Elk seizoen zijn er een aantal verhalen waar elke programmamaker lijkt op te springen. Vooral nu we ook bij ons een breed aanbod aan zenders en streams kunnen bekijken, zorgt dat ervoor dat we - net als Alice in Wonderland - af en toe eens de konijnenpijp kunnen induiken en ons echt tegoed kunnen doen aan een bepaald onderwerp.
In dit geval kan u met mij mee springen in het thema van de opioïdencrisis in Amerika. Luchtig is het niet, maar het opent de ogen en de informatie die gegeven wordt, is van belang. Want er is maar één pilletje nodig … De voorgestelde programma’s zijn allemaal officieel uitgebracht en via verschillende streamingdiensten te bekijken.
Dopesick - Disney+
Gebaseerd op het boek ‘Dopesick: Dealers, Doctors and the Drug Company that Addicted America' van Beth Macy. De term ‘dopesick’ staat voor wat een patiënt overkomt wanneer een bepaalde medicatie waar het systeem gewend (lees ‘verslaafd’) aan is, niet meer aanwezig is of uit het lichaam aan het verdwijnen is. Men voelt zich -tig keer zieker dan wat de originele kwaal was en de dopesickness brengt veel verslaafden steeds weer terug bij af.
In deze achtdelige reeks verweven een paar verhaallijnen zich rond een centraal figuur. Richard Sackler (Michael Stuhlbarg in de rol van zijn leven), telg van een schatrijke farmadynastie Purdue Pharma, komt met een nieuwe pijnstiller op de proppen. Oxycontin is een medicijn met lange afgave, een opioïde voor alle mogelijke pijnklachten, en Sackler wil hier een blockbuster van maken. We volgen een dokter in Appalachia (Michael Keaton, ijzersterk) en zijn patiënten - die door het harde mijnwerkersbestaan vaak nood hebben aan een serieuze pijnstiller, want ziek zijn kunnen ze zich niet veroorloven - waaronder Betsy (Kaitlyn Dever - Booksmart, Unbelievable) een getraumatiseerde jonge mijnwerkster. Billy Cutler (Will Poulter - We’re the Millers) is de gedreven, geldhongerige pharma rep die de dokter op het pad van Oxycontin brengt. Hun levens worden al snel bepaald door een kleine, witte pil.
Dopesick is geen sensatieshow. Alle vertolkingen zijn on point en respectvol met wat een in feite diep tragisch verhaal is van winstbejag boven alles. Je ziet ook de volkomen ravage die aangericht wordt bij zij die met de verslaafde moeten leven. Een productie van Danny Strong, die we kennen van een wijde variatie aan projecten van Empire over Billions, Gilmore Girls tot Popstar: Never Stop Never Stopping en Mad Men. De man kent zijn stiel en levert met Dopesick een van zijn meest genuanceerde en sterke programma’s af. Ook Michael Keaton en Barry Levinson producen, Levinson deed eerder Rain Man, Wag the Dog en Donnie Brasco ... Je krijgt dus een stukje televisie met een pedigree om gerust in te zijn.
Crime of the Century - Netflix
Wat je in Dopesick ziet is gebaseerd op ware feiten en Crime of the Century toont je wat die ware feiten precies zijn. Dit is een documentaire, dus echte mensen, echte getuigenissen en een waarheid die nog straffer is dan de fictie van daarnet. Oxycontin is de productnaam voor Oxycodone. Op straat gebruikt men gewoon de naam Oxy of bij momenten Hillbilly Heroin (daar mag je zelf een stukje mandoline bij gaan spelen). Het product is op de markt gebracht met een op het eerste zicht nobel doel: mensen lijden pijn en daar moet toch iets aan gedaan kunnen worden. Purdue Pharma geeft het volk de pijnstiller voor alle pijn, grote en kleine pijntjes: één pil! Nou ja, één … ? Oxy is maar liefst twee maal sterker dan morfine.
Voor Oxycontin wordt een bijna ongeziene sales drive opgezet. Een ware machine aan sales reps die alle hoeken van het land bezoeken, een rad van fortuin aan cadeautjes, etentjes, tickets voor welwillende dokters (want weinig mensen trekken het woord van hun dokter in twijfel) en een al even glamoureus plethora aan perks voor de reps (reisje naar Bermuda!). Voor elke mogelijke vraag een antwoord, op elke mogelijke reservatie een oplossing. Oxycontin verkoopt voor miljarden. Of er een groot verschil is tussen de Sacklers en een schoffie dat verkoopt op een straathoek is een zaak van verscheidene nullen maar niet zoveel meer.
CotC is gebaseerd op het boek 'Empire of Pain' van Patrick Radden Keefe en geregiseerd door Alex Gibney. Deze gaf ons reeds Enron, Taxi to the Dark Side (over de martelpraktijken van Amerika tijdens de oorlog in Afghanistan), Going Clear (Scientology), The Inventor (Elizabeth Holmes, heyo!) dus krijg je diepgevoerd onderzoek met talloze getuigenissen die beide kanten van het verhaal belichten. Er zijn twee delen, een eerste dat zich verdiept in Purdue en Oxycontin, een tweede dat kijkt naar de troonsopvolging: Fentanyl.
