, ik ga geen verhaal opduikelen over Harley Quinn maar wel over Elizabeth Anne Holmes, centraal figuur in de achtdelige Disney+ reeks The Dropout en centraal figuur in een van de grootste Silicon Valley schandalen van de laatste decennia. Je zal het verhaal wel kennen maar het verháál… nee, dat zal je met stijgende verbazing volgen. Wij hebben de hele reeks in één sitting uitgekeken en nog zijn we er eigenlijk niet echt uit ‘hoe’ ze het nu gedaan heeft. Maar ze hééft het gedaan en haar naam zal de geschiedenis ingaan. Alleen niet direct hoe zij het gepland had.
Seriereview: Slow Horses
  • 1
  • 5
Ik ben half Brits, dus in mijn hart is er altijd een plaatsje voor het eiland. Cool Britannia, wat een tijden. Maar als ik eerlijk ben, en waarom ook niet for a change, is de facade aan het barsten. Aan alarmerende snelheid. Er is een verval waar je vroeger met genoeg punk attitude nog een draai kon aan geven van twee fingers naar de buitenwereld … maar het huis G.B. heeft overal roest, schimmel, gebroken ramen en brede scheuren in de muur. De sfeer is grimmig, een zompig gevoel van hopeloosheid permeërt alles en (bijna) iedereen. Niet veel films of televisieseries slagen er in om dit over te brengen. Het gevoel zat in Marcella (trouwens het bekijken waard op Netflix) en het gevoel zit in deze Slow Horses. Ja, je loopt in Londen, maar nee, je zou liever ergens anders zijn. It’s grim. Slow Horses zal zes afleveringen bevatten, waarvan de eerste twee sinds 1 april beschikbaar zijn op AppleTV. Elke vrijdag komt er een nieuwe episode. De serie is gebaseerd...
Filmreview: Nightmare Alley
  • 0
  • 4
Guillermo Del Toro. Het is niet de filmmaker waar ik spontaan van (Shape Of) watertand. Ik geef ruiterlijk toe dat ik bijvoorbeeld nooit Pan’s Labyrinth gezien heb. Mijn enige labyrint is er eentje met David Bowie en goblins. De erotische fishstick heb ik wel gezien en vond ik wonderwel werken, dus toen Nightmare Alley verscheen - met een sterke cast - leek het mij een uitgelezen kans om toch eens iets filmisch complexer te proberen. Dit is eigenlijk de tweede verfilming van een novelle door W.L. Gresham uit 1946. De eerste verfilming in 1947 met Tyrone Power is een atypische film noir die indertijd weinig bijval kende, maar sindsdien wel een klassieker is geworden. Vraag is: zal deze Nightmare Alley zich ook een klassieker mogen noemen?
Batman steelt even de show in nieuwe DC League of Super Pets-trailer
  • 0
  • 0
We hebben in een eerste trailer reeds kennis gemaakt met Clark Kent/Superman (John Krasinski) en zijn hond Krypto (Dwayne Johnson). De ‘pointe’ van de film werd hierin ook duidelijk: een aantal DC-superhelden verliezen hun krachten en het redden van de wereld komt op de schouders (in de poten?) van een groepje dieren terecht. Bat-cow is er jammer genoeg niet bij (zij geniet van haar rust in Wayne Manor) maar wel een schattige stoere kliek andere beestjes: Varkentje PB (SNL’s Vanessa Bayer) kan gigantisch groeien, Merton de schildpad (Natasha Lyonne) wordt supersnel, Chip de eekhoorn (Diego Luna) krijgt elektrische krachten en hond Ace (Kevin Hart) die supersterk wordt.

Deze nieuwe trailer geeft ons een blik op Ace en ‘zijn’ superheld: Batman (Keanu Reeves squeal). Beiden lijken voor elkaar gemaakt - zelfs Batman is niet immuun voor de liefde van een hond - en dit stukje geeft een fijn inzicht in de humor van de film, die zeker niet enkel kinderen zal aanspreken.

Regisseur Jared...
Seriereview: Severance
  • 4
  • 8
Bingewatchen. Het was nooit mijn ding. Mijn echtgenoot maakt makkelijk vijf seizoenen (twintig of meer volle afleveringen) soldaat op luttele dagen, maar iemand moet achter de kinderen aanhollen, dus: bingen, ikke niet! Maar dan valt er zo af en toe iets in je schoot en blijkt het wel zo leuk te zijn om niet te moeten wachten. Niet alleen is de tijd van klooien met een VCR voorbij, niet meer foeteren om twintig na acht op een vrijdag dat je het vervolg van je laatste obsessie aan het missen was, nee, alles in één fijne dump en ga maar los. Alleen doet Apple graag ‘anders’ en krijg je bij AppleTV weer meer en meer 'één aflevering per week'-series. Misschien is het wel positief, geduld is tenslotte een mooie deugd. Zo loopt Severance één aflevering per week, elke vrijdag, voor negen afleveringen in totaal én - dat weten we nu al - een tweede seizoen op komst. Een van de producers van deze serie is Ben Stiller. Jep, 'Meet the Fockers' Ben Stiller. Maar dat merk je - woot...
Terug
Bovenaan