2023 zal altijd in de geschiedenisboeken van de entertainmentindustrie onthouden worden als het jaar waarin de Amerikaanse film- en televisie-industrie collectief een half jaar onderuit ging. De schrijvers en acteursstakingen zorgden voor een schokgolf door het streaminglandschap waar we de effecten volgend jaar sowieso stevig van gaan zien. Vooralsnog was er echter meer dan genoeg te beleven op ieders favoriete streamingservice. The last of Us brak de banvloek die op gameverfilmingen leek te rusten, Apple bleef stevig zijn best doen om de kroon van HBO over te nemen wanneer het op kwaliteitsgarantie aan kwam, en met Geldwolven, 1985, Knokke Off en De Twaalf bleek dat er nog steeds meer dan genoeg publiek te vinden is voor sterke Vlaamse fictie. Meer dan genoeg fijn spul om je oogbollen mee te verwennen dus dit jaar. We zetten bij deze alvast even de favoriete pareltjes van onze redactie in de schijnwerpers.
Killjoy
The Bear (Disney Plus)
Het eerste seizoen van The Bear is zowat het meest enerverende stukje televisie dat ooit gemaakt is, en dat bedoel ik als een compliment. Voor iedereen die ooit in de keuken van een restaurant heeft vertoefd tijdens een dinner-rush komt het hectische opgefokte sfeertje van The Bear dan ook keihard binnen. Het is enorm creatieve, sterk gemaakte televisie die aan een rotvaart over de kijker heen dendert. In seizoen 2 neemt The Bear wat gas terug, maar op die manier krijgt de serie wat ademruimte om de personages iets meer diepgang te geven. De ommezwaai van een ordinaire broodjeszaak naar een hippe eetstek doet The Bear van tempo schakelen, maar doet dat zonder een moment aan kwaliteit in te boeten.Jeremy Allen White en Ebon Moss-Bachrach blijven ijzersterk als neefjes Carmy en Richie ( COUSIN??), maar ook de rest van de cast krijgt genoeg te doen in dit sterke tweede deel. Van een uitstapje naar Kopenhagen om de kunst van het dessert maken te perfectioneren, tot een met gastacteurs gevulde kerstflashback of de seizoenfinale waar de stress opnieuw genadeloos hard mag toeslaan. Het maakt allemaal deel uit van een ijzersterke show die net als een sterrenchef in de keuken perfect weet welke ingrediënten het beste werken om een verrukkelijk geheel te brengen. Tegen een derde seizoen kan ik dan ook enkel gretig 'Yes Chef' zeggen.
FreakyJP
1985 (VRT MAX)
Omdat het niet altijd om een buitenlandse ervaring moet gaan, richt ik mijn pijlen vandaag op een serie van eigen bodem. Omschreven als “het verhaal van een zwarte bladzijde uit onze geschiedenis”, bracht 1985 ons een meeslepend en fascinerend relaas dat op een interessante manier een stukje geschiedenis mengt met de vele verhalen die de ronde doen rond de Bende van Nijvel. Vooral de graduele ondergang van Franky Verhellen, gespeeld door Aimé Claes, vormde voor mij een krachtige kern van deze serie. Alles rondom deze kern was bovendien sterk, van de productie en de acteerprestaties tot de sfeer en het scenario. 1985 was voor mij een absolute topserie en het was lang geleden dat een Vlaamse serie me zo in de ban wist te houden.Eervolle vermeldingen: The Last of Us, The Fall of the House of Usher
Sassenach
Manifest (Netflix)
Manifest … Een verhaal over een vliegtuig vol passagiers dat vijf jaar lang van de radar verdween. Wanneer het vliegtuig na vijf jaar landt, blijkt de hele wereld, inclusief ieders geliefden, vijf jaar ouder te zijn. Voor de passagiers zijn er echter geen vijf jaar voorbijgegaan: ze zijn namelijk even oud als toen ze het vliegtuig opstapten, wat in hun beleving enkele uren geleden was. Wie denkt dat je na vijf jaar vermist te zijn, simpelweg kan terugkomen en je oude leven opnemen, heeft het grondig mis. Niet alleen behandelt de overheid (en de hele wereld) hen alsof ze aliens zijn, ondertussen blijken ook vele geliefden hun levens te hebben verdergezet of gestorven.Wanneer alle passagiers dan ook nog eens een stem in hun hoofd te horen krijgen, kan de bloedstollende zoektocht naar de waarheid beginnen. Manifest werd gelanceerd in 2018 en kende dit jaar haar einde na vier seizoenen. De reeks is dus zeker niet te kort, maar ook zeker niet te lang. Het verhaal en de ontwikkeling ervan zijn zodanig intrigerend en goed uitgewerkt dat het heel moeilijk was om deze serie niet in een keer te bingewatchen. Manifest bevat niet meteen een grote sterrencast, maar heeft dit zeker niet nodig om de erkenning te krijgen die het verdient gezien het verhaal zodanig sterk is. Manifest verdient ongetwijfeld voor mij de titel Serie of the Year.
