Soms is er eens iets dat al eventjes uit is maar wat toch meer aandacht mag krijgen. Aangezien dit thuis onthaald wordt op ‘eheh, oké, later’ en ik toch ergens mijn ei kwijt moet, duikel ik iets op waar ik denk dat jullie plezier zullen uit halen. In dit geval grijp ik terug naar het eerste programma dat ik ooit uitgekeken heb op Disney+. Dat was dan toevallig ook nog eens het eerste programma dat ik uitgekeken had in forever. Ik ben een héél grillige tv -en filmkijker. Tien minuten om gepakt te worden. Is trouwens een tip voor wel meer situaties.
Steve Martin is een comedy held van mij. Ik heb zijn specials gezien, zijn boeken gelezen (The Pleasure of My Company is bitterzoet grappig, lees het. Nu. Go ahead, I’ll wait) en zelfs naar zijn banjomuziek geluisterd. Steve Martin anno 2022 is als een warm dekentje, geruststellend en garant voor quality time. Martin Short is al jaren betrouwbaar voor scène-stelende rollen, van Franck in Father of Bride tot The Three Amigos, Short is degene die memorabel is. En Selena Gomez … Oké, behalve dat ze grappig is op TikTok en veel te laat Bieber gedumpt heeft, wist ik niet zoveel van haar. Maar Selena past als gegoten bij de legendarische komieken.
Only Murders in the Building seizoen één (10 afleveringen) nu integraal via HULU of Disney+ en seizoen twee is beschikbaar vanaf 28 juni.
We need to focus. Only murders in the building.
Centraal in deze reeks staan Charles-Haden Savage (Martin), een ooit gekende tv detective, Oliver Putnam, regisseur van de meest over-the-top theaterstukken in recente geschiedenis, en Mabel Mora, een gesloten jonge vrouw die eigenlijk te jong en te arm is om in het gebouw te wonen. Alledrie zijn ze inwoners van The Arconia (het ‘building’ van de titel) een op en top (en eenvoudigweg prachtig) gebouw in de Upper West Side van New York. En alledrie zijn ze ook fan van een true crime podcast en alles wat met true crime te maken heeft. Wanneer er in de Arconia ook effectief een moord plaatsvindt, komen onze hoofdrolspelers achter hun gedeelde fascinatie en besluiten ze om zelf op onderzoek te gaan. En een podcast te maken als ze dan toch bezig zijn.
OMITB komt uit de koker van Steve Martin en John Hoffman (Grace & Frankie) en werd geregisseerd door onder andere Cherien Babis (Ozark, Ramy) en Gillian Robespierre (Shrill, Mrs Fletcher). Voor de prijs van een Martin/Short/Gomez krijg je ook nog fijne bijrollen van Nathan Lane (The Birdcage, The Producers), Tina Fey (komaan, it’s Tina Fey) en Amy Ryan (Gone Baby Gone en Birdman).
Is it cancer? I need to know how invested I should get in you.
Dit is gewoon heerlijke televisie. Gewoon heerlijk. Een perfecte kop thee op een regenachtige dag, in een even perfect zachte sofa uitkijkend op de tuin. True Crime is als genre een obsessie geworden, het lijkt wel of iedereen wel ergens iets volgt, zij het moorddadige vrouwen, charmante oplichters of de man met de dertig lijken onder de keukenvloer. OMITB speelt in op onze bloedlust op een manier die speels en bijna onschuldig is (bijna). Elk van onze hoofdrollen heeft zijn of haar geheimen en over tien afleveringen weven deze zich samen tot een fascinerende quilt. De protagonisten hebben een zekere tristesse, de herfst in New York geeft een soort melancholie en tóch is dit tv waar je vrolijk van wordt.
Er zijn veel shows op dit moment met grote budgetten, grote casts en grote beloftes maar die vaak lang of gloomy zijn, of, erger nog, te overtuigd van hun eigen belang en meesterschap. Je loopt er van weg met een behoorlijk bedrukt gevoel en weinig pay-off qua voldoening. Only Murders probeert het wiel niet heruit te vinden. Er zijn een aantal rake observaties over het true crime en podcast wereldje, een paar verwijzingen naar de minder-dan-schitterend reputatie van Amerikaanse politie maar het programma gaat nooit de zware of belerende toer op. Dit is entertainment en je sluit elke aflevering aan met een prettig gevoel van veertig goed gespendeerde minuten.