Warning: This Drug May Kill You - HBO Now
Veruit het meest pakkende is deze ‘Warning: This Drug May Kill You’ waarin we de gevolgen van Oxycontin op de gebruiker en hun familie zien. Weinig mensen gaan niet bewogen zijn door de eerste vijf minuten hier, niemand zal aan het einde niet even slikken. Vier verhalen van doodgewone mensen die puur medisch gezien een pijnstiller kregen en de verwoestende gevolgen die dit gehad heeft. Doodgewone mensen. Dat is hier de steeds terugkerende gedachte, ze leefden heel gewoon. Geen gewelddaden, geen miserie. Liefdevolle families. En toch sterven er nu meer mensen aan een opioïde overdosis dan door wapengeweld of auto-ongelukken. Regiseur Perri Peltz is ook betrokken bij Dopesick en slaagt er hier in om alle pathos te vermijden. De verhalen spreken voor zich, er is geen nood aan ‘grootse soundtracks’ of andere zaken uit de emotionele trukendoos. Als je maar één programma gaat gebruiken om te tonen dat het iederéén kan overkomen, laat het dit zijn.
In dit geval kan u met mij mee springen in het thema van de opioïdencrisis in Amerika. Luchtig is het niet, maar het opent de ogen en de informatie die gegeven wordt, is van belang. Want er is maar één pilletje nodig … De voorgestelde programma’s zijn allemaal officieel uitgebracht en via verschillende streamingdiensten te bekijken.
Dopesick - Disney+
Gebaseerd op het boek ‘Dopesick: Dealers, Doctors and the Drug Company that Addicted America' van Beth Macy. De term ‘dopesick’ staat voor wat een patiënt overkomt wanneer een bepaalde medicatie waar het systeem gewend (lees ‘verslaafd’) aan is, niet meer aanwezig is of uit het lichaam aan het verdwijnen is. Men voelt zich -tig keer zieker dan wat de originele kwaal was en de dopesickness brengt veel verslaafden steeds weer terug bij af.
In deze achtdelige reeks verweven een paar verhaallijnen zich rond een centraal figuur. Richard Sackler (Michael Stuhlbarg in de rol van zijn leven), telg van een schatrijke farmadynastie Purdue Pharma, komt met een nieuwe pijnstiller op de proppen. Oxycontin is een medicijn met lange afgave, een opioïde voor alle mogelijke pijnklachten, en Sackler wil hier een blockbuster van maken. We volgen een dokter in Appalachia (Michael Keaton, ijzersterk) en zijn patiënten - die door het harde mijnwerkersbestaan vaak nood hebben aan een serieuze pijnstiller, want ziek zijn kunnen ze zich niet veroorloven - waaronder Betsy (Kaitlyn Dever - Booksmart, Unbelievable) een getraumatiseerde jonge mijnwerkster. Billy Cutler (Will Poulter - We’re the Millers) is de gedreven, geldhongerige pharma rep die de dokter op het pad van Oxycontin brengt. Hun levens worden al snel bepaald door een kleine, witte pil.
Dopesick is geen sensatieshow. Alle vertolkingen zijn on point en respectvol met wat een in feite diep tragisch verhaal is van winstbejag boven alles. Je ziet ook de volkomen ravage die aangericht wordt bij zij die met de verslaafde moeten leven. Een productie van Danny Strong, die we kennen van een wijde variatie aan projecten van Empire over Billions, Gilmore Girls tot Popstar: Never Stop Never Stopping en Mad Men. De man kent zijn stiel en levert met Dopesick een van zijn meest genuanceerde en sterke programma’s af. Ook Michael Keaton en Barry Levinson producen, Levinson deed eerder Rain Man, Wag the Dog en Donnie Brasco ... Je krijgt dus een stukje televisie met een pedigree om gerust in te zijn.
Crime of the Century - Netflix
Wat je in Dopesick ziet is gebaseerd op ware feiten en Crime of the Century toont je wat die ware feiten precies zijn. Dit is een documentaire, dus echte mensen, echte getuigenissen en een waarheid die nog straffer is dan de fictie van daarnet. Oxycontin is de productnaam voor Oxycodone. Op straat gebruikt men gewoon de naam Oxy of bij momenten Hillbilly Heroin (daar mag je zelf een stukje mandoline bij gaan spelen). Het product is op de markt gebracht met een op het eerste zicht nobel doel: mensen lijden pijn en daar moet toch iets aan gedaan kunnen worden. Purdue Pharma geeft het volk de pijnstiller voor alle pijn, grote en kleine pijntjes: één pil! Nou ja, één … ? Oxy is maar liefst twee maal sterker dan morfine.