Eervolle vermeldingen: The Crown, Outlander, Only Murders in the Building, The Good Place
fre1509
Ahsoka (Disney Plus)
Eerlijk gezegd is mijn favoriete serie van het jaar Twisted Metal, maar aangezien die niet beschikbaar is in België, ga ik voor Ahsoka. Het nieuwste verhaal in het Star Wars-universum volgt de padawan van Anakin Skywalker genaamd Ahsoka. Over de serie heerst een Japans roninverhaal waarin de vrouwelijke cast schijnt. De lightsaber duellen zijn fantastisch om naar te kijken en er loert een constante uitdaging om de hoek, we leren ook de personages van Star Wars Rebels beter kennen aangezien Ahsoka het vervolg hierop is. Rosario Dawson speelt ook perfect het personage en toont dat deze rol precies voor haar gemaakt is. Ook al dat de laatste jaren Star Wars wat gemengd overkomt, door deze serie kan ik al niet volgen op wat er nog zal gebeuren in de toekomst van de personages en het universum.Eervolle vermeldingen: Twisted Metal, The Last of Us
Merlin
Boris (GoPlay)
Hoe ouder ik word, hoe dichter ik groei naar mijn roots en onze vaderlandse trots. Zo erg zelfs blijkbaar dat ik geen enkele buitenlandse tv-show dit jaar een kans heb gegeven of uitgekeken. Gelukkig vond ik op de Vlaamse zenders de afgelopen twaalf maanden wel mijn gading. En hoewel andere shows ook humor en ontroering brachten, was er voor mij geen enkel andere serie die deze twee zaken zo hand in hand liet verlopen als Boris. Net als Jeroom heb ik ook veel te vroeg afscheid moeten nemen van een te jong familielid en de pijn die elke dag alleen maar krachtiger lijkt te worden, hebben ze hier perfect in getoond. Dat afgewisseld met een paar ronduit hilarische momenten (De lama’s! De danschoreografie op water!), vlotjes binnengelepeld door de enorm grappige medereizigers Bockie en Jonas Geirnaert. Fantastische tv die nog lang onder je huid zal kruipen.Eervolle vermeldingen: Knokke Off, Down The Road, De Twaalf
Quentin
The Fall of the House of Usher (Netflix)
Mike Flanagan bewees zich de voorbije jaren als niet enkel een meester van het horrorgenre, maar ook van bedachtzame adaptatie, meeslepende dia- (en mono-)loog en gewoon ijzersterke psychologische verhaalvertelling. The Haunting of Hill House blijft voor mij de beste serie aller tijden, maar ook het romantisch drama The Haunting of Bly Manor, en Midnight Mass zijn gewoon verplichte kost voor moderne horrorfans. Dit jaar lanceerde Flanagans adaptatie van het werk van Edgar Allen Poe op Netflix, een opdracht die naast door The Simpsons voor vele andere regisseurs onmogelijk bleek.Poe’s melancholische, grauwe psychologische poëtische verhaalvertelling is maar al te makkelijk om te bastaardiseren. Reeds als tiener was Poe mijn lievelingsdichter (al kan je dat zeker aan een emofase koppelen), dus het vooruitzicht van Flanagans adaptatie was tegelijk opwindend, maar toch enerverend. De nervositeit bleek onnodig, want met The Fall of the House of Usher levert Flanagan weer een onvergetelijke topper die wellicht even onsterfelijk zal blijken als zijn bronmateriaal.