Steve Martin is een comedy held van mij. Ik heb zijn specials gezien, zijn boeken gelezen (The Pleasure of My Company is bitterzoet grappig, lees het. Nu. Go ahead, I’ll wait) en zelfs naar zijn banjomuziek geluisterd. Steve Martin anno 2022 is als een warm dekentje, geruststellend en garant voor quality time. Martin Short is al jaren betrouwbaar voor scène-stelende rollen, van Franck in Father of Bride tot The Three Amigos, Short is degene die memorabel is. En Selena Gomez … Oké, behalve dat ze grappig is op TikTok en veel te laat Bieber gedumpt heeft, wist ik niet zoveel van haar. Maar Selena past als gegoten bij de legendarische komieken.
Only Murders in the Building seizoen één (10 afleveringen) nu integraal via HULU of Disney+ en seizoen twee is beschikbaar vanaf 28 juni.
We need to focus. Only murders in the building.
Centraal in deze reeks staan Charles-Haden Savage (Martin), een ooit gekende tv detective, Oliver Putnam, regisseur van de meest over-the-top theaterstukken in recente geschiedenis, en Mabel Mora, een gesloten jonge vrouw die eigenlijk te jong en te arm is om in het gebouw te wonen. Alledrie zijn ze inwoners van The Arconia (het ‘building’ van de titel) een op en top (en eenvoudigweg prachtig) gebouw in de Upper West Side van New York. En alledrie zijn ze ook fan van een true crime podcast en alles wat met true crime te maken heeft. Wanneer er in de Arconia ook effectief een moord plaatsvindt, komen onze hoofdrolspelers achter hun gedeelde fascinatie en besluiten ze om zelf op onderzoek te gaan. En een podcast te maken als ze dan toch bezig zijn.
OMITB komt uit de koker van Steve Martin en John Hoffman (Grace & Frankie) en werd geregisseerd door onder andere Cherien Babis (Ozark, Ramy) en Gillian Robespierre (Shrill, Mrs Fletcher). Voor de prijs van een Martin/Short/Gomez krijg je ook nog fijne bijrollen van Nathan Lane (The Birdcage, The Producers), Tina Fey (komaan, it’s Tina Fey) en Amy Ryan (Gone Baby Gone en Birdman).
Is it cancer? I need to know how invested I should get in you.
Dit is gewoon heerlijke televisie. Gewoon heerlijk. Een perfecte kop thee op een regenachtige dag, in een even perfect zachte sofa uitkijkend op de tuin. True Crime is als genre een obsessie geworden, het lijkt wel of iedereen wel ergens iets volgt, zij het moorddadige vrouwen, charmante oplichters of de man met de dertig lijken onder de keukenvloer. OMITB speelt in op onze bloedlust op een manier die speels en bijna onschuldig is (bijna). Elk van onze hoofdrollen heeft zijn of haar geheimen en over tien afleveringen weven deze zich samen tot een fascinerende quilt. De protagonisten hebben een zekere tristesse, de herfst in New York geeft een soort melancholie en tóch is dit tv waar je vrolijk van wordt.
OMITB speelt in op onze bloedlust op een manier die speels en bijna onschuldig is (bijna).
Er zijn veel shows op dit moment met grote budgetten, grote casts en grote beloftes maar die vaak lang of gloomy zijn, of, erger nog, te overtuigd van hun eigen belang en meesterschap. Je loopt er van weg met een behoorlijk bedrukt gevoel en weinig pay-off qua voldoening. Only Murders probeert het wiel niet heruit te vinden. Er zijn een aantal rake observaties over het true crime en podcast wereldje, een paar verwijzingen naar de minder-dan-schitterend reputatie van Amerikaanse politie maar het programma gaat nooit de zware of belerende toer op. Dit is entertainment en je sluit elke aflevering aan met een prettig gevoel van veertig goed gespendeerde minuten.
Conclusie
Uit mijn genuanceerde berichtgeving hierboven, kan u misschien niet veel opmaken. Ik kan u dus nu wel zeggen dat Only Murders in the Building met stip mijn favoriete programma was tot Severance. En nu er op 28 juni een tweede seizoen aankomt, is de kans heel groot dat het opnieuw mijn allerliefst geziene programma zal worden. (Tot Severance seizoen twee alleszins). 10 weken zomer zullen zo ook een stuk dragelijker worden (uw toegenegen redacteur doet het niet zo goed in de sunshine).
Dit is geen show die hoogdravend wil zijn, u zal er niks uit leren (behalve misschien geen kat in een diepvries te bewaren) maar u zal entertained zijn. En dat is toch wel wat waard, niet?
Dit is geen show die hoogdravend wil zijn, u zal er niks uit leren (behalve misschien geen kat in een diepvries te bewaren) maar u zal entertained zijn. En dat is toch wel wat waard, niet?
Pro
- Origineel
- Hedendaags
- Komt met de Squidward Stempel van Goedkeuring (zeldzaam!)
Con
- Niks
- Nee, echt niks
10