Voor Oxycontin wordt een bijna ongeziene sales drive opgezet. Een ware machine aan sales reps die alle hoeken van het land bezoeken, een rad van fortuin aan cadeautjes, etentjes, tickets voor welwillende dokters (want weinig mensen trekken het woord van hun dokter in twijfel) en een al even glamoureus plethora aan perks voor de reps (reisje naar Bermuda!). Voor elke mogelijke vraag een antwoord, op elke mogelijke reservatie een oplossing. Oxycontin verkoopt voor miljarden. Of er een groot verschil is tussen de Sacklers en een schoffie dat verkoopt op een straathoek is een zaak van verscheidene nullen maar niet zoveel meer.
Of er een groot verschil is tussen de Sacklers en een schoffie dat verkoopt op een straathoek is een zaak van verscheidene nullen maar niet zoveel meer.
CotC is gebaseerd op het boek 'Empire of Pain' van Patrick Radden Keefe en geregiseerd door Alex Gibney. Deze gaf ons reeds Enron, Taxi to the Dark Side (over de martelpraktijken van Amerika tijdens de oorlog in Afghanistan), Going Clear (Scientology), The Inventor (Elizabeth Holmes, heyo!) dus krijg je diepgevoerd onderzoek met talloze getuigenissen die beide kanten van het verhaal belichten. Er zijn twee delen, een eerste dat zich verdiept in Purdue en Oxycontin, een tweede dat kijkt naar de troonsopvolging: Fentanyl.
Warning: This Drug May Kill You - HBO Now
Veruit het meest pakkende is deze ‘Warning: This Drug May Kill You’ waarin we de gevolgen van Oxycontin op de gebruiker en hun familie zien. Weinig mensen gaan niet bewogen zijn door de eerste vijf minuten hier, niemand zal aan het einde niet even slikken. Vier verhalen van doodgewone mensen die puur medisch gezien een pijnstiller kregen en de verwoestende gevolgen die dit gehad heeft. Doodgewone mensen. Dat is hier de steeds terugkerende gedachte, ze leefden heel gewoon. Geen gewelddaden, geen miserie. Liefdevolle families. En toch sterven er nu meer mensen aan een opioïde overdosis dan door wapengeweld of auto-ongelukken. Regiseur Perri Peltz is ook betrokken bij Dopesick en slaagt er hier in om alle pathos te vermijden. De verhalen spreken voor zich, er is geen nood aan ‘grootse soundtracks’ of andere zaken uit de emotionele trukendoos. Als je maar één programma gaat gebruiken om te tonen dat het iederéén kan overkomen, laat het dit zijn.
Conclusie
Is dit de misdaad van de eeuw? In vredestijd lijkt het daar heel erg op. In miserie toebedeeld aan doodgewone mensen, ja, lijkt het daar ook veel op. Want wie onder ons gaat echt zijn dokter in vraag gaan stellen, vooral als we pijn hebben? Voor grote medische vragen gaan we misschien wel een tweede mening gaan vragen, maar voor een ontsteking of een spierscheur? Dan neem je toch gewoon dat pilletje. Ik ga graag al eens - net als Alice - de konijnenpijp in als een onderwerp mij echt kan boeien. Dopesick ben ik begonnen na het zien van een demonstratie tegen Purdue Pharma en dat laat je met een voldoende wtf-gevoel achter dat meer informatie zeker welkom is. Op school heb ik net als de meesten het praatje vol waarschuwingen gehad over drugs en de gevaren. Net als velen liep ik ook rond met een bepaald gevoel van 'nee, hier ben ik veilig voor, dit is geen pad waar ik gevaar voor loop' en net daar pakt de opioïdencrisis ons: dit is voor iedereen, dit kan overal. Al decennia worden gemeenschappen zoals de mijnwerkersstadjes in Appalachia bekeken als niet gewoon achtergesteld maar ook achterwaarts. De bevolking valt ten prooi aan stereotypen en clichés. De films die hier op de lijst staan, slagen er in de ellende en tragedie over te brengen zónder clichés. Er is een zekere tederheid en zorg waarmee de mensen worden in beeld gebracht, een zorg voor wie al zoveel leed gekend heeft.
Pro
- Acteerprestaties en getuigenissen zijn oprecht, sterk en pakkend
- Actuele problematiek
- Origineel, content die niet elk jaar herkauwd zal worden
Con
- Vooral 'Warning' komt bij tijden hard binnen
- Kan frustrerend zijn voor wie enig gevoel voor gerechtigheid heeft.
9
Over deze film
Beschikbaar vanaf
1 april 2022
Genre
- Documentaire
- Drama
Regie
Danny Strong, Barry Levinson, Michael Keaton, Alex Gibney, Perri Peltz
Cast
Michael Keaton, Kaitlyn Dever, Rosario Dawson, Peter Sarsgaard, Will Poulter, Mare Winningham, ea
Uitgever
Netflix, Disney+, Hulu