Het verhaal draait rond de familie Usher, wiens patriarch een enorme figuur in de farmaceutische industrie – en daarmee ook de wereldeconomie en -politiek – is. Elk familielid is in zijn verrotte schaduw opgegroeid en zo hebben ze elk ook hun venijnige kantjes ontwikkeld. Maar een mysterieuze figuur genaamd Verna (gespeeld door de verrukkelijke Carla Gugino, die hier haar meest veelzijdige rol ooit neerzet) is vastberaden om de geweldaddige dood van elk familielid in gang te zetten. Deze serie is zonder twijfel de donkerste en meest wrede die we van Flanagan gezien hebben: elk personage is op hun eigen manier een onmens, en elk krijgen ze een poëtisch passende, gruwelijke dood te verdragen.
Toch zit in deze adaptatie evenveel menselijkheid, maatschappijkritiek en psychologisch inzicht als we van Flanagans werk gewoon zijn. Elke aflevering delft dieper in de toxische persoonlijkheid van een familielid, toont kijkers hoe hun gedrag de wereld lelijker maakt, maar ook hoe dit tot hun dood lijdt, en ontwikkelt ook verder het overkoepelend mysterie rond de missie en identiteit van Verna. Een onberispelijke, emotioneel oprechte en thematisch rijke verfilming van bijna het volledige œuvre van Poe is iets waar fans nooit van zouden durven dromen … en toch hebben we het in 2023 gekregen. Gebeurt zoiets nogmaals? Nevermore.
iCruysberghs
Shrinking (Apple TV Plus)
Alles waar Jason Segel in meespeelt is comedy gold in mijn ogen. Zo ook Shrinking, een serie op Apple TV over een rouwende psychiater die zijn patiënten wat meer aandacht geeft. Dit jaar kregen we seizoen 1 voorgeschoteld en dat smaakt ongetwijfeld naar meer. Ook Harrison Ford speelt zijn rol erg goed, net als de rest van de cast.Squidward
Monarch: Legacy of monsters (Apple TV Plus)
Gojira, aete ureshīdesu! Leuk om je weer te zien, Godzilla!In de vaak heftige titelgevechten om wie nu in feite koning der monsters is, gaat mijn sympathie meest uit naar de uit de kluiten gewassen amfibie (sorry, Kong!). Als ‘zilla dus terug op het scherm komt, ben ik er als de kippen bij om een oordeel te vellen. Zo ook dit najaar met Apple TV’s Monarch: Legacy of Monsters.
Om helemaal bij te zijn is het handig om de Godzilla film uit 2014 te bekijken, daar zit de origin story voor deze reeks, maar een verplichting is het niet. Er is ook een tip of the hat naar Kong: Skull Island uit 2017, dus als we draadjes gaan plukken, zitten we voor we het weten in Japan anno 1954.
Je kan perfect instappen in aflevering één en de puzzelstukjes vallen ook zo helemaal netjes in elkaar. Het verhaal springt doorheen een paar tijdsblokken doorheen vijftig jaar, met als recentste punt zes maanden na de gebeurtenissen uit die film van 2014.
Een overlevende van het brokkenparcours dat Godzilla door San Francisco trok, gaat op zoek naar de nalatenschap van haar verdwenen vader. De wereld is heel erg anders nu, met een megamonster zoals Godzilla een aangenomen onderdeel van het leven. Cate ontdekt dat haar vader banden had met Monarch, een organisatie die niet enkel Godzilla maar veel meer (help) mysterieuze monsters monitort.
Monarch: Legacy of Monsters gaat over monsters, ja, maar ook zoveel meer. Niet in het minst de hubris van de mens om alles te willen controleren en onderwerpen. De speciale effecten (zeggen we dit nog, nu alles CGI is?) zijn fantastisch, het eerste zicht op het monster is zo fijn van detail, hij is net echt! Nee, serieus. Het hele verhaal komt ondanks pure scifi te zijn als heel aannemelijk over. Zo zou het inderdaad heel goed mogelijk kunnen lopen. Acteerprestaties zijn ook dik in orde, niks geen Hollywood-stijl overacting of melodrama. Monarch is eenvoudigweg goed gemaakte tv. Op dit moment is de reeks nog niet voltooid, er zullen tien afleveringen zijn en de finale staat maar voor 12 januari op de planning. Of je nu kiest om alles in te halen en klaar te zitten met de popcorn voor de finale of nog even wacht om alles dan in één keer achterover te slaan, laat deze niet aan je voorbij gaan. De Legacy of Monsters is heerlijke tv en heeft enorme mogelijkheden om te groeien naar een heus Monarch Universe. Een nieuwe homerun voor Apple.
